Alter

Εμένα τα αγαπημένα μου όργανα (εκτός κιθάρας) είναι η τρομπέτα και το κοντραμπάσο, αλλά δε νομίζω να μου ταίριαζε να παίζω τίποτε από τα δύο. Εκτός από κιθάρες παίζω και λίγο πιάνο και μπάσο. Θεωρώ το πιάνο πολύ εντυπωσιακό όργανο λόγω κατασκευής με όλες αυτές τις νότες και αρμονικές που ακούς (δεν μπορώ να καταλάβω πως βγάζουν ηχητικά άκρη οι πιανίστες εγώ θα ήμουνα σαν τον Keith Jarrett που πατάει μια νότα και την ακούει δέκα λεπτά :) ), καθώς και τα ντραμς το πιο ποιητικό. Το μεγάλο απωθημένο είναι όμως το ούτι. Ειδικά το αραβικό, μεγάλο χάσιμο. Αλλά και μόνο για να ακούσεις όλο αυτόν τον μουσικό κόσμο και τις κλίμακες θες μιαν άλλη ζωή, οπότε δεν το επιχειρώ. (Αν και έχω ακούσει κρητικούς κιθαριστές να παίζουν ρεπερτόριο λαούτου που έχει αρκετά κοινά). Μεταξύ τζαζ, ακουστικής, κλασικής, φλαμένκο, ηλεκτρικής κτλ, άμα μπλέξεις με κιθάρες είναι τόσο πολλά τα όργανα οι μουσικές και οι τεχνικές..

Εγω παλι τα πρωτα 10 χρονια που επαιζα κιθαρα ειχα 2-3 πεταλακια, boss, danelectro, ενα dunlop wah και τετοια. Μετα, λιγο οι δουλειες, λιγο τα forums πηρα αρκετα, ειδικα την περιοδο που το ευρω/δολλαριο ηταν 1.5 και μπορουσες να αγοραζεις καινουργια πεταλια απο proguitarshop και να τα δινεις εδω ανετα μετα αν δεν σου αρεσαν χωρις να χανεις λεφτα. Για μενα δεν ηταν τοσο τι ηταν το δικο μου αγαπημενο (που να ξερω κιολας), αλλα τι ηταν κλασικο σε καθε ειδος που προσπαθουσα να παιξω Πχ, distortion, overdrive, chorus, compressor, wah, για τα περισσοτερα εφφε υπαρχουν ενα-δυο μαρκες και πεταλακια που εχουν αφησει το στιγμα τους. Οποτε αρχιζα με αυτα. Μετα απο δεκαδες πεταλια, πολυ boutique αλλα και φτηνα, κατεληξα οτι ειναι θεμα τυχης το τι θα μου αρεσει και τι θα δουλευει για το παιξιμο μου. Επισης ειμαι απο αυτους που εχουν κανει φουλ κυκλο, και παρολο που εχω αρκετα ακριβα πεταλια, δεν θα τα ξανααγοραζα ευκολα γιατι πραγματικα σημερα, με τοση προσφορα, κανεις μια χαρα τη δουλεια σου και με φτηνα. Ενω ας πουμε για ενισχυτες και κιθαρες θα πηγαινα πιο ευκολα σε ακριβες λυσεις. Τελικα μου αρεσουν μια χαρα τα κλασικα, ehx, mxr, boss, γιατι ακους κατευθειαν δισκους και γνωριμους ηχους. Γενικα θελει πολλη δοκιμη για να καταληξεις σε αγαπημενα πεταλια, ειναι κοσμος που εχουν περασει εκατονταδες απο τα χερια/ποδια του! στη φωτο mad prof. mighty red distortion, rat, sansamp blonde, blackstone overdrive, zendrive, timmy clone, ocd clone, sunface fuzz, eternity, lovepedal low gain overdrive, bad monkey, rc booster και ruby red booster, οτι εχω κρατησει για drive..

Μια εκτελεση μονο με κιθαρα, απο τη βραδυα σολο τζαζ κιθαρας τον προηγουμενο μηνα στο Jazzet, οπου μοιραστηκαμε τη σκηνη με τον Τακη Μπαρμπερη και τον Μακη Αμπλιανιτη. Η κιθαρα ειναι μια Elferink Tonemaster, καρφι σε εναν προιστορικο Fender Princeton reverb. και το playlist με μερικα παραπανω βιντεος απο το σετ

μια καλη λυση ειναι να δεις που βρισκεται η κιθαρα οταν παιζεις καθιστος, και να ρυθμισεις τη ζωνη ωστε να μην αλλαζει θεση οταν εισαι ορθιος. Ετσι καταληγει πανω κατω το ιδιο και στις δυο θεσεις, εκτος την ταση στον ωμο

δυστυχως για την αποκτηση κιθαρων ναι!

Ο καλύτερος είναι ένας φίλος οργανίστας, που η γυναίκα του είναι κλασική πιανίστρια. Έχουν ένα πιάνο τουλάχιστον σε κάθε δωμάτιο του σπιτιού ;)

Κανονικά υπάρχει ένα λάπτοπ στημένο στο γραφειάκι αλλά όχι πάντα. Μερικές φορές πεταλιέρες, λούπερ κτλ στο πάτωμα, αλλά γενικώς προσπαθώ να αποφεύγω αυτό που γινόταν στο παλιό μου σπίτι . Συνήθως παίζω στο σαλόνι εδώ που τα λέμε..

? Αυτό! Ωραίοι οι Βοοgie, φοβερή ποιότητα κατασκευής, αλλά... πολύ κιλό!

Ευχαριστω παιδια. Τοσο ωραιο κομματι, ειναι λογικο να ειναι Van Morrison! ΕΙναι και ο χωρος στο Jazzet που προδιαθετει για τετοια (πιο ησυχα) παιξιματα, επειδη ολοι ακουνε και εχει ησυχια. Στα περισσοτερα μαγαζια η ατμοσφαιρα ειναι διαφορετικη, οποτε και το παιξιμο βγαινει αλλιως, πιο παρτυ. ? και το ρεπερτοριο της μπαντας ειναι λιγο διαφορετικο. Αυτο ειναι χαρακτηριστικο κομματι που ειναι δυσκολο να παιχτει αν δεν υπαρχει σχετικη ησυχια.. Να και το playlist απο αρκετα κομματια απο το λαιβ αυτο αν καποιος κανει κεφι να ακουσει! (Η ευκολια του zoom q4! )

Ενα βιντεο απο ενα προσφατο λαιβ μας στο Jazzet. Το κομματι ειναι του Rod Stewart (αλλα εγω για να ειμαι ειλικρινης μονο απο Van Morrison το χω ακουσει! ? ). Στο hammond και στη φωνη ο Γιαννης Μονος, στα τυμπανα ο Βασιλης Πουσαιος.

Αυτοί ;)

Ειναι μια taylor 512 ακουστικη καρφι σε ενα Boss RC-300 looper, και μετα καρφι σε μια καμερα Zoom Q4. Αποτι θυμαμαι το reverb ειναι του looper, αλλα μπορει και να ειχα βαλει καποιο πεταλακι. Yameth οταν λες ενορχηστρωση εννοεις για αυτο το κομματι η γενικα? Αυτο το looper εχει και εφφε επανω, με το πιο ενδιαφερον να ειναι το pitch shifter που εχει και mode μπασου που ακουγεται αρκετα καλα. Ορεξη να εχει κανεις. Αλλα συνηθως τα ακουστικα κομματια μου αρεσουν και μονα τους, γιατι παντα ακουγα πολυ ακουστικους κιθαριστες (ακομα και μια μονη κιθαρα χωρις τιποτε αλλο!).. Και καπως αισθανομαι οτι η φωνη και ο ηχος της ακουστικης χανονται οταν μπουν πολλα αλλα οργανα..

Για μενα δεν ειναι θεμα ηχου ο λογος που δεν προτιμω τα vst. Στον ηχο ειναι φοβερη τεχνολογια, εχεις απειρες επιλογες, ευκολιες ηχογραφησης, και αμα ταλαιπωρηθεις μια φορα και τα σεταρεις απο κει και περα ειναι ευκολα τα πραγματα, και το αποτελεσμα για τις περισσοτερες περιπτωσεις μια χαρα. Εκει που υστερουν ειναι στην αποκριση. Ακομα και τα φτηνα πολυεφφε, (πχ το φασολι επανω που κι εγω το εχω -pod xt- και το εχω παιξει πολυ σε λαιβ - οχι με μπαντες ομως αλλα θεατρα κτλ), ειναι πολυ πιο κοντα στο real thing ενος ενισχυτη. Με το που περασεις το σημα σου απο καρτες, κονβερτορες, vst, plugins, daw κτλ κτλ, καπως εχει χαθει η μπαλα, και ειναι σαν να παιζεις καποιο αλλο οργανο αντι κιθαρα, χωρις δυναμικες, χωρις αμεσοτητα (φυσικα υπαρχουν, αλλα πολυ ταλαιπωρημενα). Προτιμω ενα οποιοδηποτε distortion πεταλακι περασμενο απο bad monkey για να ειμαι ειλικρινης :) Νομιζω οτι τα μεσο computer rig εχει δρομο ακομα για να φτασει στο επιπεδο που εχουν φτασει οι solid state ενισχυτες και τα αναλογικα μηχανηματα, καθως και τα ψηφιακα πολυεφφε. Ειναι ενας συμβιβασμος αναμεσα στην ευκολια, τις δυνατοτητες, και την αποσταση απο το real thing (που για μενα ειναι ενας καλος λαμπατος σε δυνατη ενταση).

Και εγω μονο για reamping τα χρησιμοποιω. Λιγο το latency, λιγο το ψηφιακο compression, λιγο το οτι παραγινεται περιπλοκο, προτιμω να παιζω σε ενα πολυεφφε και να γραφω απο κει.

Δεν εχει, οι κανονικες Elixir ειναι αμερικανικες

Μερικά links παρακάτω. Δεν ξέρω για τις χορδές του eShop, αλλά τελευταία φορά που αγόρασα από αυτούς ήταν ένα λάπτοπ Dell, που όταν βγήκε ελαττωματικό (δε δούλευε το πληκτρολόγιο, αργότερα κάηκε η σύνδεση motherboard-οθόνης), μου είπαν ότι φταίγανε τα windows :) . Μετά ανακάλυψα ότι φέρνουν τα λάπτοπ από Ρουμανία, με αποτέλεσμα να μην ισχύει ούτε η εγγύηση της Dell, και τρέχα γύρευε.. , θλιβερό μαγαζί :) Γενικώς θα απέφευγα αγορές χορδών από μη γνωστά κιθαρομάγαζα, ιντερνετικά η μη. https://www.acousticguitarforum.com/forums/showthread.php?t=391977

Δεν εννοούσα ότι υπάρχουν πολλοί απατεώνες η δεν υπάρχουν καλοί κατασκευαστές κτλ (από τούς οποίους συνήθως δεν θα διστάσει να αγοράσει ο ξένος, μια και πρόκειται για επιχειρήσεις). Από ιδιώτη όμως, η εμπιστοσύνη έχει αλλάξει πολύ τα τελευταία χρόνια της κρίσης. Ενώ παλιά ένας Ευρωπαίος έβλεπε μιαν αγγελία σου στο gearpage πχ και αγόραζε, τώρα βλέπει Ελλάδα και προσπερνάει. Και το λέω αυτό έχοντας κάνει δεκάδες συναλλαγές με εξωτερικό (πολύ περισσότερες απο ελλάδα). Και βέβαια τα κρούσματα απάτης είναι πολύ περισσότερα έξω, μια που και η online αγορά και η οικονομία είναι μεγαλύτερες. Ούτως η άλλως δεν είναι από Ελλάδα και Ευρώπη που έρχονται αυτά τα μέιλ συνήθως

Ποτε μη δινεις αριθμο λογαριασμου η οποιοδηποτε στοιχειο σου σε τετοιες προτασεις. Δυστυχως ετσι οπως ειναι πια η οικονομικη κατασταση και η εικονα της χωρας, η αξιοπιστια μας διεθνως ειναι πια κοντα σε βουλγαρια ρουμανια κτλ. Οσο εσυ θα αγοραζες κατι απο ρουμανο τοσο και ο ευρωπαιος/αμερικανος θα αγορασει πια κατι απο εδω . Και μιλαμε για ebay, reverb, με paypal, εγγυησεις κτλ, οχι ανωνυμα σε φορουμ οπου οι πιθανοτητες να σου προτεινει καποιος με τετοιο τροπο κανονικη αγορα απο το εξωτερικο ειναι μηδενικες..

Δεν ειναι 10-20 ευρω. Και εξω αλλα και εδω υπαρχει κοσμος που ζει κανονικα απ αυτο (εννοω οτι βγαζουν πολυ περισσοτερα απο τον κατωτερο μισθο σε ενα σωρο δουλειες). Αν παιζουν καπως καλα βγαζουν χαλαρα περισσοτερα αποτι πληρωνει το μεσο λαιβ σε μαγαζια, και στον ιδιο χρονο περιπου.. πχ αυτοι παιζουν στο δρομο χρονια τωρα σε διαφορες χωρες και αυτος το ιδιο (μεχρι που εγινε φιρμα βεβαια :) ) αυτο που δε βλεπεις πολυ εξω ειναι αυτος που ερχεται και παιζει χαλια και θες να τον πληρωσεις για να φυγει :) . Αυτον θα τον μαζευε ο ιδιος ο κοσμος, δε χρειαζοταν αστυνομια... ;D

Στο εξωτερικο συνηθως πληρωνεις κατι στο δημο (το 2000 στη βοστωνη ηταν 25 $ το μηνα αποτι θυμαμαι), και παιρνεις μιαν αδεια για να παιζεις σε δρομο, μετρο κτλ. Τηρωντας βεβαια τα αυτονοητα, να μην ενοχλεις η εμποδιζεις κτλ. Εδω επειδη το φαινομενο θεωρειται επαιτεια και οχι πολιτισμος (και συχνα βεβαια ειναι, υπο την εννοια οτι στο δρομο βλεπεις μουσικους να παιζουν 8 μετρα η μισο κομματι τσακ μπαμ και να ζητουν λεφτα - ενω εξω συνηθως πραγματικα απολαμβανεις τη μουσικη που παιζουν), προφανως η αστυνομια η ο εκαστοτε δημος προσπαθει να το σταματησει, και συμβαινουν αυτα τα θλιβερα.. αστο, κανονικα αν το κανεις αυτο σε μαγαζι εχεις παραβιασει το μισο ποινικο κωδικα :o, αν ερθει κανα μικτο κλιμακιο θα πληρωνεις για χρονια και συ και το μαγαζι.... ;D

Θα συμφωνήσω στο ότι εμένα προσωπικά δε θα με αποθάρρυνε ένα σπάσιμο στην αγορά μιας κιθάρας. Έχω μάλιστα δύο τρεις με χτυπήματα η διορθωμένα cracks, που τις αγόρασα σε πολύ χαμηλές τιμές και είναι καταπληκτικά όργανα. Αν δε σε νοιάζει το εμφανισιακό και δεν σε πειράζει το ότι αγοράζεις κιθάρες με μικρή στην πράξη μεταπωλητική αξία, τέτοιες περιπτώσεις μπορεί να είναι μια ευκαιρία να αποκτήσεις όργανα που αλλιώς δύσκολα θα μπορούσες. Αλλά είμαστε σε εποχή που η κατάσταση είναι buyers market - σαφώς υπέρ του αγοραστή, τόσο στην Ελλάδα όσο και στο εξωτερικό..

το 20-30% ειναι μαλλον αισιοδοξο.. Απο την πλευρα του αγοραστη, η πτωση της αξιας ειναι συνηθως πιο κοντα στο 40-50% . Αναλογα τη σοβαροτητα του σπασιματος βεβαια, αλλα με κανονικη μεταχειρισμενη τιμη 1500-1600 και σπασμενο headstock, πανω απο 700-800 δυσκολο να δωσει καποιος.

Αν γεννηθείς Νέα Υόρκη, έχεις μπαμπά vintage guitar dealer, και δάσκαλο κιθάρας τον Danny Gatton στα 11.... είναι καλό σημείο εκκίνησης.. !! ;)