fusiongtr

Nitro finish. 8) :P

Να τις χιλιάσεις τις παράγκες (και τα χρόνια σου) Σάμυ. Και συ degdekis (και οι δύο σας δηλαδή) να χαίρεσαι τον εαυτό σου. Χρόνια Πολλά και στους δύο!

Όχι απλά, την "Αποκάλυψη" έχασες. :D

Ναι, αλλά με το σωστό δαχτυΛάκη? ;D ;D ;D ;D

Λοιπόν Τσιγάρε μου, θα είμαι φειδωλός! Δεν είμαι και πολύ φίλος με την "έμμετρη απαγγελία", ούτε έχω καλές αναμνήσεις από μελοποιήσεις ποιημάτων, μάλλον το αντίστροφο. Μαμείς ασύστολα όμως, έδωσες πνοή, πραγματική πνοή δημιουργίας στην απαγγελία σου, τέτοια, που στα αυτιά μου ακούστηκε καλύτερη από μελωδική γραμμή τραγουδιού! Έχεις χαρακτήρα, άποψη, και ικανότητα να περνάς αυτό που σου βγάζει εσωτερικά το ποίημα προς τα έξω. Η δε μουσική "υπόκρουση", είναι κάτι που δεν συναντάς εύκολα στις μελοποιήσεις ποιημάτων. Αρπάζει τον "χαρακτήρα" της αφήγησης, και της δίνει και δύο κλωτσιές σπρώχνωντάς την να "σπείρει". Τα σέβη μου!

Και σαν εκθεσιακό και "δοκιμασμένο" κομμάτι, πρέπει να είχε κι έκπτωση. ;D ;D ;D

.....θα είχε σίγουρα πολύ πλάκα. :D

Δίκιο έχεις Σταύρο μου, απόλυτο δίκιο. Σοφή απόφαση! :)

1. Ευτυχώς (και ξέρω τι λέω). 2. Όχι, δεν υπάρχει λογική σε τέτοια πράγματα, οπότε δεν υπάρχει και ανοησία. Μόνο "επιθυμία". 3. Μακάρι να μπορούσα να το κάνω κι εγώ αυτό, να αποδέχομαι και να συμφιλιώνομαι με τις επιθυμίες μου, είτε πραγματοποιούνται είτε όχι, χωρίς να αναιρώ τον εαυτό μου. Αλλά εγώ ... είμαι φίλος σου και σου τα λέω όλα καλά.

Μπράβο ρε Γρηγόρη μπράβο! Στο έχω ξαναγράψει (και είναι η προσωπική μου άποψη και μόνο βέβαια) αλλά θα το ξαναπώ. Εδώ είσαι φίλε, σ' αυτό το ύφος, πιο πολύ από οτιδήποτε. Έχεις το κατάλληλο φραζάρισμα μέσα από τον κατάλληλο ήχο. Και τραγουδάς και εκπληκτικά (για τα γούστα μου) εδώ. Πραγματικά εκπληκτικά. Μπράβο σου και πάλι, πολύ όμορφο.

Σταύρο μου περαστικά στην μικρή πριγκηπέσα σου. Το κομμάτι είναι πανέμορφο πραγματικά. Και Αμερικανιά μου βγάζει, και όμορφους στίχους έχει, και σολάρα, και ρεφραινάρα και ηχάρα και φωνάρα ... και τα πάντα όλα και για hit ακόμα. Τώρα (αν και ξέρω ότι δεν ξανασκαλίζεις κομμάτια) μόλις το άκουσα, μου έβγαλε αυθόρμητα κάτι που θα σου το πω. Στο τέλος (που λες Little staaaaar και κλείνει) εγώ (αν ήμουν παραγωγός ;D ;D ;D) θα το συνέχιζα κολλώντας στο Little staaaaar το shine your light ooooon (μέχρι εδώ "σβήνει" η μουσική) me (acapella-στον αέρα), και στο me, θα έχωνα άλλο ένα μέρος σόλο κιθάρας (καμιά τριανταριά δευτερόλεπτα) μέσα στο οποίο θα τραγουδάς-ουρλιάζεις φράσεις όπως Little staaaaar - you 're the one - you 're so close and yet too far (και άλλα τέτοια), και θα έκλεινα το κομμάτι με fade out στο σόλο. Όλα αυτά είναι απλές ηλίθιες σκέψεις μου! Συγχώρα με. ΚΟΜΜΑΤΑΡΑ !!!!!!!

Σάμυ, ανέβασε τη φωνή!

Ναι, αλλά το γκολ εκτός έδρας μετράει διπλό, 1-2, και over, πάω πρακτορείο, κράτα εσύ τη νίκη. ;D ;D ;D ;D

;D ;D ;D ;D ;D ;D ;D Αυτός είναι ο άλλος. ;D ;D ;D 1-1.

Mosquito2014, είσαι ο ίδιος ή ο άλλος?

Απλά είναι τα πράγματα βρε παιδιά. Κάποιος ενδιαφέρεται να αγοράσει κάτι. Είτε από Ebay, είτε από αγγελία (στην Χρυσή ευκαιρία, στο noiz, στο Ricardo, στο "πούλησέ με" ;D ;D, ή όπου αλλού). Μπαίνει πχ στο "Αγορά", και λέει τον πόνο του, ζητώντας γνώμες, και παραθέτοντας ότι στοιχεία έχει (πχ φωτό, ή ότι άλλο) για το αντικείμενο του πόθου του. Εκεί μπορεί να πάρει απαντήσεις σε ερωτήσεις όπως η αυθεντικότητα, η τιμή, αν αξίζει το όργανο ή όχι τα χρήματα που ζητάει ο πωλητής. ΥΓ. Μόνο μην παρατηρηθεί το φαινόμενο, να πηγαίνει για δοκιμή, να βγάζει το κινητό, και να λέει στον πωλητή, "φίλε ωραία η κιθάρα, αλλά πρέπει να με αφήσεις να τραβήξω μερικές φωτογραφίες, να τις ανεβάσω στο noiz να δω τι θα μου πουν πρώτα". ;D ;D ;D ;D

Νομίζω ότι τώρα μπορώ να γράψω κι εγώ ένα σχόλιο για το κομμάτι. Για τα γούστα μου είναι Φ Α Ν Τ Α Σ Τ Ι Κ Ο, και εξηγούμαι (γιατί θα μου αρχίσεις πάλι τα "είσαι φίλος και μου τα λες όλα καλά"). Το πρώτο είναι η δημιουργία της συναισθηματικής έντασης και ο χειρισμός της, που εμένα προσωπικά με "έστειλε στο διάολο και πάλι πίσω". Έγραψε μέσα μου ρε παιδί μου κάτι, που έχει να κάνει και με το κομμάτι, αλλά πιο πολύ με το πώς είναι παιγμένο κάθε μέρος του. Το δε σόλο, είναι .... "όταν ο Vai συνάντησε τον Al Di Meola με σένα οικοδεσπότη". Από κει και πέρα να ξαναματαπώ πάλι ;D ;D, ότι έχεις την πολύ σπάνια ικανότητα, να γράφεις εκπληκτικά θέματα (με μεγάλο "συναισθηματικό βάρος", με ουσία), θέματα που μένουν στο αυτί, χρησιμοποιώντας τα ελάχιστα "εργαλεία" (δύο νότες, ένα "σήκωμα", κλπ). Κάνεις οτιδήποτε μπορεί να είναι συνηθισμένο και χιλιοακουσμένο να ακουστεί διαφορετικά, ενδιαφέρον, γεμάτο πάθος και νόημα. Κι αυτό γιατί βάζεις στο κάθε πράγμα που παίζεις το προσωπικό σου "μπαχαρικό", είναι πάντα εκεί, και το κάνει διαφορετικό, νόστιμο, ασυνήθιστο! Με δύο νότες μου "τίναξες τα μυαλά στον αέρα". Αν η Έμμα ήξερε .... ίσως να μην..... ποιός ξέρει?

Για του λόγου το αληθές .... http://www.noiz.gr/index.php?topic=187095.0

Αν δεν παίξουμε (όλοι μας) μ' αυτές θα σαλτάρουμε. Είναι το μόνο που μας έχει μείνει, και μας ακολουθεί πιστά. ;)

Έχεις ήδη δύο γι' αυτήν, με μερικά ακόμα γράφεις cd "Emma". ;D ;D ;D

:o :o :o :o Καθότι είναι γνωστό ότι είμαστε "αδέρφια", δεν γράφω ακόμα τίποτα, για να μην παρεξηγηθώ (από σένα) ως προκατειλημμένος. Περιμένω τους άλλους πρώτα. Αύριο όμως .... θα σε σκίσω! :P :-* ΥΓ. Παντρεύτηκε η άτιμη? ;D ;D

Όχι βέβαια, αλλά από αυτό που έγραψες νόμιζα ότι έχει και άλλη συνέχεια! ;) Δεν πρόσεξα ότι έγραψες για το 2:40.

Αυτό εννοώ!

Τελείωσέ το άμεσα! :) Επεξεργάσου λίγο τα φωνητικά (άποψή μου). Να βγουν λίγο πιο έξω, βάλε δεύτερες, κλπ

Ρε Γιώργο τι να σου πω! Ζηλεύωωωωωω! Υπέροχο!!!!!!!!!!!!!!!!!!