fusiongtr

Εμένα μου αρέσουν πολύ οι Burstbuckers pro, αν και τρώνε μπινελίκια στο net. Ίσως οι πιο ισορροπημένοι Paf 57 style μαγνήτες με λίιιιιγο μεγαλύτερο output. Φίλε CarpeOmnious τους Burstbuckers 1 και 2, τους βρίσκεις σ' αυτήν και με ταστιέρα έβενο (τα κσύλα αυτά είναι υπό εξαφάνιση), αλλά η τιμή τσούζει. http://www.thomann.de/gr/gibson_sg_custom_reissue_vos.htm

Αυτός είσαι. ;) Και επειδή έχω ένα κατιτίς με τις συγκεκριμένες κιθάρες (όλες τους) στην θέση σου θα τις ήθελα όλες. :D Αυτό ακριβώς, μέσα είσαι. ;) Καλές αγορές και καλόπαιχτη όποια κι αν πάρεις. :) Welcome to the Sg family. :)

Αν βγαίνει συμπέρασμα από youtube, πάρτε "λάσπη" και στα καθαρά και στα βρώμικα ΕΙΔΙΚΑ ΣΤΟΝ 490 στην γέφυρα. :D Στο 3:34 Gibson SG Special Faded WC

Ρε συ αυτό λέω, για τα λεφτά της είναι πολύ καλή.

Άντε βρε, γεννήσαμε και είμαστε στο Μητέρα από την αναμονή. Το καθαρό περίμενα. Μου άρεσε πολύ αν και είναι λίγο κομπρεσσαρισμένος ο ήχος των μαγνητών και "χάνει" σε μπάσα.

Θα συμφωνήσω ΠΛΗΡΩΣ. Ο 490 (στην γέφυρα) είναι lower output μαγνήτης, πιο vintage χροιάς, πιο κοντά στον 57, αλλά με περισσότερα μεσαία από αυτόν. Καμία σχέση με λάσπη. Μην σας μπερδεύουν τα youtube videos. Και κατά την γνώμη μου το να πληρώσει κάποιος δύο special faded κιθάρες για να πάρει μια, που οι διαφορά της είναι ο 498 στη γέφυρα, το gloss finish, to binding, τα inlays, και λίγο λεπτότερο μπράτσο (εδώ παίζει τι βολεύει τον καθένα), δεν είναι και το λογικότερο ειδικά στις μέρες μας. Περί ορέξεως βέβαια....

Εννοείται, δεν το συζητώ!

Σχετικά με το βίντεο, έχεις απόλυτο δίκιο, ειδικά στα καθαρά κάτι δεν πάει καλά. Σκέψου ότι αυτή με τους p-90s ακούγεται πιο δυνατά (και χωρίς καθόλου hum) από την Special. Και πάλι δίκιο έχεις για τα inlays, ξέχασα να γράψω ότι η Standard έχει block, ενώ η Special έχει dot inlays. Όπως και να έχει όμως, θέλω και μια 61 reissue (όχι ότι αυτή με τους p-90s δεν σπέρνει), έτσι για το γαμώτο. 8) Τις θέλω όλες! :D Εγώ είμαι ο γερο-παράξενος. ;)

Λάκη, η Standard είναι μια Special με άλλο bridge μαγνήτη, λίγο πιο λεπτό μπράτσο, γυαλιστερό φινίρισμα (η Special Faded έχει ματ που το καραγουστάρω, η Special έχει επίσης γυαλιστερό), με binding στην ταστιέρα, και "μεγαλύτερο" όνομα. Σαν στήσιμο όμως οι διαφορές... Διαλέγεις και παίρνεις. Επειδή όμως καμία δεν είναι ίδια με την άλλη, είπα στο παλληκάρι να δοκιμάσει όσες περισσότερες μπορεί.

Είναι σίγουρα στα τελευταία του. Το έχω πάθει (έτσι ακριβώς) πολλές φορές. Αλλά μου κάνει εντύπωση. Ο "τεχνικός" τι είναι? Η τεχνική υποστήριξη του καταστήματος που τον αγόρασες? Κάποιος της αντιπροσωπείας?

Δεν θα μπορούσα βέβαια να μην σχολιάσω την αγαπημένη μου SG. Μια κιθάρα που τα κάνει όλα, σχεδόν το ίδιο καλά (κατά την γνώμη μου είναι από τις πιο ευέλικτες κιθάρες) έχοντας έναν συνδυασμό από τα τα πιο επιθυμητά χαρακτηριστικά που βρίσκει κανείς σε άλλες κιθάρες (και πάλι κατά την γνώμη μου), αλλά πάντα διατηρώντας την προσωπική της ταυτότητα που σε άλλους αρέσει και σε άλλους όχι. Και αυτή η ταυτότητα είναι έντονη. Για μένα υπάρχουν τέσσερεις SG (όλες Gibson), Special (Faded ή μη), Standard, 61 reissue, και custom (με τους τρεις μαγνήτες και ίσως σε κάποιες και Bigsby). Όλες οι άλλες είναι "κάτι σαν SG", είτε είναι Gibson, είτε ESP (SG με maple καπάκι ::) και EMG :(, απλά δεν είναι SG όσο καλή κιθάρα και να είναι), είτε οτιδήποτε. Παίξε με όσες μπορείς από αυτές και κρίνε μόνος σου τι σου ταιριάζει. Εγώ κατέληξα στην φθηνότερη (Special Faded) και με καλύπτει πλήρως. Όσα γράφτηκαν για την σύγκριση Standard με 61 reissue είναι σωστά. Το μπράτσο που θα σε βολέψει (δεν αρέσουν σε όλους τα λεπτά) είναι δική σου απόφαση. Η γνώμη μου, go for it. Είναι κιθάρα για μια ζωή.

Τώρα που άλλαξε ο τίτλος, μπήκες γιατρέ μου να μιλήσεις! :D Τα είπες όλα. Και όπως πολύ σωστά έγραψε ο Trolley, το συγκεκριμένο συναίσθημα μπορεί να "επεκταθεί και σε άλλους τομείς της ζωής σου". Όμως να ξέρεις ότι αυτό δεν δημιουργήθηκε τώρα, από μια κιθάρα. Το έχεις από παλιά, και ήδη πιθανόν να εμφανίζεται και σε άλλες συμπεριφορές σου, η κιθάρα είναι απλώς μια αφορμή να βγει στην επιφάνεια. Αυτό θέλει προσοχή.

Βαθιά υπόκλισις!

Ότι ακόμα δεν έχω καταλάβει τι μπορώ να κάνω μ' αυτές. Ξέρω μόνο τι δεν μπορώ.

Παραθέτω εδώ και μια δική μου ανάλογη ιστορία. Είχα κάποτες μια Gibson Les Paul Standard (2005, non chambered, με burstbuckers pro, flamed top), η οποία ήταν ΘΕΑ από κάθε άποψη. Ηχητικά, εμφανισιακά κλπ. Την έβγαζα από την θήκη, την έβλεπα, "ντρεπόμουν" και την ξαναέβαζα μέσα, παίζοντας με πολύ ταπεινότερες κιθάρες. Όποιος ερχόταν σπίτι έπαιζε με αυτήν (του την έδινα) και εγώ απλώς την άκουγα εκστασιασμένος. Μου έλεγαν "πάρε ρε συ κι αυτή να παίξεις" κι εγώ πάντα έλεγα όχι. Τελικά την πούλησα σε ένα φίλο, έτσι ώστε να μπορώ να την βλέπω καμιά φορά. Δεν της άξιζα. Ήταν ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΗ ΘΕΑ!

Ναι, και φόντο από πίσω όλες οι Les Paul στον τοίχο. ;D ;D ;D ;D

Εσύ τι έχεις? Βenedetto?

Δώσ' του Σάμυ, μαμάνε έτσι κι αλλιώς τα παλληκάρια. :)

Μια χαρά σε βρίσκω σε όλα! :)

Ποτέ δεν σου υπέδειξα κάτι τέτοιο! ;D ;D ;D Ίσα ίσα που σου είπα να μιλάς γι' αυτό, για να το ξεπεράσεις. ;) Ωραία εμπειρία, αν και όταν συνέβη θα πρέπει να αισθανόσουν "να ανοίξει η γη να με καταπιεί". :D

Που ήσουν ρε Πέρυ το Σάββατο να ακούσεις Dennis Chambers (και τους δύο ακόμα from outer space) στο Stratus να πάθεις ότι πάθαμε. :D

Αυτό ακριβώς. :)

Αυτή δηλαδή δεν είναι σοβαρή? http://www.dv247.com/guitars/gibson-sg-special-faded-electric-guitar-worn-cherry--36887

Συμφωνώ απόλυτα και με τον Dvat και μαζί σου. Βάλε όμως μέσα και μία τουλάχιστον (Gibson) semihollow (πχ. 335, 137) και ένα hollow jazz σκάφος (πχ. 175, για να μην πω L-5 ;D). Σ' αυτή την αγορά η Gibson έχει προβάδισμα.

Διαφωνώ κάθετα με αυτό. Πάρτο καλύτερα ανά price range (σε κάποιες τιμές οι Gibson είναι μίλια καλύτερες κατά την γνώμη μου, από τις "φθηνές" faded, και τις "ακριβές" Standard - δεν συμπεριλαμβάνω χαρτοπολτούς και ψημένα maple γιατί δεν τα έχω ακούσει). Είμαι Gibson-ας τι να κάνουμε! :D