Yannis Methenitis

Μα η μεσαία είναι το μεγάλο λάθος μου. SG 1961 original και πήγε κάποια στιγμή των 90'ς σε τύπο που έψαχνε μυτερή κιθάρα καλή για μέταλ, μπιρ παρά. Και να μου έλειπαν τα λεφτά τότε; Μπα... δεν ξερω ακόμα τι με έπιασε τότε και μεσα σε ένα χρόνο έφυγε και η αγαπημένη μου LP Custom '70 και η Ibanez GB10. Και κατέληξα να μείνω με μια PRS που υποτίθεται τα έκανε όλα... κι εφτά κιλά ομίχλες.

Αν το σχολιάσω θα στενοχωρηθείς περισσότερο ...

OK, ωρα να το παραδεχτώ και δημόσια...

Δεν δίνω δεκάρα τσακιστή ούτε για τέλε, ούτε για λεσπωλ, ουτε καν είχα ποτέ, ούτε και με ενδιέφεραν.

Αλλα οι SG για κάποιον ανεξήγητο λόγο είναι στο μυαλό μου εδώ και 30 χρόνια, συγκεκριμένα, όταν τότε μαζευα χρήματα για να αγοράσω την πρώτη μου αξιοπρεπή ηλεκτρική κιθάρα, ήμουν 50-50 μεταξύ Strat και SG. Με κερδισε τοτε η στρατ και απο τότε μόνο με στρατς.

Αλλά ειλικρινά, βλέποντας αυτή την φωτογραφία, μέχρι και εγώ έλιωσα και μιλάω μόνο για τις 3 μεσαίες. Αν δε, επεφτε και στα χέρια μου καμία με 3 διπλους μαγνήτες (τι να πω, συνηθεια απο τις στρατς?) και τρεμολο μάλλον θα με έπιανε τρελλή φαγούρα.

Το κακό είναι οτι για να φτασω να αγοράσω SG, θα πρεπει να έχει το πιο λεπτο μπρατσο του κοσμου (και οσο πιο στενο γινεται) γιατι τα μπρατσα των στρατς μου ειναι φουλ μονταρισμένα, αλλα στις Gibsonοειδείς δεν μπορω να φανταστω καποιος να πλανάρει το πισω μέρος...ακόμα και εμένα που ειμαι 101% πρακτικός με τα μουσικά όργανα θα με έπιανε η καρδιά μου...

Anyway, φωτιές αναψες με αυτή την φωτο και ειμαι άτομο που δεν έχει ιχνος GAS με κιθάρες απο το 2007.