Το μόνο που θα είχα να προσθέσω στους προλαλήσαντες, είναι το θέμα phrasing και χρόνοι.
Χρησιμοποίησε εσύ τον χρόνο του drummer, μην αφήνεις τον χρόνο να σε χρησιμοποιεί. Δεν είναι ανάγκη να παίζεις κάθε τέταρτο ούτε να σκάς απαραίτητα όποτε σκάει ο drummer (το αποτέλεσμα είναι πολύ stiff). Κλασσικό παράδειγμα το 1:23 - 1:25 που στο τέλος της φράσης τρέχεις να προλάβεις το κλείσιμο του μέτρου.
Άφησε το παίξιμο πιο ελεύθερο χρονικά, πιο ρευστό, παίξε με τις αξίες όπως παίζεις με τις νότες, σκέψου (τραγούδησέ το κιόλας) σαν ένας δεύτερος drummer που πρέπει να παίξει χρονικά ποικίλματα πάνω από έναν ήδη δεδομένο ρυθμό.
Μην το φοβάσαι, διπλασίασε, παίξε με τρίηχα ογδόων αλλά και τετάρτων, άσε παύσεις εκεί που κάποιος θα περίμενε να ακούσει κάτι, και μετά ξεκίνησε πχ από άρση (λέμε τώρα).
Το έχεις κάνει και ξέρω ότι μπορείς, γι' αυτό και στα γράφω αυτά.
Συνέχεια βελτιώνεσαι και πάντα προσπαθείς!
Ψάχνοντας βρίσκει κανείς τον δικό του δρόμο και είσαι στο μονοπάτι ήδη. Οι συγκινήσεις στον δρόμο, άπειρες.
Καλό ταξίδι Πάνο.