Yannis Methenitis

Δεν ξέρω αν έχετε δει αυτή τη σελίδα του Thomann... είναι διαδραστική. https://www.thomann.de/gr/stompenberg_devices.html Δηλαδή μπορεί κανείς να δοκιμάσει κάποιο πετάλι σε πραγματικό χρόνο με την κιθάρα του, με μικρή καθυστέρηση κάποιων millisecond αναπόφευκτα ή ακόμα και να ηχογραφήσει το αποτέλεσμα. Επιπλέον μπορεί να τα ακούσει απλούστερα με τα γνωστά προεπιλεγμένα riffs αλλά... αλλάζοντας ρυθμίσεις στο πετάλι! Δεν υπάρχουν ακόμα όλα τα πετάλια που διαθέτει ο Thomann αλλά αυξάνονται μεθοδικά. Τι άλλο θα δούμε που θα διευκολύνει κι άλλο τις διαδικτυακές αγορές... Μπράβο.

Εχω κάνει πολλά ταξίδια. Δουλειά κι αναψυχή. Αν έχω να θυμάμαι ένα, ήταν την πρώτη φορά που τόλμησα να κατέβω στον Πειραιά χωρίς παρέα με τη μοτοσυκλέτα και μπήκα στο πρώτο καράβι που πήγαινε Κυκλάδες. Κατέβηκα στο πρώτο νησί που δεν ήξερα. Έμεινα μόνος την πρώτη μέρα. Την τρίτη μέρα επέστρεψα Αθήνα για να παω στο ραντεβού που είχα απο πριν στην Ομόνοια με μοτοπαρέα για ταξίδι, για να τους πω πως δεν θα πάω... γιατι είχα ανακαλύψει ένα άλλο κόσμο στο νησί που σίγουρα με παρέα αποκλείεται να συνέβαινε. Πολύ πριν τα κινητά εποχή. Κι επέστρεψα για άλλες δυο βδομάδες. Ισχύει αυτό που λέει ο ντοτόρε, να τα'χεις καλά με τον εαυτό σου και να προσθέσω, πως έχεις δείξει πως περνάς καλά με τον εαυτό σου στο σπίτι που άλλοι φρικάρουν και μόνο στην ιδέα. Έχεις κερδίσει τον μισό αγώνα.

Δεν τα έχει πει καλύτερα κανένας που γνωρίζω απο ότι το τρέιλερ του Up in the air. Βέβαια στην ταινία γίνεται η ανατροπή αλλά η ιδέα είναι για νέους ανθρώπους. Αυτά που σε βαρύνουν αυξάνονται όσο μεγαλώνεις. Όταν ξεκινάς όμως, έχεις τα λιγότερα για να κάνεις όποια αλλαγή.

Επειδή η πραγματικότητα εδώ είναι κωμικοτραγική και περιγράφεται όπως το έκανε ο δόκτορ, τα πράγματα είναι τόσο απλά αλλά και δύσκολα. Θα πω όμως δυο λόγια στον αέρα, έτσι γιατί τα σκέφτομαι καιρό. Ολοι μου οι αγγλοσάξωνες συμμαθητές και φίλοι το πρώτο που ήθελαν να κάνουν μετα το σχολείο ήταν να γυρίσουν τον κόσμο. Κι όχι γιατι είχανε λεφτά, αυτά δεν τα δίνουν οι γονείς σε ενήλικες όπως Ελλάδα, αλλά με όποιο τρόπο μπορούσαν. Δουλεύοντας εδω κι εκεί, ταξιδεύοντας με τρένο ή όποιο μέσο θα μπορούσαν να πληρώσουν απο τις οικονομίες τους, backpacking. ΟΚ δεν θα μείνεις σε πεντάστερα ξενοδοχεία σίγουρα και δεν θα σερβίρουν πρωινό αλλά μην ξεχνάς πως δεν έχει ξαναυπάρξει τέτοια άνεση και ευκαιρία να ταξιδέψεις στις πιο αναπτυγμένες χώρες του κόσμου, που ευτυχώς βρίσκονται στην ΕΕ και να έχεις την ελευθερία να μείνεις όσο θέλεις ή και να δοκιμάσεις ν' αρχίσεις μια νέα ζωή εκεί. Δεν μ' αρέσει εκεί, πάω παραδίπλα! Ακούγεται Οδύσσεια αλλά δεν είναι και σίγουρα όσο ταξιδέψει κι αντέξει κανείς, καλό είναι. Δεν ξέρεις τι κέρδος είναι. Ανοίγουν τα μάτια, μαθαίνεις την διαφορετικότητα και ακόμα κι αν επιστρέψεις, ξέρεις το γιατί. Εγω το έκανα αλλά όχι όσο θα' θελα δυστυχώς, ήταν κι άλλες εποχές και δύσκολα ταξίδευες ελεύθερα. Ήθελες προετοιμασίες, προξενεία, πρόγραμμα. Αλλά δεν είναι και στο πετσί μας αυτή η κουλτούρα του κοσμοπολίτη, ταξιδευτή. Αν αρχίσεις τα πως θα συνεννοούμαι, που θα μείνω, τι θα κάνουν οι φίλοι μου πίσω, μάλλον έχεις ήδη βολευτεί και ξέρεις που ανήκεις. Με όλες τις συνέπειες. Θετικές και αρνητικές. Είναι ήδη μια απόφαση. Τα λέω για να τ' ακούω και σε παρακαλώ να μην τα πάρεις τις μετρητοίς. Εδώ δεν έπεισα τον γιό μου...

Ο Μίκης Θεοδωράκης γεννήθηκε στη Χίο. Η καταγωγή του πατέρα του, Γιώργη Θεοδωράκη, Μπιζανομάχου, ήταν από τον Γαλατά Χανίων και της μητέρας του, Ασπασίας Πουλάκη, από τον Τσεσμέ της Μικράς Ασίας. Οι γονείς του συναντήθηκαν στη Μικρά Ασία, λίγο πριν από τη Μικρασιατική Καταστροφή. Τα παιδικά του χρόνια ο Μίκης Θεοδωράκης τα πέρασε σε διάφορες πόλεις της ελληνικής επαρχίας, όπως τη Μυτιλήνη, τα Γιάννενα, το Αργοστόλι, τον Πύργο Ηλείας, την Πάτρα, και κυρίως στην Τρίπολη Αρκαδίας, λόγω των συχνών μεταθέσεων του δημοσίου υπαλλήλου πατέρα του. Στην Τρίπολη, μόλις 17 ετών, δίνει την πρώτη του συναυλία παρουσιάζοντας το έργο του «Κασσιανή» και παίρνει μέρος στην αντίσταση κατά των κατακτητών. Στη μεγάλη διαδήλωση της 25ης Μαρτίου 1943 συλλαμβάνεται για πρώτη φορά από τους Ιταλούς και βασανίζεται. Διαφεύγει στην Αθήνα, όπου οργανώνεται στον ΕΛΑΣ και εκτελεί χρέη διαφωτιστή στον Πέμπτο Τομέα της ΕΠΟΝ, ενώ αγωνίζεται και σαν διμοιρίτης της Μεταξωτής διμοιρίας του 1ου τάγματος της Νέας Σμύρνης κατά τα Δεκεμβριανά. Συγχρόνως σπουδάζει στο Ωδείο Αθηνών με καθηγητή τον Φιλοκτήτη Οικονομίδη. Το 1950 αποφοιτά από το Ωδείο με δίπλωμα στην αρμονία. Το 1954 μεταναστεύει με κρατική υποτροφία στο Παρίσι, όπου εγγράφεται στο Conservatoire και σπουδάζει με τον Ολιβιέ Μεσιάν, για σύντομο χρονικό διάστημα, μουσική ανάλυση, καθώς επίσης και διεύθυνση ορχήστρας με τον Εζέν Μπιγκό. Συνθέτει μουσική για το μπαλέτο της Λουντμίλα Τσέρινα, το Κόβεντ Γκάρντεν, το Μπαλέτο της Στουτγκάρδης και επίσης για τον κινηματογράφο. Το 1957 του απονέμεται το πρώτο βραβείο του Φεστιβάλ της Μόσχας από τον Σοστακόβιτς για το έργο του Suite No 1 για πιάνο και ορχήστρα. Συγχρόνως συνθέτει πολλά έργα συμφωνικής μουσικής και μουσικής δωματίου. Ως πολιτικός υπήρξε υπουργός και τέσσερις φορές εκλεγμένος βουλευτής του ελληνικού Κοινοβουλίου με το ΚΚΕ και τη ΝΔ, ενώ παράλληλα ήταν ακτιβιστής τιμημένος με το Βραβείο Ειρήνης Λένιν το 1983. Είχε ασχοληθεί με όλα τα είδη της μουσικής, ενώ είχε συνθέσει τον ίσως πιο αναγνωρίσιμο ελληνικό ρυθμό διεθνώς, το συρτάκι «Ζορμπάς» (1964), βασισμένο σε παραδοσιακή κρητική μουσική. Επίσης έχει ασχοληθεί με την κλασική μουσική γράφοντας συμφωνίες, ορατόρια, μπαλέτα, όπερες και μουσική δωματίου. «Αν δεν είχα βιώσει αυτά που βίωσα, δεν θα είχα γράψει αυτή τη μουσική. Η μουσική για εμένα ποτέ δεν υπήρξε αυτοσκοπός, είναι κάτι το βιωματικό», έλεγε. Πηγή: iefimerida.gr

Είπαν πολύ ωραία πράγματα τα παιδιά παραπάνω και θέλουν σκέψη και στόχο. Είσαι ταλαντούχος και εργατικός και θα καταλήξεις όταν έρθει η ώρα αλλά και όχι απαραίτητα. Εγω έχω αλλάξει 4 διαφορετικές καριέρες και είμαι έτοιμος για 5η. Έχω να σου πω δυο πράγματα μόνο. Ταξίδεψε όσο μπορείς. Θα μάθεις πολλά, θα πάρεις ιδέες, θα γνωρίσεις κόσμο ευκολότερα. Αν δεν ήσουν single, αυτές θα ήταν πιθανώς εσωτερικές αναζητήσεις και ίσως πολυτέλειες. Δες τι έχεις. Την ελευθερία να κάνεις τα πάντα. Το μόνο που εμποδίζει την πραγματοποίησή αυτής της ελευθερίας, είναι η δική σου προσκόλληση στο ποιος είσαι.

Το πρόβλημα του ΟΡ είναι πως ακούν μπάσα οι άλλοι σε απόσταση ενω αυτός κοντά, όχι. Η διασπορά της καμπίνας όταν στέκεσαι ευθεία μπροστά της (και υπερυψωμένη) παίζει σχεδόν ασήμαντο ρόλο. Συμφωνώ όμως πως με τοποθέτηση σε γωνία, όπως είπα κι εγω αρχικά, ίσως έχει καλύτερο αποτέλεσμα.

Επίσης Επιδρά όμως έντονα στις χαμηλές συχνότητες και αφορά νομίζω το θέμα μας. Εαν ο ανακλώμενος ήχος είναι εκτός φάσης με την πηγή, λειτουργεί αρνητικά δημιουργώντας σημαντική μείωση στην απόδοση μπάσων. Για να ελαττωθεί το πρόβλημα προτείνεται να ακουμπάει σχεδόν στον τοίχο το ηχείο. Οπότε και η τοποθέτηση της μπασοκαμπίνας ίσως να έχει ανάλογη συμπεριφορά, όσο και το σημείο που στέκεται ο ΟΡ.

Χαίρομαι που έχουμε ουσιαστικότερη συμμετοχή στο θέμα. Σε αντίθεση με όσα αναφέρεις, ο Ken DeLoria της Apogee Sound έχει στήσει εκατοντάδες ηχητικά συστήματα line array για συναυλιακούς χώρους πάνω σε αυτή τη "θεωρία συνωμοσίας", αν και η φυσική επιστήμη μόνο τέτοια δεν είναι, όπως εξηγεί εδώ. Πως εξηγείς λοιπόν το πρόβλημα του ΟΡ εσύ; Μιας και δηλώνω ημιμαθής, θα ήταν ακόμα πιο ενδιαφέρον να είχαμε και τη συμμετοχή των τόσων φυσικών επιστημόνων που συχνάζουν στη σελίδα για μια πιο θεωρητική τοποθέτηση, να μας φύγει η απορία.

Ένα μήκος κύματος 20 Hz έχει μήκος περίπου 18,28 μέτρα, ενώ ένα στα 20 kHz έχει μήκος 1,67 εκ. Τι σημασία έχει λοιπόν το μήκος ενός κύματος; Ένα μεγάλο μήκος κύματος χαμηλής συχνότητας απαιτεί περισσότερο χρόνο για να διαδοθεί, πράγμα που σημαίνει ότι πρέπει πρώτα να αναπτυχθεί στην ατμόσφαιρα πριν η ηχητική ενέργεια γίνει αντιληπτή ως νότα ή τόνος. Ένα μήκος κύματος 20 Hz χρειάζεται 1/20 του δευτερολέπτου για να διαδοθεί, το οποίο είναι ίσο με 50 χιλιοστά του δευτερολέπτου. Αντίθετα, ένα μικρό μήκος κύματος υψηλής συχνότητας απαιτεί πολύ λίγο χρόνο για να διαδοθεί και να ακουστεί και μπορεί να το κάνει σε μικρούς χώρους, ενώ ένα μήκος κύματος χαμηλής συχνότητας χρειάζεται επαρκή χώρο για να αναπτυχθεί. Όταν οι χαμηλές συχνότητες διαδίδονται σε ένα χώρο με ανακλαστικές επιφάνειες, δημιουργούνται στάσιμα κύματα. Τα στάσιμα κύματα είναι κόμβοι πίεσης όταν ένα ηχητικό κύμα που αντανακλάται από έναν τοίχο συγκρούεται με τον άμεσο ήχο από το μεγάφωνο. Σε ορισμένες συχνότητες οι ανακλάσεις θα ενισχύσουν τον άμεσο ήχο, αυξάνοντας την ένταση τους, ενώ σε άλλες συχνότητες οι ανακλάσεις ακυρώνουν τον άμεσο ήχο με τις συνέπειες που αναφέρθηκαν παραπάνω. Ολα αυτά λοιπόν συμβαίνουν σε μια αίθουσα και έτσι επηρεάζεται το μπάσο και η ένταση του απο αυτές τις βασικές αρχές. Οσο για τα ακουστικά, αν και δεν είμαι ειδικός, ξέρω πως ρόλο παίζει ο μικρότερος χώρος στο κανάλι του αυτιού, ο πολύ μικρός όγκος αέρα για συμπίεση και αποσυμπίεση, καθώς και η εγγύτητα με το τύμπανο που επιτρέπουν συνολικά την παραγωγή χαμηλών συχνοτήτων με πολύ μικρή ηλεκτρική ισχύ.

Το amped Elektra instrument για HALion, HALion Sonic και HALion Sonic SE αποτυπώνει τον funky ζεστό ήχο του Hohner Electra πιάνου σε όλο του το μεγαλείο. Διαθέτοντας μια απλή διεπαφή (interface), με χειριστήρια ήχου που περιλαμβάνουν bark, release και πεντάλ, επιλογές τεσσάρων ενισχυτών με εφέ και panning. Εδώ ο Xantoné Blacq το παρουσιάζει αναλυτικά αυτό το VST.

Ταυτίζομαι απόλυτα συνοδοιπόρε. Ψιλοκατάθλιψη ακούγεται αν μας διαβάσεις φωναχτά. Φφφφφφ...

Είτε έτσι, είτε αλλιώς βρεθήκαμε να περνάμε σχεδόν μια διετία χωρίς live μουσική. Χωρίς να μπορούμε να παίζουμε δημόσια και να κάνουμε αυτό που αγαπάμε ή για πολλούς αυτό που βάζει φαί στο τραπέζι τους. Και όλοι αναπροσαρμοστήκαμε με τον ένα και τον άλλο τρόπο. Προσωπικά μου στοίχησε κυρίως κοινωνικά αλλά και παικτικά μιας και όταν δεν παίζω τακτικά με άλλους χαλαρώνω και ξεχνάω και αυτά που ήξερα. Δυστυχώς ούτε συνθετικά με βοήθησε, ούτε διάθεση να ολοκληρώσω ημιτελείς δουλειές, είχα. Και πέρασε σχεδόν το καλοκαίρι κι ο χειμώνας είναι αντικειμενικά θολό τοπίο για το πως και αν. Μια οι αναπόφευκτες οδηγίες αποστασιοποίησης και υγιεινής και μια ο φόβος για το άγνωστο, δεν δημιουργούν ευοίωνο τοπίο. Εσείς σε ποια φάση είστε; Πως το αντιμετωπίζετε; Ετοιμάζετε κάτι στο στούντιο μήπως... προβάρετε ή παίζετε ήδη και κλείσατε δουλειές για το φθινόπωρο;

Ένα είναι σίγουρο: οι μπάσες συχνότητες ταξιδεύουν μακρύτερα και χρειάζονται κάποια απόσταση για να ξεδιπλωθούν. Προφανώς γι αυτό ακουν καλύτερα οι άλλοι μουσικοί απ' ότι εσύ που είσαι δίπλα. Χωρίς να έχω εμπειρία όμως, να πω πως εφ' όσον χρησιμοποιείς την καμπίνα για προσωπικό μόνιτορ, ίσως αν της δώσεις κλίση προς το κεφάλι σου για ν' ακούς το attack της νότας πιο άμεσα, να χαμηλώσεις την συνολική ένταση και ίσως και ένα compressor να βοηθούσε να σφίξει ο ήχος σου περισσότερο και να γινόταν πιο διακριτός.

Είναι ωραίο να υπάρχουν οδηγοί απο προσωπική εμπειρία μιας και σπουδάζει κόσμος μουσική εκεί και εύχομαι να συνεχιστεί με όποια χρηστική πληροφορία. Όσο για το θέμα των ενοικιαστών στην Ελλάδα, δεν είναι αυτό που θα λέγαμε "άμεσου ενδιαφέροντος" της σελίδας.

Φυσικά και δεν μπορούμε να γράψουμε κάτι χρήσιμο για όσους επιθυμούν να μάθουν για την Ολλανδία χωρίς να γίνει αχταρμάς η κουβέντα με ότι να΄ναι για την Ελλάδα. Τι ωραία κουβέντα ξεκίνησε... κρίμα είναι. Ας έχουμε λίγη αυτοσυγκράτηση για να'χουμε να διαβάσουμε και κάτι ενδιαφέρον επιτέλους.

Συ είπας. Όχι εγώ. Ξεχνάς πως μιλάς για θρησκευόμενες που ασπάζονται τον λόγο του Κορανίου στην πλειοψηφία. Φυσικό είναι να υπάρχουν και μη θρησκόληπτες. Κι ας μη μας αρέσει εμάς είτε γιατί Χριστιανοί, είτε γιατί Ευρωπαίοι. Το μόνο που είπα είναι, τι σε νοιάζει εσένα αν θα ακούν μουσική δημόσια στο Αφγανιστάν και το βλέπεις ως καταπίεση, τη στιγμή που ακολουθείται το γράμμα του εκεί θρησκευτικού νόμου (που πιστεύουν και υπερτερεί του κοσμικού), απο το επίσημο πλέον καθεστώς της χώρας που απ ότι φαίνεται θριάμβευσε μετά απο είκοσι χρόνια που διώχθηκε για να μην επιβάλει αυτά που εμείς θεωρούμε καταπίεση. Σίγουρα μεγάλο μέρος του κόσμου εκεί είναι μαζί τους. Υπήρξε εναλλακτική και δεν προχώρησε. Η κουβέντα ήδη πάει αλλού και αντιτίθεται στους κανονισμούς περι συζητήσεων με θρησκευτικά θέματα.

Off topic. (I know where you're coming from). Το τι κάνει ενας λαός στον τόπο του, πρέπει να είναι δικό του θέμα. Οταν νομίζεις πως αρχίζει να το επιβάλει στον δικό σου τόπο, σίγουρα η λύση δεν είναι να του αλλάξεις μυαλά, όπως έχει φανεί δεκαετίες τώρα.

Δεν καταλαβαίνω πως κρίνουμε άλλους πολιτισμούς και ηθικούς κανόνες με δικά μας σημεία αναφοράς. Ασε δε που μετά θέλουμε να τους σώσουμε απο τους ίδιους τους εαυτούς τους. Who are you ρε...

Ρε μουσικοφονιάδες... δεν είχατε ποτέ πλήκτρα στη μπάντα; Πως παίζατε;

Μα τι ωραίο γκάτζετ... με τόσες μετακομίσεις δεν έχει μείνει λεπιδόπτερο. Οπωσδήποτε πρέπει να πάρω ενα.

Χαρά, δείγμα επαγγελματισμού είναι και η αναφορά στους συνεργάτες μας. Να σου θυμίσω πως γράφεις σε σελίδα μουσικών με πιο ειδικά ενδιαφέροντα.