Yannis Methenitis

Ωραία ιδέα με άψογο feel και ήχο! Καλή επιτυχία εύχομαι.

Λέει σημαντικά πράγματα, όπως το ότι άκουγε Coltrane στα 15 ενω έπαιζε μπλουζ και ότι αυτή η παιδεία είναι αυτή που τον ωρίμασε για να παίξει μπλουζ πάλι με τους Allman brothers, σε άλλο επίπεδο πλέον και να γίνει ισότιμο μέλος των έμπειρων που όπως ανακάλυψε και αυτοί jazz άκουγαν. Αλλά το σημαντικό είναι να καταλάβει κανείς αυτό που λεει: παίζει άλλη μουσική και την παίζει με αισθητική jazz. Το Α και το Ω.

Ενα like κατευθείαν για το κείμενο και την ιδέα. Μπράβο! Ωραίο το κομμάτι αλλά το ηλεκτρικό (ακουστικό) πιάνο έχει τα όρια του. Ισως σε δεύτερη φάση το ενορχηστρώσεις βοηθώντας τη μελωδία καθώς το αριστερό χέρι επαναλαμβάνεται και ακούγεται αρκετά έντονα στο βίντεο.

Αχ... Αλί και τρισαλί μ'! Μπράβο βρε παιδάκι μου καλά έκανες και κρέμασες τα παπούτσια και ασχολήθηκες με τη μπαγκέτα. Σου πάει πολύ το Noteperformer και άμα το κάνεις κτήμα σου όπως το κουμπάσε, θαύματα θα βγάλεις, όπως αυτό. Αν και είσαι παικταράς στα πάντα, απο Stevie έως ντιριντάουα, εδώ ξεχωρίζεις. Σε ότι αφορά το reverb δεν καταλαβαίνω τι εννοείς, "ήταν τεράστια τα preset", αφού μια μεγάλη ορχήστρα μέσα σε μεγάλη αίθουσα παίζει, κάποιο concert hall, γιατί να τα βάλεις σε μικρότερο; Δοκίμασε να μην επέμβεις. Σε γενικές γραμμές αρκετά πιστικό αποτέλεσμα, ιδιαίτερα για κοινά αυτιά. Αν το άκουγα στο background κάπου, δεν θα με ξένιζε κάτι αρνητικά. Keep them coming.

Να προσθέσω πως και οι 8 έξοδοι θα έχουν ήχο μόνο εφ΄ όσον αναθέσεις κάποιο sample σε όλες και θες να το χρησιμοποιήσεις ως multitimbral, να παίζουν δηλαδή έως 8 διαφορετικά όργανα ταυτόχρονα. Κάτι που δεν είναι απαραίτητο και μπορεί απλά να σου είναι χρήσιμη η stereo έξοδος, οπότε δεν θα χρειαστεί να πάρεις κάρτα με ανάλογες εισόδους ή μείκτη με USB. Ρίξε μια ματιά πρώτα σε αυτό το άρθρο να κατατοπιστείς καλύτερα.

Απόστολε μπράβο! Πολυ - πολύ ενδιαφέρον κομμάτι. Τολμάς και πηγαίνεις έξω απο την πεπατημένη. Εχω την πάγια εντύπωση πως με δυο -τρεις (ούτε) συμβουλές / προτάσεις στη διαδικασία της ηχογράφησης θα είναι πεντάστερο αποτέλεσμα στα κομμάτια σου.

Πολύ ενδιαφέρον project φαίνεται. Παλιά είχα Magnepan MG-I ηχεία που ήταν εντυπωσιακά, ιδιαίτερα τα μεσαία τους. Βέβαια, αυτά είναι άλλη τεχνολογία με ribbon αλλά η αίσθηση που σου δίνει μια μεγάλη επιφάνεια είναι διαφορετική απο τα μεγάφωνα με μικρή μπάφλα. Δεν ξέρω τι μπορεί να κοστίσουν αλλά σίγουρα αν δεν προϋποθέτουν απόσταση απο τον τοίχο, είναι μια πολύ καλή λύση που δεν πιάνει χώρο και αποδίδει σαν ένα μεγάλο ηχείο.

Το έχεις το ύφος και σου πάει. Θέλει περισσότερη προσοχή στην ηχογράφηση και τη μείξη (EQ) της φωνής, να καθαρίζει. Βάζε ένα high pass φίλτρο να κόβει τα πάντα κάτω απο 100hz και προσεκτικά αναζήτησε τη συχνότητα στα μεσαία που θα βγάλει μπροστά τη φωνή. Οχι πολύ. Επίσης αναγνωρίζοντας τις ιδιαίτερες ενορχηστρωτικές σου προτιμήσεις αλλά μιας και έβαλες κάποιον να παίξει κιθάρα, δεν φροντίζεις και για το μπάσο γιατί χωλαίνει σε σημείο που αναρωτιέσαι αν υπάρχει;

αυτή ήταν και είναι πάντα η δουλειά του μουσικού. και αυτή δουλειά τη δισκογραφικής ως προβολή, αν και αυτό το έχουν ρίξει στους ώμους του "καλλιτέχνη" επίσης.

Μα δεν έχει αλλάξει κάτι στην εποχή μας. Δεν είναι κάτι καινούργιο το ότι οι μουσικοί παίρνουν και έπαιρναν ένα 10-20% των εσόδων απο τα συμβόλαια τους με τις δισκογραφικές εταιρίες. Δεν είναι πρόβλημα του Spotify. Ίσα - ίσα που σήμερα αν έχεις τη γνώση και το χρόνο και τη διάθεση να ασχοληθείς, μπορείς να κυκλοφορήσεις μόνος σου τη μουσική σου και να έχεις το 100% των εσόδων. Βέβαια προϋπόθεση είναι να ακουστεί ή να πουλήσει για να έχεις κάποια έσοδα και αυτό εξαρτάται απο τις δικές σου/σας ικανότητες προώθησης και προβολής. Εννοείται πως οι δισκογραφικές τα κάνουν αυτά αλλά τα χρεώνουν δυσανάλογα ακριβά και εκεί ξεκινάει το πρόβλημα. Το να έχεις το 100% απο μηδενικά έσοδα πάλι, δεν λέει πολλά. Τίποτα δεν είναι τσάμπα. Προϋποθέτει σοβαρή δουλειά και σκληρή.

Το Spotify αποκάλυψε ότι πλήρωσε 7 δισεκατομμύρια δολάρια σε κατόχους δικαιωμάτων μουσικής βιομηχανίας πέρυσι, αντιπροσωπεύοντας σχεδόν το 25% των συνολικών εσόδων της βιομηχανίας. Τα νέα δημοσιεύτηκαν στην ιστοσελίδα Loud And Clear της εταιρείας, η οποία ξεκίνησε πέρυσι με στόχο την «αύξηση της διαφάνειας» γύρω από τις πληρωμές της. Ο γίγαντας του streaming είπε ότι 52.600 καλλιτέχνες κέρδισαν περισσότερα από 10.000 $ από το Spotify το 2021. Από αυτούς, 130 πληρώθηκαν περισσότερα από 5 εκατομμύρια δολάρια τους τελευταίους 12 μήνες. Το Spotify δεν κατονόμασε κανέναν από τους καλλιτέχνες που συμμετείχαν, αλλά οι πιο δημοφιλείς ροές του πέρυσι ήταν οι Bad Bunny, Taylor Swift, BTS, Drake και Justin Bieber, ενώ το τραγούδι με τη μεγαλύτερη ροή ήταν Drivers license της Olivia Rodrigo. Ωστόσο, τα ακατέργαστα στοιχεία δεν λένε την πλήρη ιστορία. Για παράδειγμα, ένας καλλιτέχνης του οποίου η μουσική κερδίζει 10.000 $ απο δικαιώματα στο Spotify, μπορεί να λάβει μόνο 2.000 $, μόλις η δισκογραφική και οι εκδότες πάρουν το μερίδιό τους. Για μια επταμελή μπάντα, αυτά τα 2.000 $ πρέπει να μοιράζονται δια επτά. Οι τραγουδοποιοί και οι session μουσικοί αμείβονται ακόμη λιγότερο, με πολλούς να δυσκολεύονται να τα βγάλουν πέρα. Ακόμα κι έτσι, τα δεδομένα του Spotify παρέχουν κάποιες πληροφορίες για το πώς τα πάνε οι καλλιτέχνες στην εποχή του streaming - με τα κέρδη να εμπίπτουν στις ακόλουθες κατηγορίες: $10.000 - $49.999: 36.100 καλλιτέχνες $50.000 - $99.999: 7.000 καλλιτέχνες $100.000 - $499.999: 7.330 καλλιτέχνες $500.000 - $999.999: 1.130 καλλιτέχνες 1.000.000 $ - 1.999.999 $: 590 καλλιτέχνες 2.000.000 $ - 4.999.999 $: 320 καλλιτέχνες $5 εκατομμύρια και άνω: 130 καλλιτέχνες Περίπου το 28% των καλλιτεχνών που κέρδισαν περισσότερα από 10.000 $ πέρυσι (περίπου 15.140) ανέβασαν τη δική τους μουσική μέσω των TuneCore, Ditto, DistroKid και CD Baby - πράγμα που σημαίνει ότι θα έχουν κρατήσει το μεγαλύτερο μέρος των κερδών τους. Το Spotify εκτίμησε επίσης ότι, μόλις ληφθούν υπόψη τα έσοδα από ανταγωνιστικές τοποθεσίες streaming και οι πωλήσεις CD, οι περισσότεροι από αυτούς τους καλλιτέχνες θα έχουν κερδίσει περίπου 40.000 $ πέρυσι. Φυσικά, οι μουσικοί για τους οποίους μιλάμε αντιπροσωπεύουν την κορυφή ενός πολύ μεγάλου παγόβουνου. Το Spotify λέει ότι περίπου οκτώ εκατομμύρια άνθρωποι έχουν ανεβάσει κομμάτια στην υπηρεσία του, με 60.000 νέα τραγούδια να φτάνουν κάθε μέρα. Ως αποτέλεσμα, το 99,3% των καλλιτεχνών στο Spotify παράγουν λιγότερα από 10.000 $ ετησίως. Η εταιρεία απαντά ότι περισσότεροι από τους μισούς από τους οκτώ εκατομμύρια καλλιτέχνες στη βάση δεδομένων της έχουν ανεβάσει λιγότερα από 10 κομμάτια, "άρα είναι αρκετά νωρίς στο ταξίδι τους ή ίσως το κάνουν περισσότερο ως χόμπι", δήλωσε ο παγκόσμιος επικεφαλής μουσικών προϊόντων του Spotify, ο Τσάρλι Χέλμαν, σε συνέντευξή του στο Music Ally. Πρόσθεσε ότι ο αριθμός των καλλιτεχνών που παράγουν περισσότερα από 10.000 δολάρια έχει αυξηθεί κατά 10.100 τους τελευταίους 12 μήνες - και ότι «η βιομηχανία είναι η μισή συγκεντρωμένη στα αστέρια όσο ήταν και στην ακμή του CD». Αυτό είναι το ίδιο επιχείρημα που προωθείται από την ευρύτερη μουσική βιομηχανία, η οποία ισχυρίζεται ότι περισσότεροι καλλιτέχνες ζουν στην εποχή του streaming από οποιαδήποτε άλλη στιγμή στην ιστορία. Το BPI, το οποίο αντιπροσωπεύει τη βρετανική μουσική βιομηχανία, λέει ότι σχεδόν 2.000 καλλιτέχνες πέτυχαν περισσότερα από 10 εκατομμύρια streams στο Ηνωμένο Βασίλειο το 2021, αυξημένα κατά 25% από το ποσοστό του 2020. «Η άνοδος του streaming έχει δώσει τη δυνατότητα σε περισσότερους καλλιτέχνες από ποτέ - από όλα τα υπόβαθρα και εποχές - να δημιουργήσουν νέες βάσεις θαυμαστών σε όλο τον κόσμο και να δημιουργήσουν επιτυχημένες σταδιοδρομίες στη μουσική», δήλωσε ο διευθύνων σύμβουλος της BPI, Geoff Taylor, τον Ιανουάριο. Νωρίτερα αυτή την εβδομάδα, αποκαλύφθηκε ότι τα συνολικά έσοδα της μουσικής βιομηχανίας αυξήθηκαν 18,5% το 2021 φτάνοντας τα 25,9 δισεκατομμύρια δολάρια (19,5 δισεκατομμύρια λίρες), το υψηλότερο επίπεδο από τότε που ξεκίνησαν οι δίσκοι τη δεκαετία του 1990. Στον ιστότοπο του Loud And Clear, το Spotify αναφέρθηκε στη συνεισφορά του σε αυτό το ποσό, υποστηρίζοντας ότι «το σύνολο των 7 δισεκατομμυρίων δολαρίων είναι το μεγαλύτερο ποσό που κατέβαλε ένας λιανοπωλητής στη μουσική βιομηχανία σε ένα χρόνο στην ιστορία - συμπεριλαμβανομένης της CD και digital download εποχής. Απο δημοσίευμα του BBC

Εμμμ... δεν μιλάς όταν πρέπει.

Αυτό είναι ένα πρόβλημα απο τα εγκατεστημένα cookies στον browser και θα χρειαστεί να τα καθαρίσεις καλά στις ρυθμίσεις. Ισχύει για όλους όσους επισκέπτονται συχνά τη σελίδα.

Απο αυτη τη βδομάδα προστέθηκε ένας επιλογέας Dark mode στη σελίδα των αγγελιών. Προσπαθήσαμε να την κάνουμε ευανάγνωστη και βολική για κινητά. Περιμένω τα σχόλια σας και πιθανά bugs.

Ενας πωλητής δεν χρειάζεται να είναι επιστήμονας, ούτε να έχει φιλότιμο. Οδηγίες συγκεκριμένες και έλεγχο χρειάζεται. Προϋποθέτει να τις ξέρει και το αφεντικό βεβαια.

Ο ιδανικός πωλητής πρέπει να ξέρει τι πουλάει. Το όργανο και τις προδιαγραφές του. Να αναφέρει τα πλεονεκτήματα του και όχι απαραίτητα να τα επιδεικνύει όπως αυτός νομίζει, στο ύφος που νομίζει. Πρέπει να βλέπει τον πελάτη και να τον κόβει, ηλικία, ντύσιμο (αν είναι ντυμένος στα κατάμαυρα π.χ. ή με φανελάκι ριγέ της λαϊκής) ή όποια χαρακτηριστικά μπορεί να τον οδηγήσουν στο να τον καταλάβει τι καπνό φουμάρει. Σκοπός είναι να πουλήσεις, όχι να εκφοβίσεις. Είναι αρχάριος; Κάποιες φορές πουλάει να τον εντυπωσιάσεις. Μήπως όχι; Απο δυο τρεις κουβέντες σχετικά με το όργανο μπορείς να καταλάβεις αν ξέρει τι ζητάει και να του δώσεις αυτό που περιμένει και να κάνεις τη δουλειά σου εύκολη. Όπως λεπτομέρειες που δεν βλέπει στο ίντερνετ και να τον αφήσεις 2 λεπτά στην ησυχία του να θαυμάσει και να δοκιμάσει. Και στις δύο περιπτώσεις ο σκοπός είναι να πουλήσεις, όχι να εντυπωσιάσεις ως παίκτης. Φταίει πάντα ο πωλητής; Συνήθως όχι, καθώς τα παραπάνω πρέπει να του τα μεταφέρει η διεύθυνση του μαγαζιού και να τον κατευθύνει. Να είναι welcoming και να καταλάβει την ψυχολογία του πελάτη και να του δώσει χρόνο να μάθει το στοκ που πουλάει.

Άστα... κι εγώ μαζί σου αλλά δεν είμαστε ο μέσος όρος.

Υπάρχει διαφορά φάσης μεταξύ μας. Θυμάσαι τον Μαλίρη; Τον Δημητριάδη στη Φειδίου;

Σίγουρα θα έχετε μπει σε κάποιο μαγαζί με όργανα και θα σταθήκατε μπροστά σε κάτι που σας γυάλισε. π.χ. μια κιθάρα. Και σίγουρα θα έχετε κάποια στιγμή ζητήσει να τη δοκιμάσετε. Σας έτυχε όμως να την κατεβάζει ο πωλητής, να τη συνδέει στον ενισχυτή που είτε διαθέτει το μαγαζί, είτε αυτός επιλέγει, να κάθεται και να κατεβάζει παπάδες που προφανώς έχει προβάρει γι αυτό το σκοπό και αργότερα να σας τη δίνει κι εσάς; Χμμμ... Άντε να παίξεις μετά... Ξένος χώρος, άγνωστη κιθάρα, λάθος χορδές, σε ξένο ενισχυτή που δεν είναι καν ρυθμισμένος όπως συνηθίζεις και το μόνο πράγμα που δεν περνάει απο τον νου εκείνη τη στιγμή, είναι να ακούσεις αυτά που σκέφτηκες αρχικά για την κιθάρα. Τους μαγνήτες, το σκάσιμο, αίσθηση μπράτσου, το βάρος της κλπ. Εχεις ήδη μπει σε ανταγωνιστικό περιβάλλον και το μονο που προσπαθείς είναι να μην ακουστείς... τυρί. Μυτζήθρα. Και καλά να είναι διαφορετικό το ύφος που παίζεις αλλά πες πως δεν είσαι τόσο σίγουρος για τις ικανότητες σου και γουστάρετε και τα ίδια με τον πωλητή, το πιο πιθανό είναι να εξελιχθεί σε μια άσχετη αμήχανη κουβέντα πάρα σε δοκιμή. Το έχω δει να συμβαίνει μπροστά μου. Παλιά ο πωλητής δεν ήταν απαραίτητα και παίκτης (βέβαια τότε δύσκολα σου δίνανε να δοκιμάσεις κιόλας) η κουβέντα ήταν τυπική και γύρω απο την τιμή, μα σίγουρα η επίσκεψη δεν κατέληγε σε τέτοιου είδους περιστατικά εσωστρέφειας απο τον πελάτη, παρά κανα εσωτερικό βρισίδι για την ασχετοσύνη του "έμπορα" μετα την απομάκρυνση απο το ταμείο, βέβαια. Παλιοί καλοί καιροί. Αλλά έτσι είναι δεν μπορείς να τα'χεις όλα! Εσείς τι προτιμάτε; Ξερόλα ή έμπορο; Και ποιες οι εμπειρίες σας; Θετικές και αρνητικές.

Ήρθες αργά όμως γιατί υπήρξε για αρκετό διάστημα παλιά και σε κάποια αναβάθμιση καταλήξαμε πως δεν εξυπηρετεί κάποια ανάγκη και δίκαια, αφού είσαι ο πρώτος που το αναφέρει. Ευχαριστώ για την πρόταση.

Ευχαριστώ Δημήτρη. Σίγα μην μου είχε ξεφύγει. Το έχω δει φυσικά και κάνει ωραία ανάλυση ο Τιμ.

Περαστικά του εύχομαι κι εγω. Αναρωτήθηκα βέβαια, γιατί να πήγαν την κιθάρα στο νοσοκομείο άραγε... και μετά είδα τον Norman μέσα, που είναι πιο λογικό.

Για τα 160 θα σας πω σύντομα.

Κάποιες σειρές γίνονται καλύτερες στους κύκλους που ακολουθούν π.χ. Friends, Seinfeld. Κάποιες πνευματώδεις, στην εξέλιξη βάζουν νερό στους χαρακτήρες για να γίνουν πιο εύπεπτοι σε ευρύτερο κοινό. π.χ. Two and a half men. Κάποιες κάνουν την τρίχα, τριχιά για να διατηρήσουν τον τίτλο "σειρά". Θα μπορούσαν να είναι μια περιεκτική ταινία. Αλλά πάντα υπάρχουν αυτές που στοχεύουν σε διαφορετικά κοινά, ακόμα και σε αυτά που γελούν με τον τρελό του χωριού που δεν είναι λίγες. Μάλλον, οι περισσότερες, οπότε μιας και ζω ανάμεσα τους δεν τις βλέπω, ούτε τις κρίνω. Βέβαια έπαψα να βλέπω action movies απο τότε που άρχισαν να κουνάνε την κάμερα για να υποδηλώσουν πως κάτι τρέχει, οπότε δεν βλέπω τις μισές σειρές απο θέση.Το ίδιο και με τις sci-fi. Γέρασα και τις βαριέμαι. Αντιθέτως, με τραβούν ταινίες και σειρές βασισμένες σε αληθινά γεγονότα που τις περισσότερες φορές ξεπερνούν καθε φαντασία και κοινωνικές για να δω πως ζουν κι οι άλλοι παραδίπλα, μπας και κάνω κάτι λάθος.