Yannis Methenitis

Τα μεταλλικά pickguard είναι κρύα στην αφή και αίσθηση. Έχω φτιάξει επιχρωμιωμένα και μπρούτζινα στο παρελθόν και δεν... Ιδανικά προτιμώ τα μονόφυλλα πλαστικά ή και καθόλου.

To στάνταρ στις standard είναι 9,5 radius, 43mm, 22 τάστα τα οποία θεωρώ απαραίτητα διότι στα νιάτα μου η σηκωμένη Ρε σε Μι ήταν η αγαπημένη νότα.? And only a Gibson was good enough. Συμφωνώ απόλυτα με τα 3.5 κιλά max. Είναι απίστευτο πόσο διαφορετική είναι η αίσθηση ακόμα και στα 100 γρ. διαφορά. Γι αυτό εκτιμώ τις thinline. Αυτή την πήρα γιατί κάθεται βολικά στην αγκαλιά μου ενώ το μπράτσο, αν και με ξένιζε (δεν είναι taper - κωνοειδές, ούτε ιδιαίτερα λεπτό) είχε τον ήχο σε όλα τα τάστα. Κανένα νεκρό σημείο. Πολύ καλοφτιαγμένη.

Το 'πιασες ρε φίλε. ? Στο μυαλό μου είσαι! Αρχικά σκεφτηκα να βαλω λευκό parchment αλλά δεν βρήκα χτες στην αγορά και πήρα σκέτο άσπρο που δεν μου αρέσει τελικά. Το κρεμ που έχει πάντως είναι το εργοστασιακό (συνδυάζεται ωραία με το μπράτσο) και σκέφτομαι να βάλω κρεμ knobs και ίσως καπάκια μαγνητών. Δεν ξέρω ακόμα... έχεις κάποια πρόταση; Επίσης να προσθέσω πως είναι 3.6 κιλά, όσο η Les Paul μου, που είναι ελαφρωμένη αλλά θα την προτιμούσα κάτω απο 3.5 κιλά.

Είπα να πάρω κι εγώ ένα μικρό δώρο στον εαυτό μου αυτές τις μέρες και χτύπησα την συγκεκριμένη κυρία απο τις αγγελίες. Μια American Stratocaster '05. Πρόκειται για τη φάση 2000-2008 που η Standard ονομάστηκε American και μετά πάλι άλλαξε κλπ κλπ. Marketing stuff. Έχει ωραίο και ισορροπημένο ήχο σε όλους τους μαγνήτες, ενώ το μπράτσο μου φαίνεται κάπως φαρδύ αλλά δεν είναι μιας και είναι 43 χιλ. (στανταρ δηλαδή) και παίζω άνετα. Αλλά σαν να με ξένισε κάπως στην αρχή και θέλει να το συνηθίσω. Για να σας δώσω ένα ηχητικό δείγμα έγραψα όσο πιο απλά μπορούσα απο το κινητό (όρθιο), νομίζοντας πως θα το ανέβαζα στα Shorts του Youtube μιας και είναι ένα λεπτό. Ελα όμως που το πήγε στα κανονικά... κι εγω το γύρισα σαν ινφλουένσερ (απο το influenza που σημαίνει γρίπη μάλλον ? ). Τεσ' πα ιδού η νέα μου κυρία κι ας είναι μισή.

Πολύ όμορφο και... ροκ.

Εκπληκτικό παίξιμο και ωραίος ήχος!

Τα λεγόμενα shims δίνουν κλίση στο μπράτσο τη κιθάρας και υπάρχουν πρόχειρες λύσεις με χαρτί, που φτιάχνεις μόνος σου το πάχος διπλώνοντας το ή έτοιμα tapered (σφηνοειδή) φιλέτα σε διάφορα πάχη. Οι σχετικά νεότερες Fender έχουν μια αλενόβιδα στο δέσιμο του μπράτσου αποκαλούμενη micro-tilt, που κάνει αυτή τη ρύθμιση.

Αλλο τι συνηθίσαμε να βλέπουμε και άλλο το πρακτικό. Για να κουρδίσεις κρατώντας τη χορδή πατημένη με το αριστερό, η φυσική και πιο κοντινή κίνηση με το δεξί είναι όταν τα κλειδιά είναι στο σώμα και όχι στο headstock. Ετσι δεν είναι; Απλά οι κλασικές κιθάρες με ηχείο δεν είχαν τη δυνατότητα και προέκυψε το headstock.

Η προσωπική μου Mayones. Αν δεν ήταν και τόσο μυτερή...

Δηλαδη;

Παντελώς άσχετο άρθρο. Συμφωνώ με τον Telefunk. Τα μισά τραγούδια θα μπορούσαν να είχαν παιχτεί με όποια άλλη κιθάρα. Danny Gaton και Roy Buchanan για τα γούστα μου αρκουσαν.

Ακολουθεί δελτίο τύπου που λάβαμε απο τον ΙΑΝΟ.

Εξαιρετική δουλειά. Ευχαριστούμε! 'Επρεπε να είναι 2 μέρη, ειδικά για την κάθε εταιρία και ευκολότερο στο scroll.

Των trappers μάλλον. Αφού αυτό συζητούν... υποτίθεται.

Μεταχειρισμένα στις αγγελίες.

Μπράβο Τζορτζ! Πολύ όμορφο. Short and to the point. Το εκτέλεσε το Cubase ή εσύ; Απο το 6ο μέτρο τα 32α είναι πολύ μπόσικα. Δεν γράφω ως πιανίστας αλλά ακούγεται στρυφνό. Είσαι πολύ καλός όπως και να 'χει.

Είναι όμως λεπτές και εξ ορισμού ελαφρύτερες.

Έχεις αναφέρει την λογική για να χρησιμοποιήσει κανείς ώστε να εξηγήσει ένα δόγμα. Τι ισχύει από τα δύο; Το δόγμα και η πίστη ή ο ορθολογισμός που βασίζεται στα επιστημονικά δεδομένα;

'νταξ' μου 'φυγε στο διάγραμμα λίγο.? Έχω πιάσει και άγκυρες. Πραγματικά όμως μου δίνουν την αίσθηση πως είναι βαρύτερες συνήθως. Δεν ξερω που οφείλεται. Δεν τις ζύγισα.

Ο bass amplifier δεν είναι Bassman εδώ και δεκαετίες που οι μπασίστες το γύρισαν στα solid state. Οπότε ο ιδιοκτήτης και ΟΡ που ξέρει τι έχει αλλά δεν έχει πει, μπορεί να κρίνει. Οι λάμπες θελουν προσοχή αλλά μαλλον δεν έχει ο μέσος ενισχυτής μπάσου. Οπότε κάντον ότι θες. Πλάι, όρθιο και ανάποδα.

Πόσο σας επηρεάζει το βάρος της κιθάρας; Αν έχετε περισσότερες απο μια, προτιμάτε κάποια; Μήπως λόγω βάρους επιλέγετε την πιο βολική; Αυτό βέβαια φαίνεται καλύτερα αν έχετε το ίδιο μοντέλο π.χ. 2 Telecaster. Αποδίδετε ηχητικά χαρακτηριστικά στη μάζα μήπως; Εγω έχω καταλήξει πως προτιμώ τις κιθάρες που ζυγίζουν 3 - 3.5 κιλά. Δεν αποδίδω ηχητικές ικανότητες σε αυτό τον παράγοντα αλλά μου είναι φιλικότερες και τις προτιμώ. Παλαιότερα έπαιζα μια Les Paul Custom του 70 που σίγουρα ήταν βαριά γιατι δεν είχε chambered body όπως κάνουν στο σημερινό μοντέλο και ο ήχος της με έφτιαχνε, για τα τοτε δεδομένα μου. Δεν ξέρω όμως, είτε εγω γέρασα και φύγανε τα μούσκουλα, είτε αλλάξανε τα γούστα μου και τις προτιμώ συλφίδες. Ζύγισα τις κιθάρες που έχω σήμερα και επαλήθευσα τα παραπάνω καθώς εκ των πραγμάτων προτιμώ να τις παίζω με την ίδια σειρά. 3.1 Epiphone Zephyr 3.2 Squier Strat 3.5 Yamaha 502 3.6 Gibson Les Paul Tribute 50's 3.9 Gibson 335 Dot Εδώ είναι ένας τυπικός χάρτης βάρους με τα πιο κοινά μοντέλα που κυκλοφορούν.