Yannis Methenitis

Σωστά το κατάλαβες. Τη χρησιμοποίησα αρκετό καιρό για τις επιλογές που μου έδινε με τα coil split και το λεπτό της μπράτσο. Εδω στην Σοφίτα το 1982 με τους Exit.

Αν θυμάμαι καλά ήταν ένα Ormond Precission (κομμάτι άγκυρα λόγω ash) και του είχα βάλει ένα Di Marzio μαγνήτη. Πολύ καλός ήχος ροκ. Μακάρι να το 'χα σήμερα κι αυτό. Μου έχει μείνει ένα πτωχό πλην τίμιο Epiphone JB του 90.

Όσο και αν γνώριζα την αξία κάποιων κιθάρων που πέρασαν απο τα χέρια μου για μια τριαντακονταετία απο τα 70'ς, μου ήταν αδύνατο να γνωρίζω τον ρόλο της παγκοσμιοποίησης και την πληροφορία που έφτασε μέσω του ίντερνετ ακόμα και στη χώρα μας. Διάβαζα απο το Guitar Player και ότι αντίστοιχο βρετανικό μέσο υπήρχε τότε και μάθαινα για τις κιθάρες και παράλληλα γνώρισα τον όρο συλλεκτικότητα και vintage κυρίως απο τους Αμερικάνους. Άργησαν να μας φτάσουν εδω αυτές οι έννοιες αλλά μας ήρθαν. 30-40 χρόνια αργότερα. Απο το '76 χαλβάδιαζα στα επαγγελματικά ταξίδια που έκανα στην Ευρώπη ότι κυκλοφορούσε, αγόραζα, πείραζα και έστηνα partcasters. Πέρασαν κιθαρούκλες απο τα χέρια μου που έπαιζα σε κάθε εμφάνιση που τότε ήταν τουλάχιστον εβδομαδιαία. Δεν κάθονταν στο ράφι θέλω να πω. Ετσι όπως κοίταζα κάτι παλιές φωτογραφίες, είδα αυτές τις δύο και μπήκα στον πειρασμό να δω τι αξία θα είχαν σήμερα αν τις είχα κρατήσει. H Gibson ES-300 του 1949 που στέκεται δίπλα στην PRS SC24, κοστολογείται άνετα 6,5 - 7,000 ευρώ. Δόθηκε αρκετά κάτω απο 1000 ευρώ νομίζω. Η πρώτη δεξιά Gibson SG Standard 1963 με Maestro Vibrola πωλείται σήμερα 15-17,000 ευρώ. Την πούλησα σε άτομο που έψαχνε μυτερή κιθάρα για μέταλ το 94 νομίζω, με πολύ ψήσιμο για να την πάρει προς 110,000 δραχμές. Do the math. Η Gibson Les Paul Custom δίπλα του 1974 ήταν πειραγμένη στα γούστα μου οπότε δεν τη μετράω σαν επένδυση. Θα είχε μια νορμαλ αξία πιστεύω αν και θα μπορούσα να την επαναφέρω στην εργοστασιακή αισθητική. Και σίγουρα καμιά εικοσαριά άλλες που δεν έχω φωτογραφία τους, κάπου τις σκότωσα. Που να φανταστώ πως σήμερα θα μπορούσα να μιλάω για vintage κιθάρες και να μην με κοιτάνε περίεργα. Που να με καταλαβαίνουν κιόλας! Ηταν άλλες εποχές, λίγες οι καλές κιθάρες κι ακόμα πιο λίγα τα χρήματα και κυρίως η πληροφορία. Στερνή μου γνώση να σ' είχα πρώτα; Που να το φανταστώ πως θα υπήρχε το ίντερνετ και η πληροφορία για κάθε τι; Πως η Ελλάδα θα ανήκε στην Ευρωπαϊκή Ένωση, θα έκανα τσάρκες στα μεγάλα κιθαρομάγαζα χωρίς βίζα με αεροπορικά εισιτήρια των 100 ευρώ, κι αν βαριόμουν θα παραλάβαινα ότι ήθελα στην πόρτα μου χωρίς τελωνεία και δασμούς. Και όχι μόνο αυτά αλλά θα κοκορευόμουν και για τις κιθάρες μου, μιας και ο κόσμος θα τις εκτιμούσε κιόλας! Αχ, βαχ, βαχ...

Εξαρτάται με τι το συγκρίνεις. Υπάρχει η επιλογή με το ποντίκι και μια μικρή οθόνη αλλά και αυτή με 2+ οθόνες και hardware motorised fader controllers που προσφέρουν όλες τις ρυθμίσεις. Φυσικά όταν έχεις μια μεγάλη κονσόλα μπροστά σου, όλα είναι ορατά αλλά όχι κι ευδιάκριτα. Βλέπεις τις θέσεις όλων των fader και διορθώνεις άμεσα ή φτιάχνεις γρήγορα τις ισορροπίες αλλά αν μιλας για κονσόλες που δεν είναι motorised δύσκολα κάνεις μικρορυθμίσεις εκτός και αν τα tracks είναι λίγα. Το EQ είναι εύκολο αν ξέρεις τι κάνεις και τα auxilliary send επίσης. Τωρα όσον αφορά τα outboard hardware το πρώτο πράγμα που θα συνειδητοποιήσεις είναι πως έχεις πολύ λίγα που δεν αρκούν για μια μείξη, οπότε compression κλπ τα έχεις φροντίσει στην εγγραφή και φυλάς όσους έχεις για τα γκρουπς. Πολύ σημαντικό ρόλο παίζει και το patchbay που θα πρέπει να στήσεις για να αλλάζεις κανάλια στο κάθε εφέ π.χ. Ξεχνάω πολλά (και καλά κάνω γιατί δεν θέλω να τα θυμάμαι) τώρα που έχω βολευτεί με τα DAW αλλά προσωπικά δεν νομίζω πως έχασα τίποτα απο τότε που πούλησα τον εξοπλισμό ενός επαγγελματικού στούντιο στα 90'ς. Πιστεύω όμως πως όσοι έχουν σκοπό να ασχοληθούν με τον ήχο πρέπει να ξεκινούν με hardware κονσόλες και εφέ, γιατί μόνο εκεί μπορεί να καταλάβει κανείς την δρομολόγηση και συνδεσμολογία αλλά και την ρύθμιση τους.

Η Fender βέβαια βγάζει και επίσημα χρυσή Strat, μάλλον Custom shop αν θυμάμαι καλά. Αυτή είναι απο τη συλλογή φίλου.

Δεν είδα το βίντεο του Josh αλλά σίγουρα δεν έκλεισε ο Fuller επειδή δεν τα πήγαινε καλά, αντιθέτως έβγαλε πολλά για να ασχοληθεί με τη μουσική του και να δημιουργήσει νέα πράγματα όπως λέει ο ίδιος στην ανακοίνωση του, στο βίντεο εδώ. Εχω ένα OCD!

Είσαι ροκάς! Το ride είναι γτπ στο συγκεκριμένο σετ. Ακούγεται σαν δείγμα που κάνει trigger. Το θέμα είναι να σε κάνουν τα τύμπανα να θέλεις να παίζεις δίνοντας σου ωραία αίσθηση και φαίνεται πως αυτό ισχύει απο τα σχόλια σου και το παίξιμο. Με 'γειά!

Διαβάζοντας δεν μπορώ να μην αποφύγω το αυθόρμητο γέλιο απο κάποιες απαντήσεις. Ρωτάει ο άνθρωπος για ένα μοντέλο με συγκεκριμένο σχήμα και μάρκα που ονειρεύεται τις ζεστές νύχτες του καλοκαιριού και του προτείνονται άλλων όνειρα. Σίγουρα οι απόψεις για κάποια κιθάρα διαφέρουν όπως είδαμε που ένας λέει πως οι μαγνήτες είναι λάσπη, άλλος πριμάτοι και άλλος διαυγείς αλλά απρόσωποι. Κατανοητό αφου μιλάμε για απόψεις στο ίδιο θέμα. Ισως να επηρεάζει το γεγονός πως παίζουν με διαφορετικούς ενισχυτές και περιφερειακά αλλά και διαφορετικό ύφος. Αλλά να του προτείνουμε άλλες κιθάρες που αρέσουν σε εμάς... δεν έχει νόημα.

Τι λες τώρα! Συμμετείχες σε αυτη τη συναυλία; Απίστευτο. Το σκεφτόμουν τόσο καιρό ως απίθανη ιδέα και κάποιοι το έκαναν πράξη. Συγχαρητήρια!

Το ιδανικό θα ήταν όλοι οι εκδότες και παραγωγοί περιεχομένου να σέρβιραν μη παρεμβατικές διαφημίσεις που είναι χρήσιμες, σχετικές και ενδεχομένως ακόμη και ευπρόσδεκτες στους χρήστες. Αυτό προσπαθώ να εφαρμόζω στο Noiz 20 χρόνια τώρα αλλά και παλαιότερα στο ραδιόφωνο. Δεν είναι εύκολο. Μακάρι να ίσχυε σε όλα τα μέσα. Αυτή είναι μια πολύ λεπτή ισορροπία μεταξύ περιεχομένου και διαφήμισης που σε μια μεγάλη εταιρία όπου το κάθε τμήμα προσπαθεί να περάσει το δικό του, π.χ. το εμπορικό φέρνει πολλή διαφήμιση σε βάρος του προγράμματος για το οποίο άλλος είναι υπεύθυνος κι εκεί είναι που το απο πάνω κεφάλι πρέπει να επέμβει. Λίγοι το κάνουν όμως, με τα γνωστά αποτελέσματα. Στο Noiz ευτυχώς επιβάλω μια τακτική που είναι υπερ του περιεχομένου, πρώτον και κύριο γιατί ενοχλούν εμένα οι παρεμβατικές διαφημίσεις. Σε ότι αφορά τη νομιμότητα ισχύει το εξής: Η καταστρατήγηση των ελέγχων πρόσβασης (anti-circumvention law) είναι ρητά αντίθετη με το νόμο στην Ευρώπη, τις ΗΠΑ και σε όλα τα κράτη που έχουν υπογράψει τη Συνθήκη για τα πνευματικά δικαιώματα του Παγκόσμιου Οργανισμού Πνευματικής Ιδιοκτησίας (WIPO). Ο νόμος κατά της καταστρατήγησης είναι ένα νομικό πλαίσιο για τα πνευματικά δικαιώματα και τα συγγενικά δικαιώματα που θεσπίστηκε για την προώθηση «ουσιαστικών επενδύσεων στη δημιουργικότητα και την καινοτομία, συμπεριλαμβανομένης της δικτυακής υποδομής και οδηγεί με τη σειρά του σε ανάπτυξη και αυξημένη ανταγωνιστικότητα. Τόσο στον τομέα της παροχής περιεχομένου όσο και της τεχνολογίας πληροφοριών και γενικότερα σε ένα ευρύ φάσμα βιομηχανικών και πολιτιστικών τομέων. Αυτό θα διασφαλίσει την απασχόληση και θα ενθαρρύνει τη δημιουργία νέων θέσεων εργασίας». Εν ολίγοις, είστε ελεύθεροι να αποκλείετε διαφημίσεις, αλλά η παρέμβαση στο δικαίωμα του εκδότη να προβάλλει ή να περιορίζει την πρόσβαση σε περιεχόμενο που προστατεύεται από πνευματικά δικαιώματα με τρόπο που ο ίδιος εγκρίνει (έλεγχος πρόσβασης) είναι παράνομη. Έχετε το δικαίωμα να φιλτράρετε την εμπειρία περιήγησης σας, με τον ίδιο τρόπο που οι εκδότες έχουν το δικαίωμα να επιλέξουν σε ποιον θα προβάλλουν το περιεχόμενό τους και από ποιον θα βγάλουν χρήματα στη διαδικασία.

Δεν κάνει κάποιος στραβά μάτια. Το ανέχεται απο μια μειοψηφία.

Το "νόμιμα" ελέγχεται. Μιλάς για παγκόσμια χρήση και όχι σε ένα κράτος και φυσικά μόνο οι θιγόμενοι μπορούν να μηνύσουν ή να κινήσουν διαδικασίες για εφαρμογή των όρων χρήσης. Και επειδή προφανώς δεν μιλάμε για 5 τεράστιες εταιρίες όπως έγινε για τα μουσικά πνευματικά δικαιώματα αλλά για σχεδόν όλο το ίντερνετ δεν είναι απλή υπόθεση μια διεθνής εφαρμογή. Νόμιμο δεν είναι ούτε ηθικό. Απλά δεν διώκεται. Έτσι έπαψε να υπάρχει και ενεργός μηχανισμός πνευματικών δικαιωμάτων στην Ελλάδα. Γιατί ένοιαζε όλους τους άσχετους απ' έξω το πως μοιραζόταν το έσοδο των μελών. Γίνε μέλος, δες στην πράξη αν αδικήσε και οργάνωσε τα αδικημένα μέλη να λυθεί κι όχι να καταλυθεί. Εσύ πότε επέστρεψες απο Μύκονο;

Το ότι αφαιρείς τη δυνατότητα monetization της υπηρεσίας που κάνεις χρήση, πως το αποκαλείς;

Όχι, πουλούσες υπηρεσίες όπως γίνεται χιλιάδες χρόνια στο εμπόριο. Δεν είναι άλλες εποχές. Πουλούσες για τις άμεσες ανάγκες σου και το κέρδος φυσικά. Όπως όλοι. Προώθησες τη δουλειά σου με τον ΑΒ τρόπο και απαίτησες να πληρωθείς. Εσύ γιατί δεν εκτιμάς τον κόπο των άλλων και πρώτη σου επιλογή είναι η πειρατεία; Μήπως είναι ασήμαντοι; Σε ότι αφορά το σήμερα... αξιολογείς το input σου χαμηλά. Σκέφτηκες πόσα μπορείς να πάρεις στην αγορά για να φύγουν οι ψευδαισθήσεις; Θα είδες τις επισκέψεις στα βίντεο σου. Κι αν δεν σ' ενδιαφέρει να το δεις έτσι και πας ερασιτεχνικά για να περνάς την ώρα σου, γιατί φτύνεις εκεί που κάθεσαι; Βοήθα το. Βοηθάς τον εαυτό σου. Μη γκρεμίζεις. Προσπάθησε να καταλάβεις και να το βελτιώσεις. Να πω τι αλλάζει όμως; Οι γενιές. Και το ξέρουν αυτό οι γουγλιδες αφού το μεγαλύτερο ποσοστό πλέον συμμετέχει απο κινητά κι εκεί δεν υπάρχει adblock. Αυτό είναι το μέλλον. Η νέες γενιές έχουν τις συνδρομές τους στα Spotify και ανταλλάσουν playlists και όπου αλλού τους αφορά (όπως λέει ένας καλός φίλος). Ήδη η κατάσταση έχει πάρει το δρόμο της.

Αγαπητέ @dimsonic σίγουρα δεν είναι όλα αγγελικά στημένα (υπάρχουν άλλοι κι άλλοι άνθρωποι) αλλά εσύ μιλάς γενικά εναντίον όλων με τα "μαρκετινίστικα" και τα κουρδιστά πορτοκάλια τους και χρησιμοποιείς το adblock παντού για προσωπικό σου, (πρόσκαιρο) όφελος χωρίς να έχεις απαντήσει μέχρι τώρα αν σε νοιάζει να στηρίξεις μια προσπάθεια που εκτιμάς αφού συχνάζεις εκεί. Οπότε θα υποθέσει κανείς πως εσύ σίγουρα δεν έχεις πληρωθεί ποτέ για τον κόπο σου. Τον προσφέρεις αφιλοκερδώς, πάντα σε υψηλά στάνταρντς και τρέφεσαι από μάνα. (no pun intended). Δεν ασχολήθηκες με μαρκετινιστικα. Δεν έχεις πουλήσει (προιόν, υπηρεσία) για το κέρδος. Απλά υπάρχουν χορηγοί δόξα τω θεώ. Αυτά συμπεραίνω απο τα κείμενα σου και όπως συνηθίζεις να λες... "δεν καταλαβαινόμαστε οι δυό μας". Λέω λοιπόν πως όταν το ατομικό όφελος προηγείται κάθε κοινωνικής συνθήκης, πολλά μπορεί να κάνει κάποιος. Ποια θέση όμως έχει η ηθική; Που είναι η κοινωνική συνείδηση ...και γιατί ένας άλλος να σε σεβαστεί; Γι αυτό έγραψα παραπάνω:

Αυτά είναι ευκολάκια. Το επόμενο σου best seller, "πως να κλέβετε εκκλησίες ανερυθρίαστα".

Μα το ίδιο βλέπω και εγώ.

Μα το ίδιο βλέπω και εγώ.

Το θεμα που ανοίγεις είναι τεράστιο και με ακολουθεί μια ολόκληρη ζωή επαγγελματικά και μη. Μόνο ειδικός τύπος ή ραδιόφωνο; Ωραία είναι. Μήπως ζω στην κοσμάρα μου; Μήπως ο κόσμος καϊγεταΪ και το μοΪνί χτενιζεταϊ; Απο την άλλη η επικαιρότητα είναι τόσο φαιδρή και σαχλή τις περισσότερες φορές, που προτιμώ να μην γνωρίζω. Στο Youtube παρα ταύτα υπάρχουν προτάσεις "New to you" για να ξεκολλήσει κανείς απο τα καλάμια για σαξόφωνο.

Τωρα το 'πιασα κι εγω. Δεν είναι περιοδικό που επιλέγει τους αρθρογράφους αλλά φιλοξενεί τους πάντες. Συνήθως οι καλοί στο είδος τους ξεχωρίζουν.

Χωρίς να υπερβάλλω, εγώ τέτοιο Youtube έχω, κυρ Αλή μου. Τωρα αυτό οφείλεται στη μονομανία των ενδιαφερόντων μου... ειδήσεις, κιθάρες, φωτογραφία, debates, software, moto GP και motorsports ή ίσως βοηθάει και η συνδρομή;

616 ευρώ η μεγαβατώρα έκλεισε για αύριο. Αρα 61,6 και όχι 80 η κιλοβατώρα όπως έγραψες. Αυτά για να μην λέει κανείς πως το διάβασε στο Noiz. Θα πονέσουμε όλοι.