Yannis Methenitis

Πολύ ωραία παραγωγή στον ήχο. Μπράβο! Γκρίνια mode on: ως προυπόθεση για να είναι ένα κομμάτι στα τσαρτς, συνήθως πρέπει να μπορεί ο φαν να μάθει να σιγοτραγουδάει έστω κάποιους στίχους. Κάτι που αν δεν τους διαβάσει, είναι πολύ δύσκολο εδώ. Καλή επιτυχία!

Το κατάλαβα αλλά εσείς οι γκουρού τα λέτε μεταξύ σοβαρού κι αστείου και ο άνθρωπας μπορεί να χαθεί στο πινγκ - πονγκ και το μαγαζί να βγάλει κακό όνομα και τότε θα πάψω να σας πληρώνω. Το σωστό να λέγεται.

Αν ήσουν moderator και έπρεπε να επιλέξεις ΜΙΑ ως σωστή απάντηση, για όσους διαβάζουν ποια θα έβαζες;

Ο άνθρωπος που ρώτησε τι κατάλαβε...

Και για να λέμε και τα πράγματα ως έχουν και την "κανονική κιθάρα με τους P90" απο τον οπλοβαστό του @Superfunk την πήρα. Έπεται συνέχεια;

Για μένα η Tele πρέπει να είναι thinline για να μην είναι κι άγκυρα (να είμαστε σίγουροι) αλλά αυτή η λευκή ταρταρούγα και η έλλειψη της μπάρας των control με χαλάει πολύ. Αρα πρέπει να είναι καστομιά ή δεν ξερω αν έβγαλε τετοια η Fender. Οι δε μαγνήτες πρέπει να είναι single coil και σίγουρα όχι P90 γιατί απο αυτούς έχουμε σε κανονική κιθάρα.

Εγω άμα γεράσω θέλω μια τελεκάστερ. Μια απο τις δυο εκεί αριστερά στον οπλοβαστό του ΣΦ.

Δάσκαλος κιθάρας το είπε αυτό ή μήπως μπήκες κατα λάθος σε κάποιο ΙΕΚ ηχοληψίας;

Αμα τον φυσάς τον παρά, κάνεις ότι θες. Για εμάς τους υπόλοιπους μιλάμε.

Είστε και οι δύο για τα σίδερα. Γουστάρετε humbuckers και συζητάτε για τον ιδανικό στρατοκαστεροηχο με μπάσα και όγκο! Άβυσσος...

Θα έχεις προσέξει φυσικά πως οι μεταλλάδες δεν παίζουν με στρατ... Στράτο. Όγκο έχουν άλλες κιθάρες. Όπως ένα τζαζοκούτι σε ένα τρίο ή μια Les Paul σε μεταλ κουαρτέτο. Οι φεντεροκιθάρες είναι παραδοσιακά χρήσιμες στις ενορχηστρώσεις και ηχογραφήσεις γιατί καλύπτουν ένα στενό μέρος του φάσματος και δεν πατάνε σε περιοχές του μπάσου και του πιάνο. ...και του ταξιού. Και αυτό που λέει ο Mayer αν το είδες το βίντεο, είναι για την ισορροπία στα πιανιστικά ακόρντα που παίζει, που αν και δεν είναι το φόρτε μου, αυτή προτιμώ. Ακόμα και στην Φρανκεσκουάιρ που έχω. Αλλά εσυ είσαι της σχολής φάσιον του Henderson είπαμε. Σουρρρ...

Εγώ για ψωμί παίζω την 335 και εναλλακτικά τη Λασπόλ με τους P90. Ο όγκος δεν είναι ζητούμενος απο strat. Ιδιαίτερα σε συγχορδίες με περισσότερες απο τρεις χορδές. Και γι αυτό κάθεται καλά στις ηχογραφήσεις. Αποψης είναι αυτές θα μου πεις και όλοι έχουμε από μια... τουλάχιστον.

Προφανώς είναι διαφορετικά τα ζητούμενα απο τον καθένα. Εγώ τέτοιον ήχο ζητάω απο μονοπήνιο.

Συμφωνώ. Εμένα αυτό μου τράβηξε την προσοχή ιδιαίτερα. Το πως καθαρίζουν τα μπάσα και έχουν αυτό το twang quality. Ας πούμε εδώ ο Greg Koch τη σκίζει με το γνωστό του ύφος και ακούγεται τελείως διαφορετικά φυσικά αλλά το μπάσο του neck είναι πεντακάθαρο.

Άντε με το καλό και καλά κέρδη!

Το έχει κάνει και η Gibson σε διάφορες προσπάθειες στα 80'ς, με αξιοθρήνητα αποτελέσματα. Gibson Victory Gibson Hendrix Gibson U2 Gibson US-1 Όπως και η Fender για Les Paul με την Robben Ford αλλά και την FMT μέχρι και σήμερα Η PRS όμως είναι η μόνη που πήρε σοβαρό μερίδιο απο την αγορά της Les Paul με την singlecut. Μάλλον, ήρθε και η ώρα της Stratocaster.

Αποψης είναι αυτές είπαμε. Είστε λιγάκι συντηρητικοί ρε άτομα. Δηλαδή ο άη Λέων διάλεξε ένα τίμιο κσύλο και το ονόμασε alder; Ηλεκτρονικός ήταν ο άνθρωπος αλλά εφευρετικότατος. Οργανοποιός δεν ήταν. Στόχος του ήταν να φτιάξει μια κατασκευή που θα έμπαινε σε γραμμή παραγωγής με κσύλο, μέταλλο, βίδες και πλαστικό. Και έφτιαξε αυτό τό μοναδικό όργανο με τον ιδιαίτερο ήχο που όλοι λατρεύουμε. Αλλά δεν είναι και άγιο δισκοπότηρο η συνταγή, ούτε το alder βασικό συστατικό για τον ήχο. Ποια είναι ντε και καλά τα λεγόμενα tonewoods? Μήπως όλα ξεκίνησαν το 1954 για την οργανοποιία; Σίγουρα όχι. Αιώνες πριν. Με Spruce, maple, ebony έφτιαχναν βιολιά και άλλα όργανα και ότι άλλο ενδημικό ξύλο. Και τελευταία όσο μίκρυναν οι αποστάσεις και αποδεκατίστηκαν τα παρθένα δάση, εξωτικά για τα ωραία τους νερά. Να μου πεις για το radius... OK. ΕΙδικά για τα χέρια του Mayer φτιαγμένο κι εγω προτιμώ 12αρι. Προσωπικά το headstock της PRS με χαλάει αισθητικά. Και με τις ασιάτισες πάλι δεν έχω πρόβλημα αφού όλη μου τη ζωή players guitars έπαιζα και όχι κειμήλια και στοκς. Και φυσικά με το ανάλογο, μικρό αντίτιμο. Όσο για το χρώμα, απλά γουστάρω τρελά αλλά δεν είναι για όλα τα γούστα.

Απόψεις είναι αυτές λέμε.

Η πολύ προσεγμένη προώθηση της PRS απο τον John Mayer, μιας και είναι κατασκευασμένη στις προδιαγραφές του, έχει δημιουργήσει ένα μεγάλο ενδιαφέρον στην αγορά, με αποτέλεσμα σε πολλά outlets η ασιατική έκδοση SE με την γνωστή σε όλους ποιότητα απο τα άλλα μοντέλα της εταιρίας, να είναι η πρώτη κιθάρα σε ζήτηση! Στην αρχή μου ξίνιζε το headstock για στρατοκάστερ αλλά μια τα μοναδικά, πανέμορφα ματ χρώματα, μια ο ήχος του Mayer, έχω πάθει κι εγω την πλάκα μου ο άνθρωπος και το μυαλό μου εκεί γυρίζει αρκετές ώρες την ημέρα. Απο προδιαγραφές σκίζει, με poplar σώμα και rosewood ταστιέρα, ωραίο ατσάλινο 2-Point τρέμολο και 22 τάστα, ενώ κοστίζει ένα χιλιάρικο. Στην κατηγορία των Vintera δηλαδή που είναι και το ψωμοτύρι της Fender. Εσείς τι έχετε να πείτε για όλα αυτά; Ένοχος ή αθώος κύριε πρόεδρε;

Καλως ήρθες @Kornilia, αν και το μέλος που άνοιξε το θέμα έχει καιρό να δημοσιεύσει, θα ήταν ενδιαφέρον να δούμε τι συμβαίνει στο θέμα αυτό αν ξέρει κάποιος να μας διαφωτίσει. Βέβαια, υπάρχει απάντηση αλλά καλό είναι να διασταυρωθεί. Μόνο ανταγωνιστικά πιστεύω θα το έκανε, όπως θα συνέβαινε και για κάθε άλλη ιδιότητα βέβαια.

Εγώ θα το προτιμούσα. Τολμηρό! Απο την άλλη βέβαια δεν είμαι ο παραδοσιακός φαν της jazzmaster.

Αν και δεν άκουσα απο ηχεία αναφοράς, δεν προέκυψε κάτι που να με ξενίσει. Μια χαρά.

Όσο καλόκαρδος και να'σαι αγαπητέ φασιον, ας μην ακυρώνουμε τις ουσιαστικές αρχές που διέπουν έναν όμιλο - κλάμπ. Είπαμε δεν μπορεί ένας Ολυμπιακός να κάθεται σε κερκίδα της ΑΕΚ και να σχολιάζει ενίοτε αρνητικά την ΑΕΚ. Μπορείς να το φανταστείς; Αυτή είναι η έννοια του κλάμπ. Το ότι όλοι είναι ομοιοπαθείς. Το φόρουμ αντιθέτως είναι για να αναπτύσσονται απόψεις ακόμα και διαμετρικά αντίθετες και όσο τεκμηριωμένες γίνεται. Υ.Γ. Μου άρεσε αυτό που έγραψα. Θα το βάλω σαν ορισμό στα κλάμπ γιατί αλλιώς δεν έχουν λόγο ύπαρξης όπως είπε και ο dimsonic.

Το νόημα του κλάμπ είναι να συμμετέχουν όσοι έχουν κοινό ενδιαφέρον για κάτι συγκεκριμένο. Δεν είναι για όσους είδαν φως και μπήκαν. Αφήστε και καναν' άνθρωπο να λέει το πόνο του με αυτούς που συμπονούν. Προωθήστε παραγωγικά αν συμμετέχετε. Εγω αν ήμουν στη θέση του προέδρου, κυρίου φάσιον, θα το έκανα κλειστό κλαμπ. Αυτό μας έλειπε τώρα να μας ρωτάνε αυτονόητα οι άσχετοι... Τα κλαμπ είναι για μυημένους και όσους θέλουν να μυηθούν. Στην ουσία, σε αντίθεση με το φόρουμ, εδω όλοι σχεδόν συμφωνούν. Φανταστείτε οπαδό του Ολυμπιακού στη θύρα 13, π.χ.

Το σύνταγμα είναι αυτό που ορίζει τα δικαιώματα, τις υποχρεώσεις και τις ελευθερίες των πολιτών. Οι Αμερικανοί απολαμβάνουν ορισμένες θεμελιώδεις ελευθερίες που προστατεύονται από το Σύνταγμα των ΗΠΑ. Το δικαίωμα στην άμβλωση δεν είναι μία από αυτές τις ελευθερίες. Η Διακήρυξη των Δικαιωμάτων εξισορροπεί τα ατομικά δικαιώματα και τον κανόνα της πλειοψηφίας, επιτρέποντας στην πλειοψηφία να εγκρίνει νομοθεσία μέσω των εκλεγμένων αντιπροσώπων της. Εν ολίγοις δεν ήταν κάτι μόνιμο ως νόμος αφου τέτοιο δικαίωμα δεν αναφέρεται στο σύνταγμα. Αυτό ίσχυε μέχρι σήμερα απο το 1973. Η πλειοψηφία των συντηρητικών στο Ανώτατο Δικαστήριο με την αντικατάσταση της θανούσας Ruth Bader Ginsburg, το ανέτρεψαν μέχρι... την επόμενη φιλελεύθερη πλειοψηφία. Στις 52 χώρες (πολιτείες) που απαρτίζουν την ομοσπονδία υπάρχουν καμιά δεκαπενταριά που είναι αναχρονιστικές. Γενικά πάντως έχω την εντύπωση πως οι Αμερικάνοι σταμάτησαν την προοδευτική εξέλιξη κάπου στα 80'ς. Απο τότε ψιλομεσαίωνας. Συντηρητικοί κατα των αμβλώσεων και καθωσπρεπειστές φιλελεύθεροι (liberals) me too είναι τα σημεία των καιρών.