Alter

Τελικά δεν πήγε κι άσχημα... Χάθηκε όμως η ευκαιρία, με 21 μισό εκατομμύρια δολάρια τις επαιρνες όλες

Με 3 mm σεταπ δυσκολο για παιξιμο παντου. Εγω βρηκα το υψος πιο σημαντικο απο το παχος των χορδων. Εχω δει και Harley Benton των 80 ευρω να παιζουν πανευκολα σουπερ σε ολη την ταστιερα, ειναι θεμα σεταπ σε γεφυρα και nut. Επισης σε ακουστικη ειναι σημαντικο απλα να παιζεις απαλα. Δηλαδη παιξε με το οργανο, μη βαζεις πολυ δυναμη. Με λιγη προσοχη αρχιζει να βγαινει ο ηχος πολυ ποι ευκολα, ενω συχνα οταν ερχεσαι απο ηλεκτρικη υπαρχει η ταση να κοπανας στην αρχη.

ενα κομματι του γιαννη κασσετα που ηχογραφηθηκε/γυριστηκε σε βιντεο στο Sierra προσφατα. H κιθαρα μου ειναι μια 335 καρφι σε εναν princeton reverb, παιγμενη με δαχτυλα λογω τραυματισμου εκεινες τις μερες... (ακομα να βγει το νυχι του δεικτη... ?)

Κάπως έτσι! Δύο ακουστικές, κανονικό μπάσο η ακουστικό αν έχει ο μπασίστας, ένα καχόν η κάνα δύο κρουστά, δύο μικρόφωνα και έτοιμοι. Ακόμα και με ακουστικούς ενισχυτές μπορείτε να παίξετε (ακόμα και με ηλεκτρικούς βασικά ? ). Για μένα τα πιο σημαντικά είναι η επιλογή τραγουδιών, θες ωραίο πρόγραμμα για να βγάλεις όλο το λάιβ ακουστικά, και το να μην παίζει ο ντράμερ σα να παίζει με φουλ μπάντα. Εξού το καχόν, λίγα και καλά.

Υπάρχει και σε xl μέγεθος, λίγο μεγαλύτερη αλλά και πάλι μικρότερη από το 351 στάνταρτ μέγεθος. Μετά πας στο στυλ TIII για πιο μεγάλες αλλά με την ίδια μύτη. Γενικά εξαρτάται από το τι παίζεις. Εγώ προτιμώ μια πένα που κάνει για lead παίξιμο, αλλά και για συγχορδίες, funk κτλ. Η μύτη συγκεκριμένα βολεύει για shred, αλλά ακούγεται πολύ πρίμα και δεν είναι και ιδανική για συγχορδίες. Επίσης το αν και πως είναι beveled οι πλευρές είναι σημαντικό. Είναι δύσκολο να βρεις μια πένα που να κάνει για όλα. Ωραίες είναι και οι Andrea pro plec που βγαίνουν και σε teardrop και σε 351. Εδώ κάπως εξηγούν τις κατηγορίες σχήματος στη Dunlop. http://lifestyle.jimdunlop.com/tortex-picks-shapes-possibilities/

Είναι αρκετά πάντως πια τα μέρη όπου καθημερινές αρχίζουν τα λάιβ 9.30 - 10.00, μερικές φορές και εννιά.

Το να φοράς μόνο το ένα in ear είναι πολύ επικίνδυνο, λόγω διαφοράς στην ακουστική πίεση στο κάθε αυτί, και επειδή η ένταση ανεβαίνει, και μπορεί να κάνει ακόμη και ξαφνικά σοβαρή ζημιά στο αυτί. Είναι καλύτερα δύο χαμηλά, η "χαλαρά", ώστε να ακούς και από έξω λίγο. Το σύνηθες πρόβλημα με τα in ear είναι ότι πολλές φορές δεν γίνεται σωστά το όλο στήσιμο, δηλαδή ο καθένας την μίξη του, καλά in ear , και χαμηλή ένταση στη σκηνή. Και τελικά οι πιο πολλοί έχουν δυνατό πατάρι με ακουστικές πηγές ήχου, ντραμς χωρίς πανελς, ενισχυτές, κτλ, και μοιρασμένες μίξεις με ακουστικά που δεν απομονώνουν ιδιαίτερα, οπότε η ταλαιπωρία στα αυτιά είναι χειρότερη από το να παίζεις κανονικά, με καλές ωτασπίδες. Τώρα ο Bonamassa που έχει τα μισά μηχανήματα του πλανήτη ? λογικό είναι να προτιμά τα γούστα της φυσικής έντασης στη σκηνή!

Ενα κομματι απο μια προσφατη συναυλια μας με το βιολιστη Γιωργο Μαγκλαρα στο JazZoo.

Όχι υπάρχουν αρκετά δωρεάν, αλλά δεν έχουν διαδραστικές δυνατότητες, και έχουν μικρό όριο στο bandwidth. Αν έχεις όμως σάιτ βασικά για αναφορά (αφού η περισσότερη κίνηση σήμερα γίνεται στα social media), σε καλύπτει. Υπάρχουν και αρκετά χωρίς διαφημίσεις. Αν βέβαια χρησιμοποιείς πολύ το σάιτ η θέλεις αξιόπιστη λειτουργία 24/7 πας μάλλον σε πληρωμένο hosting.

Τι ακριβώς θέλεις να κάνεις με το σάιτ? Από ότι θυμάμαι (γιατί έχουν περάσει μερικά χρόνια που ασχολήθηκα), υπάρχουν σάιτ με έτοιμα παραδείγματα, όπου απλά ανεβάζεις το υλικό σου σε επίπεδο browser. Όσο πιο απλό το σάιτ τόσο καλύτερα. Όταν κάτσω να ανανεώσω το σάιτ μου θα είναι πολύ πιο λιτό και λειτουργικό την επόμενη φορά. Είναι αυτό: www.leventopoulos.com Host είναι η doteasy.com , αλλά ενώ πλήρωνα μόνο το domain τώρα χρεώνουν και το hosting, οπότε από του χρόνου πάω αλλού μάλλον..

Mπορεις να πληρωνεις το domain απο καπου (καμμια 30ρια ευρω το χρονο), και να εχεις καποιον δωρεαν παροχο αν δεν εχει και πολυ κινηση το σαιτ σου. Αλλιως υπολογισε καμμια 50ρια ακομη για το hosting. Για να κανεις τωρα το σαιτ, πρεπει η να χρησιμοποιεις καποια προγραμμα, η καποιο ετοιμο template, η να γραφεις κωδικα με κειμενο. Για ευκολια ειναι ωραια να υποστηριζει ftp ο σερβερ για να ενημερωνεις το σαιτ.

Αν έχεις μια μπάντα με ξύλινα και χάλκινα που περιμένουν (και κουρδίζουν) στη σκιά, και μετά βγαίνουν στον ήλιο να παίξουν... Κόλαση..! ?

Καποιος στο team καταλαβαινει απο συγχρονο μαρκετινγκ παντως.

Και θελεις χαρτοκουτο καπως μεγαλυτερο απο τις διαστασεις της σκληρης θηκης για να γεμισεις το παραπανω με bubbles/εφημεριδες/χαρτι συσκευασιας.

Συνήθως όσοι παίζουν κάποιο όργανο έχουν ακούσει και πολλή μουσική, και έχουν δει και πολλή ζωντανή μουσική. Οι επαγγελματίες συχνά ακόμη περισσότερο. Αυτό είναι που κάνει τη διαφορά. Έχω καναδυό φίλους που δεν παίζουν τίποτε, αλλά έχουν τεράστιες δισκοθήκες, έχουν δει πάρα πολλά λάιβ εδώ και έξω, κι έχουν ταξιδέψει και σε χώρες όπου η μουσική είναι πολύ δημοφιλής (στυλ Κούβα, Ισπανία, ΗΠΑ..). Καταλαβαίνουν κατευθείαν τα πάντα για μια μπάντα η για έναν μουσικό, χωρίς φυσικά να μπορούν να τα εξηγήσουν όπως θα το έκανε κάποιος που παίζει. Αλλά δεν υπάρχει τίποτα που να μη γίνεται αντιληπτό. Εγώ έχω μείνει εκεί πάντως, είτε πρόκειται για μουσική, είτε για χορό, θέατρο, βιβλία, ταινίες, πίνακες, performance, οτιδήποτε σε τέχνη. Η σου λέει κάτι, η όχι. Πάντα σαν απλός ακροατής. Οπότε τους μουσικούς τους χωρίζω σε δύο κατηγορίες, αυτούς που μ αρέσει να ακούω, και αυτούς που όχι.

ο μπομπιρας της παρεας Marshall Dsl1hr! Ηχειο στο ψαξιμο ακομα.. ?

Στη χειρότερη πάντως εγώ με μια ηλεκτρική, ένα σκάφος, μια ακουστική και μια κλασική επιβιώνω, ενισχυτή δε χρειάζομαι.. ψέματα μπορεί να πάρω κάνα δυο.. ?

Εμένα πάντα μου φαινόταν ωραίο να έχεις τουλάχιστον μία καλή κιθάρα για κάθε μουσικό στυλ που θέλεις να παίξεις. Οπότε strat, tele, les Paul, 335, ένα σκάφος, μια ακουστική, μια φλαμένκο, μια κλασική, resonator, μαζεύονται.. Οσο καλές και να είναι, ποτέ δε θα ακουστεί μια Les Paul σαν tele πχ. Αργά η γρήγορα αν σου αρέσουν τα αντίστοιχα είδη, γίνεται λογικό να πάρεις μια. Από κει και πέρα, αν ασχολείσαι με ακουστική πχ και παίζεις, σπίτι σου η έξω, αργά η γρήγορα έχεις μια Martin θέλεις μια taylor, άλλο όργανο εντελώς.. Και πάει λέγοντας.. Σκάφος με built in διπλούς, θέλεις ένα με μονό floating, μετά ένα με p90... Μπορώ να γράφω μέχρι αύριο ?? Καλά να είμαστε να αγοράζουμε να πουλάμε και να παίζουμε όργανα! ?

Τελικα ενω δεν εγινε ποτε η εγκατασταση του driver (εκανα παντα uninstall), to tone studio το βλεπει κανονικα οποτε ο στοχος επετευχθει με καποιο μυστηριωδη τροπο!! Παμε για ηχους τωρα.. ?

δυστυχως το εχω δοκιμασει το δευτερο και τριτο δεν δουλεψαν... ? βεβαια με reboot παντα.. Μαλλον ειναι υπερβολικα παλιο το pc παρολο που εχει service pack 2 νομιζω.. Ευχαριστω για τη βοηθεια παντως!!

τα εχω κανει αυτα αρκετες φορες, to προβλημα ειναι παντα οτι ο driver δεν γινεται δεκτος γιατι δεν ειναι digitially signed. Δεν περναει δηλαδη το τσεκ των windows και δεν καταφερα να το απενεργοποιησω μεχρι τωρα... Μονο με αυτο το προγραμμα γινεται, αλλα δεν αναφερει πουθενα το συγκεκριμενο προβλημα.. επισης firmware και driver ειναι οι τελευταιες εκδοσεις

Πηρα αυτη την εβδομαδα το Boss Gt-1, αλλα δεν καταφερνω να εγκαταστησω το driver στα windows 7 (ultimate edition), δεν δουλευει επειδη δεν ειναι digitally signed. Το εχει αντιμετωπισει κανεις και λυσει αυτο το προβλημα? Μου εκανε εντυπωση εν ετι 2019, ειμαι στο τσακα να το επιστρεψω thomann. Καταφερε κανεις η να βρει digitally signed driver η να απενεργοποιησει το τσεκ των windows για τα driver? Οτι δοκιμασα μεχρι τωρα δεν δουλεψε (run εντολη, administrator tools, f8 για εκκινηση χωρις τσεκ driver κτλ,,).. Πως γινεται να πουλανε κατι που δε συνδεεται καν στα windows? δεν ειναι και κατι περιπλοκο...

Τεχνικά μιλώντας, μπορείς να αρχίσεις μελετώντας κάποιες κλίμακες (τρόπους της ματζόρε, μελωδικη μινόρε κα), και τετράφωνες συγχορδίες. Επίσης arpeggios. Άρχισε μαθαίνοντας απλά κομμάτια που μπορούν να παιχτούν σε μια κλίμακα. Άκου κιθαρίστες όπως ο Grant Green, που έχουν πολλά blues και gospel στοιχεία. Μελέτα απλά σόλος, όπως του Miles Davis στο kind of blue. Γενικά άκου πολύ τζαζ, κυρίως παλιά πράγματα που είναι και πιο απλά. (τζαζ πριν τον Charlie Parker). Άλλη προσέγγιση είναι το fusion ιδίωμα (εννοώντας πιο μοντέρνο παίξιμο που δεν είναι τόσο μέσα στο παραδοσιακό τζαζ στυλ). Πολλές φορές είναι πιο εύκολο να το καταλάβει κανείς, με πιο απλές αρμονίες. Γενικά το πρόβλημα που έχουν όλοι όσοι μαθαίνουν τη θεωρία χωρίς να ακούν πολλή τζαζ μουσική (οι περισσότεροι από εμάς δηλαδή στην Ελλάδα), είναι όπως είπες "να ακουστούν τζαζ". Σε αντίθεση με τους Αμερικανούς πχ που μεγαλώνουν ακούγοντας τη μουσική (αυτοί που ασχολούνται με το είδος τελικά), και μετά έρχεται μια θεωρία και τους εξηγεί μερικά πράγματα. Θέλει πολύ άκουσμα, αλλά σε αντίθεση με ένα στυλ όπως πχ τα μπλουζ η το ροκ, υπάρχει και μια πιο πολύπλοκη θεωρία.

Επίσης πολύς κόσμος αλλάζει μεγάφωνα γιατί δε χρησιμοποιεί έναν ενισχυτή για την κανονική χρήση που φτιάχτηκε. Θέλει ας πούμε πιο πολύ headroom, η breakup σε πολύ χαμηλές εντάσεις, η όπως στο review ένας Tweed να μην ακούγεται σαν Tweed ? κτλ.. Το οποίο είναι δόκιμο βέβαια. Η απλά είναι του χόμπυ ? Όλο αυτό με τα reviews στο YouTube είναι βέβαια ενημερωτικό, αλλά από τότε που έγραψα τη strat μου unplugged με το κινητό (για να θυμάμαι ένα κομμάτι) και ακουγόταν σαν μια χαρά ακουστική κιθάρα ? .. οτιδήποτε μπορεί να ακούγεται καλά η άσχημα με τις συνθήκες που ηχογραφούμε και ακούμε σήμερα

καταστροφη και οτι προσπαθω να αντισταθω στην αγορα ενος pro junior! ?