Νομίζω ότι το θέμα δεν είναι απλό.
Το live μιας μπάντας σε ένα μαγαζί, αποτελεί για κάποιους μαγαζάτορες ένα μη-μουσικό event.
Εννοώ, ότι δεν υπάρχει "μαρούλι" στο να πάει κάποιος να δει μια μπάντα (εξαιρούνται τα "ονόματα" με κοινό που τους παρακολουθεί), όπως σωστά έθιξε ο Μίλτος ...
Η μπάντα αποτελεί την αφορμή, για το μάζεμα ανθρώπων που γνωρίζονται μεταξύ τους ανά παρέες με τα μέλη της μπάντας να αποτελούν τον συνδετικό κρίκο γνωριμίας.
Παρέες που είτε έχουν καιρό να βρεθούν, είτε όχι, συναντιούνται εκεί, και μιλάνε, χαβαλεδιάζουν, πίνουν, με αφορμή το live.
Εδώ είναι το μαρούλι.
Κοινωνική συνεύρεση με κατανάλωση.
Για κάποιο λόγο έχω την εντύπωση, ότι κατά την διάρκεια του live, η κατανάλωση μειώνεται, και αυξάνεται πριν και μετά από αυτό, και στα διαλείμματα, τότε δηλαδή που μπορεί ο καθένας να επικοινωνήσει καλύτερα με τον άλλο, να τον πειράξει, κλπ.
Αυτό το χρονικό διάστημα, νομίζω ότι είναι το πιο προσοδοφόρο από πλευράς κατανάλωσης, οπότε καλό είναι για το μαγαζί να επιμηκύνει το χρονικό διάστημα ειδικά πριν το live που ακόμα μαζεύεται η παρέα και τα κουτσομπολιά δίνουν και παίρνουν (και τα ποτά το ίδιο), ενώ μετά υπάρχει η σχετική κούραση από όλους.
Και ένα τελευταίο.
Έμμεσα και άθελά τους, τα μέλη της μπάντας, κάνουν (χωρίς να το καταλαβαίνουν) και "κονσομασιόν".
Από την μία η αίσθηση του "ευχαριστώ" γι' αυτούς που ήρθαν, από την άλλη τόσοι πολλοί φίλοι τους μαζεμένοι, είναι αναπόφευκτο το να γυρίζουν από παρέα σε παρέα, να πουν μια κουβέντα, να διασκεδάσουν με τους φίλους τους (και οι φίλοι τους το ζητάνε και είναι λογικό να θέλουν κι αυτοί να μιλήσουν μαζί τους), πριν ανέβουν στην σκηνή.
Αποτέλεσμα να ανεβαίνει η κατανάλωση.
Τώρα αν η μπάντα είναι καλή ή κακή, ποιός ασχολείται, αυτά είναι για τους "γνώστες".
Αφού πήγε καλά το μαγαζί...
Όλα αυτά ίσως ισχύουν για κάποιους μαγαζάτορες.
Ίσως πάλι να κάνω τελείως λάθος.