fusiongtr

Από το Kentucky, το τελευταίο άλμπουμ των BSC.

I still don't like these guys!

... when Sam Ash is not there to bring it back. ;D ;D ;D ;D

Όχι. Οποιαδήποτε κλίμακα (στην περίπτωση αυτή η Λα μινόρε) μπορεί να παράγει πολλές συγχορδίες, που οι νότες τους αποτελούνται από συνδυασμούς από τις νότες της κλίμακας. Δεν μπαίνω σε θεωρητικά γιατί θα σε μπερδέψω περισσότερο. Θα πω μόνο ότι μια κλίμακα, μπορεί να παιχτεί πάνω από διάφορες συγχορδίες που παράγονται από νότες που η κλίμακα αυτή περιέχει. Η συγχορδία Λα μινόρε έχει τρεις νότες. Η κλίμακα Λα μινόρε έχει επτά, άρα τέσσερεις περισσότερες, που μπορούν να συνδυαστούν με πολλούς τρόπους για να παράγουν και άλλες συγχορδίες που να αποτελούνται μόνο από νότες της ίδιας κλίμακας. Όσο πιο απλά μπορούσα. :) @Γεια σου ρε dvat, πού χάθηκες? :-*

Μπράβο ρε συ Γιώργο (Αστραχάν). Καταπληκτικό. :o

Κατά πρώτον για σένα gvour-άκο μου (καλή επάνοδο στα πάτρια) , αλλά και για τον Νικόλα (npap), και για τον Φώτη μας.

... με λάθος τρόπο απ΄ότι μας είπε ο ίδιος σε σεμινάριο. Έπαιζε με "ανάποδο" fingering την πεντατονική, και απορούσε πώς μπορεί να παιχτεί τόσο γρήγορα! :D Θεωρεί πάντως ότι το "μοναδικό" ύφος του το απέκτησε επειδή έπαιζε τα πάντα με "λάθος τρόπο".

Αυτό το post συγκεντρώνει τους περισσότερους προβληματισμούς που ίσως όλοι μας κάποια στιγμή είχαμε ως πιτσιρικάδες. Είναι εβαπορέ (συμπυκνωμένο). Φίλε μου OP, το μυστικό είναι στο (4). Όσο "τυραννιέσαι" τα πράγματα είναι δύσκολα. Αν αλλάξεις αυτή την λέξη με τα "γουστάρω", "πειραματίζομαι", "περιμένω με αγωνία την στιγμή", "ανακαλύπτω", κλπ, τα πράγματα θα γίνουν ευκολότερα. Στο λέει αυτό ένας πολύ μεγάλος (50 παρά..) που ούτε τρία ακκόρντα δεν μπορεί να παίξει πια.

Αυτό ακριβώς! :)

Και μένα μου αρέσει πάρα πολύ το συγκεκριμένο κομμάτι. Τώρα ο Vai είναι μια όντως παράξενη και ιδιαίτερη περίπτωση. Είναι κατά την γνώμη μου υπερβολικός σε όλα του (το μόνο κοινό που έχουμε εγώ κι αυτός). Γενικά δεν τρελλαίνομαι, αλλά δεν μπορώ να μην του "καταλογίσω" την ιδιαιτερότητα, οπότε όλα τα άλλα (που είναι θέμα γούστου) πάνε περίπατο. Για το "παιχτικό" του επίπεδο δεν μπορώ να πω πολλά, είναι δεδομένο, καθώς και ο τρόπος που αντιμετωπίζει την μουσική (και άλλα πράγματα που άπτονται της "θρησκείας", και της "φιλοσοφίας" καθώς και της θεώρησης εαυτού και "περιβάλλοντος"). Ρώτησα κάποτε backstage, πολύ γνωστό Αμερικανό κιθαρίστα, ποιός κιθαρίστας μουσικός του αρέσει λιγότερο (κι ας είναι "όνομα") και μετά από αρνήσεις για απάντηση και δική μου επιμονή, μου είπε "ο Vai". Όταν τον ρώτησα την αιτία, μου είπε, "i can't communicate with his playing feel". Απόψεις και γούστα, έτσι για την ιστορία. :)

Καμμένο το είχε ανέκαθεν.

Βάλε βρε ένα πλακέ μπουκάλι ουίσκυ μέσα στο κουτί. Βέβαια όσο θα πίνεις παίζοντας και θα αδειάζει το μπουκάλι, το μπράτσο θα ξαναγέρνει λίγο-λίγο. Γι' αυτό ... συχνά ξαναγεμίσματα. Νόστιμη και ηχητικά και εμφανισιακά αμπελοφιλόσοφε.

Δεν το συζητώ, εννοείται. :)

Και out παίξιμο από τον Metheny για σεμινάριο, και φανταστικό κομμάτι.

Σε παραθαλάσσιο θέρετρο χωρίς ούτε ένα μπάνιο. Κάτω στον κήπο μαζεύτηκαν κάτι παλιοί φίλοι και τρωγοπίνουν. Αλλά εγώ μόνος εδώ πάνω ακούω αυτό το εκπληκτικό κομμάτι. Υπέροχο. Πήγαινε Ανδαλουσία. :)

Στην αρχή το μπάσιμο με τα κρουστά με προδιάθεσε για κάτι άλλο. Μου έλειψε ένα πολύ "δυνατό θέμα" - βασική μελωδία (όχι σε ένταση ή σε παραμόρφωση) στο μέρος που υπάρχουν τα αρπίσματα. Η αλλαγή στο 2:01 φοβερή, καθώς και το πώς ξαναγυρίζεις αργότερα. Στο δεύτερο αυτό μέρος υπάρχουν θέματα καθώς και πολύ ωραία ριφφάκια. Εντύπωση μου έκανε ο "ακουστικός" ήχος που πλουτίζει κατά την γνώμη μου πολύ όμορφα το μέρος με τα αρπίσματα στην αρχή. "Φώτης" κλασσικά το κομμάτι, έχει και αυτό την πολύ διακριτή πλέον υπογραφή σου. Πολύ ωραίο επίσης το σολιστικοριφφάτο μέρος 2:19 - 3:09 (ειδικά τα σηκώματα μου άρεσαν πάρα πολύ). Μπράβο ρε Φώτη, μπράβο. :)

Δες αυτό το video και πες μας πώς σου ακούγονται τα ρυθμικά. Σου αρέσουν ή όχι?

Να μην ξεχνάμε και τα - BENEATH THE UNDERDOG (Χειρότερα και από σκυλιά) - CHARLES MINGUS - Innocent When You Dream - Tom Waits - White Line Fever - Lemmy

Ε τότε, βάλε μάσκα με φάτσα .... Φώτη (ή npap, αλλά να μου το πεις να σας ξεχωρίζω). ;D ;D ;D

Κάνε το κόλπο μου Φώτη. Έχω μάσκα και βατραχοπέδιλα. Η μάσκα όμως είναι ..... μια μάσκα με την φάτσα του Μπραντ Πητ. ;D ;D ;D

Πω πω! :o :o :o Κάτσε ρε φίλε, δηλαδή όταν γυρίζεις από διακοπές τι διαβάζεις? Το "Ρομάντζο"? ;D ;D ;D

Αυτό είναι off topic αλλά είναι μια λύση για εναλλαγή πένας με δάχτυλα. http://lilytears.com/books/guitar/stfp.htm

Γενικά δεν τρελαίνομαι για Vai. Υπάρχουν όμως δύο κομμάτια του που τα θέματά τους είναι εκπληκτικά. Τα παρακάτω.

Εγώ θα σε φωτίσω παλικάρι μου. Ο χώρος εδώ είναι γεμάτος κλίκες. Υπήρχαν πολλές άτυπες κλίκες εδώ μέσα, αλλά το θέμα επισημοποιήθηκε με την κλίκα gvour, fusiongtr και Τέρυ-που ο καθένας ξέρει-Ρόσκομπεκ. Αυτοί λοιπόν οι αλήτες, "ανεβάζανε" τους δικούς τους με καλά σχόλια, και τα χώνανε στους αντίπαλους. Επίσης όποιος τους έγραφε κακό σχόλιο "εξαφανιζόταν". Επαναστατήσενε λοιπόν κάτι παιδιά από δω, και σκέφτηκαν να κάνουν κι αυτοί τις δικές τους κλίκες για να μην τους "φάει η μαρμάγκα". Μετά πλακώσανε τα πολιτικά, μετά το "αν δεν είσαι μ' εμάς, είσαι με τους άλλους", μετά ήρθανε και οι Deep Purple, οι Stones και οι Zeppelin, μετά οι κόντρες για τον καλύτερο κιθαρίστα, και τελικά .... εγώ που πήγαινα για οικονομολόγος, βρέθηκα στο ΤΕΙ Οινολογίας και μπυροποσίας. Καλή διαμονή. :)