Αδερφέ τα ZZ κομμάτια, τα έχετε για πλάκα έτσι? :D
Μόλις γύρισα από την δουλειά με τα νεύρα τσίτα (πολύ τσίτα όμως), και ...... οποία έκπληξις!
Ακριβώς ότι χρειαζόμουν.
Κι εγώ συμφωνώ με την στροφή σε πιο κλασσικές hard-south φόρμες, γιατί κάθε album στο οποίο είσαι συντελεστής (προσωπικό ή με μπάντα) έχει και διαφορετικό χρώμα.
Το ένα πιο hard, το άλλο πιο funk, τώρα αυτό πιο classic-south, και όλα με την ιδιαιτερότητα και την σφραγίδα σου.
Η μπάντα σας σπέρνει, ο δε drummer (άντε να το ξαναπώ) ΣΚΟΤΩ!
Μπράβο σας ρε παιδιά που καταφέρνετε να πραγματοποιείτε τα εφηβικά μας όνειρα με τον ιδανικότερο τρόπο.
Τώρα για το κομμάτι (όντως πολύ Thunder-ικό), τι να πω?
Τα είπαν άλλοι.
Εκπληκτικά τούτια ;D στην εισαγωγή, φοβερή αλλαγή, πιασάρικο refrain, φωνή από άλλο πλανήτη, ήχος καταπληκτικός, σόλο που είναι μέρος του κομματιού, ενέργεια, δύναμη, και south feel λες και βλέπω ήδη τον τύπο (αξύριστο), να ξεκαβαλικεύει αργά, και φτύνοντας στο χώμα, να προχωράει προς το saloon για ουίσκυ, ενώ τα σπηρούνια από τις σκονισμένες μπότες του σέρνονται στο έδαφος.
Βαράτε να σας ακούμε!
ΥΓ. Αυτό το "nobody cares" στο 1:55 πώς το λες έτσι ρε φίλε!!!!!! Μ' έσκισες. :o