Δεν είναι πλάκα αυτό.
Θα ήθελα να αναφερθούν εδώ, κιθαρίστες που "καινοτόμησαν" είτε τεχνικά είτε αισθητικά.
Μην μου γράψετε τον Blackmore και τον Μάλμστην επειδή έπαιζαν κλασσικίζοντα πράγματα.
Μιλάω για κάτι νέο (πάντα στην εποχή του).
Όσο μπορείτε μείνετε στην φράση "καινοτομία στην τεχνική που μπορεί να συνδυάζεται με αισθητική καινοτομία".
Να το πω διαφορετικά.
Χρησιμοποίησαν την κιθάρα αλλιώς ή έπαιξαν με άλλο τρόπο κάτι, πρώτοι.
Hendrix (ίσως σας φανεί παράξενο, αλλά για μένα "προσπάθησε" να κάνει την κιθάρα να ακουστεί πιο κοντά σε πνευστό)
Django (πήρε το Gypsy manouche και την jazz και τα έκανε Gypsy jazz)
Holdsworth (αν και δεν χρειάζονται σχόλια, έκανε την κιθάρα "πνευστό" υιοθετώντας πολύ διαφορετικό παίξιμο)
EVH (αν και δεν είναι δικιά του ανακάλυψη το tapping, το καθιέρωσε τεχνικά και εκφραστικά)
Wes Montgomery (καθιέρωσε το παίξιμο με οκτάβες)
Stanley Jordan (χρησιμοποίησε την κιθάρα σαν πιάνο)
Υπάρχουν πολλοί που μου διαφεύγουν αυτή την στιγμή καθώς και άλλοι που δεν γνωρίζω (αν και είμαι παντογνώστης ;D ;D), οι οποίοι ανέπτυξαν τεχνικές με παίξιμο κάτω απ' την ταστιέρα (αν ξέρεις κανένα κυρ- Pipityri μου...), ασυνήθιστη χρήση μερών της κιθάρας, άταστη κιθάρα, κλπ.
Επίσης ως μη ειδήμων, θα ήθελα από τους ειδήμονες να γράψουν για πρωτοπόρους του slide παιξίματος, του hybrid, και όλες τις άλλες τεχνικές.
Μην μείνετε στην ηλεκτρική κιθάρα, θέλω πρωτοπόρους και σε κλασσική και σε ακουστική-fingerstyle-percussion κιθάρα.
Όχι τους καλούς, μόνο αυτούς που πρωτοέκαναν κάτι, ή το καθιέρωσαν ως ύφος.
Βάζω επίσης μέσα τους
SRV (πρωτόγνωρο παίξιμο για blues από πολλές απόψεις)
Tuck andress-Joe Pass-Ted Greene-Charlie Hunter (one man band)
Δεν σημαίνει ότι απαραίτητα μας αρέσουν όλοι αυτοί.
Σας ακούω. :)