Yannis Methenitis

+1!

xidoulis1 αυτό είναι το μπάσο που "άκουγα" για το κομμάτι (αν και δεν μου πέφτει λόγος). Μπράβο! Μόνο που θα'πρεπε να γράψεις στο ένα κανάλι το μπάσο και στο άλλο τη μουσική για να είναι χρήσιμο και να το μειξάρει σωστά.

Ενώ για σένα (κρίνοντας από τη φάτσα σου όταν σου ζήτησα το μπάσο σου) ισχύει το παλιό ρητό: Ζήτα μου ότι θες εκτός από: 1. Τη μοτοσυκλέτα 2. Τη γυναίκα μου 3. Τους δίσκους μου 4. Και κυρίως το μπάσο μου! :D Για τη σειρα προτεραιότητας δεν είμαι σίγουρος.

Δηλαδή που διαφωνείς; Αφού λέω παρακάτω Σωστό. Η διαφορά μεταξύ Αμερικάνικου και ευρωπαϊκού wiring στο XLR, είναι ο λόγος που υπάρχει η επιλογή αναστροφής φάσης στις κονσόλες. Αυτές οι μέθοδοι είναι σχετικά έντονες. Προτιμότερο θα ήταν να φοράς ακουστικά τοποθετώντας το δεύτερο μικρόφωνο και να τα βάλεις εκεί που δεν ακούγεται το πρόβλημα. Η σωστή τοποθέτηση των μικροφώνων είναι το Α και το Ω στη δουλειά του ηχολήπτη. Καλό είναι να μην επεμβαίνουμε για να διορθώσουμε μια λάθος τοποθέτηση στην κονσόλα, αλλά να την κάνουμε σωστά.

Ναι. Εχω συναντήσει πολλές επαγγελματικές δουλειές εκτός φάσης. Δεν είναι πάντα προφανές και κυρίως αν ακούς stereo. Ο σωστός ηχολήπτης πάντα ελέγχει το αποτέλεσμα μονοφωνικά για την αποφυγή του προβλήματος.

Η διαφορά φάσης προκύπτει από την απόσταση. Δηλαδή ο ήχος φτάνει στο δεύτερο μικρόφωνο με μικρή καθυστέρηση. Αυτή η διαφορά δημιουργεί την ακύρωση. Είναι εμφανές όταν ακούσεις το αποτέλεσμα mono. Σε extreme περιπτώσεις ακούς ένα πολύ αδύναμο σήμα. Αν όμως τα έχεις δίπλα - δίπλα, τότε προφανώς δεν σου αρέσει η χροιά κάποιου μικροφώνου. Αν θέλεις σώνει και καλά να χρησιμοποιήσεις δύο, όταν ακούς την ηχογράφηση, ρύθμισε αυξομειώνοντας την σχέση μεταξύ τους μέχρι να έχεις το αποτέλεσμα που σου αρέσει. Αν όχι, διάλεξε μόνο αυτό που σου αρέσει και μην μπαίνεις στη διαδικασία να γράφεις με δύο μικρόφωνα.

Πολύ πιθανον να είναι εκτός φάσης τα 2 μικρόφωνα. Η απλούστερη μέθοδος εγγραφής χωρίς τέτοια προβλήματα είναι το mono. Θα μπορούσες να κοιτάξεις και το σχετικό άρθρο. http://www.noiz.gr/index.php?action=articles;sa=view;article=66 Ενας απλός, γενικός κανόνας για να χρησιμοποιήσεις δεύτερο μικρόφωνο, είναι να το τοποθετήσεις 3 φορές μακρύτερα από την απόσταση του πρώτου στο μεγάφωνο. Βέβαια θα πρέπει να ακούσεις στα ακουστικά για να καταλάβεις αν δημιουργείται πρόβλημα αφού εάν είναι εκτός φάσης εξαφανίζεται ο όγκος (συνήθως στα χαμηλομεσαία).

Κομματάρα.

Κάποιοι καταχράστηκαν το δικαίωμα αυτό και έσβηναν την αγγελία τους καθημερινά και την ξαναέβαζαν για να είναι στην κορυφή των νέων. Δεν ξέρω πως να το αντιμετωπίσω αλλιώς.

Φιουου... σφυρ, σφυρ...

Ακούω ωραία φρασεολογία και ο ήχος μου άρεσε επίσης. Οτι είπε και ο TerryRoscoeBeck εν ολίγοις. Είσαι χώστης! Αν θα είχα να επισημάνω κάτι είναι ότι μου φάνηκε πως στα αργά περάσματα είσαι ανυπόμονος. Σαν αχαλίνωτο άλογο ένα πράμα. Ωραίος.

Φίλος, χθες ήταν μέρα no-nonsence "καρφί στον ενισχυτή" (εκτός από τον Blue φυσικά) και τα άτομα ΕΠΑΙΖΑΝ!

Και για του λόγου το αληθές: http://www.noiz.gr/index.php?action=media;sa=album;in=142 Φωτορεπορτάζ τελείως ζωντανό και με προφανή καλλιτεχνική ευαισθησία. Τα εφέ είναι ηθελημένα. 'Νταξ; ;D Ας όψεται η Cannon που κλασσικά έμεινε από μπαταρία μέχρι να τη ρυθμίσω και ευτυχώς τη μέρα έσωσε όπως - όπως το Iphone κουρδιστήρι μου που ντουμπλάρει και σαν φωτογραφική μηχανή αλλά και βίντεο. Τα βίντεο, αν και παρομοίου τεχνικού επιπέδου, θα ακολουθήσουν αμέσως μετά το post-production. Ahhh yeah! (Wrtsxxxx πες αλεύρι). Ευχαριστώ όλους που ήρθαν και τα 'παμε, παίξαμε και περάσαμε 4 ωρίτσες χάρμα. Αφού ο ευγενέστατος ιδιοκτήτης το στούντιο μου είπε: "Ωραίο κόσμο μαζεύει το Noiz. Αλλο επίπεδο." Συγχαρητήρια. ΥΓ λεζάντες στις φωτό ακολουθούν. Οσοι δειτε τον εαυτό σας σχολιάστε το.

Ευχαριστώ haryy για τα καλά σου λόγια. Το Rhodes είναι παιγμένο με live feel και καθυστερεί μόνο ηθελημένα και όχι εκτός χρόνου. Ο Δημήτρης που το έπαιξε έχει παρουσιαστεί ακόμα και στο περιοδικό Keyboard, σαν student of the year at Musicians Institute του Los Angeles και είναι μεγάλη μου τιμή συμμετείχε. Στην πράξη μου έστειλε το midifile που έπαιξε πάνω στο Cubase project και εγώ του ανάθεσα τον ήχο από το Hypersonic. Ωραία ιδέα το overdrive ή το transient designer. Ισως εγώ που το ξέρω, δεν θεώρησα ότι χρειάζεται περισσότερη βοήθεια το σόλο. Σχετικά με το ταμπούρο, θα... δείξει. Θα το αντιμετωπίσω στην ζωντανή ηχογράφηση.

Εχει πει κάποιος ότι η σύνθεση δεν διδάσκεται ή ότι δεν είναι τέχνη; Παράλληλα η ηχοληψία είναι άλλη ΕΦΑΡΜΟΣΜΕΝΗ τέχνη. Από τις δύο, σίγουρα η πρώτη αφορά τον τραγουδοποιό. Η δεύτερη κατ' επέκταση και όσους ενδιαφέρονται.

Από την πρώτη σελίδα του θέματος: και Αυτή είναι η θέση του Noiz αφού είναι ειδικευμένη σελίδα Μουσικής τεχνολογίας και όχι μουσικολογίας ή φανζιν. Ο χώρος των clips δεν έγινε για να σχολιάζει ο καθείς το μακρύ και το κοντό του, αλλά για να βοηθιέται τεχνικά ο μουσικός. Αυτά.

Να σου πω την αλήθεια ούτε γι αστείο δεν θα το σκεφτόμουν. Εχω πάψει να πιστεύω σε black boxes. Πέρα από μια κιθάρα που να κάθεται καλά στα χέρια μου, (όπως πχ μια Eastwood 335 που έπιασα προχτές και κοστίζει καινούργια τα μισά λεφτά από την δική μου Gibson), κι ένα καλό ενισχυτή που να μη χρωματίζει και να παίζει σε χαμηλές εντάσεις χωρίς να ακούγεται ψόφιος, δεν πιστεύω πως ένα τέτοιο κουτί (που ουσιαστικά είναι μια τρανζιστοράτη προενίσχυση για να λέμε τα σύκα... σύκα, με το PSA-1 και το Ethos στην πιο εκτεταμένη του μορφή) θα με μεταμορφώσει. Μάλιστα για να σου πω και την αλήθεια, τελευταία παίζω περισσότερο με ένα Behringer Vamp Pro... Θα ανεβάσω κάτι με κάποια άλλη αφορμή για να καταλάβεις. Δεν λέω πως δεν είναι καλά, αλλά από ένα σημείο και μετά τα φούμαρα είναι πιό πολλά από την ουσία.

Τα μπάσα είναι δύο. Ενα συνθ και ενα σλαπ που μόνο σε κάποια σημεία παίζουν παράλληλα. Προφανώς ο WilliamSats αναφέρεται στη λιτότητα του παιξίματος αν δεν κάνω λάθος. Για πες, για πες...

Δεν με χε... όλοι με τους Steely Dan! Ποιοί είν' αυτοί μωρέ... ;D ;D Δεν νομίζω πως έχει ίχνος από το επίπεδο αυτών των κυρίων. Ας προσγειωθούμε λίγο! Απλά όπως είπα ήδη, τη μουσική δεν την μετράγαμε σε γιγαμπάιτ τότε και τους λιώναμε τους δίσκους, οπότε και το σχετικό brainwash. Σχετικά με τον ήχο της κιθάρας να σας πω ότι γράφτηκε την χειρότερη ηχητική μου περίοδο με την PRS, που παρα το ότι ήταν κορυφαία κατασκευαστικά, ποτέ μα ποτέ δεν μου μίλησε. 15 χρόνια! :'( Τώρα τα πράγματα άλλαξαν κι ο Dumbleοειδής ήχος που λέει ο The Genius Loci, αν και άπιαστος είναι πολύ κοντά μου με ταπεινότερα εργαλεία αλλά με άλλες κιθάρες. Δυστυχώς όσα "φημισμένα" πετάλια πέσανε στα χέρια μου (και έχουν περάσει όλα εκτός από κάποια νέα μπουτικοκούτια όπως Ethos, πχ) δεν έδωσαν το ζητούμενο και ούτε άξιζαν τα λεφτά τους. Οι δυναμικές που είναι σημαντικό μέρος στο παίξιμο μου, φεύγουν απο το παράθυρο, καθώς και η χροιά της κιθαρούλας μου που γουστάρω τόσο πολύ. Πολύ λίγα πετάλια είναι διάφανα. Πάντως σας ευχαριστώ όλους για τη βοήθεια. Αρχισα ήδη τις προσθήκες στο κομμάτι. Αν διαβάζουν οι πνευστοί των Earth wind and fire, προσφέρω room and board και κανα σουβλάκι για μερικά ριφάκια. ;D

Οτι είπαν όλοι κι εγώ. Ωραίο και ταξιδιάρικο ύφος. Τα τύμπανα είναι σε άλλο πλανήτη και μάλλον παίζουν διπλό τεμπο που δεν συμβαδίζει τουλάχιστον με το μπάσο. Το οποίο ίσως και να ήθελε λίγο περισσότερη περιπέτεια. Τη φράση από το 2.15 κάνε την σημαία και τόνισε την κάπως ενορχηστρωτικά. Υ.Γ. Ασε τα δεν τα πολυξερω τα βιεστιά... Ακουσε τι παίζουν οι ντραμερ στα κομμάτια που γουστάρεις. Δωσε προσοχή και θα τα καταφέρεις. EDIT - Μόλις άκουσα τη νέα εκδοχή. Αυτό είναι!

Είναι λυτρωτικό να ποστάρεις τη δουλειά σου. Μέσα σε μια ώρα άκουσα πράγματα που μόνο κάποιος που έχει ασχοληθεί ΜΟΝΟΣ του τόσο καιρό πάνω στο θέμα, μπορεί να εκτιμήσει. Το bassline όντως θυμίζει Thriller. Αλλά το δικό μου έχει διαφορετική κατάληξη. :D Δεν το έκανα σκόπιμα. Θα σας πω κάτι που έχω γράψει και παλαιότερα: Οταν έχεις ακούσει τόσες χιλιάδες πανέμορφες μουσικές και έχεις ταξιδέψει ώρες και μέρες με κάποιο ριφ, αποκλείεται να μη σφηνωθεί κάτι από αυτό στο "ρεπερτόριο των χεριών σου". Είμαι 52 και μπορείτε να φανταστείτε τον αριθμό τους. Μα το ίδιο συμβαίνει, χωρίς να με ξέρετε, και στην κιθάρα. Δυό κιθαρίστες εκτιμώ και μου σηκώνεται η τρίχα κάθε φορά που τους ακούω. Ο George Benson και ο Larry Carlton. Δεν έχω καθίσει ποτέ μου να βγάλω note-for-note τίποτα. Είμαι πολύ τεμπέλης γι αυτό. Αλλά ακούγοντας τους, μέρος της φρασεολογίας τους μου έμεινε και έγινε μέρος του εγώ μου. Κι εγώ θεωρώ πως αν υπάρξει δεύτερο guitar solo πρέπει να είναι πιό ροκοφιούζιον και όχι δύο στο ίδιο ύφος. Συμφωνώ. Η γέφυρα που προτείνετε είναι αυτό που με έχει βασανίσει περισσότερο. Αλλά ας μη το κάνουμε θέμα... Σίγουρα μια half tempo φάση όπως λέει ο Earendil είναι what the doctor ordered. Ευχαριστώ για τη βοήθεια.

Ok. Επειδή έχω μια στίβα από κομμάτια που κάποτε θα βγούν σαν Greatest Hits :D ;έχω κολλήσει σε κάποια που θέλω να τα παίξω live και να τα ηχογραφήσω αφού... ισιώσουν. Κάποια είναι από το 90 και έχουν φάει ενορχηστρώσεις σε κάθε ύφος και είδος (bossa, hard rock, electro κλπ) και κάποια με έχουν κολλήσει. Ενα από αυτά ανεβάζω για την γνώμη σας μπας και ξεκολλήσω και ακούσω κάτι που θα μου κάνει κλικ. Είναι γραμμένο στο Cubase με διάφορα VST instruments αλλά κυρίως με το αγαπημένο μου Hypersonic. Τα τύμπανα τα προγραμμάτισα step time και φαίνεται. Mπάσα και pads αλλά και οι κιθάρες από εμένα ενώ το σόλο Rhodes έπαιξε απο μακρια ο φίλος μου αλλά ακριβοθώρητος Δημήτρης Πλαγιάννης. Οι κιθάρες είναι γραμμένες direct με το Sansamp PSA-1. Παίζω με την παλιά μου κιθάρα την PRS CS24. Αυτα που παίζω στα σόλο είναι δύο one-takes εκτός από ένα πασάλειμμα σε ένα σημείο. Επαναλαμβάνω πως είναι demo και θέλω να τα γράψω με άλλους μουσικούς κάποια στιγμή. Shoot. 52_km.wma

Πάρε τηλέφωνο τους αντιπρόσωπους: ΕΛΙΝΑ ΑΒΕΕ, τηλ. 210-8830311

Μα κι εγώ αυτό περιμένω ν' ακούσω τόσο καιρό.