Λάκη θα προσπαθήσω να περιγράψω όσο καλύτερα μπορώ αυτό που έχω στο μυαλό μου.
Κατ' αρχήν σε αυτή σου την ερώτηση, μόνο εσύ ο ίδιος μπορείς να απαντήσεις (ψάχνοντας μέσα σου), γιατί άπτεται του ιδιαίτερου (όπως σε όλους μας) ψυχισμού σου.
1. Έχεις κοινωνικοποιηθεί (μέσα από βιβλία, ταινίες, τραγούδια, κλπ) και με την Αμερικανική κουλτούρα (εκτός της Ελληνικής).
Θα ήταν πολύ ενδιαφέρον, αν είμασταν κοντά και μιλούσαμε, να μου περιέγραφες τις εικόνες που σου έρχονται στο μυαλό όταν σκέφτεσαι περί Αμερικανικής επαρχίας και δη αγροτικής, ιδιαίτερα παλαιότερων εποχών. Απλές εικόνες στον κινηματογραφικό φακό της συνείδησής σου.
2. Ας μείνουμε λίγο στους συγκεκριμένους στίχους, την δομή της φράσης, και ας δούμε τι μπορεί να συμβαίνει εκεί, κάπου στο βάθος.
Ξεκινάει με την φράση "don' t need no", φράση κλασσική (σίγουρα θα σου χτυπάει κάποιο καμπανάκι) που προοιωνίζει μια συνέχεια για κάτι απαραίτητο (δεν χρειάζομαι εγώ κάτι που όλοι χρειάζονται, έτσι ώστε να δηλωθεί μια διαφοροποίηση από τους άλλους, και μετά εξηγούνται συνήθως και οι λόγοι).
Όμως εδώ το σκηνικό αλλάζει. Δεν χρειάζομαι (και δεν επιθυμώ) κάτι πολυτελές που όμως όλοι επιθυμούν.
Γιατί άραγε? Τρελός είναι αυτός?
Όχι, απλά βρίσκει έναν πλάγιο τρόπο να σου πει,
α. Πώς ζει και τις καθημερινές του δυσκολίες χωρίς να κλαίγεται και να μιζεριάζει (όπως καλή ώρα συμβαίνει στην Ελληνική έκφραση των δυσκολιών-"είμαι κατατρεγμένος"), "put hay bails in the back", "cross a creek", "tow heavy load".
Και οι τρεις αυτές εικόνες, είναι πολύ άμεσες, ευθείες και δυνατές (σκέψου σαν κινηματογραφιστής).
β. Ότι η απόκτηση κάποιου πολυτελούς αντικειμένου στην πραγματικότητα δεν θα ελαφρύνει αυτό το καθημερινό του φορτίο (ούτε αυτό δεν είναι ικανό να το κάνει, σκέψου βαρύ φορτίο που "κουβαλάει").
Στην πραγματικότητα, αυτό που λέει αυτός ο στίχος, είναι ότι δεν θέλω κάτι πολυτελές που όλοι επιθυμούν, γιατί δεν μπορεί να "πάρει μακριά" τις καθημερινές μου δυσκολίες, και χρησιμοποιώντας αυτό το κόλπο, σε βάζει χωρίς να το πάρεις χαμπάρι μέσα σ' αυτές (γι' αυτές θέλει να σου μιλήσει, αλλά χρησιμοποιεί αυτό το τέχνασμα για να σου τραβήξει την προσοχή, και ταυτόχρονα να μην "ξεπέσει" στο "δεν αντέχω άλλο να με κυνηγάει η μοίρα η κακιά που δεν γεννήθηκα πλούσιος"), χρησιμοποιώντας τρεις πολύ δυνατές εικόνες με άμεσο και σαφή τρόπο, που μιλάει σε ψυχές που έχουν σχέση με την Αμερικανική κουλτούρα, τις συγκεκριμένες συνθήκες ζωής, κοινωνικές δομές, χρησιμοποιώντας επίσης εκφράσεις που χτυπάνε καμπανάκια σε τέτοιες ψυχές.
Εκφράσεις που πλέον έχουν "γράψει" από την ευρεία χρήση τους σε ανάλογου ύφους (και μη) κομμάτια με κοινό χαρακτηριστικό τις δύσκολες συνθήκες διαβίωσης.
Ψάξε λίγο μέσα σου, και αν κάτι από όλα αυτά που έγραψα ισχύει, θα είμαι πολύ χαρούμενος.