Ακριβώς αυτά που είπε ο gvour. Να συμπληρώσω ότι αυτή την φορά διακρίνω περισσότερη φαντασία στο χτίσιμο των φράσεών σου (ιδιαίτερα το 0:51 - 1:19 είναι πολύ καλό), πράγμα που με οδηγεί στο συμπέρασμα ότι χαλαρώνεις εσωτερικά και αφήνεις τον εαυτό σου να βγει λίγο πιο έξω από την κουρτίνα κάλυψής του που λέγεται Satriani.
Όμως πρόσεξε μετά το 1:39, ότι έχτιζες μέχρι τότε το κλωτσάς τουλάχιστον από άποψη phrasing. Είναι άνισο. Το πρώτο ημίχρονο ;D πολύ καλό αλλά το δεύτερο..... ;)
Μια τελευταία επισήμανση. Προσπάθησε το θέμα να ΞΕΧΩΡΙΖΕΙ από το σόλο. Και κλείνε το κομμάτι πάλι με το θέμα (just try it). Θα κάνει πιο καθαρή την δομή και θα σε βοηθήσει να αντιληφθείς πώς να χειρίζεσαι (παιχτικά) κάθε συγκεκριμένο σημείο του κομματιού (πχ πιο αυστηρό παίξιμο στο θέμα, πιο χαλαρό στο σόλο).
Άντε και το επόμενο τώρα (μην σταματάς όμως να επεξεργάζεσαι ότι έχεις γράψει και να το ανεβάζεις πάλι).