Δημήτρη μου να τους χαίρεσαι και να σε χαίρονται οι παλίκαροι. :D
Ωραίο θέμα και πολύ καλό φραζάρισμα.
Λες πολύ πειστικά την ιστορία σου, ξεκινώντας από μια επαναλαμβανόμενη φράση (με παραλλαγές στις νότες, που όμως οι χρόνοι την κάνουν συμπαγή) 0:13-0:34, και δημιουργείς την έκπληξη στον ακροατή με το πολύ όμορφο 0:43-0:47.
Συνεχίζεις στο μοτίβο της πρώτης φράσης (βασικό θέμα) αλλάζοντας τις νότες και παραλλάσοντας τους χρόνους, έτσι ώστε αυτή να έχει συνοχή, συνέπεια, και εξέλιξη.
Ο δρόμος είναι ανοιχτός για σένα πια! :)
Βάλε και τα τέκνα στο παιχνίδι! :)
Είδες πώς είναι όταν έχεις την συνολική εικόνα στο μυαλό σου?
Σκέφτεσαι σαν ολόκληρη μπάντα. ;)