Συμβουλή απο "πεθαμένο"... και αναπόφευκτα έμπειρο.
Τι αποφεύγουμε:
1.Δεν βάζουμε μουσική με δύσκολα και πολύπλοκα θέματα. Πνευστά και κυρίως άλτο σαχλόφωνα στα ψηλά ρετζίστρα απαγορεύονται δια ροπάλου.
2.Αποφεύγουμε παραμορφωμένες κιθάρες. Εξαίρεση μπαλάντες Gary Moore / Santana.
3.Εκτός και αν είναι κατάλληλα ντυμένη απο μόνη της (σαλβάρια, σκουλαρίκια πολλά, χαλκάδες στη μύτη, κατσαρά μαλλιά, κλπ) που παραπέμπει σε εναλλακτική στάση ή αλλιώς καμένη, δεν βάζουμε ειδική μουσική. Εννοώντας metal, blues, fusion, funk, κλπ. Υπάρχει η εξαίρεση της jazz και της κλασσικής που πρέπει να υποδυθούν πως γουστάρουν. Αλλά μη το παρατραβάτε... έχουν και τα όρια τους. Όχι Charlie Parker ούτε Ραχμάνινοφ... Οταν λένε τζαζ συνήθως εννοούν Satchmo
και όταν λένε World εννοούν Zamfir
.
Σημαντικό: Φροντίζουμε η μουσική να είναι medium to slow tempo.
Οργανική αδιάφορη αν θέλουμε να πούμε και κάποια κουβέντα αλλά και αν βρίσκετε πως σας αποσπά την προσοχή το τραγούδι. Μου έχει συμβεί... never trust a musician!
Τα στανταράκια είναι μπαλάντες της εποχής που ήταν έφηβος ο στόχος. Γι αυτό δεν υπάρχει έτοιμο πακέτο. Κι ενώ στο λόγο μπορεί η ίδια κασέτα να αρκεί για πολλές περιπτώσεις, στη μουσική δεν ισχύει αφού παίζει μεγάλο ρόλο η ηλικία.
Σε γενικές γραμμές παίξτε σε χαμηλούς τόνους με φωτισμό και τη μουσική. Δεν είναι αφορμή για επίδειξη μουσικών γνώσεων. Who cares!
Αυτά... και καλή τύχη!