Yannis Methenitis

Αυτή την εποχή ξεστοκάρουμε τα χειμωνιάτικα. Αυτό που ζητάτε το είχαμε πολύ παλιά, για όσους θυμούνται. Δεν ξαναφέραμε. Μόνο κατα παραγγελία.

...σε αντίθεση μ' εμένα που δεν βρίσκω τιποτα ενδιαφέρον. Απόψης...?

Κάπου 4-5 χρόνια νομίζω.

Εχω κι εγω συνδρομή στο Netflix και μόλις τελείωσα το Clickbait. Μια "αστυνομική" ( ; ) σειρά με φοβερές ανατροπές και καθόλου προβλέψιμη συνέχεια. Πέραν αυτών είναι μια κλασική περίπτωση που θα μπορούσε να συμβεί στους περισσότερους που εκτίθενται στα social media. Πολύ ενδιαφέρουσα απο κάθε άποψη. Παράλληλα έχω δει αρκετες Δανέζικες, ενδιαφέρουσες κοινωνικές σειρές όπως το Rita και Borgen αλλά και ισλανδικές αστυνομικές. Απο ισραηλινές έχω ξεχωρίσει το Shtisel (άψογο) και Fauda (2 πρώτους κύκλους). Μπορεί να μην έχει τα πάντα λόγω πνευματικών υποχρεώσεων στην Ελλάδα αλλά κάθε μέρα σίγουρα έχω κάτι να δω και μονο 2-3 φορές έχω απογοητευτεί. Αλλά κι αυτες απλά τις διέκοψα πριν το χασμουρητό. Άσε δε που όσο με γνωρίζει, προτείνει ενδιαφέροντα για μενα θέματα. Για το cinobo μου μιλησε ο blue και θα το δοκιμάσω επίσης. Παλαιότερα έπαιρνα εισιτήριο διαρκείας για κάποιες κιν. αίθουσες και παρακολουθούσα ότι κυκλοφορούσε, εδω που με την αξία ενός εισιτηρίου εχω παπάδες και που μπορώ να επιλέξω κιόλας, θα κολλήσω;

Ωραία ιδέα!

Εγώ παραδόξως όσες φορές έβαζα στόχους, τους έπιανα. Ίσως να φταίει και το γεγονός πως ήταν λίγες οι φορές και πιθανοί οι στόχοι. Κάποιοι ήταν υλικοί και κάποιοι αλλαγή συμπεριφοράς και στάση ζωής. Εφικτοί όμως. Έτσι κι αλλιώς αν κάτι οριοθετεί μια περίοδο, είτε αυτό είναι το νέο έτος, τα γενέθλια ή το καλοκαίρι, χρησιμεύει σαν ένα σημείο εκκίνησης, απλά. Και όσο και να λέω, τώρα που το σκέφτομαι, πως τους έχω πετύχει, δεν το συνηθίζω και λειτουργώ επιπόλαια, αν και η πείρα έχει δείξει πως είναι μια καλή τακτική, να έχουμε στόχους. Δεν κάνει κακό. Ας ονειρευτούμε λίγο και σιγά - σιγά, μπορεί να πλησιάσουμε αν όχι να το πιάσουμε. Καλή χρόνια με υγεία σε όλους μας!

Από τα Γραφεία Τύπου των Υπουργείων Οικονομικών και Εργασίας και Κοινωνικών υποθέσεων εκδόθηκε η ακόλουθη ανακοίνωση: Οι νέες πρωτοβουλίες για την προστασία των θέσεων εργασίας -στο πλαίσιο των νέων μέτρων που λαμβάνονται από την κυβέρνηση για την συγκράτηση των συνεπειών της πανδημίας του κορωνοϊού.- οριστικοποιήθηκαν σε σύσκεψη που πραγματοποιήθηκε σήμερα το πρωί υπό τον Πρωθυπουργό Κυριάκο Μητσοτάκη. Πιο αναλυτικά: Ενεργοποιείται το μέτρο των αναστολών συμβάσεων εργασίας με αποζημίωση ειδικού σκοπού (534 ευρώ) για τον Ιανουάριο 2022 σε εργαζόμενους που έχουν προσληφθεί μέχρι και τις 30/12/2021 από επιχειρήσεις συγκεκριμένων κωδικών επιχειρηματικής δραστηριότητας βάσει ΚΑΔ (μπαρ, εστιατόρια με μουσική , κέντρα διασκέδασης κ.α. ). Οι αναστολές συμβάσεων εργασίας θα προαναγγέλλονται στο ΠΣ ΕΡΓΑΝΗ από 1η Ιανουαρίου 2022 έως 10 Ιανουαρίου 2022 και ώρα 23.59.00. Επισημαίνεται ότι απαγορεύονται οι απολύσεις για τις επιχειρήσεις που θα κάνουν χρήση του μέτρου και για όσο χρόνο αυτό διαρκεί. Χορηγείται αποζημίωση ειδικού σκοπού για τον Ιανουάριο 2022 μετά από υποβολή μονομερών δηλώσεων για καλλιτέχνες που έχουν δηλωθεί στο Μητρώο Καλλιτεχνών μέχρι την 10η Ιανουαρίου 2021 με την ειδικότητα του μουσικού και συναφών ειδικοτήτων. Επεκτείνεται το Πρόγραμμα «ΣΥΝ-ΕΡΓΑΣΙΑ» (που αναδείχθηκε σε σημαντικό εργαλείο στήριξης της απασχόλησης κατά την περίοδο της πανδημίας) έως και την 31η Μαρτίου 2022, για εργαζομένους με εξαρτημένη σχέση εργασίας, πλήρους απασχόλησης κατά την 31η Οκτωβρίου 2021. Ο εργοδότης μπορεί να περιορίσει το χρόνο του εργαζομένου έως και 50%, χωρίς μεταβολή της σχέσης εργασίας. Για τον χρόνο που δεν εργάζεται ο εργαζόμενος, το 60% της αμοιβής του καλύπτεται από τον κρατικό προϋπολογισμό. Όσο ο εργαζόμενος είναι ενταγμένος στη «ΣΥΝ-ΕΡΓΑΣΙΑ», δεν επιτρέπεται να απολυθεί. Σε όσες περιπτώσεις καθίσταται δυνατό από τη φύση της εργασίας (π.χ. τράπεζες, ασφαλιστικές εταιρείες), εφαρμόζεται η υποχρέωση των επιχειρήσεων να θέσουν σε καθεστώς τηλεργασίας έως και το 50% των εργαζομένων τους. Η τοποθέτηση εργαζομένων σε καθεστώς τηλεργασίας προαναγγέλλεται στο ΠΣ ΕΡΓΑΝΗ . Για την εφαρμογή του εν λόγω μέτρου θα ισχύσουν αυτά που ίσχυσαν σε προηγούμενες περιόδους εφαρμογής του. Εφαρμόζεται κυλιόμενο ωράριο προσέλευσης και αποχώρησης από την εργασία ώστε να υπάρξει αποσυμφόρηση των μέσων μαζικής μεταφοράς. Σ’ αυτή την περίπτωση θα υπάρξει εξειδίκευση μετά τις αναγκαίες συνεννοήσεις μεταξύ εργοδοτών και εργαζομένων. Εντείνονται οι έλεγχοι από το ΣΕΠΕ για την τήρηση των μέτρων χρήσης μάσκας και αποστάσεων στους χώρους εργασίας. Υπενθυμίζεται ότι από 1/1/2022 ισχύει ο κατώτατος μισθός μετά την αύξηση του 2% που αποφασίστηκε. Ισχύουν επίσης οι δηλώσεις του Πρωθυπουργού για τη νέα διαδικασία προσδιορισμού του κατώτατου μισθού που θα οδηγήσει σε πρόσθετη αύξηση μέσα στο πρώτο εξάμηνο του 2022. https://ypergasias.gov.gr/6-metra-gia-tin-prostasia-ton-theseon-ergasias-kai-ti-sygkratisi-tis-diasporas-tou-koronoiou-stous-chorous-ergasias/

Ακούγοντας το αναρωτιέμαι πως είναι δυνατόν κάποιοι όπως εσύ, να σκέφτονται τόσο out of the box. Σε θαυμάζω για την ικανότητα και την αφοσίωση σου. Μπράβο!

Ζήτα βοήθεια απο τον ντράμερ. Σαν τριο πρέπει να γεμίζει όταν σολαρεις. Πες του ευγενικά να ακούει τι συμβαίνει γύρω του και να ανεβάζει π.χ. με ride στα σόλο σου και να ησυχάζει πάλι στα κουπλέ με hihat. Βασικά πράγματα που ανεβάζουν το συνολικό επίπεδο.

Είστε μερακλήδες στο σπίτι αυτό. Πάντα έτσι εύχομαι. Χρόνια πολλά!

Σίγουρα στα περισσότερα επαγγέλματα μπορείς να δηλωθείς όπως θέλεις. Το επάγγελμα του μουσικού και τα παρεμφερή όμως αφού δεν έχουν ένα εργοδότη αλλά πολλούς, δεν κερδίζει τίποτα σαν μισθωτός με ένσημα ΙΚΑ, παρά παρατυπίες και παρεξηγήσεις σαν αυτές που αναφέρεις. Εκτός βέβαια απο το να αποφεύγει την συνδρομή για αυτασφάλιση του ελ. επαγγελματία και πολλές φορές να καταλήγει χωρίς σύνταξη (ξέρω αρκετούς τέτοιους επαγγελματίες μουσικούς γύρω μου). Περνούν τα χρόνια όμως και δεν έχει αποδειχθεί σωστή επιλογή. Ένας μουσικός, σαν ελ. επαγγελματίας έχει πελάτες και όχι εργοδότες. Και μπορεί να έχει 2 και 3 ιδιότητες όπως μουσικού εκτελεστή, δασκάλου μουσικής, μουσουργού κ.α. Έχει ασφάλιση γι αυτόν και την οικογένεια του, αυτόματο δικαίωμα σε όποια επιδόματα αλλά και υποχρεώσεις όπως συνδρομή στον πρώην ΟΑΕΕ και την εφορία μιας και είναι καταχωρημένος. Δεν είναι ήξης αφήξεις μισθωτός μουσικός ή σερβιτόρος κατα περίπτωση και έρμαιο του κάθε μαγαζάτορα για 2 Σ/Κ και μετα τίποτα και μετά 2 βδομάδες κλπ. που όπως αποδείχτηκε στην πανδημία δυσκολεύεται σαν μουσικός να αποδείξει πως ασκεί το επάγγελμα. Δεν είμαι λογιστής, ούτε φοροτεχνικός απλά φροντίζω τα λογιστικά μονος μου και έχω καταλήξει σε αυτά τα συμπεράσματα και για τον εαυτό μου, που μπορεί να βοηθήσουν πολλά παιδιά που δεν τα γνωρίζουν και βρίσκονται σε δυσάρεστες καταστάσεις. Αν και έγιναν αρκετές ελαφρύνσεις κυρίως για νέους επαγγελματίες όπως στον ΕΦΚΑ, αλλά και φοροελαφρύνσεις για χαμηλά εισοδήματα, προσωπικά θεωρώ πως εκεί θα έπρεπε να εστιαστεί η προσοχή των μουσικών ώστε να δημιουργηθούν ακόμα καλύτερες και συμφέρουσες συνθήκες για τον αυτοαπασχολούμενο. Σε ότι αφορά τους κωδικούς ΚΑΔ γύρω απο τη μουσική δεν κατάφερα να βρω κάτι περίεργο μιας και μπήκα στη διαδικασία για να τους αναρτήσω εδω. Οι κύριοι χρήσιμοι για μουσική είναι: διδασκάλων μουσικής 85.52.12 καθηγητή μουσικής 85.52.12.01 εκτελεστή μουσικών έργων 90.01.10.02 έντυπης μουσικής, παραγωγής 59.20.31 μουσικής έντυπης, παραγωγής 59.20.31 μουσικής καθηγητή 85.52.12.01 μουσικής κάλυψης εκδηλώσεων 93.29.19.03 μουσικής ορχήστρας 90.01.10.12 μουσικής φυσικών μέσων άλλων, παραγωγής 59.20.33 μουσικής, διανομής 59.20.40 μουσικού συγκροτήματος 90.01.10.13 μουσικών αρχείων 91.01.12.04 μουσικών εκδόσεων 59.20.3 μουσικών έργων εκτελεστή 90.01.10.02 μουσικών οργάνων ενοικίασης και χρηματοδοτικής μίσθωσης 77.29.13 μουσικών οργάνων επισκευής και συντήρησης 95.29.13 μουσικών οργάνων κουρδίσματος 95.29.19.06 μουσικών σχολών 85.52.12 μουσουργού 90.03.11.07 ορχήστρας μουσικής 90.01.10.12 συγκροτήματος μουσικού 90.01.10.13 ταινιών μουσικής, παραγωγής 59.20.33 Ολους θα τους βρείτε εδω: https://www.aade.gr/sites/default/files/2017-01/4g_Evretirio_Ypiresiwn_a1.pdf Χρόνια πολλά!

Μπράβο σας για το apres toi κι ευχαριστούμε για τη συνταγή.

Να ρωτήσω κάτι Σπύρο αν μου επιτρέπεις για να καταλάβω; Εσυ δεν είσαι ελεύθερος επαγγελματίας ως μουσικός; Άρα τα ένσημα σου έρχονται απο τη αυτασφάλισή σου στον ΕΦΚΑ με ΚΑΔ μουσικού ως βασικό επάγγελμα. Ή μήπως περιμένεις σε κάθε έργο που αναλαμβάνεις καθε τρεις και λίγο να σε ασφαλίσει ο εργοδότης σαν μισθωτό; Ο μουσικός όπως το καταλαβαίνω εγώ (μιας και κάνω το ίδιο) πρέπει να είναι ελεύθερος επαγγελματίας και να έχει και δεύτερους κωδικούς ως συνθέτης, δάσκαλος ή ότι άλλο επιθυμεί. Έτσι έχει μόνιμα ένσημα σε συγκεκριμένο επάγγελμα είτε κάνει το ένα, είτε το άλλο, έχει δικαίωμα σε κάθε επίδομα που του αναλογεί και είναι ασφαλισμένος.

Οι δουλειές όπως αυτη του μουσικού μεταξύ άλλων, εδω και δυο χρόνια πλήττεται απο την πανδημία και σίγουρα για να ζήσει κανείς θα πρέπει να κάνει κάτι άλλο εν τω μεταξύ. Πολύ δύσκολες εποχές για τις καλές τέχνες. Σε ότι αφορά όμως τις τεχνικές δουλειές η ζήτηση υπερκαλύπτει την προσφορά. Σκέψου μόνο την Αθήνα που είναι ένα τέρας που γερνάει και θέλει συντήρηση. Ποιος θα τη συντηρήσει; Κυρίως οι μετανάστες που κάνουν χρυσές δουλειές και καλά κάνουν οι άνθρωποι, μόνο που πολλοί απο αυτούς προσφέρονται χωρίς να ξέρουν την τέχνη, αφού υπάρχει ζήτηση. Και για να μη γκρινιάζω άλλο τέτοιες μέρες, να προσθέσω το εξής ρομαντικό μου moto αλλά απόλυτα αληθινό: Είσαι ελεύθερος. Το μόνο που εμποδίζει την πραγματοποίησή αυτής της ελευθερίας, είναι η δική σου προσκόλληση στο ποιος είσαι. Και θυμάμαι επίσης αυτό που έλεγε ο Wolfman Jack όταν έκλεινε τις εκπομπές του στα ραδιοφωνικά 80'ς. Keep reaching for the stars but keep your feet on the ground. Ένα δημιουργικό, προσωπικό όραμα είναι απαραίτητο. Υ.Γ. cos_dr κάποια στιγμή θα ήθελα να μιλήσουμε για την ανισότητα και πως δημιουργείται απο την ιεραρχία και την αξία που θέλει να αναπτύξει ο καθένας για το άτομο του. Cheers!

Μάλλον παρανόησα το κείμενο που είχες γράψει προηγουμένως. Και σίγουρα όλοι έχουμε εμπειρίες που δεν ισχύουν για άλλους και όλους και κυρίως δεν πρέπει να μιλάμε εκ μέρους τους.

Επέτρεψε μου, είμαι 63 και ανήκω σε 3 ταμεία ασφάλισης. Φαντάσου τι σημαίνει αυτό για να συνταξιοδοτηθώ. Δουλεύω 45 χρόνια, έχω κάνει απ' όλα (υπάλληλος, εργοδότης, ελ. επαγγελματίας και 5 διαφορετικές καριέρες), έχω γνωρίσει κακούς και καλούς εργοδότες, υπαλλήλους και συνεργάτες επίσης. Συνεχίζω να εργάζομαι. Και είμαι και ευτυχής καθώς έχω δημιουργήσει τις συνθήκες εργασίας που μου κάνουν, γνωρίζοντας επίσης πως θα μπορούσα να βγάζω πολλαπλάσια εναλλακτικά υπο άλλες συνθήκες. Τίποτα δεν είναι ιδεατό σε αυτά. Το τι κάνει ο καθένας στο σπίτι του, είναι στο χέρι του. Και μη μου πεις για οικογενειακά βάρη κλπ γιατί κι εγώ έχω όλο το πακέτο. Ο καθενας έχει ένα σταυρό να κουβαλάει. Αλλά όπως στρώνει κοιμάται. Και ναι μεν παίζει ρόλο και η τύχη αλλά και η χώρα αλλά η επιλογές μου με καθορίζουν. Ιδιαίτερα σε μια ανοιχτή αγορά όπως αυτή που ζούμε, 20 χρόνια τώρα. Αυτη είναι η εμπειρία μου απο τη ζωή και δεν είναι υποθέσεις. Το ότι θεωρείς πάντως πως ο αναπτυγμένος κόσμος μετράει ωράριο (αλα βιομηχανική εποχή), καταλαβαίνω πως μάλλον μιλάμε για διαφορετικούς κόσμους σε άλλα πλάτη της γης απο αυτά που εγώ έχω εργαστεί. Δεν θέλω να είμαι απόλυτος αλλά είμαι εμπειρικός παρατηρητής και μαθαίνω γερνώντας.

Ζηλεύω! Αυτή είναι stratocaster!

Δεν έχει νόημα να μπαίνει στην κουβέντα η παραβατικότητα. Θεωρώ πως είναι ένας φαύλος κύκλος στην ελληνική κοινωνία, όπου ο ψάρακας θα κάνει ότι του έκαναν, ενω το κράτος κάνει άλλες δουλειές απο αυτές που πρέπει. Προσφέρει εργασία σαν εργοδότης αντι να ελέγχει τους παραβάτες του νόμου ωστε να λειτουργεί σωστά η αγορά και τα δικαιώματα όλων. Είναι μια άρρωστη κατάσταση που απ' όπου και να την πιάσεις βρωμάει και είναι αποτέλεσμα της δυσλειτουργικής κοινωνίας μας.

Δεν είμαι πολύ σίγουρος γι αυτό. Εχω την αίσθηση πως ήταν διαφορετικά τα πράγματα παλαιότερα, τουλάχιστον στους μάστορες. Τώρα έχει καταλήξει να γίνεται υδραυλικός, ξυλουργός ή αλουμινάς αυτός που δεν μπορεί να κάνει κάτι άλλο κι όχι επειδή το επέλεξε. Δεν χρειάζεται να είναι και διάνοια. Με τα ανάλογα αποτελέσματα φυσικά. Σίγουρα δεν είναι στην κουλτούρα μας η τέχνη όπως στους Ιταλούς π.χ. που είναι έντονη στα πάντα. Απο τα κτίρια μέχρι τις μοτοσυκλέτες και τα βιολιά τους, το design, τη μαγειρική και το κρασί τους. Αγαπούν την τέχνη τους, για να μην αναφερθώ στις καλές τέχνες. Βλέπεις που αντιμετωπίζεις την εργασία ως δουλειά; Η εργασία παράγει έργο ενώ η δουλειά προέρχεται απο τη δουλεία που υπήρξε αρχαίος και διαπολιτισμικός θεσμός που νομιμοποιούσε τη μετατροπή του ανθρώπου σε ιδιοκτησία. Σήμερα θέλουμε να βλέπουμε διαφορετικά την εργασία. Ο λόγος σου αφορά αμοιβές, ενώ το αποτέλεσμα της εργασίας του επαγγελματία, δεν αναφέρεται αν και μερικοί συζητάμε αυτό. Φτιάχνω μπρίκια. Τα καλύτερα και σας τα προτείνω. Και θα ξανάρθετε να πάρετε κι άλλα. Εδω θα είμαι, δεν θα εξαφανιστώ γιατί είμαι περήφανος για τα μπρίκια μου. Για την εργασία μου. Πόσους εργαζόμενους ξέρεις γύρω σου που το λένε αυτό; Ασε δε το οξύμωρο: οι παλαιότεροι δεν γνωρίζουν (αν και υπήρξαν και συνεχίζουν να υπάρχουν) και γνωρίζουν οι νεότεροι τι σημαίνει (αυτοί που δεν υπήρχαν τότε). Μου θύμισε αυτό και μη με παρεξηγείς ? Προφανώς για να υπάρχει, έχει και κάποιο σκεπτικό απο πίσω. π.χ. ο LK είναι δικηγόρος όπως αναφέρει και όταν μια κουβεντα πάει προς τον τομέα του, ο αναγνώστης θα δώσει άλλη βαρύτητα στην άποψη του. Το ίδιο θα ίσχυε και για το αντίθετο. Στην ανωνυμία ότι δηλώσεις είσαι φυσικά αλλά ποιος ο λόγος, αφού εδω που γραφουμε σεντόνια για να υποστηρίξουμε μια θέση, αργα ή γρήγορα ξεγυμνώνεται κανείς. Έλα όμως που έχουμε το αντίθετο... Είτε τίποτα ή άνεργος (λες και δεν έχει κάποια ειδίκευση) ή ιδιωτικός υπάλληλος. Συστολή μεγάλη και μάλλον δεν είναι απο μετριοφροσύνη.

Πόσες φορές το έχω πει: ο λαός μας δεν είναι περήφανος για τη δουλειά του. Οπως ο Αυστριακός χτίστης / εργολάβος έβαλε την υπογραφή του στο σπίτι που έχτισε ή ο Γερμανός κι ακόμα περισσότερο ο Ιάπωνας που το έχει πάει στο άλλο άκρο μιας και ζει για να δουλεύει και να προσπαθεί να κάνει καλύτερα την δουλειά του για να χαίρει εκτίμησης στην κοινωνία του. Οταν ρωτάς εδω τι δουλειά κάνεις (το dayjob ας πούμε) απαντάει ιδιωτικός υπάλληλος, (δες τα προφιλ μας) λες και αυτό είναι που τον ορίζει. Το ότι είναι υπάλληλος γενικά. Όχι πως είναι project manager, γραφίστας, υδραυλικός, πωλητής αυτοκινήτων, σερβιτόρος, λογιστής, junior account manager σε διαφημιστική ή σοβαντζής που κάνει τους ΚΑΛΥΤΕΡΟΥΣ σοβάδες. Υπάλληλος σου λέει και στην καλή περίπτωση δημόσιος υπάλληλος που ετσι κι αλλιώς δύσκολα ορίζει με τι ασχολείται εκεί. Διότι το να δουλεύεις, το κάνεις μόνο για το τέλος του μήνα που θα πέσει ο ντουλάς, άσχετα με το έργο σου για το οποίο δεν αισθάνεσαι και περήφανος απαραίτητα. Να τελειώνει η μέρα να πάω σπίτι και να πάρω όσο γίνεται περισσότερα. Δες τους δρόμους, τα πεζοδρόμια με τα μπαλώματα για να καταλάβεις. Αν έβαζε και πλακάκι με την υπογραφή του ο υπεύθυνος, θα έτρεχε να κρυφτεί απο τις καρπαζιές. Και περιμένεις να παράξει η χώρα αυτή Ferrari, Honda, Blancpain, Roland, Genelec, AMG με αυτή τη νοοτροπία του γενικού πληθυσμού;

Για να πω και του στραβού το δίκιο, εν Ελλάδι τα τρώμε χωριστά παραδοσιακά. Π.χ. με τον κιμά. Αλλά οι παλιές μαγείρισσες (βλέπε μαμά) τα τσιγάριζαν με φυτίνη γερά και τα έκαναν και νιανιά επίσης, γιατι άρεσε του πατριάρχη. Μέχρι που ήρθε το 80 και το πασόκ και γίναμε υγιεινιστές, όπου βάζαμε φρέσκο ελαιόλαδο απο πάνω (εγώ δηλαδή, ως ειδήμων της πλάκας για τα κεκορεσμένα λίπη κλπ). Ασε που δεν μου άρεσε δικαίως η γεύση της φυτίνης. Οπότε έτρωγα με λαδάκι, αλ ντεντε μεν αλλά βραστό δε... Μετά όμως ήρθα στα ίσια μου πάλι και έφαγα μακαρονάκι του Θεού απ' το τηγάνι και είδα το φως μου. Αυτά πάθαινες προ ίντερνετ εποχής. Έπρεπε να έχεις καθε είδους βιβλία για κάθε θέμα και τσελεμεντέδες ελληνικούς που έδιναν το πατροπαράδοτο κυρίως. Κι εμείς... πειραματιζόμασταν με μπούρδες ενω η γνώση υπήρχε πάντα και ήταν παραδοσιακή, απλά άγνωστη.

Ξέρεις κάτι ΣΦ... πιστεύω στη μείξη θα κάνει τη διαφορά με την ισορροπία του. Οπως και με έναν καλό προενισχυτή όπως τον UA X8. Δεν βαλτώνει η ορχήστρα και ξεχωρίζουν διακριτά τα όργανα- φωνή στο φάσμα. Αυτό πληρώνεις και στα δύο.

Μπράβο κύριε Νίκο, νόμιζα θα μενατε νηστικοί!? Γκρίνια mode on. Το μακαρόνι αν δεν μπει στο τηγάνι, δεν λέει. Είναι νερόβραστο. Τυχαία οι Ιταλοσεφ τα ρίχνουν στη σάλτσα που φτιάχνουν στο τηγάνι; 8 λεπτά βράσιμο και 2 στο τηγάνι ανάλογα με το... μοντέλο. Κάνουν κρούστα, δένουν με τη σάλτσα και γίνονται τραγανά αλλά ψημένα. Μεγάλη αγάπη.

Ο τύπος κάνει φοβερή δουλειά στα τεστ του κι εδω πραγματικά φάνηκε. Δυστυχώς δεν μου περισσεύουν 7000 νταλαρς και δεν ξέρω αν θα τα έδινα και να είχα αλλά είναι το καλύτερο μικρόφωνο. Τι να κάνουμε τώρα... Η αλήθεια να λέγεται.