Τεράστιας φιλίας. :-* :-* :-* :-* :-*
Είναι πραγματικά μια απίστευτη ιστορία, θαρρείς βγαλμένη από κάποιο παλιό παραμύθι. :)
Μια άλλη υπέροχη ιστορία - ανάμνηση είναι η εξής.
Ο B.B. κάποτες είχε κάποιες εκπομπές στον αμερικάνικο σταθμό (νομίζω στα μεσαία) τις οποίες δεν έχανα με τίποτα (κατά τις 20:00-21:00 νομίζω), και μάλιστα τις έγραφα σε κασέτες (μακάρι να 'ξερα πού είναι τώρα).
Προλογίζοντας μάλιστα τα κομμάτια που έβαζε, είχε συχνά διαλόγους με την θρυλική Lucille του.
Την ρωτούσε, και αυτή απαντούσε με νότες! :'(
Ο gvour δούλευε νύχτα τότενες και η δουλειά του ήταν κοντά στο σπίτι μου!
Ερχόταν λοιπόν από το σπίτι τότε καμιά ώρα πριν πάει στην δουλειά, βάζαμε κάτω τα ουϊσκια και παίζαμε παρέα τα blues.
Κάποια μάλιστα τα γράφαμε (πάλι σε κασέτες - εξωτερική ηχογράφηση) για να τα στείλουμε σε ένα φίλο μας που ήταν φαντάρος.
Αχ, αναμνήσεις
ρε BB δεν θα σβήσεις.