https://youtu.be/5nT9jXYIUFI
Επιστρέφοντας χτες απο το Λαγονήσι στην Αθήνα, πήρα μαζί μου το CD των Mountain, Flowers of evil. Κάποτε το είχα βρει και αγοράσει χωρίς να το ακούσω.
Είχα το βινύλιο απο το 1972 και το είχα λιώσει στα 70'ς, ακούγοντας το όσο πιο δυνατά γινόταν τότε. Το άκουγα σε ένα πικαπ με ενσωματωμένο ενισχυτή και μεγάφωνα αυτοκινήτου σε ανοιχτά κουτιά που στέκονταν δίπλα στα αυτιά μου όταν ξάπλωνα την νύχτα στο κρεβάτι. Ενα δεξιά κι ενα αριστερά. Δεν υπήρχαν ακουστικά τότε μόνο κατι πανάκριβα Koss που έπρεπε να παραγγείλεις απο την Αμερική.
Νύχτες ατέλειωτες άκουγα το Dream Sequence στην μια πλευρά του δίσκου που ήταν γραμμένη live.
Κι εχτες το άκουσα μετά απο χρόνια πολλά.
Έλιωσα λέμε... συγκινήθηκα, κλάμα πολύ! Θυμήθηκα την εφηβεία μου και συνειδητοποίησα πόσο με έχει επηρεάσει παικτικά αλλά και ηχητικά ο Leslie West και ο δίσκος αυτός.
Πόσο ρυθμικό και ταυτόχρονα μεστό παίξιμο είχε ο άνθρωπος! Και τι ήχος!
Και ψάχνοντας στο youtube ανακαλύπτω μια συνέντευξη του που λέει πως για τον ήχο του, όλα ξεκίνησαν όταν πήγε να παίξει στο Filmore East. Οταν ανέβηκε στην σκηνή είδε πως του είχαν δώσει μια μικροφωνική Sunn Coliseum με εισόδους για μικρόφωνα αντι για κάποιον Fender... είχε όμως μεγάλη ένταση, volume για κάθε υποδοχή αλλά και master volume, κάτι που δεν υπήρχε στους κιθαροενισχυτές του τότε. Και έβγαλε αυτόν τον ήχο!
Κατα καιρούς κυκλοφορούν κάποια κομμάτια Sunn Coliseum PA head με 6550 ενισχύτριες λάμπες, του 1967 και πάνε περίπου στο 1,5 χιλιάρικο, για όσους ασχολούνται με τα vintage.
Η Sunn έφτιαξε αργότερα ενισχυτές για κιθάρα όπως λέει ο Leslie αλλά δεν είχαν καμμια σχέση. Περισσότερη επιτυχία είχαν στα μπάσα.