fusiongtr

Έτσι, να σου φύγουν και οι ανασφάλειες. 8) ;D

Αυτό ακριβώς! 8) Και μάλιστα χρησιμοποιώντας τις καταλληλότερες προτάσεις για να εκφράσει ακριβώς αυτό που θέλει, δίνοντας έμφαση σε κάποια πράγματα και σε κάποια άλλα αφηγηματικότητα. Γιώργο το ξαναλέω, είσαι μουσικός (όχι απλά κιθαρίστας) με όλη την σημασία της λέξης. Μόνο μια απορία έχω ρε φίλε. Οι άλλες 67 exercises που είναι? :D Άντε ανέβαζε. ;D ;D ;D ;D

Κώστα για να σχολιάσω το 1. κι εμένα αλλά μόνο στην αρχή και για λίγο. Σχετικά με το 2. έβαλα σε κάποιες φίλες εικοσικάτι χρονών να το ακούσουν και ξετρελάθηκαν. Όταν τις ρώτησα κάποια πράγματα σχετικά με αυτά που αναφέρονται στους στίχους μου είπαν ότι δεν τα έχουν ζήσει. Όμως, το θέμα εδώ (πράγμα που με άγγιξε πάρα πολύ στιχουργικά) είναι κάποιος ενήλικος, ο οποίος "για μια στιγμή" ζει-αισθάνεται όπως τότε που ήταν παιδί (μπορεί ακόμα να βιώσει τον εαυτό του ως παιδί), αλλά και τώρα ως ενήλικος, "διχάζοντας" την οπτική του. Ο ίδιος άνθρωπος, όχι παιδιά άλλων εποχών. Και είναι εξαιρετικά ενδιαφέρον το πώς βιώνει (εσωτερικά) το τότε κοιτώντας το από το σήμερα. Κάποιες φορές (λέει στο τέλος) ονειρεύεται πώς είναι πάλι στο ίδιο έρημο μισόχτιστο γιαπί (αυτό παραπέμπει άμεσα σε ένα παιδί που δεν θεωρείται ακόμα ολοκληρωμένη προσωπικότητα, δηλαδή μισόχτιστο αλλά έρημο, γιατί μεγάλωσε πια και δεν υπάρχει παιδί εκεί, κάτι λείπει). Τότε λέει θα 'ταν γιορτή, δηλαδή να 'ταν παιδί, γιατί πολλοί ενήλικοι έχουν πετάξει το παιδί μέσα τους σε μια σκοτεινή γωνιά και το τιμωρούν (αν βέβαια ακόμα υπάρχει). Εμένα αυτό μου έβγαλε, μαζί με μια αίσθηση ειλικρίνειας και προσωπικής συναισθηματικής "εμπλοκής" από την πλευρά του δημιουργού.

Πόσο μεγάλωσα γέρασα! Τι κρίμα για τον Δούκα, τι κρίμα!

Ανατρίχιασα ρε φίλε, ειλικρινά τώρα. Άσε τον τίτλο (και το θέμα) του κομματιού (το εννοιολογικό περιεχόμενο) που .... πες ότι είμαι προκατειλημμένος. Αλλά είναι κομματάρα για τα γούστα μου (κι ας είναι έξω από αυτά που ακούω στυλιστικά). Σε παρακαλώ ανέβαζε πιο συχνά, αν έχεις κι άλλα.

Πολύ "φτιαγμένος" και "γκαζωμένος" γύρισες ρε φίλε. Άγριες διακοπές? ;D ;D ;D Ηρέμησε λίγο με αυτό.

Ωραίος ρε μάγκα. Αλλά όχι και "άκυρα" αυτά.

Απλά ευχαριστώ ρε φίλε. Ελπίζω να μου φτάνουν οι μπύρες! :D

Τα κλάμματα επιτρέπονται? Ναι, θυμάμαι, απλά δεν πίστευα ότι το είχες ακόμα. :-*

Πόσα κανάλια έχει το κομμάτι? Κάνε solo αυτό που θέλεις, πήγαινε audio mixdown και δες τι ακούγεται.

Εντάξει Γιώργο, είσαι μουσικός. 8) Πώς μου αρέσει που αφήνεις τον χώρο να δουλεύει για σένα. Δεν τον στραγγαλίζεις. Ωραίος πολλάκις!

Απλά απίστευτα υπέροχο! Κι εδώ το original του Django (από τα ωραιότερα κομμάτια που έχει παίξει). Τι ήχος Θεέ μου, τι μελωδία!

Γενικά δεν είμαι fan των licks. Όμως εδώ έπεσα πάνω σ' ένα παλικάρι, που δείχνει κάποια πολύ συγκεκριμένα πράγματα, εξηγώντας ταυτόχρονα (με ένα πραγματικά λιτό, αλλά επαρκέστατο και ουσιαστικό τρόπο) την λογική πίσω από αυτά. Ώρα για μελέτη (παρ' όλη την ζέστη). Part 1 Part 2 Part 3

"Mother do you think they'll try to break my balls?" :D

Σωστός είσαι. ;)

Εμένα με τράβηξε ο τίτλος του κομματιού και το είδα. ;D ;D ;D ;D ;D Αλλά είναι πολύ ωραίο (και η ερμηνεία της κυρίας). Μόνο που δεν είναι acoustic, δεν ξέρω αν είναι και Live επίσης. :D

Nice pal, nice. :)

Λοιπόν πριν 30 και βάλε χρόνια :o (πότε πέρασαν?) μου είχαν χαρίσει αυτό το πετάλι και το είχα κάπου καταχωνιασμένο. Πριν λίγες μέρες κάνοντας μια εκκαθάριση το βρήκα (το είχα ξεχάσει ότι το είχα). Χωρίς λόγια! 8) "Jen double sound fuzz wah"

Πριν πολλάααααα χρόνια το είχα πάρει από τον Νάκα σε εξευτελιστική τότε τιμή (το είχε προσφορά ή κάτι τέτοιο) και ΣΚΟΤΩ.

Έλα ρε Γιώργο τι "ίσως". Άντε παλικάρι μου ξεκίνα. Όλοι θα βγούμε ωφελημένοι, κι εσύ κι εμείς. ;) Εννοείς στον (Θαυμαστό) Νέο Κόσμο? :D

Το γνωστό μεστό παίξιμό σου, με τον φοβερό ήχο και τo καταπληκτικό phrasing, που όντως είχε λείψει τον τελευταίο καιρό από το noiz. :)

Ποτέ δεν ήθελαν. Φοβούνται (και είναι λογικό). Πάντα έτσι ήταν, δεν έγινε τώρα αυτό. ;)

Σου εύχομαι να λες το ίδιο πράγμα και στα 46 σου ρε φίλε. Σε ζηλεύω. Και μακάρι ο κόσμος τότε να είναι καλύτερος (που δεν το πιστεύω).

Bump για να ακούσουν την κομματάρα όσοι δεν την άκουσαν. :)

Ρε συ Πάνο, μια χαρά παίζεις. Τώρα τα περί μονομαχίας (ο Διγενής κι ο Χάροντας στα μαρμαρένια αλώνια) είναι "για τα θηρία". Εγώ πλερώνω με επιταγές επτάμηνες. Ακόμα ξεχρεώνω το τελευταίο που ανέβασα. ;D