Yannis Methenitis

Εδω https://agora.noiz.gr/category/studio/ μπορείς να βρεις ότι πιο έγκυρο αλλά δυστυχώς δεν ενημερωνόμαστε στην εξέλιξη τους. Παράλληλα στις αγγελίες μπορείς να βρείς επίσης https://smart.noiz.gr/listings.php?page=1&category=17&eidikotita=Μουσική Τεχνολογία - Ηχοληψία

Η εξέλιξη της εκτέλεσης των κυκλωμάτων. Αν ο στόχος σου είναι να πετύχεις το σχέδιο που έγραψες στο χαρτί, τότε η ακρίβεια των στοιχείων που θα χρησιμοποιήσεις είναι σημαντική. Στο βίντεο μιλούν για Tolerance. The more, the better, more fluky, the analog sound. Προς το ελληνικότερο: Το ποσοστό ανοχής των στοιχείων του κυκλώματος. Όσο μεγαλύτερη, τόσο πιο τυχαίο το αποτέλεσμα, τόσο πιο "αναλογικός" ο ήχος. Το αντίθετο της ακρίβειας στο θεωρητικό αρχικό σχέδιο. Τα μουσικά παράδοξα.

Απίστευτη οικογένεια!

Τι... δεν το θυμάσαι; Κάποιοι κακόπιστοι διατείνονται πάντως πως το κάνουμε συνωμοτικά: για να έχουμε πολλούς Αιγόκερους στην αέναη προσπάθεια να δούμε αν υπάρχει άι Βασίλης για να ξέρει ο κόσμος τι έκανε το Noiz όταν οι υπόλοιποι στο ίντερνετ ήταν στα δέντρα ακόμα Δεν πιστεύω τίποτα απο όλα αυτά. Η αλήθεια είναι εκεί έξω, για όσους κρατάνε τις κεραίες τους τεντωμένες.

Ωραίο Σπύρο! Αφοσιωμένος στα Blues. Πάντως, "διαμαρτυρία" δεν θα το χαρακτήριζα. Ωραίο opening track μάλλον.

Στα παραπάνω έχεις δίκιο αφου σε βάθος χρόνου αυτά συμβαίνουν στην βιομηχανία. Εξ ου και το ερώτημα μου "γιατί η Fender δεν χρησιμοποίησε μαόνι", που απάντησε ο ΣουΦου. Για παράδειγμα απο τα 70'ς που ασχολήθηκα, διάβαζα στα brochures της Gibson αλλά και απο αρκετα σχετικά βιβλία, για το μαόνι της Les Paul και τη φλούδα maple on top που βάζουν για να δίνει "brightness" στο "μουντό" μαόνι.(!) Αλλιώς η μόνη εξήγηση θα ήταν για να φαίνεται πιο όμορφη bookmatched. Καθόλου απίθανο μιας και τα μουσικά όργανα μέχρι τότε π.χ. βιολιά, έτσι φαίνονταν. Προφανώς έχεις και κάποια προηγούμενα με όσους αγιοποιούν το κσύλα αλλά ναι, συμφωνώ πως ο συνδυασμός πολλών παραμέτρων (όπως όσα ανέφερες παραπανω) είναι που κάνει το αποτέλεσμα. Και ναι... απο τα παραπάνω θα επέλεγα το μαόνι γιατί all things being equal αυτό θεώρησα καλύτερο ηχητικά και όχι οπτικά που προτιμώ το ash.

O μέτριος κιθαρίστας. (Αυτός είναι τίτλος!) Υπότιτλοι: Ντόπια ή εισαγόμενη; πως η μπυρα επηρεάζει τον ήχο σου. 5 πανάκριβα πετάλια. 5000 Likes! Τι να λέμε...

Περίμενα το μαόνι πιο σκοτεινό αλλά εγω το άκουσα σαν tonewood, προβολικό, ωραίο και ισορροπημένο στο καθαρό και παραμορφωμένο. Γιατί άραγε(ς) η Fender δεν το χρησιμοποίησε;

Έκπληξη το μαόνι για τα αυτιά μου με τετοιο συνδυασμό μαγνητών. Βεβαια έχει μεγαλη σημασία με τι ηχεία θα το ακούσετε, καθως ανάλογα με το πόσο χαμηλά κατεβαίνουν θα ακούσετε διαφορετικά πράγματα μιας και σε αυτα ενος laptop πχ οι μεσαίες συχνότητες προβάλλονται ελλείψει μπάσων.

Το Panoptigon είναι εμπνευσμένο απο το Optigan, μια εφεύρεση των 70's της Mattel, που χρησιμοποιούσε οπτικό δίσκο για sampling. Το Panoptigon όμως προσφέρει MIDI και ψηφιακά εφέ καθως και εκτεταμένες λειτουργίες για χειραγώγηση των sample based loops στους θιασώτες του lo-fi μεταξύ άλλων. Τιμή $3,999. Περισσότερα https://www.quilterlabs.com/index.php/series/panoptigon

OK, συγχωρεμένος μιας και το παίρνεις συνθετικά το όλον. Απλά ακούγεται πιο "ροκ" όπου ο ρυθμός είναι δευτερεύων και τα παιξίματα δεν πατάνε πάντα στον μετρονόμο. Δεν είναι τίποτα όμως να γράφεις παράλληλα και MIDI. Κι αν σου κάτσει κάποιο κομμάτι, έχεις το audio για να συγκρίνεις και τους ήχους αλλά και τη δυνατότητα να κάνεις quantize στο MIDI για να 'ρθουν στα ίσα τους.

Τα τελευταία σου είναι πιο Rhythm and Blues και μ' αρέσει. Ωραίες ιδέες! Γκρίνια mode on: quantize, quantize, quantize! Ιδιαιτερα στα γκρουβάτα, τα φλαμς δεν παίζουν.

Να κάνετε club!

Κι αφού σου πάρει το μισό και παραπάνω minor blues backing track o Matt Schoffield με όλο το λεξιλόγιο των blues licks, πως απαντάς; Να μου πεις ποιός δεν τσιμπάει να μπει στην διαδικασία να απαντήσει με πολύ λίγα ποσοστά επιτυχίας αλλά εδω μιλάμε για τον Josh Smith! Κι αυτός κι αν έχει δικό του voice. Καλημέρα σου λέει με την πρώτη λέξη! Παρμένο απο guitar clinic καμμένων Ιαπώνων (ποιων άλλων) που αντιπαραθέτουν Dumble και Two Rock.

Τρομοκράτες των μουσικών θα έπρεπε να λέγεστε. Πολύ καλό!

Αυτο ειναι το νόημα. Ψωνίζεις διαδικτυακά και πληρώνεις μεχρι και τη Dominos pizza αμα λαχει. Μεταφέρεις καποιο μεγαλύτερο ποσό μια στις τόσες οταν το χρειαστείς εδω.

90% γίνεται αυτόματα η μετατροπή στο Paypal. Παει καιρος που το εκανα. Κοιταξε το δεν ειμαι σιγουρος. Fee για την μεταφορά απο το account σου σε τραπεζικό λογαριασμό σου δεν υπαρχει.

Είσαι κλασική περίπτωση παραπληροφόρησης και φάκ νιουζ, έτσι; The Mall γράφει στον τίτλο ο άνθρωπος.

Μια ωραία παρέα Ελληνο-Κουβανών έχει κέφια και γράφει. Ωραίο βίντεο!

Είχα γράψει παραπάνω σχετικά με τις ηχογραφήσεις που ακούς. Αυτα ασυνήθως παραβλέπονται απο αρθρογράφους του ειδικού τύπου (ιδιαίτερα στο Hi-Fi) που έχουν τόση σχέση με την διαδικασία εγγραφής, όσο εγω με την εξόρυξη βωξίτη και καταλήγουν σε μισές αλήθειες που γίνονται μεταλαμπαδευόμενος θρύλος.

Το πρόσεξα. Πολλές φορές η καταγραφή ενος performance είναι ένα σύνολο πραγμάτων. Τα μικρόφωνα, το στήσιμο, ο χώρος, τα καλά επιλεγμένα μηχανήματα και κυρίως ο παραγωγός - ηχολήπτης όπως στην περίπτωση της Blue Note (Lion και Wolff) που είχε όλο το σχέδιο απο τη φωτογραφία του εξωφύλλου μέχρι τον ήχο και την τεχνική κατάρτισή γι αυτό το αποτέλεσμα. Αν έγραφε σε ψηφιακό μέσον, πάλι το ίδιο αποτέλεσμα θα έβγαινε. Το τρικ δεν ήταν η μπομπίνα.

Μαζί σου all the way. Αυτό δεν τα κάνει πιστά όμως. Νομίζω πως η κουβέντα θα είχε άλλη εξέλιξη και δεν θα είχαν αναφερθεί τόσα διαφορετικά θέματα τσουβαλιασμένα κάτω απο το τίτλο Master volume αν αυτό ήταν κατανοητό απο την αρχή αλλά επέτρεψε μου ανατρέχοντας τα πίσω ποστ, πως δεν ήταν. Φυσικά δεν αναφέρομαι σε εσένα μόνο. Ολοι διαβάζαμε πεταχτά, έτοιμοι να... απαντήσουμε.