Παίζω επαγγελματικά σημαίνει πληρώνομαι για την δουλειά μου και πρέπει να παίξω ότι μου ζητηθεί σε ένα σχετικά καλό επίπεδο και ανάλογα με τις απαιτήσεις του εργοδότη. Ετσι υπάρχουν και επίπεδα επαγγελματιών με το ανάλογο μεροκάματο. Ακόμα και κακοί διεκπεραιωτές. Το "επαγγελματίας" δεν ορίζει αναγκαστικά και το επίπεδο παρα μόνο ότι παίζει ένα όργανο για να ζει.
Ο ερασιτέχνης είναι αυτός που ασχολείται με κάτι από ευχαρίστηση, όχι επαγγελματικά ή με σκοπό το οικονομικό κέρδος.
Δεν σημαίνει φυσικά πως δεν έχει τις προδιαγραφές, αν και υπάρχουν και αυτοί. Αντιθέτως αν κάποιος προτιμάει να ασχολείται μόνο με την μουσική που γουστάρει, συνήθως έχει άλλον τρόπο για να βιοπορίζεται.
Εδω λοιπόν είναι ξεκάθαρο τι συζητάμε απο την αρχή και πολύ συγκεκριμένα.
Δεν έχει να κάνει με πόσα ντραγκαγκαγκουπ κάνεις στο δευτερόλεπτο αλλα πόσο σοβαρό άτομο είσαι στις υποχρεώσεις σου. Ακόμα χειρότερα δε αν θες να λες πως είσαι και επαγγελματίας και υποστηρίζεις πως καλά κάνεις και εμφανίζεσαι απροετοίμαστος και χαλαρός σε κάτι που είναι προυπόθεση για τη συνεργασία.
Υπάρχουν σοβαροί και επιπόλαιοι άνθρωποι είτε είναι επαγγελματίες, είτε ερασιτεχνες.
Τυχαίο είναι που βλέπουμε τους ίδιους και τους ίδιους επαγγελματίες στις μεγάλες δουλειές;
Και υπάρχουν ερασιτέχνες με δισκογραφία και λίγα live.
Και αυτοί επίσης που παίζουν covers κάθε δεύτερο ΣΚ.
Υπάρχουν και αυτοί όμως που θελουν μια παρέα με το ίδιο όνειρο, που θα βάλουν τον χρόνο που διαθέτουν στην δημιουργικότητα τους χωρίς να περιμένουν άμεσο αντάλλαγμα.
Αν το θες, συνέταιροι και επιχειρηματίες είναι αυτοί.
Δεν είναι επαγγελματίες, μισθωτοί που δουλεύουν για μεροκάματο.
Ξεκινούν ένα venture με μόνο κεφάλαιο την τέχνη και τον χρόνο τους.
Και όσο κι αν τα περισσότερα απο αυτά πέφτουν έξω, για πολλούς είναι μια ωραία προσπάθεια.
Και σίγουρα όταν επιλέγεις συνέταιρο δεν το κάνεις επειδή παίζει και 127 ένατα και λα μιτζόρε.
ΥΓ. Καλως ήρθες πάλι.
έως