Alter

Τα Πολυρρήνια, αρχαίο χωριό πάνω στο βουνό

Το YouTube είναι μια παράλληλη πραγματικότητα, υπάρχει και υπήρχε πάντα και η κανονική πλευρά της ζωντανής μουσικής, που ανέκαθεν ήταν απαιτητική στην τεχνική ικανότητα. Αυτό που ο πολύς κόσμος μπορεί να θεωρεί ταλέντο, είναι στην πραγματικότητα χρόνια μελέτης, πάθος που σε οδηγεί σε αυτή την μελέτη, και ο ανάλογος χαρακτήρας που υποστηρίζει τη σκληρή δουλειά. Συν ταλέντο βέβαια. Ένα παιδί θαύμα είναι η ιστορία κάθε μουσικού σε κλασική ορχήστρα, metal γκρουπ, κτλ κτλ, επαγγελματία μουσικού σε όλα τα απαιτητικά είδη. Ο ανταγωνισμός στη μουσική δεν υπάρχει τόσο ανάμεσα μουσικών, αλλά ανάμεσα στον καθένα και το "επαγγελματικό" επίπεδο παιξίματος. Αν κάποιος καταφέρει να το φτάσει (σε παίξιμο αλλά και σε νοοτροπία και συμπεριφορά), ανήκει πια στον χώρο. Για την μουσική βιομηχανία, από τη μια σήμερα η μουσική είναι τσάμπα (8 ευρώ το μήνα για την ακρίβεια για τον ακροατή, ο δημιουργός παίρνει περίπου τίποτε), από την άλλη ποτέ στο παρελθόν δεν ήταν τόσο εύκολο να ηχογραφήσεις και να κυκλοφορήσεις μουσική χωρίς εταιρεία. Σήμερα αυτό γίνεται εύκολα και οικονομικά. Η όλη μουσική βιομηχανία προσπαθεί να προσαρμοστεί, αλλά οι αλλαγές είναι τόσο γρήγορες και απανωτές που δεν τα καταφέρνει ακόμη. Για την σύνθεση και την έμπνευση, δεν είναι κάτι διαφορετικό από τα υπόλοιπα μουσικά. Είναι μια ικανότητα όπως άλλες που πρέπει να έχει ένας μουσικός. Τώρα η αληθινή έμπνευση έχει να κάνει με τη ζωή και τη γενικότερη οπτική του καθενός.. Τελικά "τι" είναι η μουσική; Εγώ την αντιλαμβάνομαι ως μια σύμπραξη των ανθρώπων που τραγουδάνε και χορεύουν τις ζωές τους, όπως κάνουν τα ζώα η και η φύση. Μαζευόμαστε όλοι, και κάνουμε μια "σπονδή" στο αιώνιο, σ αυτό που μας ενώνει όλους και όλα, και στην ομορφιά της θνητής μας ύπαρξης. Όπου έχω ταξιδέψει η και παίξει, αυτό ήταν τελικά το πιο βαθύ συναίσθημα. Το έχω δει σε μαύρες εκκλησίες στην Αμερική, σε ανθρώπους που χόρευαν και τραγουδούσαν σε παραλίες στη Βραζιλία, σε μαγαζιά Fado στην Πορτογαλία όπου πάλι όλοι τραγουδούσαν, χόρευαν και ακούγανε, σε γιορτές φλαμένκο σε χωριά στην Ισπανία.. ακόμη και σε μικρές όπερες στη Γερμανία.. Η αν κοιτάξει κανείς τη θάλασσα, η τα πουλιά που πετάνε και φωνάζουν κάθε που έρχεται η φεύγει μια μέρα.. κτλ κτλ Στην Ελλάδα το καλύτερο μου ήταν σε ένα πολύ μικρό ορεινό χωριό της Κρήτης, που μετά το COVID κάνανε τη πρώτη σύναξη στην πλατεία του χωριού, και χορεύανε πίνανε και τραγουδούσανε μέχρι το πρωί (με βάλανε να παίξω κιόλας επειδή είχα κιθάρα και ντρεπόμουνα.. ). Γενικά η μουσική είναι ωραία! ;)

Κατόπιν συμβουλής τεχνικού τον έστειλα πίσω και σήμερα ήρθε η αντικατάσταση, η οποία δουλεύει κανονικά. Καιρό είχα να παίξω με JCM800 και τον είχα πεθυμήσει. Το τέλειο gain και ηχόχρωμα για τον ήχο που θέλω! Εδώ μια φωτό, με το πλέον αντισυμβατικό ηχείο για κεφαλή marshall: Eminence Beta 10 (250 watt είναι νομίζω) :) Τον δοκίμασα βέβαια και με κάνα δυο αλλά που βρίσκονται στον χώρο. Τώρα θέλω και ένα ανάλογο ηχείο, τουλάχιστον να χωράει πάνω ή κεφαλή! :)

Με 13+ δισεκατομυρια δολλαρια εσοδα το χρονο, αυτο το μπαινουν μεσα μου ακουγεται λιγο περιεργο. Ποσα εξοδα δηλαδη να εχουν. Ο CEO παντως βλεπω εχει net worth 2.4 billion..

Πρεπει τωρα να κανεις και ενα AI βιντεο! ;)

Ιδια τιμη με το Quad Cortex δεν εχει περιπου; Θα δειξει το μελλον αν μπορει η Fender να χτυπησει στα ισια τους τοπ παιχτες στο χωρο. Το εχουν τερματισει ομως καπως τα digital γιατι ηδη τα μεσαια μοντελα εκει στα 500-600 ευρω που μετρανε και χρονια ειναι παρα πολυ ωραια, οποτε για πολλους δυσκολα να πανε σε τοσα λεφτα για digital που σε λιγα χρονια θα απαξιωθει.. Αν εισαι φανατικος βεβαια ωραια νεα, ακομη μια επιλογη στο ακριβο οριο..

Τελικά λάμπα. Η προενισχύτρια με το καπάκι (phase splitter?) είχε σπάσει από το ελατήριο της θήκης, το return του ενισχυτή δουλεύει κανονικά. Πάω να βρω λάμπες τώρα . .. :)

Ήρθε σήμερα ο Marshall studio classic κεφάλι, καινούργιος από Thomann, αλλά ενώ ανάβει κανονικά (και οι λάμπες) ήχος τίποτε. Τον δοκίμασα με δύο διαφορετικά 8ohm ηχεία και δεν παίζει, μόνο ένα ντουκ ακούγεται όταν σβήνει. Φαντάζομαι δεν μπορεί να είναι θέμα fuse εφόσον ανάβει, ούτε καν κοίταξα που είναι το fuse. Δεν μπορώ να σκεφτώ κάτι που μου έχει ξεφύγει, δοκίμασα ηχεία 8 ohm (ένα weber και ένα eminence beta 10) με το καλώδιο ηχείου που είχε η συσκευασία.. Το άφησα κάνα δίλεπτο standby τίποτε... Παίζει να είναι θέμα fuse ξέρει κανείς από αυτά τα μοντέλα? --- απότι βλέπω έχει δύο fuse επομένως μπορεί να είναι αυτό.,,

Εγώ παίρνω πετάλια και digital πολυεφφέ από τότε που βγήκαν :) πιτσιρικάς. Είχα το quadraverb, midiverb και δε συμμαζεύεται, διάφορα rack και μισό rack, κατι μικρά yamaha, όλα τα alesis reverb καθώς βγαίνανε, καναδυό lexicon, τότε που ήταν της μόδας είχα κι εγώ τετραπλό rack, κάτι art προενισχυτές, πολλά αναλογικά στυλ sansamp κτλ, διάφορα άλλα που ξεχνάω.. Είχα όμως και ένα Mesa boogie, ένα Marshall, Fender και μερικά πετάλια Boss κτλ, και αυτά μου φαινόταν καλύτερα και πιο απλά στα λαιβ. Μόλις άρχισα να παίζω πολλά λάιβ (γύρω στα 20), σταμάτησα να χρησιμοποιώ ενισχυτές σπίτι και συνήθως μελετούσα unplugged ακόμη και με τις ηλεκτρικές (μια Gibson SG είχα μόνο για δέκα χρόνια). Οπότε ελαττώθηκε το ενδιαφέρον για πολυεφφέ. Πάντα είχα όμως ένα πολυεφφε για ήχους διαστημόπλοιο σε θέατρα κτλ, αλλά ποτέ δεν τα έχω χρησιμοποιήσει σε λαιβ εκτός θεάτρου και χορού, με εξαίρεση ένα line6 M5 που το είχα για modulation σε πεταλιέρα. Εκεί έχω δύο πεταλιέρες μια pedaltrain jr και μια nano, με ένα sansamp για όταν παίζω direct. Αργότερα είχα ένα podxt (έχει βγάλει σεζόν ολόκληρες στα θέατρα με εξωτερικό controller όταν χρειαζόταν), κατι line6, boss gt-1, τώρα έχω ένα hx stomp (είναι στις αγγελίες) και ένα boss gt1000 core (που το προτιμώ από το stomp βασικά για το λούπερ του). Γενικώς επειδή όλη τη ζωή μου έπαιζα με καλούς λαμπάτους (έχω και solid state βέβαια), είναι μέρα με τη νύχτα για μένα λάμπα, solid state και digital. Όπως και είναι χαμένη υπόθεση για μένα ο καλός ηλεκτρικός ήχος σε χαμηλές εντάσεις σπιτιού, δεν έχω ασχοληθεί ποτέ. Ευτυχώς είναι πολύ εύκολο να βγάλεις καλό ήχο στις ηχογραφήσεις στο σπίτι παρόλα αυτά. Έχω παίξει με δανεικά axe FX, Kemper μια φορά αλλά δε με έψησαν, οπότε εκεί μέχρι 5-6 κατοστάρικα τα μικρά που έχω είναι ότι πρέπει. Γενικά κάθε γενιά digital ποιοτικά κάνει άλματα προς τα μπροστά. Τα χρησιμοποιώ σπίτι κυρίως για μαθήματα και ηχογράφηση direct για ευκολία. Καμμία φορά παίζω κιόλας με τα στούντιο μόνιτορ, αλλά σπάνια. Σήμερα πάντως, τα digital interface είναι ο κανόνας στις δουλειές, λόγω ευκολίας, silent stages, in ear, μεταφορές κτλ.. Γενικώς αν είναι να πάρω κάτι ακριβό παίρνω λαμπάτους και κιθάρες που είναι έρωτας, το digital για μένα είναι εργαλείο (που απαξιώνεται κιόλας σε αντίθεση με τα άλλα).. Περιμένω τώρα ένα Marshallάκι studio classic κεφαλάκι! :) Τυπική χρήση πολυεφφέ σε θέατρο παρακάτω, είναι από μία προβολή (αποσπάσματα μόνο) του Nosferatu που είναι βουβή ταινία και αυτοσχεδίαζα live τη μουσική με το pod xt και ένα Boss Rc-300 λούπερ.. :)

Παντως δεν εχω δει ακομη κινητο με το βαθος πεδιου που εχει μια μετρια mirrorless η dslr. Ακομη και ενα χαι samsung με εξι καμερες που εκανε εναμιση χιλιαρικο του ανηψιου μου ειναι κλασεις κατωτερο σε αποτελεσμα.

Και το μικρό βάρος είναι πλεονέκτημα αν τραβάς βίντεο με την κάμερα στο χέρι. Και με τις mirrorless πάντως υπάρχει η τάση τα φτηνά μοντέλα να εξαφανίζονται σιγά σιγά, λόγω περιορισμένης αγοράς και βασικά ανταγωνισμού από τα κινητά.

Στα περισσότερα μέσα μπορείς να κάνεις και τα δύο, μεγάλα βίντεος η reels, και μικρότερα shorts η stories. Εγώ θα έκανα ότι με ευχαριστούσε πιο πολύ, η ότι είναι πιο εύκολο. Στα δικά μου συνήθως κάνω βίντεος μερικών λεπτών που τα ανεβάζω κανονικά, και κόβω το καθένα σε αρκετά μικρότερα, που τα ανεβάζω σαν stories, shorts, κτλ.. Πιθανότατα η καλύτερη πρακτική είναι να ανεβάζεις στο κάθε μέσο το πιο δημοφιλές μέγεθος. Άλλο το YouTube, άλλο το TikTok..

Ωραίος φαίνεται, Jtm χωρίς tube rectifier δεν είναι jtm όμως..

Ήταν ένας άνθρωπος που το έργο του έκανε μεγάλη διαφορά, για τη μουσική σκηνή της Σαλονίκης και ολόκληρης της Ελλάδας. Και με τη δισκογραφική και με τα μαγαζιά που είχε κατά καιρούς που έπαιζες και έβλεπες τόσες μπάντες ζωντανά, και σε εποχές χωρίς ίντερνετ και πολλά πολλά.. R.I.P.

Και μόνο το κόστος της ταινίας σήμερα (και η δυσκολία να βρεις), την καθιστά απαγορευτική. Το πολύ το digital όμως έχει καταλήξει ολόκληρα είδη μουσικής να μην ακούγονται σχεδόν πια :) Μιλάω για συνδυασμό ηχογράφησης και νοοτροπίας, που με το να γίνονται όλα με plugins, digital κτλ, και μετά edit, quantize copy paste,.. τελικά το αποτέλεσμα ακούγεται σα play along η μουσική από βίντεο παιχνίδι. Μεγάλο μέρος του σύγχρονου ροκ και μέταλ μου ακούγεται έτσι, πολύ απωθητικό στο αυτί έστω και αν οι μπάντες παίζουν ωραία.

Πάρε αυτόν, είναι κόπια του Aer, πολύ καλή τιμή και value for money. Δοκιμασμένος από πολλούς φίλους και μαγαζιά. Εγώ έχω και αυτόν και τον Aer 60, μια χαρά κάνεις δουλειά και με τον Bugera. https://www.thomann.de/gr/bugera_ac60.htm Για το δρόμο, υπάρχουν μπαταρίες που αντέχουν πολύ, δε χρειάζεται υποχρεωτικά ενισχυτής μπαταρίας πια.

Αυτό είναι και το πιο "καυτό" μέρος των εξελίξεων που έρχονται στον χώρο, και προβλέπεται μεγάλη δικαστική ιστορία μέχρι να διευθετηθεί. Ποιος θα έχει τα AI δικαιώματα της φωνής της Bejonce η του Prince σε λίγα χρόνια που η AI θα βγάζει άνετα ισάξια άλμπουμ με τα ήδη υπάρχοντα; Η όταν σκάσει καινούργιο άλμπουμ Beatles η Hendrix; Επί του παρόντος είναι λευκό τοπίο όπως είναι λογικό.. πολλά λεφτά παίζονται..

Νομίζω ότι είσαι ο δεύτερος ιδιοκτητης μετα απο εμενα, εχω χρονια που τον πουλησα τον ενισχυτη αυτον. Παντως του ειχα κανει διεξοδικο σερβις και πληρες restore σε εξαιρετικο τεχνικο, και επαιζε εκπληκτικα. Να τον ευχαριστηθεις!

Τα ηλεκτρονικά κυκλώματα πολύ σπάνια μπορούν να κατοχυρωθούν με copyrights, για αυτό και όλα τα πετάλια πχ είναι μια συνεχής ανακύκλωση των ίδιων schematics. Υπάρχει όμως πάντα θέμα στην δημόσια εικόνα μιας εταιρίας αν κοπιάρει πχ τεχνολογία από άλλη, που φυσικά τους απασχολεί εφόσον απευθύνονται σε δυτικό κοινό. Κλασικό παράδειγμα η Danelectro που είχε βγάλει ολόκληρη σειρά από πετάλια που είχαν schematics από δημοφιλή πετάλια άλλων κατασκευαστών, και μετά από αντιδράσεις αποφάσισε να τα τροποποιήσει.

Επίσης οι 80s σρεντάδες ότι έπαιζαν το έπαιζαν κανονικά, όχι σε αργή ταχύτητα με το βίντεο παιγμένο γρήγορα όπως είναι ο κανόνας σε αυτή την μοντέρνα σχολή YouTube! ;) Δε χρειάζεται και τόσο φοβερή τεχνική για να πατήσεις το +% video speed, βασικά απλά να μην κάνεις γρήγορο vibrato και τρέμολο :) Νομίζω ότι αυτό το genre θα τερματίσει όταν το ΑΙ τελειοποιήσει τα βίντεος που να διαβάζουν (και να συνθέτουν) και να παίζουν midi files. Πχ. δείτε ένα πρόσφατο βίντεο που έκανα σε κανονική ταχύτητα, μετά παίξτε το στο YouTube σε 1.25 και 1.5 ταχύτητα. Κέρδισα δέκα χρόνια μελέτης και υπεράνθρωπη τεχνική μέσα σε 10''. Το αποτέλεσμα είναι βέβαια εντυπωσιακό σαν βίντεο να το βλέπεις, αλλά..

Εγώ ακούω αυτόν: τα κάνει όλα και συμφέρει! :)

Ναι, έχω μερικά IR από ακουστικές και κλασικές. Οι κιθάρες μου έχουν πιεζοηλεκτρικά, οπότε τις γράφω καρφί και μετά περνάω τα IR, λίγο Eq, reverb, compression και stereo imaging.. Πχ..

Εγω συνηθως σε τετοιες περιπτωσεις (ηχογραφησεις στο σπιτι), χρησιμοποιω απλα πεταλιερα + τη δυναμη της φαντασιας (που με βοηθαει στο παιξιμο γιατι οι digital πεταλιερες και οι εντασεις σπιτιου δεν ειναι και το αγαπημενο μου). Καμμια φορα βαζω και μικροφωνα σε λαμπατο, η και ακουστικο ενισχυτη direct αλλα πολυ σπανια. Ακουστικες κλασικες γραφω καρφι στην καρτα ηχου και χρησιμοποιω IR στο DAW μετα. Ηλεκτρικες Helix - καρτα ηχου - μονιτορ - daw απλα και γρηγορα!

Δεν ειναι μερη που πανε ασχετοι αυτα τα παζαρια ομως, μπορει να μπλεξεις. Ειχε και στη λαχαναγορα στου Ρεντη ενα πριν μερικα χρονια. Μπορεις να ψαξεις και σε ενεχυροδανειστηρια, παρε τηλεφωνο και ασε περιγραφη του οργανου και πες οτι δινεται αμοιβη. Ενας φιλος ετσι βρηκε ενα σαξοφωνο καποτε.

Το πρόβλημα φαίνεται να είναι στις αγγελίες με βίντεο. Όταν αφαίρεσα την επιλογή βίντεο ανέβηκε κανονικά..