Yannis Methenitis

Αναφέρεις τον όρο monitor απο τη μια και απο την άλλη σκέφτεσαι και το κινέζικο το καλαθάτο. Καλό είναι να πάρεις ένα ηχείο όσο πιο πιστό γίνεται λαμβάνοντας υπ'όψη το μικρό ποσό που θα διαθέσεις. Κοίταξε τις active σειρές απο MAudio, Samson, Tascam, Yamaha και διάλεξε ότι αντέχει το πορτοφόλι σου. Δεν θα πάρεις reference monitor αλλά δεν θα πέσεις και πολύ έξω.

Συλλαλητήρια! Παίξατε πολλή ώρ..α! ;D Μπράβο για άλλη μια φορά σε όλους! You make us proud!

Κάνεις λάθος HDHO. Ο κύριος που παράθεσες κάνει ΜΠΑΜ! οτι είναι κιθαρισταράς. Αυτό που παίζει χαρακτηρίζεται Ατονάλ και το ξέρεις. Και μπορεί εμένα πάλι προσωπικά να μην μου αρέσει σαν είδος ΑΛΛΑ... απο τον τρόπο που πατάει τις χορδές, το βιμπράτο και την δυναμική ανάπτυξη του κομματιού, εμένα μου λέει πως είναι καλός παίκτης με τεχνική γνώση και ας μην ακούγεται ούτε ένα ακόρντο εκει μέσα. Υπάρχουν αντικειμενικά κριτήρια για το πότε κάποιος ξέρει να κάνει αυτό που κάνει και ιδιαίτερα στις τέχνες. Πρέπει να γνωρίζεις πρώτα τους κανόνες για να τους σπάσεις. Αν μας αρέσει το αποτέλεσμα (σαν έργο) είναι άλλο θέμα. Δεν τα ισοπεδώνουμε όλα. Ζητήθηκε τεχνική υποστήριξη. Οχι υποκειμενική.

Καλά κάνεις και λες τη γνώμη σου nick_ls. Απλά προσπαθούμε να αποφύγουμε το λεγόμενο hi-jacking, όπου η κουβέντα πάει αλλού σε σχέση με τον "νηματοθέτη". Το να μπορείς να έχεις κάποια τεκμηριωμένα στάνταρντς επίσης είναι και κάτι που προωθούμε εδώ. Συγγνώμη αν φαίνεται πως παραφέρθηκα, αλλά οι κουβέντες δεν μπορούν να έχουν λογική και παραγωγική εξέλιξη με θέσφατα, όπως Biber > 12χρονο τραγουδάει > κοριτσάκια κλαίνε > αρα κακός τραγουδιστής. Ναι. Δεν μ' αρέσει το είδος και σίγουρα δεν απευθύνεται σ' εμένα. Μπορώ όμως να αναγνωρίσω πως τραγουδάει σωστά. Τελεία. Τέλος πάντων, μέχρι εδώ. Το θέμα έχει να κάνει με τη χροιά. Ελπίζω να κατάλαβε ο "νηματοθέτης" πως δεν υπάρχει τέτοιο πρόβλημα. Εδώ ο Τσιτσάνης και ο Bob Dylan τραγουδούσε... Συνθεταράδες και όχι τραγουδισταράδες και οι δύο με μέχρι ενός σημείου σωστή τεχνική αλλά ένρινη χροιά, χωρίς όγκο. Δέστε όμως τι έχουν αφήσει πίσω τους.

Αντώνη καλώς ήρθες. Γράφε ελληνικά σε παρακαλώ, όπως το όνομα σου και θέσε τις απορίες σου. Επίσης κοίτα στο φόρουμ γιατί υπάρχει αρκετή πληροφορία σχετική. Ξεκίνα απο εδώ: http://www.noiz.gr/index.php?topic=189180.0 και http://www.noiz.gr/index.php?topic=10627.0

noe13 είσαι 13? ΔΕΝ ΑΦΟΡΑ ΤΟΝ BIEBER, ΤΟ ΘΕΜΑ. Μιλήστε αλλού για το ποιός είναι ο καλυτεροτεροτερος.

Δεν είναι θέμα σοβαρότητας. Ο μουσικός έχει μια ειδίκευση όταν μιλάμε για μουσική. Φυσικότατα!

mr_davidoff αλλάζεις το θέμα. Δεν μας αφορά ο Justin Bieber και η άποψη ΜΑΣ γι αυτόν, στο παρόν θέμα. Είναι ΥΠΟΚΕΙΜΕΝΙΚΗ η θέση σου. Αν δεν σου αρέσει, όλα μια χαρά. Αντικειμενικά όμως ο άνθρωπος τραγουδάει είτε μου αρέσει, είτε όχι. Μιλάς σε σελίδα μουσικών και όχι Λυκείου. Αν μπορείς να βοηθήσεις τον ερωτώντα, κάν' το. Αλλιώς άνοιξε θέμα στην Παιδική Χαρά για τον Bieber, σαν τα χιλιάδες που τον κοροϊδεύουν επειδή τον γουστάρουν τα κοριτσάκια. Λίγη σοβαρότητα πλιζ.

Οπως πάντα η παραγωγή είναι πολύ καλή. Ομως τα σχόλια είναι 3: 1. Δεν συνδυάζεται η ενορχήστρωση με το ύφος του τραγουδιού. Δηλαδή τραγουδάς μπαλάντα και απο πίσω η μπάντα "βαράει" groove. 2.Ταλαιπώρησε λίγο τον τόνο... πάνω -κάτω, κάπου θα σου κάτσει καλύτερα, γιατί έτσι μιλάς και δεν το ερμηνεύεις. 3. Ο στίχος ΔΕΝ σε εκπροσωπεί! (Εχουμε το ίδιο πρόβλημα να εκμυστηρευτώ δημοσίως...) Ολοι μας έχουμε διαβάσει τους πύρινους σου λόγους και τις θέσεις που υπερασπίζεσαι λυσσαλέα στις επάλξεις. Απο την Telecaster μέχρι τα κΣύλα και τις αξίες σου σαν άνθρωπος. Πιάσε ένα θέμα όμως ρε φίλος! Πιάσε ένα τυχαίο ποστ σου απο εδώ μέσα και γράψε τραγούδι. Ο έντονος σου χαρακτήρας πρέπει να περάσει στον στίχο σου. Μην το παραμελείς. Με διχάζεις. ;D

ΜελοΔάκηδες παιδί μου... τι περιμένεις; :D

+1 Είναι το σχολικό αστείο ο Bieber. Οπως ο Michael Jackson το 70... :D Δεν πειράζει να το λένε για πλάκα οι έφηβοι (το λέει και ο 16χρονος γιός μου), αλλά δεν μιλάς σε συμμαθητές σου εδώ. Αν έχεις την έκταση και την τεχνική, η χροιά είναι το τελευταίο που πρέπει να σε απασχολεί. Προσωπικά πιστεύω πως όλοι μπορούν να τραγουδούν. Αρκεί να μην είναι φάλτσοι. Ξεκίνα με το να αναγνωρίσεις πρώτα τις πραγματικές σου ικανότητες. Μπορεί να είσαι όντως καλύτερος απο τον Bieber (αν ανεβάσεις ένα κομμάτι θα σου πω) οπότε τότε είσαι... πολύ καλός και η χροιά είναι το τελευταίο σου μέλημα!

Ελα! Μελωδάκηδες στις θέσεις σας εσείς! Αφήστε το Blues κάτω. ;D Αν και εξαιρετικός ο Beck, (όπως πάντα) αυτό είναι ροκ μπαλάντα.

Εδώ νομίζω συζητάμε 2 διαφορετικά πράγματα. Και εκεί γίνεται συνήθως η παρεξήγηση. Δεν μιλάμε για τα τραγούδια Blues. Ο Larry παίζει jazz με blues phrasing. (Ο Lee δεν το'χει.) Ο Cain τραγουδιστής - κιθαρίστας του ιδιώματος είναι και φυσικά θα παίξει τα αναμενόμενα. Γι αυτό και ο Larry σαν... πιό "ολοκληρωμένος μουσικός", στο βίντεο επέλεξε να παίξει ένα σόλο με διαφορετικό άκουσμα - τεχνοτροπία απο το κλασσικότατο (και πολύ ωραίο) του Cain για να μην υπερθεματίσει. Οχι πως δεν μπορούσε να του δώσει να καταλάβει, όπως είδαμε στο Larry's blues. Το θέμα το δικό μου λοιπόν έχει να κάνει με το Blues feel, το blue note. Αυτό γουστάρω και όχι την δισκογραφία των Blues... που η υποκειμενική μου άποψη λέει πως ότι ήταν να γραφτεί μουσικά καλύφθηκε στα 30-50 τραγούδια διαμάντια. Τα υπόλοιπα (και έχω σοβαρή δισκοθήκη) απλά υπερθεματίζουν δυστυχώς με απλοϊκό στίχο συνήθως. Υ.Γ. Επικούρη μη μου δίνεις σημασία. Εχω κι εγώ τις λόξες μου. ;D

Μπράβο αγόρι μου! You know what I mean! Υ.Γ. Με το ντύσιμο μονο τώρα τελευταία τα πάει καλά ο θείος... Η φάση εκεινη την εποχή πάντως δεν ήταν η καλύτερη του. Εχει χαλαρώσει πολύ πλέον. Φαίνεται πως πάει καλά η ζωή του. Υ.Γ. 2 Αυτο είναι που λέμε: η μπάντα ΑΚΟΛΟΥΘΕΙ! Δέστε εισαγωγή, πως πέφτει στο 0.1 db το πιάνο στο νεύμα του και δέστε τον ντράμερ στο τέλος που μένει κόκκαλο μέχρι να δώσει το ΟΚ ο θείος. ΜΠΑΝΤΑ!

Για εμένα ο Lee είναι ο φλώρος και ο Larry το αλάνι. Και οι δύο μου αρέσουν πολύ αλλά ο Larry χτυπάει τις... ευαίσθητες χορδές της καρδιάς μου.

Είναι αυτό που λέμε: " in a trance"! Συνοδευτικά: Καφές ή μπύρα, αναπαυτική καρέκλα, καλά ηχεία. Οι 2 κιθαρίστες που έγιναν γνωστοί για τους παράλληλους δρόμους σαν session μουσικοί με τις Gibson 335, σε κοινή σκηνή και χωρίς 335. Wow! Πόσο διαφορετικοί... μα πόσο καλοί! Larry Carlton & Lee Ritenour - Low Steppin' (live, 1995)

Ενώ τώρα... :D Ο Slate πάντως έχει το θέμα του μάρκετινγκ στο τσεπάκι του. Και με ωραίο τρόπο.

Μα για αυτό υπάρχει η επιλογή: Αναφορά στη διαχείριση, σε κάθε αγγελία. Χρησιμοποιήστε την!

Είδα πως αναφέρθηκε το όνομα μου στις ευχαριστίες του opening post και ευχαριστώ πολύ για την τιμή αυτή. Προφανώς πρέπει να με ευχαρίστησαν τα παιδιά επειδή αποσύρθηκα απο το project. :D Μου είχαν ζητήσει να ασχοληθώ με την μείξη. Εκανα μια δοκιμή και το σχόλιο του blue ήταν: "ρε συ, αυτό μας κάνει να ακουγόμαστε σαν καλοί μουσικοί... δεν θέλουμε αυτό!" ;D Τα δικά μου συναισθήματα είναι κάπως πιό τετράγωνα για τη δουλειά. Η παρεμβατική διείσδυση στο στούντιο κατα τη μείξη δεν πρέπει να επεμβαίνει με εφέ που αλλοιώνουν σημαντικά το αποτέλεσμα, παρα μόνο αν οι δημιουργοί βρίσκονται εκεί με σαφείς οδηγίες ή το κάνουν οι ίδιοι. Διαφορετικά επαφίεται στο προσωπικό κριτήριο του ηχολήπτη που το πιό πιθανό είναι να μην συμπίπτει. Αν το πετύχεις εξ αποστάσεως (όπως κι έγινε) είναι σαν να προσθέτεις ένα ακόμα μέλος στη μπάντα. Οπως είπα και στον blue, αντιμετωπίζουν με linear τρόπο μια pattern based σύνθεση. Θεωρώ πως η δουλεια αυτή πρέπει να γεννιέται και ν' αναπτύσσεται σ' ενα περιβάλλον τύπου Ableton Live, με τα μέρη ολοκληρωμένα μαζί με τα ειδικά εφέ τους, σε λούπες για να μπορείς να τα "καταστρέφεις" κατα το δοκούν. Μόνο στο τελικό στάδιο θα πρέπει να επεμβαίνει το ειδικό αυτί του ηχολήπτη. Για την ώρα πιστεύω πως δεν εκμεταλλεύονται στο έπακρο τις ιδέες τους. Δουλεύουν όπως ο Robert Fripp με τα Frippertronics το 1979 και έχουμε 2012. Αυτό που χρειάζονταν λοιπόν ήταν άλλο ένα like-minded αυτί που ήξερα πως δεν είμαι εγώ και έτσι ζήτησα να αποσυρθώ. (Τυχεράκηδες! ;D) Ευτυχώς η μείξη έγινε απο τον Πάρη που έκανε εξαιρετική δουλειά και χαίρομαι που έχουν κοινό δρόμο. Δεν είναι καθόλου εύκολο το ζητούμενο. Τελικά μου αρέσει περισσότερο έτσι. Μπράβο Πάρη... Μπράβο παίδες!

Στο Input του προενισχυτή ρυθμίζεις την ευαισθησία εισόδου σύμφωνα με την πηγή. Οπως σου είπε ο digisilence: Αν ο προενισχυτής έχει Peak meter τότε να φορντίζεις να μην ξεπερνάει το 0db (Οχι στα κόκκινα δηλαδή). Αν έχει VU meter, επειδή μετράει τον μέσο όρο και όχι τις κορυφές, η βελόνα να παίζει γύρω στο -3db. Τα περι στουντιακού κλπ ήχου είναι δική σου αυθαίρετη εξήγηση. Ο στουντιακός ήχος είναι αυτός που δεν έχει θόρυβο (όπως όταν έχεις ρυθμίσει χαμηλά την είσοδο) και δεν παραμορφώνει (όπως όταν έχεις ρυθμίσει ψηλά). Στόχος είναι να μεταφέρεις το σήμα όσο πιό πιστά γίνεται.

Οι κιθάρες που αναφέρονται παραπάνω δεν είναι κατασκευασμένες στην Κίνα. Αυτό που έκαναν με την Κίνα και άλλες Ασιατικές χώρες, είναι να δημιουργήσουν φτηνότερες σειρές με άλλη ονομασία. (Squire, PRS Se)

Εμπειρικά το σύστημα λειτουργεί με trial and error. Εγώ θα έφτιαχνα πάνελ που να καλύπτουν περίπου το 70% του κάθε τοίχου (πλάτος και ύψος) και θα έβαζα μια μοκέτα. Αυτά σε γενικές γραμμές κάνουν δουλειά για χορωδίες, ακουστικά όργανα και ηλεκτρικές κιθάρες (συμπεριλαμβάνονται τα άτομα και τα έπιπλα σαν απορροφητικοί παράγοντες). Το μπάσο με DI στην κονσόλα. Αν έγραφα ντραμς τότε θα χρειαζόταν να βάλουμε μπασοπαγίδες (συνήθως στις γωνίες και τα ταβάνια) και να γίνει σοβαρότερη μελέτη. Για ένα απλό ερασιτεχνικό στούντιο όμως, με τα παραπάνω μπορείς να πετύχεις μια καλή ισορροπία σε σχετικά μικρό κόστος. Το πρόβλημα είναι μεγαλύτερο όταν ο χώρος είναι κύβος όπου πολλαπλασιάζονται τα στάσιμα κύματα (axial waves).

Αν προσέξετε οι μεγάλες και πετυχημένες εμπορικά εταιρείες (Fender, PRS) διατήρησαν ή χαμήλωσαν τις τιμές τους. Ευνοώντας τον αγοραστή, μεγαλώνοντας το μερίδιο τους σε καιρούς ύφεσης, χωρίς να χάνουν την διαχρονική τους αξία. Παράδειγμα management προς μίμηση.

Οσο ωραία και να τα λέει ο beeros05, η σωστή απάντηση δόθηκε απο τον FABRICAUDIO. Οπως είπε ο spimav_z ο χώρος δεν έχει πρόβλημα θορύβου, άρα η ηχομόνωση δεν είναι το ζητούμενο. Ηχοαπορρόφηση χρειάζεται με πάνελ στους τοίχους για την διόρθωση των στάσιμων κυμάτων και την ακουστική ισορροπία του χώρου για την εγγραφή. Τα ακουστικά πάνελ είναι μια καλή λύση καθώς μπορούν να μεταφερθούν αργότερα οπουδήποτε. Το μέγεθος και η ποσότητα εξαρτάται απο τον χώρο. Υ.Γ. Δεν υπάρχει πουθενά τεκμηριωμένη έρευνα σχετικά με τον επιβλαβή χαρακτήρα του πετροβάμβακα. Αρκεί να είναι καλυμμένος.

Οταν δεν γνωρίζω κάτι τόσο σημαντικό όσο την γλώσσα που τραγουδάω, έχω μεγάλες πιθανότητες αποτυχίας. Θα προτιμούσα τη γλώσσα που ξέρω και μπορώ να αποδώσω τον στίχο καλύτερα. Είναι κάτι σαν την ντοπιολαλιά ένα πράμα. Πέρα απο το δημοτικό τραγούδι θα παραξενευτείς (το λιγότερο) αν ακούσεις στο ραδιόφωνο λιέ, νιέ, τσι, κλπ. όσο καλή φωνή και να έχει ο τραγουδιστής. Κάπως έτσι ακούγονται και όσοι τραγουδούν αγγλικά με ελληνική προσφορά. Για να καταλάβεις, το κομμάτι που ανέβασες λέγεται SunsHine και όχι Sunsine of your love. Κάτι που γράφεις όπως το προφέρεις, αφού στην ελληνική δεν υπάρχει ο ήχος sh. Κατα τα άλλα νομίζω σου γράφουν πιό ειδικοί απο εμένα για τη φωνητική.