fusiongtr

Πέθανα ρε Αλιήτη ... Άλλο Γιώργος κι άλλο Σπύρος.

Οκταροδεκαράκι ήτανε. Πιο πολύ οκτάρι κατά την γνώμη μου.

Ήτανε παιχταράς στην εποχή του.

Βρε Μάνο, που τον θυμήθηκες τον Γιώργο?

Αααα, κάτσε τώρα, παίζεις βρώμικα εσύ. Τότενες αλλάζω κι εγώ. https://www.musicaccessories.gr/ηλεκτρονικα-εξαρτηματα-κιθαρας-μπασου/διαφορα-εξαρτηματα-ηλεκτρονικα/ghost-acoustic-phonic-and-hexpander-midi-preamp-kit-complete-guitar-pk-0680-00-pk-0680-00.html https://strandbergguitars.com/boden-6-the-boden-fusion-neck-thru/ https://www.thomann.de/gr/roland_sy_1000_guitar_synthesizer.htm

8 είπα, δεν είπα 10 κατόμπαλα. Αμανείναι έτσι, περιμένω και τα φετινά κάλαντα, και χτυπάω αυτό.....

Μα έχω άλλα 8 κατόμπαλα στην άκρη. Από τα περσινά κάλαντα δηλαδής.

Φίλως αυτό δεν είναι synth. Είναι stage πιάνο. Δγιάλεξε άλλο.

Κέρδισα? Θέλω το μαξιλαράκι, γιατί πονάνε τα κοκκαλάκια μου απ' το κουβάλημα.

Για τα τσιγάρα κουβέντα όμως, έτσι? Που είναι τα παλιά τα καλά, τα ....

Και μια φωτό από το εξωτερικό του οικήματος ....

Επειδή, καλό είναι να πηγαίνεις βηματικά σ' αυτά τα πράγματα, την φούγκα την ξεχνάς για την ώρα. Η αντίστιξη έτσι κι αλλιώς αρμονία είναι. Οπότε πάρ' τα με την σειρά. Το θέμα είναι, ότι επειδή προφανώς αναφέρεσαι σε κλασσική μουσική, υπάρχει μια "αυστηρότητα" και στην ύλη, και στην εκμάθησή της. Γι' αυτό προτείνω σιγά σιγά, κι ας έχεις ήδη γνώσεις θεωρίας. Και πάρε και βιβλία ασκήσεων (με τα λυσάρια τους, τα οποία όμως δεν θα τα κοιτάς πριν λύσεις την κάθε άσκηση). Έτσι θα υπάρχει τριβή στην εφαρμογή των κανόνων, και δεν θα είναι μόνο στείρα πληροφορία αυτά που θα μαθαίνεις.

Σωστό είναι αυτό που λες. Αλλά δεν έχει να κάνει με τα vst. Έχει να κάνει με την λογική του καθένα. Η μουσική/πνευματική επικοινωνία είναι τεράστιο κεφάλαιο. Και σίγουρα διαφοροποιεί το τελικό αποτέλεσμα. Αυτά να πα να τα πεις σε κάτι Lenny Kravitz, και σε κάτι Prince, που τα παίζανε όλα μόνοι τους. Και αυτός ο Kravitz είχε και κούκλες γυναίκες ... Τι να πω ρε παιδί μου ...

Ρε συ, αυτή την ταμπέλα, που λέει για εγκεφαλικά επεισόδια, σε λάθος μπακέτο την βάλανε.

Ρουμάνικα ξέρς? Γιατί ο Μιτζί πρέπει να ξέρει.

Νομίζω ότι όλοι συμφωνούμε ότι τα vst έχουν εξελιχθεί πάρα πολύ από παλαιότερα. Παρ' όλα αυτά, να επισημάνω κάποια πράγματα που νομίζω ότι χρήζουν αναφοράς. Είναι λοιπόν δυνατό σήμερα, να εξομοιωθεί σε πολύ μεγάλο βαθμό κάποιο φυσικό όργανο από vst. Όμως .... Όπως ανέφερε και ο κυρ Αλής, υπάρχουν ιδιαιτερότητες/artifacts στην ουσία, κάποιων οργάνων, στα οποία δεν έχει δοθεί μεγάλο βάρος στην εξομοίωση, αν και βλέπω κάποιες προσπάθειες και προς αυτή την κατεύθυνση (πχ υπάρχει η "χορδίλα" του μπάσου σε vst που εξομοιώνει μπάσο). Είναι όμως πραγματικά ευκολότερη η χρήση των vst, για να εξομοιωθεί ένα όσο το δυνατόν πιο τέλειο αποτέλεσμα? Σκεφτείτε έναν μαέστρο, που έχει το αισθητήριο και το αυτί του Καραγιάννη πχ. Που τους είχε όλους σούζα στις ατέλειωτες πρόβες, και μπορεί να παίζανε 100 φορές ένα κομμάτι, για να τελειοποιηθεί ο τρόπος παιξίματος μιας και μόνο νότας από ένα βιολί. Αν αυτός ο μαέστρος (που δεν είναι πραγματικός) είχε και τις ικανότητες/γνώσεις, στον midi προγραμματισμό, και ήθελε σώνει και καλά ένα αποτέλεσμα όσο πιο τέλειο γίνεται, πόσες ώρες/εβδομάδες/μήνες/χρόνια θα χρειαζόταν, να πειράζει μια-μια παράμετρο (από τις εκατοντάδες χιλιάδες) στα vst όργανα για να τα φέρει? Σε όλα τα vst μιας ορχήστρας, νότα νότα. Transient, curve, decay, sustain, φίλτρα, envelopes, velocities, συν μερικές εκατοντάδες ακόμα λεπτομέρειες, για να κάνει κάθε νότα να ακούγεται όσο πιο κοντά σε αυτό που έχει στο μυαλό του. Νομίζω, ότι μετά από άπειρα μπινελίκια, θα έκανε το σκατό του παξιμάδι, θα πούλαγε το σπίτι του, να πάρει μια αληθινή ορχήστρα. Γιατί εκεί τουλάχιστον θα του έβγαινε η πίστη να συντονίζει και να διορθώνει κάποιες λεπτομέρειες. Οι μουσικοί θα μπορούσαν να κάνουν από μόνοι τους τα υπόλοιπα. Δεν θα χρειαζόταν να τους μάθει να παίζουν κιόλας, όπως γίνεται στα vst.

Ποια πισίνα? Έχει φτιάξει ιδιωτική παραλία με άμμο στην ταράτσα.

Πήρα παράδειγμα από την κιθάρα, που τα τάστα (διαστήματα) μικραίνουν όσο πάμε προς την γέφυρα.

Καλά, αυτό σίγουρα. Αλλά ας κάνανε πχ μικρότερα τα πλήκτρα στις δύο ακριανές οκτάβες.

Δηλαδή το ότι είναι μαύρα δεν είναι αρκετό να τα κάνει να ξεχωρίζουν? Εγώ νομίζω ότι θέλανε τα άσπρα μπροστά και τα βγάλανε φόρα παρτίδα στην σειρά, και εκεί από πίσω, χώσανε και τις διέσεις/υφέσεις, που δεν τις πολυπαίζανε. Και όσοι τις θέλανε, στραμπουλάγανε τα δάχτυλά τους να μην τις μπερδέψουνε με τα άσπρα πλήκτρα.

Ρε παιδιά, συγνώμη, τώρα που σας βρήκα εδώ μαζεμένους, να κάνω μια ηλίθια ερώτηση? Γιατί τα μαύρα πλήκτρα είναι πιο κοντά και πιο στενά από τα άσπρα? Για να μπερδεύονται τα δάχτυλα?

Έξυπνο ..

Όχι απλά παίζει ... Ισχύει κιόλας. Εγώ πάντως είμαι ξυλολάτρης, και αντίθετος στους ξυλομάχους.