Yannis Methenitis

Φίλε nickrahm έχεις γίνει ατραξιόν στα καλά καθούμενα. ;) Το γεγονός πως ανεβάζεις βίντεο χωρίς να ακολουθείς κάποιες παροτρύνσεις / συμβουλές που σου δόθηκαν στα πρώτα, μπορεί να σε κάνουν viral απο την μια αλλά και γραφικό απο την άλλη. Δίνεις λίγη περισσότερη βαρύτητα στο "πίνω μπύρες και παίζω ροκ" απο όσο χρειάζεται για να παίξεις καλά. Η μπύρες δεν είναι προϋπόθεση για να παίξεις καλή κιθάρα. Η προσωπική δουλειά κι ένας καλός μέντορας όμως είναι. Προσπάθησε να παρακολουθήσεις τα εποικοδομητικά σχόλια που σου έχουν γίνει και στήσε κι αυτή την μπάντα που λες. Θα εξελιχθείς πολύ καλύτερα κιθαριστικά.

Σίγουρα είναι αρκετοί αυτοί που απολαμβάνουν την “ελευθερία” στους δρόμους της Αθήνας. Και σίγουρα κάθε μέρα αυξάνονται. Ο ένας στους τέσσερις πλέον περνάει κόκκινο, ο ένας στους δύο δεν ανάβει φλας. Το καταλαβαίνεις κι όταν οδηγείς στα τούνελ της Αττικής οδού, όπου ο ένας στους τέσσερις μόνο ανάβει τα φώτα του ακολουθώντας την σηματοδότηση, κάτι που δεν ίσχυε τα πρώτα χρόνια που άνοιξε η οδός. Η “ελευθερία” αυτή είναι υπέρτατη στα δίτροχα. Εκεί ο ένας στους δύο περνάει κόκκινο, πολλοί ανεβαίνουν ανάποδα σε μονόδρομους αντίθετης κατεύθυνσης, κανείς δεν σέβεται τις διαβάσεις πεζών, κανείς δεν χρησιμοποιεί φλας, κανείς δεν καταλαβαίνει πως χρησιμοποιεί την διαχωριστική γραμμή μεταξύ λωρίδων σαν παραχώρηση “ποιητική αδεία” από τους υπολοίπους. Μέχρι στον Άρειο Πάγο χρειάστηκε να φτάσει μια συμπολίτης μας για να πειστεί πως είναι παράνομο και το κάνει εις βάρος των υπολοίπων. Εις βάρος των υπολοίπων; Μα φυσικά. Ο νόμος λέει να μην τα κάνουμε αυτά. O K.O.K. δηλαδή που διαβάσαμε και εξεταστήκαμε σε αυτόν. Και τι είναι ο νόμος; Μια συμφωνία μεταξύ ενηλίκων ώστε να μην πατάει ο ένας τον κάλο του άλλου. Και κυρίως να μην σκοτωνόμαστε μεταξύ μας. Εδώ βέβαια δεν το βλέπουμε έτσι. Έχουμε δημοκρατία βλέπεις! Οχι στην καταπίεση και ελευθερία στην κρίση. Κρίνει ο καθένας μας τι είναι σωστό κατα περίπτωση. Αυτό μάλλον κάτι άλλο μου θυμίζει… Ευνομούμενη δημοκρατία πάντως όχι. Η εφαρμογή των νόμων δεν είναι φασισμός. Πρόληψη για να μην αλληλοσκοτωνόμαστε είναι. Η επιβολή τους στον δρόμο… επιβάλλεται. Δείτε το σαν ΠΡΟΛΗΨΗ και όχι σαν καταπίεση απο τους... “Μπάτσοι, γουρούνια, δολοφόνοι”. Και ενω υπάρχει πολυνομία αφού η βουλή (νομοθετική εξουσία) είναι το αγαπημένο μας χόμπι, η επιβολή τους απο την εκτελεστική εξουσία απλά δεν υπάρχει στην χώρα μας. Ιδιαίτερα τα τελευταία χρόνια η “ελευθερία” αυτή είναι στο ζενιθ της. Υπάρχει Τροχαία θα μου πεις. Το άλλο με τον Τοτό το ξέρεις; Για αυτό κι εγώ, δικυκλιστής 40 χρόνια τώρα, αναγκάστηκα δυστυχώς να αποχωριστώ την μηχανή μου φέτος. Με πόνεσε πολύ. Κι ακόμα δεν το κατάπια. Φοβάμαι να κυκλοφορώ στην Αθήνα. Κάθε φορά που έκανα το Κυψέλη - Βριλήσσια μετρούσα πόσες φορές γλίτωνα το ατύχημα. Τουλάχιστον 2-3! Ε... που θα πάει... Δεν θα είμαι πάντα τυχερός. Αστο λοιπόν και απολάμβανε το MotoGP σου απο μακριά, είπα. Και μήπως έχετε την εντύπωση πως αυτή η συμπεριφορά στους δρόμους δεν είναι ενδεικτική της κοινωνίας μας σε όλα τα επίπεδα; Μήπως κάποιοι διατηρείτε ψευδαισθήσεις πως αυτή η ζούγκλα δεν ισχύει και σε κάθε πάρε - δώσε μεταξύ των πολιτών αυτής της χώρας; Μα φυσικά ισχύει. Σε κάθε έκφανση της καθημερινότητας! Πάρτε ένα αεροπλάνο και ταξιδέψτε. Η διαδρομή απο το αεροδρόμιο μέχρι το ξενοδοχείο θα σας πει τι ισχύει εκεί. Θα σας πει τι ισχύει απο τους δρόμους μέχρι ακόμα και μέσα στα υπουργεία της χώρας που επισκέπτεστε. Δοκιμάστε μια Νορβηγία, Γερμανία π.χ. και στο καπάκι πίσω Ελλάδα. Και μετά ένα Πακιστάν. Θα καταλάβετε πολλά. Και θα δείτε πως όσο υψηλότερο το κοινωνικοπολιτικό και βιωτικό επίπεδο, τόσο πιο νομοταγείς είναι οι οδηγοί και ασφαλείς οι δρόμοι. Αυτό που μου δίνει δύναμη πάντως είναι όλοι αυτοί οι υπόλοιποι που αντιστέκονται στα ζωώδη ένστικτα όσων επιβάλουν την βολή τους εις βάρος μας, απολαμβάνοντας αυτές τις “ελευθερίες”. Ο ένας στους τέσσερις περνάει κόκκινο ή προσπερνάει την σειρά προτεραιότητας στην ουρά που περιμένουν οι άλλοι. Κάτι που σημαίνει πως οι άλλοι τρείς σέβονται και τηρούν τα συμφωνημένα. Κάτι που μου λέει πως σαν λαός, παρά την έλλειψη της κοινωνικής ευθύνης απο την εκτελεστική εξουσία έχουμε φιλότιμο στην πλειονότητα. Μπράβο μας. Το θέμα είναι πόσο θα αντέξουν αυτοί που περιμένουν στην ουρά χωρίς να παρασυρθούν κι αυτοί αγανακτισμένοι. Γιατί εγώ παρατηρώ πως όσο πάει ο καιρός, περνάω όλο και περισσότερο χρόνο στην ασφάλεια του σπιτιού μου.

Nick μόλις είδα την ταμπέλα στο βίντεο... Freestyle Rock! Νομίζω πως είναι πρωτιά σου. Ετσι εξηγούνται τα βίντεο. Βέβαια το Freestyle Rock λογικά δεν παίζεται απο περισσότερα απο ένα άτομο. Ετσι δεν είναι; Οπότε για την μπάντα που θα φτιάξεις πρέπει να δουλέψεις κανα τραγούδι συγκεκριμένο. Δεν είναι δύσκολο φίλε.

Thrill Easy ή Three Dizzy! Σας βρήκα και όνομα. Ωραίο κομμάτι. Ζηλεύω και I'm Addicted.

Εχω 335. Θα ήθελα την Midtown γιατί είναι μικρότερη και βολικότερη, δεν έχει τα χαμηλομεσαία της 335 που σου κάνουν την ζωή δύσκολη με τους distortion και overdrive ήχους και γιατί ακούγεται περισσότερο σαν Les Paul. Είναι φτηνή και όμορφη. Κρίμα που δεν έχει επιλογή χρωμάτων και εγω λεφτά. Εσύ γιατί την θες;

Δοκίμασε αυτό καλύτερα. ;)

Ο μπασίστας των Who. Ουτε λιγότερο ούτε παραπάνω. Οχι δεν το κάνει αυτό ο μπασίστας στο τρίο, ρε φίλος... Δεν το βάζουμε και σαν σημείο αναφοράς... Ακουσε Nathan East ή Pino Paladino για να καταλάβεις τι πρέπει να κάνει. Να στηρίζει. Εξ άλλου το μπάσο δεν είναι κιθάρα με δύο λιγότερες χορδές. Με βάζεις να υποστηρίξω οπαδικές θέσεις που δεν συμμερίζομαι. Μια χαρά ο Entwistle για τους Who. Αλλά όχι και reference μπασίστα επειδή υπήρξε παλιός! Ακου Carol Kaye. https://youtu.be/eaojZaWSWRU

Αν και χρειάστηκε να αλλάξω το αρχικο βίντεο που ανέβασε ο ΟΡ καθως έπαψε να ισχύει στην πηγή του (προσέχετε το αυτό στο εξής παρακαλώ) έβαλα κάποιο άλλο που βρήκα αλλά ακόμα και μ' αυτό, θα διαφωνήσω κάθετα με τον ορισμό του τίτλου. Ο Entwistle έπαιξε καθοριστικό ρόλο στους Who για όσους τους γουστάρουν και καθόρισε κάποιους παικτικά αλλά το βίντεο που έβαλες δεν τον κάνει... μπασίστα. Κάτι φλύαρο χωρίς αρχή μέση και τέλος και βασισμένο στο 1, ήταν. Πασέ... και μόνο για τις εντυπώσεις. Σίγουρα δεν ήταν αυτό το φόρτε του. Αν θες σολίστα μπασίστα ντε και καλά, νομίζω ξέρεις πολύ καλά που να κοιτάξεις. Stanley Clark, Marcus Miller, Victor Wooten, Jaco κ.α. έτσι δεν είναι;

1. To/α πετάλι/α είναι αυτά που ακούς. Εδώ τα ακούς στην καλύτερη τους εκδοχή. Το πως θα ακούγονται όταν τα παίξεις εσύ, είναι κάτι υπο συζήτηση τεράστια, πανω στην οποία ο Nestor αναφέρεται. Το αν τα "δάχτυλα" έχουν δικό τους ήχο δηλαδή. Που φυσικά και έχουν kat' eme, αυτο που λέμε ταυτότητα και μοναδικότητα. Ακους Santana να παίζει διο νότες και τον ξεχωρίζεις απο 10,000 άλλους με PRS και Mesa Boogie π.χ. 2. Ως προς το ότι πέρασες καλύτερα με τον Marty Stuart ή τον Frank Sinatra (δεν έχει σημασία), δεν έχει καμμία αξία παρα μόνο υποκειμενική. Περαν αυτού, συνθετικά απευθυνεται σε άλλο κοινό (πολύ πιο ειδικό) και δεν νομίζω να τέθηκε ποτε θέμα σύγκρισης δύο τόσο διαφορετικών πραγμάτων. Ασε δε που τις κιθαριστικές και ηχητικές του ικανότητες συζητάμε εδω και ως γνωστόν το ότι παίζεις καλή κιθάρα δεν σε κάνει αυτόματα και καλό συνθέτη. Ο Hinds διδάσκει στο Musicians Institute και κατα καιρούς εργάζεται σαν session μουσικός, που είναι και αυτό που προτιμώ κι εγω ν' ακούω. Για παράδειγμα ακου τι ωραίο πράγμα γίνεται εδω. Η συμμετοχή μουσικών τέτοιου επιπέδου είναι αυτή η αστρόσκονη που κάνει μια ποπ δημιουργία, μαγική.

Αυτό τον κύριο τον παρακολουθώ γιατί έχει πολύ ενδιαφέρον λεξιλόγιο στην κιθάρα και φοβερό ήχο με μελωδικό distortion. Θα καταλάβετε τι εννοώ εδω: Φαίνεται πως είναι μαμούνι στις επιλογές του και γι αυτό κάποιοι κατασκευαστές δημιούργησαν πετάλια με την υπογραφή του. Να τρία που βρήκα, όλα πάνω απο διακόσια ευρώ φυσικά. Handmade in USA. Bob Burt "Allen Hinds AH-1" Xotic Pedal "Soul Driven-AH" και το Bob Burt GR8T Distortion Pedal που είναι η αρχική και φουλ έκδοση του "Allen Hinds AH-1"

Ευχαριστώ ΣουΦου. Τα διάβασα κι εγω ψάχνοντας αλλά αν δεν βγάλω τα καπάκια, που δεν προλαβαίνω αυτη την στιγμή, δεν θα σιγουρευτώ. Και είναι τόσο όμορφοι...

Μια απο τις κιθάρες που κατέληξα να χρησιμοποιώ στα live λόγω χροιάς, είναι μια πανέμορφη Yamaha AEX-520. Η κιθάρα αυτή διαθέτει όλα όσα θα έκανα αν δοκίμαζα να χτίσω μια κιθάρα Φρανκενσταϊν απο την αρχή. Semi-hollow flat top, bolt-on neck, 24 3/4 κλίμακα και Les Paul look. Τους Mini Humbuckers τους βρήκα πάνω και αν θέλει κανείς να πετύχει τον πεντακάθαρο ήχο 60'ς, αυτή είναι μια πολύ καλή λύση χωρίς θόρυβο. Η χροιά που αναφέρω έχει να κάνει με το ότι οι μαγνήτες έχουν αρκετά πρίμα και "στραγαλάτο" ή short and snappy μπάσο. Σίγουρα δεν ακούγονται σαν humbuckers αλλά ούτε και μονοπήνιοι. Ξεχωρίζουν όμως τα ακόρντα πολύ καθαρά μέσα στην ορχήστρα. Η κιθάρα αυτή κυκλοφόρησε και σαν AEX-502 με dog ear P-90's. Είχα διαβάσει στο παρελθόν πως η Gibson το 1967 έβαλε στις Les Paul Deluxe P-90's και το '69 θέλησε να τους αντικαταστήσει με Mini Humbuckers που ήταν μικρότεροι σε μέγεθος. Είχαν όμως μεγάλο στοκ απο σώματα κομμένα για P-90's και βρήκε λύση κάνοντας τα καπάκια τους mounting rings για να χωρέσουν οι Mini Humbuckers, με μια τρύπα στην μέση. Χτες, με έπιασε το παρορμητικό μου και νομίζω πως την έκανα πάλι... Χαλβαδιάζοντας P-90's στο Ebay, αγόρασα το τελευταίο σετ Tonerider Vintage P-90 κρεμ που βρήκα, κάπου στην Ολλανδία. Χάρηκα και μπαινόβγενα όλη μέρα να δω αν έφυγε η παραγγελία μέχρι που το απόγευμα επικυρώθηκε και μένει να περιμένω τώρα. Σήμερα το πρώι συνειδητοποιώ πως μπορεί να μην είναι direct replacement με τους mini humbuckers. :-[ Ισως να ισχύει το ανάποδο αλλά μάλλον θα χρειαστεί να ανοίξω τις τρύπες για να χωρέσουν. Και δεν θέλω να την αλλάξω μόνιμα. Θέλω να επαναφέρω τους mini αν δεν μου κάνουν οι Ρ-90. Αμ' γιατί νομίζεις βάλανε dog ear P-90's στην AEX-502 κυρ' Γιάννηηη... ::) Αυτούς έπρεπε να πάρω. Αλλά οι σκέτοι είναι πιο όμορφοι. Τι κάνουμε τώρα; Εχει κάνει κάποιος παρόμοια αλλαγή μήπως με διαφωτίσει;

Μια μπλε ξεβαμμένη Gibson Les Paul, προσεκτικά κατασκευασμένη, με τα σήματα του Rock and Roll Hall of Fame είναι, για όσους έχουν πρεμούρα. Η τιμή βέβαια εξαρτήθηκε απο το limited run 15 κομματιών. Αδιάφορον...

Πολύ σωστό απο κάθε άποψη. Προσωπικά άκουγα "ολοκληρωμένα έργα", εννοώντας άλμπουμ βινυλίου, κάθε απόγευμα στην αναπαυτική πολυθρόνα, στημένη 2,5 μέτρα απέναντι απο το προσεκτικά επιλεγμένο ηχητικό μου σύστημα. Οχι πλέον. Για διάφορους λόγους. Δεν ξέρω πόσοι το κάνουν σήμερα... Επίσης έχω καμια τριανταριά κομμάτια μου στο συρτάρι και μόνο τα 5 θα κυκλοφορούσα ή για να το πω διαφορετικά, ίσως τα 30 να ανήκαν σε διαφορετικές συλλογές και είδος ακόμα. Θεωρώ πολύ legit το ερώτημα του Rhino που επίσης μου δίνει και το άλλοθι για ορθολογική σκέψη πάνω στο θέμα. Ναι, προτιμώ να ακούσω τα 3 καλά κομμάτια ενός δημιουργού παρά ένα άλμπουμ με άλλα 8 fillers. Ως προς το video θα συμφωνήσω απόλυτα με τον LK. Δεν είναι όλη η μουσική για οπτικοποίηση.

Ααααυτό! ;)

Σοβαρά τώρα... :police:

Αυτές τις στιγμές τις κρατάμε για τον εαυτό μας... ;)

Εχει ένα φιλαράκι μια Harley benton HB-35 καθως και πολλές άλλες "επωνυμότερες" κιθάρες. Οταν πάω σπίτι του συνήθως αυτήν διαλέγω. Ωραίο μέγεθος και εύκολη στο παίξιμο. Εξαιρετική αγορά. Καλόπαιχτη! Ενδιαφέρον το άρθρο με τους μαγνήτες και αξίζουν κάθε ευρώ και παραπάνω. Μόνο που αναφέρεται σε συγκεκριμένους Donlis μαγνήτες ενω οι παραπομπές στο Aliexpress είναι απο το... κατάστημα του Donlis, χωρίς να αναφέρεται πάνω στους μαγνήτες το λογότυπο τους. Γνωρίζει κάποιος περισσότερα;

Sorry guys αλλά και στις δύο περιπτώσεις αν γράψει κανείς "bass" στο πεδίο "Λέξεις κλειδιά", θα πάρει τα αποτελέσματα που ζητάει. Η ανάλυση της κατηγορίας σε κρίθηκε πιο απαραίτητη. Το ίδιο ισχύει και με την κατηγοριοποίηση των πεταλιών. Επειτα μην ξεχνάτε πως δεν χρησιμοποιούνται μόνο απο κιθάρα και μπάσο. Πλήκτρα, μπουζούκια και πνευστά, κ.α. επίσης.

Αυτό το δίλημμα δεν το καταλαβαίνω... Είναι σαν να λέμε είτε πάω στο Καραισκάκη είτε στην Λεωφόρο μια χαρά αισθάνομαι. Μπράβο ρε φίλε, δεν είσαι κολλημένος οπαδός! Παίξε την κάθε κιθάρα γι αυτό που σε εμπνέει. Ντε και καλά πρέπει να έχεις μια κιθάρα σημα κατατεθέν επειδή είχε Strat o Gilmour και Les Paul o Gary Moore στις επιτυχίες τους? Αυτά είναι στενομυαλίες και πρέπει να σκεφτόμαστε και λίγο out of the box. Εξ άλλου όλοι οι πρωτοπόροι έβγαλαν τον μοναδικό ήχο τους με ότι είχαν διαθέσιμο. Ετσι λέω εγω... αλλά μπορεί και να σφάλω.

Συνήθως ζητάς ότι δεν έχεις και τα analog είναι ακριβά και δυσεύρετα. Αν είχες παίξει με όλα στην σειρά, όπως είπε ο stavros_d80, θα γνώριζες τα καλά αλλά και τις αδυναμίες τους. Τώρα τα έχεις όλα και μπορείς να επιλέξεις. Μόνο που είναι πολλά και ατάκτως εριμμένα. Χωρίς ιστορική εξέλιξη και το γιατί προέκυπτε το ένα μετά το άλλο. Αλλά αν μου έλεγες σήμερα αν θέλω να έχω το Yamaha CS-10, Roland Juno-6, Korg Poly-800, Roland JX-3P, Yamaha DX-7, Roland S-50, Korg M1, Korg Wavestation, Ensoniq ESQ-1 και δεν θυμάμαι πόσα δάνεια ενδιάμεσα απο φιλαράκια, που είχα με την σειρά και στην εποχή τους, θα σου έλεγα πως όλα ήταν μοναδικά και με βοήθησαν να μάθω 2 -3 συνθέσεις ήχου. Αν ήθελα όμως να ενορχηστρώσω μουσική, θα πήγαινα σε ένα σημερινό software Rompler. Αλλά το χειρίζομαι με την γνώση των παραπάνω ξεχωριστών synth. Βέβαια αυτό έχει να κάνει με το μουσικό είδος που δουλεύει κανείς. Αλλά η συντριπτική πλειοψηφία καλύπτεται.

Mετά την μαζική αποχώρηση του συνδικαλιστικού σωματίου των δημιουργών ΜΕΤΡΟΝ οι Γιώργος Ανδρέου, Στάθης Δρογώσης, Φοίβος Τασσόπουλος και Μανώλης Φάμελλος απαντούν στις εις βάρος τους κατηγορίες. Επιστολή των 4 μελών του ΔΣ του ΜΕΤΡΟΝ Πηγή: Τι απαντούν στις κατηγορίες τέσσερις καλλιτέχνες - Νσυν - Επικαιρότητα - Τα Νέα Οnline

Η επιστολή παραίτησης του Φοίβου Δεληβοριά απο την προεδρία και το ΔΣ του Μέτρον.

Μαζική αποχώρηση καλλιτεχνών από το σωματείο ΜΕΤΡΟΝ. Πηγή: «Εμφύλιος» μουσικών λόγω... ΣΥΡΙΖΑ - Νσυν - Επικαιρότητα - Τα Νέα Οnline

Λάθος σκέψη. Και τα 2 DAW κάνουν την ίδια δουλειά. Το πόσα virtual instruments και εφέ ανα κανάλι θα φορτώσεις είναι που δυσκολεύει τον υπολογιστή. Το Ripper είναι αξιόλογο, τίμιο και φτηνό στα 50 δολάρια. Το Cubase Elements 9 στα 99 ευρώ προσφέρει 2-3 VST instruments και καλά εφέ παραπάνω. Σαν μηχανές ηχογράφησης δεν έχουν ακουστές διαφορές όπως ειδαμε στο τεστ που καναμε.