Yannis Methenitis

Οι αρχές στη Νέα Ζηλανδία παίζουν σε λούπα 15 λεπτών, το Macarena και τις μεγαλύτερες επιτυχίες του Barry Manilow, Mandy και Could It Be Magic σε μια προσπάθεια να απομακρύνουν τους διαδηλωτές που είχαν κατασκηνώσει έξω από το κτίριο του κοινοβουλίου. Οι διαδηλωτές, οι οποίοι είναι θυμωμένοι αντιεμβολιαστές, απάντησαν παίζοντας τραγούδια όπως το We're Not Gonna Take It των Twisted Sister. Οι διαδηλώσεις ξεκίνησαν την Τρίτη όταν μια συνοδεία οχημάτων έφτασε στο κοινοβούλιο. https://www.bbc.com/news/world-asia-60362529 Αυτά συμβαίνουν μόνο σε χώρες που παίρνουν τη μουσική τους στα σοβαρά. Ο δε James Blunt το πήγε ακόμα παραπέρα, "παίξτε κατι δικό μου αν δεν πιάσει ο Barry."

Ωραίο και ξεχωριστό. Μπράβο! Σε όλα. Λύσε μου την απορία και πες μας για τα όργανα και την εκτέλεση πλιζ.

Πως φαίνεται ο άνθρωπος που δεν πάτησε σε πανηγύρι... Σιγά μην είχαν και μπασίστα παλιά. Μπασοκίθαρο έπαιζε με την 335 ο κιθαρίστας. Και ήταν τέχνη ολόκληρη.

What about the manual? But you don't even refer to a specific model. These controllers are not difficult to use anyhow.

Ακόμα και το κολάζ σου είναι στημένο όπως η μουσική και το παίξιμο σου. Μακροσκελές και σύνθετο. Σφραγίδα dimsonic. Δεν μπόρεσες να παραλήψεις τις αγάπες της ζωής σου. Κόρη, σκύλο, μουσική. Ωραίος.

A. O cos είναι πυλώνας του φόρουμ. Πέρασε δια πυρός και σιδήρου, τα πάντα όλα. Β. Έκανε διάλειμμα εξευρωπαϊσμού το 2004 λόγω Ολυμπιακών αγώνων.

Έβλεπα κάτι παλιά αρχεία και βρήκα print screens του Noiz απο το 2003 και νοστάλγησα παλιές καλές εποχές, με μπόλικη δουλειά και μεράκι. Ήταν ο χρόνος της μετάβασης. Στην αρχή (απο το 1999) ήταν όλο στατικό και έπρεπε να φτιάχνω κάθε σελίδα που ανέβαινε καθημερινά και να διορθώνω την πρώτη. Λειτουργούσε περισσότερο σαν πηγή ειδήσεων απο τη μουσική βιομηχανία. Μόλις είχαν απονεμηθεί τα Noiz Awards για τα καλύτερο gear της χρονιάς και αναφερόταν σε όλα τα site των κατασκευαστών που το κέρδισαν. Τότε είχε ξεκινήσει και το φόρουμ και είχαν εμφανιστεί και οι πρώτες φωνές με άποψη. Ονόματα δεν λέμε, υπολήψεις δεν θίγουμε. ;) Και μαζί και οι απαραίτητες αγγελίες ως Bazaar, σε δύο κατηγορίες όλες. Την ίδια χρονιά έγινε διαδραστικό, ...με ολοκλήρωση της νέας πλατφόρμας σε PhpNuke. Τότε ακόμα έπαιζα με το λογότυπο. Καταιγιστικές αλλαγές! Ισως κάποιοι το θυμούνται έτσι. Πέρασε κόσμος και κοσμάκης απο τότε βέβαια. Κι εδω απο την πρώτη συνάντηση που είχαμε κάνει κάπου στο Νέο Ηράκλειο το 2004. Μη μου πείτε πως δεν αναγνωρίζετε τον άνθρωπο με τη μοναδική λάμψη στα αριστερά...

Καλοηχογραφημένο μεν αλλά σίγουρα δεν το λες πρωτότυπο.

Μπράβο! Και τι όμορφη κιθάρα.

Ωραία αγόρια όλοι μας. Φτου μας! Προτείνω να αντιγράψετε την φωτογραφία σας στο About me που υπάρχει στο προφίλ του καθενός. Εγώ το έκανα. Αν χρειαστείτε βοήθεια πμ me.

Ωραία εξέλιξη έχεις Alex, αν και ήσουν όμορφο αγοράκι. Ακόμα και το ανάποδο κεφάλι σου πάει σήμερα.

Και φαβορίτα... μια χαρά ο μποξέρ.

Στο θεμα μας. Για να υπερθεματίσω, δεν υπάρχει Ναι ή Όχι. Δεν έχω απόλυτη στάση. Εδώ που τα λέμε έχουν υπάρξει φορές που ήθελα και μια ακριβή κιθάρα στα μέτρα μου. Τις πιο πολλές φορές την άλλαζα αν δεν μου έκαναν οι μαγνήτες, όπως π.χ. μια Les Paul με πλακέτα στα control που για να γίνουν αλλαγές στους μαγνήτες που ήταν dark, έπρεπε να βρεις μαγνήτες με ειδικά clip. Η αλήθεια είναι πως μου άρεσε εκείνη η κιθαρα εργονομικά και μάλλον λάθος έκανα πάλι που δεν τους άλλαξα. Σχιζοφρένεια...

Ρε φίλε δεν άλλαξες καθόλου, αν εξαιρέσεις το χρώμα στο μαλλί! Σταθερός αν κι ενα μουστάκι θα σου πήγαινε, εδω που τα λέμε.

Εκεί στα '10s όμως, όλη η κούραση που περάσαμε αυτή την δεκαετία, φαίνεται επάνω μου. Ευτυχώς στα '20s πήρα τα πάνω μου.Άσε που έκανα παλι το κούρεμα των 60's!

Να φτιάξετε και ν' αφήσετε τις ντροπές. Ακούς φάσιε; Είναι και μια καλή αφορμή ενδοσκόπησης. Όσο για το μουστάκι είναι παράδοση στην οικογένεια. Αλλά και στην Ανατολή. Θυμάσαι τον Σαντάμ; Ηταν και της μόδας στα 70'ς παγκοσμίως. Ε... μετά έμεινε κουσούρι.

Είναι πολύ ενδιαφέρον να δει τον εαυτό του κανείς, σε βάθος χρόνου. Πως ήταν και πως έγινε. Αφορμή το ποστ Γι αυτό σας βάζω να κανετε ένα μικρό κολάζ σαν το δικό μου. Το ξέρω πως δεν μετράτε δεκαετίες όπως εγώ αλλά χρόνια, όμως μπορείτε να βάλετε 6 αντιπροσωπευτικές φωτογραφίες που εξιστορούν την εμφανισιακή σας εξέλιξη. Πλάκα έχει και είναι ωραίο παιχνίδι. Όποιος αντέχει ανεβάζει. Ξεκινάω εγώ. Μη γελάτε. Στα 20's είμαι καλύτερος. Αν δεν έχετε επεξεργαστή εικόνας δοκιμάστε το δωρεάν Photoscape που χρησιμοποιώ κι εγώ

Αν όλοι θέλαμε ντε και καλά έναν PAF τότε δεν θα υπήρχε λόγος για οποιονδήποτε άλλο μαγνήτη σε άλλο μοντέλο κιθάρας, σωστά; Μια καλά σχεδιασμένη κιθάρα έχει ανάλογους μαγνήτες, γι αυτό που προορίζεται. Ασε δε που αν και δεν δένομαι με αντικείμενα γενικώς, η Custom του 1970 που είχα για 2 δεκαετίες, ήταν αυτή που με χαρακτήρισε ηχητικά και μετάνιωσα που την έδωσα. Εδω με έναν DiMarzio Super distortion bridge, speedknobs, κρεμ πλαστικά, το 1980, τότε που το customizing μόλις είχε ξεκινήσει. Η ακύρωση όσων έγραψα παραπάνω αλλά μαθαίνεις πέφτοντας. Δίπλα μια υπέροχη ηχητικά Yamaha strat που έδωσα στον συν κιθαρίστα, τραγουδιστή των Exit.

Κι εγω δεν θα μπορούσα να απαντήσω με ένα απόλυτο Ναι ή Όχι. Πρώτον, δεν ακουμπάω μαγνήτες σε ακριβή κιθάρα. Έχεις LP Custom του '70 και αλλάζεις μαγνήτες; Ακύρωσες έναν σημαντικό λόγο απόκτησης της και μέρος της αξίας της. Αυτά τα έκανα τότε που μόνος κατασκευαστής ήταν ο DiMarzio και μέσα στην αμάθεια μου δεν συνειδητοποιούσα πως έναν PAF αναπαρήγαγε. Όπως κάνουν και τώρα οι εκατοντάδες κατασκευαστές - designers. Σε μια φτηνή κιθάρα όμως όπου οι μαγνήτες έχουν άλλα υλικά (ακόμα και στο καπάκι) και σχεδίαση που συνδυαστικά επηρεάζουν τον ήχο, ναι. Τους αλλάζω. Αρκεί να υπάρχει όμως πρόβλημα. Να είναι μουντοί ή αδύναμοι και να βγάζουν θόρυβο. Αλλά και πάλι υπάρχουν τόσες καλές και συμφέρουσες προτάσεις απο ορισμένους κατασκευαστές μαγνητών που έτσι και μόνο για να βάλω κάτι tried and true, θα τους αλλάξω.

Το έτρωγε όλο το φαΐ του ο μάστορας. Κοιτάω κι εγω κατι παλιές φωτογραφίες μου και λεω, μα είναι δυνατόν να έχουμε υπάρξει το ίδιο άτομο; Τα λουκανικάκια τα έχεις ακόμα;

Εμένα δεν με εκπλήσσεις, γιατι είσαι μέσα σ' όλα, τα κάνεις καλά και συμφέρεις. Έπρεπε να βάλεις και το μπασάκι που δίνει τον ρυθμό. Τι θα σου κόστιζε...

Well done George!

Οι χορδές που έχω καταλήξει να χρησιμοποιώ είναι D'addario Nickel Wound 10‑46 EXL110 για κιθάρες με κλίμακα 24.3/4" 9.5‑44 EXL120+ για κιθάρες με κλίμακα 25.1/2" έτσι έχω περίπου την ίδια ένταση (tension) σε 335 - Les Paul και Stratocaster .

d'Andrea Ultra Plecs 1,5mm που για ένα μεγάλο διάστημα τις έχασα αλλά επανήλθαν στην παραγωγή λόγω ζήτησης Dunlop Jazz II Και οι δύο για μένα βγάζουν κάτι κοινό στον ήχο (ίσως όγκο μιας και η μια είναι μια παχιά 351, ενω η άλλη κοντή) αν και είναι απο διαφορετικό υλικό. Όμως έχουν ιδιαίτερη συμπεριφορά και προσαρμόζομαι εύκολα για κάποιο λόγο, όποια και να έχω. Επίσης δεν έχουν μυτερή μύτη. Χωρίς μια απο αυτές δεν μπορώ να παίξω, οπότε κρατάω κάβα.

Βάλτε και τον Ανδρέα στην κουβέντα @bezoubios.