Yannis Methenitis

Μάλλον υποτιμητικά μιλάς για τους σερβιτόρους... Τη δουλειά τους κάνουνε όπως όλοι μας. Δεν είναι σκλάβοι κανενός. Και άμα μάθεις να τους σέβεσαι και να τους μιλάς στον πληθυντικό, να δεις που θα σ' εξυπηρετούν καλύτερα και χωρίς πουρμπουάρ. ;)

Δεν βλέπω την κατάσταση που βλέπεις. Αμα δεν σ' αρέσουν τα μπιφτέκια περιμένεις να σερβίρουν ή παραγγέλεις χταπόδι. Δεν βρίζεις τους σερβιτόρους. Κούδρος. Όχι Κούρδος (Είναι καλοί αυτοί).

Εχει μείον γιατί κάποιες φορές συμπεριφέρεται σαν ποδοσφαιρικός οπαδός και χέ.. ζει τη κουβέντα. Είσαι μπαγασάκος και μελετηρό παιδί Jazzikofage αλλά οι υπεραπλουστεύσεις σου όταν κάποιοι συζητούν, έστω και off-topic, με την jazzicofagiki διάλεκτο δεν προσθέτουν στο προφίλ σου. Είσαι ψιλοκούδρος αλλά σ' αγαπάμε άτιμε μιτζιθροφάγε! :)

Αν υπήρχε νοημοσύνη προγράμματος που θα έκρινε τι είναι off - topic θα'ταν καλά. Στην πράξη όμως κάποιος πρέπει να παρακολουθεί, να κρίνει και να στιγματίζει με κάποιο τρόπο όπως προτίνει ο Master of... Νομίζω ότι είναι ανθρώπινα τα λάθη και οι απόψεις. Γι αυτό ίσως να έκανε περισσότερο κακό παρά καλό αν κάποιος / οι αποφάσιζαν για κάθε ποστ που γράφεται. Ασε που θέλει πολλή δουλειά για να φτιαχτεί κάτι τέτοιο. :)

1. Το πτυχίο. Το αναγνωρισμένο πτυχίο εξυπηρετεί μόνο σε πρίπτωση που θα ήθελες να εργαστείς στο δημόσιο. Σαν επαγγελματίας του ιδιωτικού χώρου έχω προσλάβει πολλούς ηχολήπτες κατα καιρούς. Το πτυχίο ποτέ δεν ήταν το Νο.1 κριτήριο για την πρόσληψη. Οφείλω να πω όμως πως ένα πτυχίο από διεθνώς γνωστή σχολή για την δουλειά της στον χώρο είναι προσόν. 2. Η σχολή. Το σχολείο πρέπει να έχει εργαστήρια. Σωστές εγκαταστάσεις και κυρίως καλούς και γνώστες δασκάλους. Τα περισσότερα ΙΕΚ πληρώνουν ψίχουλα τους διδάσκοντες και ως εκ τούτου έχουν στο δυναμικό τους αυτούς που μπορούν να πληρώσουν. Αυτό που θα μάθεις στη σχολή δεν είναι κάτι που θα το μάθεις μόνος σου. Μόνος σου σταχιολογείς διάσπαρτες πληροφορίες και συμπληρώνεις σιγά - σιγά ένα παζλ. Σε μια καλή σχολή θα υπάρχει αρχή και τέλος. Θα αποκτήσεις σωστή θεωρητική βάση που πρέπει να έχεις για να στρίβεις αργότερα τα κουμπάκια, με πρόσθετη λογική πέρα από το τι λέει το αυτί σου ή ο ημιμαθής στουντιάρχης που μπορεί να σε προσλάβει για τους καφέδες και τη λάντζα. Αυτά που έμαθα εγώ το 85 στη σχολή που πήγα, ήταν αυτά που έκλεισαν τις τρύπες που είχα μέχρι τότε από την προσωπική μου αναζήτηση. Με έκανε να αισθάνομαι σίγουρος για τη δουλειά μου και να μη κομπλάρω όταν πελάτες σαν τον Γιάννη Κάραλη ρώταγαν τους ανυποψίαστους ηχολήπτες στο φουαγιέ του στούντιο, "σε πόσα nanoweber ρυθμίζετε το fluxivity reference των κεφαλών στα Studer;" Με έκανε να γνωρίζω τι σημαίνει ευαισθησία εισόδου και γιατί δεν ρυθμίζουμε τη στάθμη μιας πηγής από το gain αλλά από το fader. Για το SAE συγκεκριμμένα μπορώ να πω ότι έχω δει τις νέες εγκαταστάσεις τους και τα ωραία στούντιο τους. Τα έχω δει επίσης, αν όχι ίδια και σε 1-2 άλλα ιδιωτικά ΙΕΚ. Κάποια έχουν υποτυπώδεις χώρους και μηχανήματα και κάποια για να κάνουν τη δουλειά τους φτηνότερα, χρησιμοποιούν πειρατικά προγράμματα... Αυτός είναι ένας δείκτης σοβαρότητας για να καταλάβεις που θα πας. Σημαντικό είναι το πόσο hands-on experience σου επιτρέπεται. Εχω δεί μαθητές εκεί, αλλά και στο ΙΕΚ Δέλτα και ΑΚΜΗ, να δουλεύουν τα project τους πολλές ώρες στα στούντιο ελεύθερα. Ετσι κι αλλιώς είναι βασική προυπόθεση για τις σχολές που μοιράζουν πτυχία. Κάποια έχουν βάσεις ανεξάρτητα από τους δασκάλους και κάποια τυχαίνει να έχουν φιλότιμους ανθρώπους που εξαρτάται απο τι ξέρουν αυτοι για να σε οδηγήσουν. Μπορεί εγώ ή κάποιος άλλος να σου πεί ότι αξίζει να πας. Στην πραγματικότητα βέβαια εσύ θα πας με δεμένα μάτια. Δεν είναι τυχαίο όμως που υπάρχει μια σχολή SAE σε όλες τις πρωτεύουσες της Ευρώπης κι ακόμα παραπέρα. Αν δεν έκαναν καλά τη δουλειά τους δεν θα συνέχιζαν να υπάρχουν σε βάθος χρόνου διεθνώς. Δεν είναι τυχαίοι στο χώρο και αν μη τι άλλο, υπάρχει μια διεθνής γενική κατεύθυνση και έλεγχος στα μαθήματα, τη διδασκαλία τους και τις προδιαγραφές τους. Και ασχολούνται μόνο με αυτό.

Μενέλαε συγχώρεσε με. Τυχαία επιλέγω το άβαταρ σου και προσθέτω την αρχική ατάκα της Q.O.T.S.A.. Προσπαθώ όμως να δώσω να καταλάβουν μερικοί τι συμβαίνει σε θέματα αυτού του τύπου. Ξέρω ότι υπάρχουν κι άλλα παρεμφερή όμως δεν σημαίνει ότι αυτό πρέπει να συνεχιστεί. Είναι κακό χιούμορ το να γελάς εις βάρος κάποιου άλλου. Λυπάμαι γιατί αυτό το μάθημα κάποιοι δεν το πήραν από το σπίτι τους. Εξ ου και κάποιες τηλεφωνικές πλάκες που κάνουν τη γύρα κατα εποχές με μόνο χιουμοριστικό στοιχείο το απρόσμενο βρισίδι που μπορεί να δεχτεί κάποιος ανυποψίαστος που θα σηκώσει το τηλέφωνο του... αστείο... ο καθένας θα μπορούσε να βρεθεί στη θέση τους. Δεν μπήκα στη διαδικασία να δω/ακούσω τα βίντεο. Μπορεί να είναι αστείοι και χειρότεροι. Αλλά γιατί να το αναφέρουμε εδώ; Ο στόχος λοιπόν δεν είναι η Q.O.T.S.A. (που μου ζήτησε να τη διαγράψω) αλλά η αποφυγή τέτοιων θεμάτων στο εξής. Υ.Γ. Μενέλαε σου χρωστάω μια μπύρα!

Αναρωτιέμαι τι θα έλεγες αν το video ήταν της μπάντας σου... Αν κάποιος το ανέβαζε για να γελάσουμε. Q.O.T.S.A. το forum δεν είναι εδώ για να κοροιδεύουμε ανεπιτυχείς προσπάθειες αλλά να ενθαρύνουμε και να βοηθήσουμε όσους προσπαθούν. Ειλικρινά θα ήθελα να ακούσω προσωπική σου δουλειά. Αναρωτιέμαι αν είσαι καν μουσικός... Δεν επιτρέπονται προσβλητικά σχόλια και θέματα στο Noiz. Αν θες να ανεβάσεις κάτι ανέβασε αυτό που αξίζει να το μοιραστείς γιατί αξίζει να ακουστεί και όχι για να το κάνουμε ρεντίκολο. Αυτά.

Q.O.T.S.A. μήπως είχες παλαιότερα σχέση με κάποιο από τα παιδιά που ρεζιλεύεις; Ειλικρινά δεν καταλαβαίνω το λόγο ύπαρξης του θέματος.

Ακόμα κι αν είναι στην θέση 113 η ελληνική νεολαία, εσύ τι θα τους πρότεινες; Αφού αυτός είναι ο δρόμος!

Κι εγώ κουφάθηκα όταν τραγούδησε... Παναγία μου, μια χαρά φωνή έχει όταν μιλάει! Υ.Γ. Ο λόγος που ανέβηκε το βίντεο είναι τα μπούτια της κυρίας; Αν ναι κινδυνεύουμε να θεωρηθούμε σεξιστές. Και δεν είμαστε... Είμαστε απλά μουσικοί που μιλούν μεταξύ τους. Αντρες - γυναίκες.

Η ρύθμιση δεν αλλάζεται καθημερινά. Αν πάιζεις σε κονσόλα ρυθμισέ το σωστά και άστο ήσυχο, ή το αντίθετο τεσπά!

Ρυθμίζει την ευαισθησία εξόδου. Οι κονσόλες δέχονται line level -10db (σαν αυτό που βρίσκεις συνήθως στα μηχανήματα με εισοδο - εξόδους RCA πχ CD, DVD players, TV). Οι ενισχυτές κιθάρας δέχονται ασθενέστερα σήματα όπως της κιθάρας, που όμως μπορεί να μην έχουν εμφανή διαφορά στο βολτάζ (ένταση) αλλά το σήμα επιρεάζεται κυρίως από την έξοδο αντίστασης της πηγής, και γι αυτό καταλαβαίνεις εντονότερα την διαφορά στη χροιά (μουντό).

Εχεις το δίκιο σου.

To video ηταν μια χαρα κατα την άποψη μου. Από πλευρας ήχου, αν είχαμε τζιτζικια, ήταν δικό σας θέμα και όχι του ηχολήπτη. Η ισοροπία στα όργανα δεν έπασχε. Αν πχ πέρασε τις κιθάρες στην κονσόλα χωρίς ενισχυτές για να κάνει λιγότερη δουλειά, δεν θα'πρεπε να του το επιτρέψετε. Δική σας ευθύνη και θα πρέπει μια και είστε νέοι να τα προσέχετε στο μέλλον αυτά. Δικοί σας ενισχυτές, με μικρόφωνα στην κονσόλα. Για το παίξιμο να πω ότι το rhythm section τα πήγε καλά. Οι τρεις μπροστά πρέπει να δουλέψετε στην ερμηνεία. Τα σόλο, αν και γρήγορα, δεν πρόσθεσαν στο κομμάτι. Η κυρία που τραγουδάει χρειάζεται αυτοπεποιθηση. Οι διασκευές είναι ένα μέσο για να δέσετε και να παίζετε κομμάτια που ξέρει ο κόσμος και μπορεί να διασκεδάσει. Είναι όμως και το μέσο και μέτρο σύγκρισης με τους δημιουργούς του. Γι αυτό είναι ευχή και κατάρα.

Αν αυτό που συζητάμε εδώ στέκει... τότε αναρωτιέμαι πως τα έργα λογοτεχνίας που παίρνουν Nobel καθε χρόνο δεν αφορούν μια μόνο κουλτούρα.

Για όσους δεν γνωρίζουν. Το Rhodes και το Hammond είναι μια παρόμοια ιστορία με την Telecaster και τη λυχνία... Και βέβαια υπάρχουν πεταλιέρες και κιθάρες με Floyd και φρου -φρου, κι ενισχυτές με προσομοιώσεις, αλλά εγώ θέλω το καλό, το γνήσιο, το αυθεντικό, γιατί ακούω τη διαφορά. Το όργανο του πιανίστα στη μουσική σκηνή μου είναι Rhodes. Και του οργανίστα Hammond. Και για όσους πάλι δεν γνωρίζουν, κυκλοφορούν ακόμα και εγχώρια τρίο με κιθάρα, ντραμς και Hammond. (που παίζει και μπάσο εννοείται). Ακούστε τους Αμπλιανίτης Τρίο πχ.

Κάνεις λάθος. Εγώ πχ θα ήθελα να παίζω με κάποιον που παίζει Β3. (Τελεία) 'Η Rhodes. Αυτά είναι όργανα για live και ανήκουν στο ρεπερτόριο που γουστάρω να παίζω. Και όχι μόνο εγώ αλλά σχεδόν η μισή σκηνή jazz, blues, funk, κλπ.

Σωστά. Ποιός είπε ότι κάποιος πρέπει να παίζει συνθεσάιζερ; Αν γνωρίζεις δίσκαλο υπάρχουν μπάντες jazz - blues που μπορείς να παίζεις. Το θέμα όμως δεν είναι τι μπορεί να κάνει το όργανο σου, αλλά τι μπορείς εσύ. Γι αυτό καλό είναι να ξεκινήσεις από αυτό που θέλεις και μπορείς εσύ να παίξεις. Στις αγγελίες μας πολλοι ζητούν επιμόνως κημπορντίστες. Ξεκίνα από εκεί.

Οι δρόμοι του μπλουζ είναι κυρίως η πεντατονική κλίμακα σε Λα, Σολ και Μι, ανάλογα με την έκταση του τραγουδιάρη. 12μετρες και 24μετρες ακολουθίες ακόρντων I-IV-V.

Δεν εκπαιδεύουμε σκύλο ράτσας για να κάνει μια δουλεια ρε παιδιά. Σοβαρό επαγγελματία ψάχνουμε... Η Σουηδία είναι η δεύτερη μουσική βιομηχανία της Ευρώπης μετά την Αγγλία. Μετρήστε ονόματα που την "έκαναν" στο διεθνές στερέωμα... Από Abba μέχρι Malmsteen κλπ κλπ. Δεν αναφερόμαστε σε συγκεκριμμένες σκηνές όπως πχ το Punk που το 80 έπρεπε να είσαι ο Johnny Rotten, κακό παιδί, να σπας τα λαμπόγυαλα της μαμάς σου και να κατουράς τον κήπο του διπλανού... Το θέμα μας αφορά τα αγγλόφωνα τραγούδια. Μη ξεχνάτε πόσοι ελληνο-αμερικάνοι και ελληνο-κάτι υπάρχουν στην Ελλάδα από την εποχή της μετανάστευσης και τραγουδούν άπταιστα. Κι ο Ρέμος τέτοιος είναι κι η Παπαρίζου επίσης. Είναι καθαρά θέμα σοβαρής υποδομής. Τι πιθανότητες έχει μια ελληνική επιχείρηση να γίνει πολυεθνική. Λίγες είναι. Ο Πετζετάκης... Κι αυτό που συζητάμε το ίδιο είναι. Επειδή έχουμε καλές ελιές, νομίζετε ότι πουλάνε όσο πρέπει; Ενα συγκρότημα κι η μουσική του είναι το προιόν. Κι αν υποθέσουμε ότι είναι αξιόλογοι από κάθε άποψη... Το ξέρει ο κόσμος; Τι κάνουμε για να το γνωρίσει; Περιοδείες σε μεγάλες αγορές;(Γερμανία, Ιταλία, Βρεττανία, Ισπανία, κλπ) Δημόσιες σχέσεις στα σχετικά μέσα της παγκόσμιας σκηνής; Τοποθέτηση του "προιόντος" στα σχετικά "ράφια"; Γίνονται αυτά οργανωμένα, συστηματικά και με διάρκεια; Όπως καταλαβαίνετε έχουμε να κάνουμε με βιομηχανία, όσο συναισθηματικά κι αν θέλουμε να το βλέπουμε. Και το προιόν, είναι μόνο η αρχή. Το γιατί δεν την "κάνουν" οι έλληνες εκτός... είναι θέμα γλώσσας αλλά και πολλών άλλων παραμέτρων.

Θα το κόψω στη μέση! Ημαρτον ρε σεις! Τι συζητάτε; Μεταφέρετε το αλλού.

Μια μικρή παρέμβαση: Μιλήσαμε για δημιουργικότητα και για ταλέντο ήδη. Είναι προυπόθεση. Αν κάποιος εδώ μέσα υποδείκνειε και το τι στίχο να χρησιμοποιήσει ο μέλλον σταρ για να πετύχει, τότε γιατί δεν το 'κανε ο ίδιος ήδη... Είναι άτοπη κουβέντα αφού ο στίχος διαφερει κατα πολύ από είδος σε είδος. Τι κοινό έχει αυτός της Madonna με του Sting; Και στίχος καλός στην Ελλάδα υπάρχει αρκετός, ιδιαίτερα στο έντεχνο. Δεν είναι μόνο το λαϊκο-ποπ... Δεν είναι ο στίχος το θέμα μας εδώ τελος πάντων. Ούτε η παιδεία...

Γιατί θα 'πρεπε; Μπορεί να έχουν το ένα Ρ σωστό... Περισσεύουν 3. Λάβετε υπ' όψην ότι μιλάμε για αγορά που τοποθετούμε κάποιο προιόν και περιμένουμε την αντίδραση του κοινού. Τα 4 Ρ του Marketing για να πάει καλά ένα προιόν είναι: 1.Product, (Προιόν) 2.Price, (Τιμή) 3.Place, (Τοποθέτηση) 4.Promotion (Προβολή) Κάντε μια αναγωγή στη μουσική σκηνή και αναρωτηθείτε τι λείπει αλλά και πόσο σύνθετα είναι τα πράγματα.

Ετοιμάζεται σειρά σεμιναρίων με πολλά θέματα από Σεπτέμβρη. Στο παρελθόν έχουν υπάρξει και θα αναπτυχθούν σε μόνιμη βάση.

Δεν υπάρχουν δύο μέτρα και σταθμά. Δεν υπάρχει καλό για τα ελληνικά δεδομένα. Η θα είναι καλό ή απλά δεν είναι. Ξεκινώντας να πω, το ότι μίξαρε ο ταδε το δίσκο των τάδε, δεν σημαίνει τίποτα καθώς είναι απλά οικονομικό το θέμα... Επαγγελματίες που πουλανε υπηρεσίες σε πελάτες που τις αγοράζουν. Οσο σοβαρότερα κάνουν αυτό που κάνουν, τόσες σοβαρότερες επιλογές θα κάνουν για να πετύχουν τον στόχο τους. Σε βάθος χρόνου θα έλεγα ότι δεν θυμάμαι να υπάρχουν λεγόμενα acts που να έκαναν καριέρα εκτός Ελλάδας. Αν εξαιρέσουμε Vangelis, Μούσχουρη, Ρούσσο, Βικυ Λέανδρος... Η γλώσσα και η προφορά της είναι ίσως το σημαντικό σημείο αποτυχίας. Κι αυτό κυρίως γιατί στα γκρουπ τη φωνή την αναλαμβάνει αυτός και κυρίως αυτή που θα προσφερθεί και όχι αυτός που είναι καλός, σε αντίθεση με τους υπόλοιπους μουσικούς συνήθως. Στο Death και τα παρεμφερή metal με τα brutal φωνητικά, (που δεν βγάζεις λέξη) υπάρχουν γκρουπ και μουσικοί που κάνουν διεθνή καριέρα. Rotting Christ κλπ. Διεθνή δεν εννοώ φυσικά να παίζουν στους μετανάστες... Τέτοια κάνει και η Βίση. Οι μουσικοί του metal και η φοβερή σκηνή της Ελλάδας, έχει δημιουργήσει τέτοιες προυποθέσεις, ώστε να υπάρχουν οι πιθανότητες για διεθνή καριέρα, φυσικά στο μέγεθος που αντιστοιχεί στο είδος, με γκρουπ ή και μεμονομένα. Βλέπε Γιώργος Κόλλιας με Nile. Και αρκετά παιδιά που γνωρίζω από επαγγελματική σχέση, ζουν το όνειρό τους! Πάντως τώρα, περισσότερο από ποτέ, θα συνηστούσα σε κάποιον ή κάποιους να προσπαθήσουν για διεθνή καριέρα. Εχει κάθε δυνατότητα προβολής, (με τις σωστές επιλογές συνεργατών), είναι ισάξια εξοπλισμένος, και αν έχει και διάθεση για σκληρή δουλειά, τουλάχιστον θα δοκιμάσει τι εστι βερύκοκο, σχεδόν με ίσους όρους. Από κει και πέρα είναι θέμα δημιουργηκότητας, μοναδικότητας και ταλέντου.