fusiongtr

Σύμφωνοι, και πολύ καλά κάνεις. Απλά όταν προσπαθείς να πετύχεις ηχογραφημένους ήχους που έχουν υποστεί στουντιακή επεξεργασία, νομίζω ότι υπερβάλλεις στο "φόρτωμα". Μπορεί να κάνω λάθος βέβαια.

Δεν θέλω να μάθω την συνέχεια από το παραπάνω ...

Γιώργο, η ταπεινή μου γνώμη (αν και δεν σκαμπάζω και πολλά) είναι ότι φορτώνεις υπερβολικά τον ήχο σου. Προσπαθείς να πετύχεις ήχους που είναι στουντιακά επεξεργασμένοι με ότι αυτό συνεπάγεται (πχ double tracking) και νομίζω ότι χάνεις λίγο το νόημα. Οι ήχοι σου είναι καλοί, αλλά ούτε σε live θα είναι χρηστικοί, ούτε σε στούντιο ηχογράφηση. Η γνώμη μου είναι να βρεις κάποιους βασικούς, λιγότερο "πληθωρικούς"/φορτωμένους ήχους "βάσης", χωρίς τρεις προενισχύσεις και άλλα τρία βρωμοπέταλα, τρία eq και δύο κομπρέσορες, και από εκεί και πέρα να τους επεξεργαστείς κατά το δοκούν. Αν χρειαστεί κάπου, συμπληρώνεις κάτι σε πετάλι φυσικά. Ξαναλέω βέβαια ότι δεν σκαμπάζω και πολλά.

Κακώς. Τα κομπλιμέντα στις κυρίες φίλως.

Αυτό!

Προσωπικά δεν εντυπωσιάστηκα από τα πλήκτρα (μια χαρά είναι βέβαια εννοείται). Αυτό που μου έκανε εντύπωση είναι αυτό με τους χρόνους των οργάνων. Αλλού σκάει το κάθε ένα, αλλά είναι μαζί.

Όχι βρε, αλλά και οι κιαρατάδες έχουν ψυχή. Κι αφτούς μανούλα τους γέννησε ασούμε.

Έχει σκέτο fusion χωρίς τον κιαρατά?

"Fusion του κιαρατά" να βάλεις.

Τι είδους άκρη ψάχνεις βρε dim? Είναι ένα πολύ ωραίο κομμάτι, με κυρίαρχο στοιχείο κατά την γνώμη μου τα υπέροχα παιχνίδια στο timing, που μου θυμίζει πολύ κάποια 90s πράγματα (που βέβαια συνεχίστηκαν και πιο μετά), περισσότερο στον ήχο και στο mood.

Έτσι νομίζω. Δεν ξέρω γιατί, ίσως η ατμόσφαιρα, οι ήχοι ...

90s fusion. Πολύ ωραίο dim.

Συγγνώμη για το offtopic αλλά θέλω να ρωτήσω τον Αλέξη αν τελικά την γύρισε πίσω και την 2η φορά. Τι ζήτησες? Money back?

Πάμε και το original από το album του Pat Martino "Exit" του 1976. Pat Martino - κιθάρα Gil Goldstein - πιάνο Richard Davis - μπάσο Billy Hart - τύμπανα

Εκείνη την στήλη δεξιά να την στηρίξεις καλύτερα. Αν κάνει 2 ρίχτερ σεισμό θα φύγουνε όλα στο πάτωμα.

Τι έχεις κάνει βρε φίλε!!

Τι γλυκά πλάσματα ... Υπέροχα όλα τους.

Έχουμε και λέμε, τα πράγματα είναι απλά. Είναι ένα πολύ κοινότοπο συνθετικά κομμάτι, με ωραία ενορχήστρωση, αλλά ... καταπληκτικό στήσιμο. Εκεί παίζει όλο το παιχνίδι, στο στήσιμό του, τα μέρη του, και το πώς προσπαθεί να "φωτίσει" το κάθε ένα από αυτά. Αυτό το κάνει πάρα πολύ καλά. Τα παιξίματα και η φωνή, σούπερ επίσης. Ένα μεγάλο "μπράβο" και στους δύο σας.

Κοντά έπεσες.

Και έναν αιώνα να ζούσα δεν θα με χάλαγε.

Ακούω Κώστα μου, αλλά σήμερα δεν κατεβαίνει κάτω τίποτα.

Ούτε μουσική δεν έχω όρεξη να ακούσω σήμερα. Προτιμώ τους ήχους της νύχτας. Τα τριζόνια, τις κουκουβάγιες (που είναι αρκετές και κάνουν αρκετή "φασαρία"), και τα σκυλιά. Και μαζί, τον άνεμο στα φυλλώματα των δέντρων, και κάποια αυτοκίνητα που είναι μακριά, και αχνοακούγονται σαν ψίθυρος.

Βότκα άνοιξα.