ΤΟ ΠΣΩΜΙ
Κάποτες φτιάχνανε πσωμί στους παλιούς φούρνους.
Αλέθανε το στάρι, ζυμώνανε το αλεύρι, και το ψήνανε.
Σήμερα που η τεχνολογία έχει προχωρήσει, υπάρχουν πολύ περισσότερα είδη πσωμιού, χωριάτικο, πολύσπορο, με παπαρούνα, ολιγόσπορο, άσπορο, μαύρο, ολικής, του κυνηγού, του πσαρά, κλπ.
Οι φούρνοι πια ψήνουνε με σύγχρονες μεθόδους, μεγάλη ακρίβεια, με μικροκύματα, laser, χρονομετρητές, αυτόματο ψήσιμο, κλπ, και έχουμε την δυνατότητα να έχουμε ότι λογής πσωμί θέλουμε στο τραπέζι μας.
Πήγα μια φορά σ' ένα χωριό φιλοξενούμενος, και μας έφτιαξε η γιαγιά φαγητό.
Έφερε και λίγο πσωμί.
Λίγο πιο σκληρό απ' ότι το είχα συνηθίσει ήτανε και λίγο κακομούτσουνο, αλλά ... τι πσωμί!!!!!
"Από που το πήρες αυτό γιαγιά?"
Με κοίταξε παράξενα, "μόνη μου το έφτιαχνα πάντα, έχουμε στάρια, και τον φούρνο με τα κσύλα έξω".
Τώρα γιατί αυτό το πσωμί μου φάνηκε τόσο νόστιμο δεν ξέρω.
Να 'τανε ο φούρνος?
Μα έχουμε αυτόματους αρτοπαρασκευαστές πια.
Να 'τανε το στάρι?
Μα έχουμε τόσα πολλά είδη απο αλεύρι πια!
Να 'τανε το ζύμωμα?
Μα έχουμε αυτόματες μηχανές ζυμώματος που ζυμώνουν ομοιόμορφα.
Να 'τανε που πεινούσα πολύ?
Μπορεί.
Πάντως δεν έμοιαζε με το πσωμί που τρώω από τον φούρνο.
Αλλά μπορεί να ήτανε κι η ιδέα μου, επειδή πεινούσα πολύ, δεν ξέρω.