Yannis Methenitis

Πολύ ενδιαφέρουσες τοποθετήσεις. Το θέμα έχει ξεφύγει από τη θεματολογία όπως καταλαβαίνετε και όσο και αν έχει μεγάλο και επίκαιρο ενδιαφέρον, πρέπει να είμαστε τυπικοί. Αν συνεχίσει στο καλλιτεχνικό σκέλος θα είναι καλό. Αν πάλι όχι, θα χρειαστεί να σας ευχαριστήσω για την κατανόηση.

Όταν σε κάθε θεμα που συμμετέχει κάποιος, η εξέλιξη είναι προς μια συγκεκριμένη κατεύθυνση flaming (ορολογία forum old school) επιβάλλονται οι κανονισμοί που ισχύουν για όλους. ΥΓ εκτός απο τον cos_dr που καταλήγει πάντα σε ΧΑΧΑΧΑΧΑΧΑΧΑΧΑ. Πλάκα κάνω.?

Τα πρώτα τα λες ωραία. Μετα πέφτεις σε δύο λογικά άλματα με αστήρικτα λάθη. Το συνομωσιολογικό ότι ΟΛΟΙ λένε ψέματα (άρα κι εσύ) γιατι αν ήταν κάτι αληθινό θα το έλεγαν κάποιοι άλλοι και το ότι με τον πόλεμο φεύγουν αυτοί που θεωρούνται βάρος (συντάξεις) άρα οι... γέροι. Όχι οι νέοι; Κακούργα κενονία.

Different courses for different horses, όπως λένε και στην Στυμφαλία.

Πόσο διαφορετική αντίληψη των πραγμάτων μπορεί να έχουμε όμως... Όπως φαίνεται εμφανώς είναι το πρώτο κομμάτι που παίζουν, πριν ανέβει η τραγουδιάρα και πριν έρθει η νύφη κι ο γαμπρός, ενω ο κόσμος που εκτίμησε αν και μολις θα καθησε στα τραπέζια (νταλα ο ήλιος ακόμα) υποθέτω με την ανάλογη αμηχανία, σηκώθηκε ένας ένας να τους βιντεοσκοπήσει απο την ευχάριστη έκπληξη. Μπορεί να ήταν και μουσικοί. Μάλλον δεν σε κούνησε αρκούντος το απίστευτο για μένα, laid back groove του rhythm section. Το δε κομμάτι είναι intro instrumental για πριν το πρόγραμμα. Τα ευρωπαϊκά που λέμε. Έτσι κι αλλιως η αντίστοιχη παπαλάμπραινα σίγουρα θα ακολούθησε αργότερα.

Ε... μα όντως είσαι χρυσοχέρης και νοικοκύρης. Ότι ανεβάζεις είναι γύρω στις 2 με 3 το μεσημέρι, όχι την επομένη. Τυπικότατος, οργανωμένος και μπαμπάκος. ΥΓ. Να τα καλά της δουλειάς εξ αποστάσεως.

Το ανέφερα εγώ.

Humanities βρε Κβαντική Διεμπλοκή.

Η επιστημονική κοινότητα και κατ επέκταση εμείς, ακολουθούμε αυτόν τον ορισμό: Science is the intellectual and practical activity encompassing the systematic study of the structure and behaviour of the physical and natural world through observation and experiment. Εδω φαίνεται πως έχουμε βασικά σημεία παρανόησης με υποκειμενικούς ορισμούς, οπότε δεν υπάρχει έδαφος για κοινή συνεννόηση με λογικά επιχειρήματα.

Τα FM όπως και όλα τα ραδιοκύματα ρυθμίζονται σε ορισμένο συχνοτικό φάσμα ώστε ο πομπός να συνάδει με τον δέκτη για να συνδεθούν μεταξύ τους. Όχι για ν' ακούγονται ομορφότερα. Το δεύτερο που λες δεν το βρήκα μιας και το "υπάρχει πιθανότητα το 432 να συντονίζει καλύτερα με τους ανθρώπους" είναι δικό σου αστήρικτο "ίσως". Και γιατί όχι 427 ή 754 λέω εγώ. Οπως ειπώθηκε και πιο πάνω, ας μάθουμε τα γνωστά πρώτα και μετά ασχολούμαστε με τα "άγνωστα".

Και τι μάστορας! Ο βοηθός καθαρίζει μεθοδικά ότι παρουσιάζει ο μάστορας να υποθέσω.

Τηρείς τα πατροπαράδοτα αλλά είσαι και χρυσοχέρης, Σπύρο. Ελέγχεις τη δίπλα όπως την PRS.

Σχετικά με το 442, παλαιότερη τοποθέτηση του Sami Amiris.

Το ίδιο δεν ισχύει και με τους ντραμερ που παίζουν πιο γρήγορα το κομμάτι;

Ασ' τους αυτούς. Είναι μουσικοί.

Δηλαδή τι άποψη να έχει κανείς στο θέμα ρε Κβαντική κλπ; Γιατι στα 440 και όχι στα 432; Και γιατι να μην είναι 378 ασ' πούμε που θα είναι ακόμα πιο μαλακές οι χορδές για τα χέρια σου; Για να μη σου πω πως υπάρχουν και 07 χορδές. ή πως ακόμα και ο SRV κούρδιζε χαμηλότερα γιατι ήθελε να παίζει με 13αρες οπότε...

Σίγουρα όταν τα λες αυτά για το παρελθόν, λαμβάνεις υπ' όψην παραμέτρους όπως το υλικό και τη ποικιλία των χορδών τον 17ο αιώνα που μπορεί να έπαιζαν ρόλο στο χαμηλότερο κούρδισμα π.χ. ή λες να ήταν απλά μια απόφαση απο τους "απο πάνω" για να μας ελέγξουν.?

Και γιατί δεν κούρδισες ένα ημιτόνιο χαμηλότερα; Φυσικά, θα σε βολέψει στη φωνή και στην κιθάρα με χαμηλότερη ένταση στη χορδή. Απλά το ΛΑ σου θα είναι ΛΑ ύφεση.

Σοβαρά τώρα πως θα παίζεις με τους άλλους όταν έχεις δικό σου κούρδισμα; Εκτός κι αν παίζεις μόνος σου. Αλλά να'σαι σίγουρος πως οι περισσότεροι κιθαρίστες στο σπίτι, σίγουρα δεν παίζουμε στα 440 αλλά όπου λάχει μιας και το όργανο ξεκουρδίζεται απο μόνο του. Δεν πρέπει να είμαστε όλοι κουρδισμένοι σε κοινό τόνο για να παίξουμε ταυτόχρονα; Λες να εμφανίζεται ο καθένας στην πρόβα με δικό του κούρδισμα επειδή πιστεύει πως το όργανό του κελαηδάει στα τόσα Hz οπότε "κάντε transpose κάπως"; For what! Έτσι κι αλλιως μπαρέδες παίζουμε οι περισσότεροι. Καταλήξαμε να χρησιμοποιούμε ένα σημείο αναφοράς αρχικά για να κουρδίζουν οι συμφωνικές ορχήστρες και αυτό είναι το στρογγυλοποιημένο 440 όπως λέει κι ο Ρικ. Στο παρελθόν έχουν γίνει συζητήσεις στο θέμα και συνήθως δεν κατέληγαν ευχάριστα παραδόξως. Αν αναζητήσεις θα βρεις 2-3.

[citation needed] ρε φίλος. Κάποιος το έγραψε χωρίς να το υποστηρίζει. Για παράδειγμα: In 2012, Gibson released a pair of 1959 ES-175 reissues, a single-pickup and a dual-pickup model. It is the first production ES-175 single pickup model since the 1970s. Έχω μια συμπάθεια στους Tonerider απο εμπειρία, οπότε γιατί να πάω γυρεύοντας απο απόψεις τρίτων, αφου δεν έχω δική μου; Για να μην πω πως είμαι οπαδός τους, να το αποδώσω στα γεράματα; Ασε που οι Benedetto κανουν όσο και ο παραπάνω που απέρριψα για το 150αρι.

Η ES-175 είναι με ένα μαγνήτη όπως αυτη που έγινε γνωστός ο Herb και του έκαναν μετά την signature ως 165, ενω η ES-175D είναι με δύο μαγνήτες. Λεπτομέρεια: το μοντέλο ονομάστηκε ES-175 διότι στόχος ήταν η ονομαστική της τιμή στα 175 δολάρια όταν κυκλοφόρησε το 1949.

Σας έχω πει στο παρελθόν για την αγαπημένη μου Epiphone. Πρόκειται για ένα jazz box σαν την Gibson ES-175 με όνομα απο κάποιο παλιό, διαφορετικού σχεδιασμού, μοντέλο της Epiphone. Καπάκι maple και πίσω και πλαινά απο μαόνι. Μαόνι και το μπράτσο με rosewood ταστιέρα. H κιθάρα είναι κατασκευασμένη απο την Peerless που έφτιαχνε τις Epiphone εκείνη την εποχή, στην Ν. Κορέα το 1999. Η ποιότητα κατασκευής είναι άψογη, αν εξαιρέσεις το hardware. Τα κλειδιά είναι κινέζικα (και ένα μου έσπασε εύκολα το πλαστικό του) αλλά κάνουν τη δουλειά τους μια χαρά. Έχει έναν Epiphone humbucker, 57CH(G) που βάζουν και στις Les Paul της εταιρίας, που είναι αρκετά θολός ιδιαίτερα σε αυτή την κιθάρα που δεν είναι solid body. Κατα τ' άλλα, ακουστικά παίζει δυνατά σχεδόν σαν dreadnaught ακουστική και έχει το αγαπημένο μου μπράτσο απ' όλες τις κιθάρες μου. Απίστευτα βολικό για τα γούστα μου και με σχεδόν μηδενικό σεταπ εκ μέρους μου. Η κιθάρα αυτή έχει αποκτήσει φανατικό κοινό στους κόλπους της jazz καθως είναι μια φτηνή 175 με μαόνι, όπως φτιαχνόταν για μια πενταετία απο την Gibson, ενώ η τιμή της μεταχειρισμένη πλέον έχει τριπλασιαστεί απο την αρχική της. Αποφάσισα λοιπόν να της βάλω το hardware που της αξίζει χωρίς να αλλάξω την προσωπικότητα της. Σκέφτηκα για έναν SD Seth Lover όπως προτείνουν πολλοί αλλά τα 150 μου φάνηκαν πολλά και επειδή στις άλλες 2 κιθάρες μου έχω Tonerider που εκτιμώ για την πολλή τίμια σχέση τιμής προς απόδοση, παράγγειλα έναν Classic Alnico 2 με χρυσό καπάκι προς 54 ευρώ. Ένα σετ Kluson κλειδιά καθως και ποτενσιόμετρα της προκοπής με τα καπάκια τους. Θα αλλάξω φυσικά και τον πυκνωτή με έναν 0.22 Orange Drop και την καλωδίωση με Fabric cable (υφασμάτινο vintage) για να μειώσω κάθε ίχνος απώλειας στο ελάχιστο. Συνολικά η επένδυση σε υλικό είναι 100 ευρώ, ένα ποσόν που δεν θα κλαίω, ούτε θα προσπαθώ να ψήσω τον όποιο μελλοντικό αγοραστή αν ποτέ αποφασίσω να την πουλήσω, πως έκανα την τρομερή αναβάθμιση και πρέπει να πάρω τα λεφτά μου πίσω. Και περιμένω τον Αγιο Βασίλη. Ίδωμεν.

Παρ' τους και στον γάμο σου να σου πουν και του χρόνου, όταν έχεις τέτοια μπάντα να γκρουβάρει ακόμα και με κουδούνα! Τι μπάσο, τι ντραμερ... όλοι σκοτώνουν!

Εγω θα πω πως τεχνικά είναι ένα τεράστιο βήμα μπροστά. Οτι και να είναι το περιεχόμενο πρέπει να πληρεί κάποιες προϋποθέσεις για να ακουστεί. Συγχαρητήρια γι αυτό!