Yannis Methenitis

1. Ενεργοποίησε τον Asio driver στις επιλογές του Cubase. 2. Στο patchbay router της κάρτας "τσέκαρε" το monitor mixer 3. Διάβασε και κανα manual...

Πρώτα πρέπει να διαβάσεις 2-3 γραμμούλες γενικές για το τι αλλά και γιατί χρειάζεσαι, εδώ στην παράγραφο για Front end. Στη συνέχεια ζυγίζεις και αποφασίζεις αφού καταλαβαίνεις τι ψάχνεις. 1.Μικρόφωνο (δυναμικό ή πυκνωτικό? Το δυναμικό θα το πάρεις και στα live). 2.Κονσόλα ή προενισχυτή σκέτο. (Συνήθως οι φτηνοί pre είναι καλύτεροι από φτηνές κονσόλες που "χωράνε" περισσότερα πάνω τους.) Αν πας για home recording μόνο πάντως, τότε preamp + πυκνωτικό.

Μπράβο σου. Είμαι σίγουρος ότι θα πρέπει να σ' ευγνωμονούν οι μελλοντικοί αγοραστές του Karma. 'Ολα θέλουν τον τρόπο τους και λίγο χεράκι κι από μας. Αν μεμψιμοιρούμε απλά δεν γίνεται τίποτα.

Η θέση του Noiz.gr όπως ανακοινώθηκε και στον τύπο είναι η ακόλουθη:

Χρειάζεσαι ενισχυτή και καμπίνα, καθώς το GT8 είναι μόνο προενίσχυση. Δοκίμασε να συνδέσεις την GT8 στο send/return του Peavey. Ετσι παρακάμπτεις τον προενισχυτή του και χρησιμοποιείς το τελικό του στάδιο μόνο. Οι ρυθμίσεις γίνoνται πλέον στην GT8 και στον Peavey θα ελέγχεις μόνο το master volume. Είναι το ίδιο με το να πας να αγοράσεις ένα τελικό ενισχυτή και καμπίνα...

Με τι κάρτα παίζεις?

http://www.pollstar.com

Επειδή ο compressor μπαίνει insert στην αλυσίδα, την ψηφιακή έξοδο την έχει ο προενισχυτής, ή η κονσόλα. Οικονομικό stereo compressor/limiter με SPDIF έξοδο δεν θα βρείς, εκτός κι αν μου διαφεύγει κάτι. Μπορείς όμως να βρείς channel strip ή mic pre με compressor και digital out σε σχετικά συμφέρουσες τιμές, από Samson, MAudio, SPL, DBX, Mindprint, κλπ.

Για όσους παρακολουθούν τη συζήτηση παραθέτω την απάντηση της αντιπροσωπείας:

Συγγνώμη για την παρέμβαση, αλλά θά' θελα να τονίσω ότι το forum είναι χώρος δημόσιας συζήτησης. Αν θέλετε να ανταλλάξετε τηλέφωνα, mail, κλπ κάντε το με προσωπικά μηνύματα ή στο chat. Από τη μία δεν χρειάζετε να τα ξέρει όλο το διαδύκτιο και από την άλλη εκτίθεστε σε spamers και κάθε λογής περιπέτειες.

Πολύ σωστά τα λες dither ως προς τις δυνατότητες χρήσης ακριβότερων μηχανημάτων. Εξ άλλου και εγώ το ανέφερα σαν πιθανότητα. Αλλά θα ήθελα να καταλάβεις τη διαφορά σε ότι αφορά την παραμόρφωση, που στην κιθάρα δεν είναι σαν "οποιοδήποτε" άλλο εφέ. Είναι σαν να βάζεις ένα κημπορντίστα να παίξει ένα θέμα που θα γραφτει σε midifile. Καταλαβαίνεις ότι με διαφορετικό τρόπο θα έπαιζε ένα ήχο πιάνου και με διαφορετικό ένα pad. Γι αυτό θεωρώ ότι όταν κάποιος "γράφει" κιθάρα, πρέπει να γράφει με τον συγκεκριμμένο παραμορφωμένο ήχο όταν μιλάμε για κύριο μέρος. Συνήθως οι ηλεκτρικοί κιθαρίστες φροντίζουμε να έχουμε τουλάχιστον ένα πετάλι της προκοπής, που είναι αναπόσπαστο μέρος του ήχου μας. Από κεί και πέρα στη μίξη, μπορείς να πειραματίζεσαι με cabinet simulators, modulation, delay, reverb, κλπ. κλπ. Βέβαια όλα αυτά εξαρτώνται και από το πόσο κατασταλαγμένος είναι και ο ίδιος ο κιθαρίστας...

Επέτρεψε μου να διαφωνήσω με την συγκεκριμμένη τακτική που προφανώς χρησιμοποιείται από μη κιθαρίστες ηχολήπτες. Όπως είπε και ο φίλος akisd28, η παραμόρφωση επιρεάζει το ίδιο το παίξιμο της κιθάρας. Αρμονικές, muting, κλπ. είναι μέρος του παιξίματος που εμπνέεται από τον συγκεκριμμένο ήχο και είναι μέρος της σύνθεσης. Ίσως αν αναφερόμαστε σε bar chords ή δεύτερα μέρη, πολύ πιθανόν να μην παίζει ρόλο τόσο το παίξιμο και το reamping να έχει λόγο ύπαρξης. Δεν λέω ότι δεν είναι δόκιμη τεχνική, αλλά ποτέ μία μελωδική γραμμή ή σόλο σε κιθάρα δεν θ' ακουγόταν "σωστό" αν δεν συνοδευόταν και από τον συγκεκριμμένο ήχο με τον οποίο γράφτηκε. (Εννοείται βέβαια ότι μιλάμε για κιθαρίστα που ξέρει τι κάνει έτσι; ) Πολύ απλά γιατί δεν είναι πληκτροφόρο όργανο.

Οι μόνες περιπτώσεις που ηχογραφείς καθαρή κιθάρα και προσθέτεις παραμόρφωση στη μίξη, είναι: 1.Αν δεν ξέρεις τον ήχο σου και ψάχνεσαι ακόμα 2.Αν δεν έχεις πετάλια παραμόρφωσης, προενισχυτές ή ενισχυτές 3.Αν... τα ξέχασες κάπου! :lol: Όλα τα άλλα εφέ μπορείς να τα προσθέσεις αργότερα αν θες, αλλά παραμόρφωση μόνο υπό τις παραπάνω συνθήκες.

Δοκίμασε να βρείς λύση σε αυτές τις συζητήσεις που καλύπτουν το θέμα Audigy + Cubase και latency.Ένα απλό search κάνε για soundblaster audigy στο forum. Ενα σχετικά φτηνό VST instrument με oriental και ethnic ήχους είναι το Ethnosphere sample player.

Παρακολουθώντας την συζήτηση με μεγάλο ενδιαφέρον, θα ήθελα να προσθέσω και εγώ λίγες γραμμές από μία άλλη οπτική. Πρόσφατα εξαγοράστηκε η Steinberg από τη Yamaha. Τι συνέπειες μπορεί να έχει αυτή η κίνηση σ' εμάς τους χρήστες του Cubase και του Nuendo; Θα υπάρξει συνέχεια και υποστήριξη; Η Yamaha θα εκμεταλλευθεί την τεχνογνωσία της Steinberg καθώς χρειάζεται λύσεις software για τις ψηφιακές της κονσόλες, εφφέ κλπ. Αυτό είναι σίγουρο. Ακούστηκε επίσης ότι θα δημιουργήσουν τον μεγάλο αντίπαλο των Pro Tools συνδυάζοντας την τεχνογνωσία τους, (η Steinberg στο software και η Yamaha στο hardware). Καλό μου ακούγεται και μακάρι νά'ναι έτσι, αλλά η Steinberg έχει ήδη την πρόταση Nuendo. Ίσως το προωθήσουν διαφορετικά... Βέβαια όλοι ξέρουμε και τις συνέπειες της προηγούμενης παρόμοιας αγοράς. Όταν η Apple αγόρασε την Emagic πολλοί χρήστες του δημοφιλέστατου Logic έμειναν στα κρύα του λουτρού. Κοιτώντας τα δικά της συμφέροντα η νέα μαμά το έστρεψε αποκλειστικά στην δική της πλατφόρμα. Όσοι λοιπόν είχαν την έκδοση για το PC έπρεπε ν' αλλάξουν πλατφόρμα ή να παραμείνουν με την τελευταία έκδοση, μέχρι κάποια στιγμή που θα έρθει αργά ή γρήγορα, να πάρουν την μεγάλη απόφαση και ν' αλλάξουν sequencer. Και δεν μένουν πολλές επιλογές για τους φανατικούς υποστηρικτές του. Κάτι τέτοιο έγινε και με την Sonic Foundry (βλέπε Acid) που αγοράστηκε από την Sony. Κι εκεί τα πράγματα δεν έχουν ξεκαθαρίσει ακόμα... Θα δούμε που στοχεύουν. Μάλλον στο video. Καταλαβαίνετε λοιπόν ότι αυτό το οικοδόμημα του Audio software, που θεωρούμε δεδομένο και δημιουργεί την τελευταία δεκαπενταετία λύσεις για τους μουσικούς, φέρνοντας το στούντιο στον υπολογιστή μας, πόσο ευάλωτο είναι. Οι εταιρίες Audio που για μας φαντάζουν μεγάλες, είναι τοσοδούλες για τα μεγαθήρια. Αντιθέτως είναι μικρές “βιοτεχνίες” που κάνουν μεγάλη δουλειά. Και τα οικονομικά τους σίγουρα δεν είναι τόσο εύρωστα όσο νομίζουμε. Δεν τους λυπάμαι. Επιχειρηματίες είναι. Εμάς λυπάμαι όμως, γιατί τελικά... “αγοράζοντας” πειρατικό clopyright, μήπως βγάζουμε οι ίδιοι τα μάτια μας;

Παρακολουθώ με ενδιαφέρον... Είμαι σίγουρος ότι οι χαρακτηρισμοί ξέφυγαν πάνω στη κακιά στιγμή.

Αγαπητέ... Σάκη, Ενδιαφέρουσα η σελίδα που παραθέτεις αν και διακρίνω κάποιο ανώνυμο μένος, που παραπέμπει στην ψυχολογία του όχλου. Δεν είναι ότι δεν συμφωνώ με αρκετά αποσπάσματα που δημοσιεύεις αλλά καλό θα ήταν να μην είναι μία "πειρατική" και καλυμμένη κίνηση κατά του "κατεστημένου" της ΑΕΠΙ. Εξ άλλου δεν είναι μόνο η ΑΕΠΙ... Κάποια θετική πρόταση στο "πρόβλημα" ίσως; Πολλά επίσης τσιτάτα δεν είναι εύστοχα και δεν εξυπηρετούν τον σκοπό σας κατα τη γνώμη μου. Για τον Τζιμάκο έμαθα ότι βρίσκεται στο κέντρο θεαμάτων LUNA DARK για ψαγμένους μικροαστούς όπου παρουσιάζεται το ελληνικό τσίρκο OLA SKATA. Μαθαίνω ότι είναι φοβερή παράσταση.

Η λύση είναι εδώ http://www.bossus.com/. ¶κου τα δείγματα και δες τι μπορεί να κάνει για να συγκρίνεις με τα δικά σου κριτήρια. Sansamp θα βρείς στον Καγμάκη, (Ε. Μπενάκη) και το Rockpile (Χ. Τρικούπη) αλλά πολύ πιθανά και αλλού.

Θα έλεγα ότι με πεταλιέρες όπως η Boss M-50 ή ME-8 καλύπτεσαι για πολύ καιρό μπροστά σου. Η τεχνολογία της δεν είναι καινούργια και αδοκίμαστη αλλά όπως θα δείς και σε άλλα thread αντιγράφεται κιόλας. Πέρα από τις υποκειμενικές προτιμήσεις όλων μας η Boss είναι κορυφαία εταιρία στο χώρο και σε ένα από τα παραπάνω πακέτα θα βρείς τόσους συνδυασμούς ήχων που θα ψάχνεσαι για μήνες. Τα Sansamp είναι κορυφαία πετάλια distortion αλλά δεν σου καλύπτουν τις υπόλοιπες ανάγκες σου για ένα πιό processed sound. *Πάντως αν υπάρχουν αρνητικές εμπειρίες από τα Boss ή οποιοδήποτε άλλο μηχάνημα, καλό θα ήταν να βλέπαμε και κανα τεστ από τους έμπειρους για να ξέρουμε στην συγκεκριμμένη τοποθεσία του Noiz.

Όπως καταλαβαίνεις δεν υπάρχει άλλος δρόμος. Οι επιλογές σου είναι: 1.Κονσόλα / μίκτης 2.Προενισχυτής line / μικροφώνου 3.Line-in κάρτας με κακό ήχο

Πολύ αστείο το ανέκδοτο από το south park και ελπίζω να το λάβουν με το απαραίτητο χιούμορ και οι κυρίες της παρέας, που καλό θα ήταν να μας βοηθήσουν να μάθουμε αν ισχύει και το αντίθετο, με σκηνές ζηλοτυπίας με τη μουσική από τα αγόρια τους.

Δεν υπάρχουν βιομηχανικές προδιαγραφές που ανακυρήσουν ένα σετ ηχείων σε studio monitor. Υπάρχουν όμως δύο σκέλη για την επιλογή αυτού που ονομάζουμε monitor. Το υποκειμενικό, αν έχει «καλό ήχο» και το τεχνικό βάσει προδιαγραφών. Η προσωπική μου άποψη είναι ότι εάν ένα ηχείο ακολουθεί τις παρακάτω τεχνικές προδιαγραφές είναι πολύ κοντά στο να έχει και τον ζητούμενο υποκειμενικά «καλό ήχο». Και αυτό διότι ένα σωστό ηχείο είναι ο καθρέφτης της ηχογράφησης, που φανερώνει τα λάθη και δεν τα καλύπτει, ώστε να μπορούμε να τα διορθώνουμε. Ένα monitor θα πρέπει να πληροί κάποιες προδιαγραφές που έχουν να κάνουν με τις ακόλουθες παραμέτρους. Distortion Λόγω του ότι περνάμε πολλές ώρες μπροστά στα monitor, αν έχουν ψηλή παραμόρφωση θα κουράσουν τα αυτιά μας εύκολα. Η παραμόρφωση πέρα από το ότι κουράζει έχει και σοβαρές συνέπειες στη διαύγεια, και την στερεοφωνική εικόνα. Ένα monitor λοιπόν πρέπει να έχει χαμηλό δείκτη παραμόρφωσης με σημείο αναφοράς τα 96db/m περίπου. Frequency response Ιδανικά ότι μπαίνει στην είσοδο πρέπει να βγαίνει στα μεγάφωνα ατόφιο. Αυτό ονομάζουμε flat response και είναι άπιαστο όνειρο. Ένα monitor όμως πρέπει να έχει μια maximum διακύμανση +-3db κατά μήκος του ακουστικού φάσματος που καλύπτει, σύμφωνα με τον όγκο του. Σε ένα απλό ηχείο αυτές οι διακυμάνσεις είναι πολύ μεγαλύτερες με αποτέλεσμα να μην είναι τονικά ισορροπημένα. Dispersion (Διασπορά) Λόγω του ότι μαζί με τον ήχο ακούμε και τις αντηχήσεις του (από την κονσόλα, τους τοίχους κλπ), είναι σημαντική η συμπεριφορά των χαρακτηριστικών διασποράς των μεγαφώνων (off axis polar response). Όταν είναι ισορροπημένη χωρίς μεγάλες κορυφές και «κοιλάδες», το αυτί δεν «ξεγελιέται» και συντονίζεται στον κύριο ήχο. Power handling Λόγω του ότι στα στούντιο ακούμε ασυμπίεστα όργανα (μπάσο, κιθάρα, raw synths, κλπ) με μεγάλη δυναμική συμπεριφορά, και όχι συμπιεσμένο πρόγραμμα που έχει υποστεί mastering, ένα καλό monitor πρέπει να διαθέτει αποθέματα ισχύος (Peak power handling) και καλή συμπεριφορά στις κορυφώσεις (transients). Ένα monitor θα πρέπει να διατηρεί τα χαρακτηριστικά του σε όλες τις εντάσεις και να μην υφίσταται φαινόμενα συμπίεσης (Power compression) από υπερθέρμανση των πηνίων. Όταν λοιπόν, λαμβάνοντας τις παραπάνω παραμέτρους υπ’ όψη, καταλήξουμε σε μερικά πιθανά ηχεία που συγκεντρώνουν τις minimum προδιαγραφές, ένα συγκριτικό τεστ, κάτω από κοινές συνθήκες (χώρου, προγράμματος, κλπ) θα είναι αυτό που σύμφωνα με το υποκειμενικό μας πλέον κριτήριο θα αναδείξει το monitor μας. Ιδανικά μία σοβαρή σειρά monitor θα πρέπει να έχει την ίδια συμπεριφορά σε όλη της τη γκάμα (από το μικρό 5-ιντσο μέχρι και 15-ιντσο) με μόνη διαφορά την αποκοπή των χαμηλών δεδομένου του όγκου. Για τις ανάγκες ενός project studio ένα σετ close-range monitor είναι ιδανικά λόγω του ότι ο περιορισμένος χώρος μας επιβάλει να καθόμαστε σε μικρή απόσταση από αυτά. Η πληροφορία που μεταφέρει ένα σωστό ηχείο είναι ενδεικτική αν όχι αρκετή για όλο το φάσμα και παράλληλα επιρρεάζεται στο ελάχιστο από τις αντηχήσεις. Τα active (δηλ. τα αυτοενισχυόμενα) είναι προτιμότερα καθώς οι ενισχυτές τους έχουν φτιαχτεί για τις συγκεκριμμένες μονάδες και έχουν το απόλυτο matching. Το όνομα ενός κατασκευαστή παίζει ρόλο εφ’όσον δεν επιρρεαζόμαστε από το marketing hype. Εταιρίες με ιστορία στην κατασκεύη monitor όπως ATC, Meyer, Genelec, PMC, JBL, κ.α. δεν είναι τυχαίες και παρά το γεγονός ότι κάποιο μοντέλο μπορεί να μη σταθεί στο ύψος του ονόματος που κουβαλάει, αυτό θα είναι εξαίρεση, και δύσκολα θα πέση κανείς έξω στην επιλογή του αγοράζοντας τα, αν και θα πρέπει να τ’ «ακουμπήσει». Συνήθως το πρόβλημα παρουσιάζεται όταν προσπαθούμε να βρούμε κάτι όχι τόσο ακριβό και καταλήγουμε πλέον σε προτάσεις με έμφαση στη σχέση τιμής προς απόδοση. Εκεί πάλι λαμβάνοντας υπ’ όψη τις παραπάνω προδιαγραφές ψωνίζεις γνωρίζοντας τα πιθανά (ίσως και ελάχιστα) ελατώματα και κάνεις τις απαραίτητες υποχωρήσεις αφού το υπαγορεύει η τσέπη σου. Υπάρχουν πια πολλές σοβαρές προτάσεις από Samson, M-Audio, Blue Sky, Tannoy, KRK, κλπ.

Αν δεν έχει ο Νάκκας δυστυχώς δεν θα βρείς πουθενά έτοιμα ελληνικά styles. ¶λλη περίπτωση είναι να βρείς από κάποιον συνάδελφο. Έτσι κι αλλοιώς περισσεύουν μόνο 3 μνήμες για προγραμματισμό styles.

Αντιπρόσωπος της σειράς Echo είναι πλέον ο Στόλλας. Τις κάρτες μπορείς να τις βρείς μέσα από το δίκτυο διανομής του όπως στον Διαμαντόπουλο πχ στην Αθήνα. Περισσότερα εδώ.

Ψάχνω για το κατάλληλο μέρος... :D Σύντομα θα τα πούμε!