Η συνταγή είναι γνωστή χρόνια τώρα, απλά ρίχνουμε στάχτη στα μάτια μας μπερδεύοντας την τέχνη με το σταριλίκι.
Ουσιαστικά πρόκειται για μια πολύ επικερδή δραστηριότητα που απαιτεί κάποιες παραμέτρους όπως:
Να είσαι ωραίος/α,
Να κουνιέσαι ανάλογα,
Να ντύνεσαι/κουρεύεσαι σαν κλόουν ή έστω διαφορετικά
Να σου είναι δεύτερη φύση το γλύψιμο,
Να κάνεις ότι περνάει από το χέρι σου για να πετύχεις το στόχο σου.
Να το κάνεις συνειδητά πιστεύοντας ότι θα κονομήσεις (γιατί είναι δουλειά κι αυτή), ενώ ταυτόχρονα θα ικανοποιήσεις την αυταρέσκεια και το ψώνιο σου.
'Ισως βοηθάει να παίζεις και κάποιο όργανο (ανάλογα με το μουσικό είδος) αλλά δεν είναι απαραίτητο.
Σε ότι αφορά τα ελληνικά δεδομένα μπορείς να ξεκινήσεις από ένα τηλεοπτικό talent show. Χρειάζεσαι προβολή.
Αν είσαι του έντεχνου να γνωριστείς με παράγοντες του σχετικού ραδιοφωνικού χώρου.
Για τον αγγλόφωνο κόσμο (Αμερική, Αγγλία κλπ) όπου υπάρχει πέραση και στα γκρούπ, απαιτείται πολύ χαμαλοδουλειά live σε bar (που συμπεριλαμβάνει και όλα τα παραπάνω προσόντα), καθώς και ενα πολύ ακριβό δικηγόρο για επαφή με τις δισκογραφικές.
Αν θες να γίνεις Ricky Martin, πρέπει να τραγουδάς χωρίς προφορά ξένου και να απευθυνθείς στα τοπικά talent show που έχουν φοβερή πέραση.
Τελευταία αλλά σημαντικότερη παράμετρος είναι η επιμονή.
Αν όμως τα παραπάνω σου είναι δεύτερη φύση, τότε σίγουρα δεν θα σου λείψει και αυτή.