Πω πω ρε Βαγγέλη... Θα σου πω το ίδιο παράδειγμα που έφερα σήμερα για 2η φορά.
Είναι ποτέ δυνατόν να συζητήσεις σοβαρά για το πόσο ΚΑΛΟ ήταν ένα ματς Παναθηναϊκού - Ολυμπιακού, όταν ο ένας συζητητής είναι απο θέση ΑΝΤΙ-Ολυμπιακός ή το αντίθετο; Μπορείς να πεις έτσι αντικειμενικά για τις ωραίες φάσεις;
Μας κολλάς το...
σαν να μιλάς για ματς "πλουτοκρατία" VS "φτωχοκρατία", :D που σε βαζει εσένα αυτόματα σε κάποια τάξη. Τι να συζητάς... Εσύ βλέπεις μόνο εχθρούς γύρω σου.
Επιλογή σου θα είναι να κάνεις δική σου δουλειά. Κανενός άλλου. Ισως όχι άμεσα (δεν ξερω την ηλικία σου) αλλά με στόχους. Τα ρίσκα που βλέπεις (δάνεια, πολλή δουλειά, πιθανότητα αποτυχίας, χρέη, αντικείμενο, κλπ) και σε κρατάνε πίσω, τα έχει πάρει ο διπλανός σου που άνοιξε δουλειά και περιμένεις εσυ να σε προσλάβει. Και όχι μόνο αυτό αλλά πιστεύεις πως βάζετε τον ίδιο κόπο και ιδρώτα και συγκρίνεις τις αμοιβές σας.
Σκέψου όμως το παράδειγμα μου.