Φώτη μου θα ξεκινήσω ανάποδα.
Φανταστικό το τελείωμα.
Δεν βρήκα το σόλο ιδιαίτερα δυνατά σε σχέση με τα άλλα όργανα όπως είπαν κάποια παιδιά.
Το κομμάτι είναι πολύ ωραίο.
Αλλά θα γκρινιάξω (ακριβώς γιατί είναι πολύ ωραίο).
Τι θα ήθελα (προσωπικό μου γούστο βέβαια, και μπορεί να λέω μπούρδες).
Τύμπανα
Δεν μου άρεσαν (όχι ηχητικά, αλλά στυλιστικά).
Κατεβάζουν χαμηλότερα την ομορφιά του θέματος με αυτό το μονότονο, συνεχές τσούφου τσούφου, μου θυμίζουν μετρονόμο.
Θα μπορούσαν να ξεκινάνε έτσι, αλλά μόνο για να προετοιμάσουν κάποια "έκπληξη" με πιο αραιά και "απρόβλεπτα" χτυπήματα, σε ένα πιο αφηρημένο ρυθμικό μοτίβο (κρατώντας πάντα το βασικό τέμπο φυσικά).
Έτσι όπως είναι "ισιώνουν" το κομμάτι, του αφαιρούν δυναμικές.
Το κάνουν να ακούγεται τετράγωνο, από "επιμελημένα χαοτικό" και "αοριστοφανές" που θα του πήγαινε τέλεια.
Λείπουν
1. Θα ήθελα ένα "χαλί" (από την αρχή σχεδόν) με strings (ή σύνθια ακόμα καλύτερα) που να εντείνουν το space στοιχείο υποβλητικά αλλά με μέτρο, αλλού πιο δυνατά και αλλού πιο σιγά, να καθοδηγούν την επερχόμενη ένταση.
2. Το κλασσικό σου στοιχείο, το "αναπάντεχο".
Θα έπρεπε να είναι το πιο prog κομμάτι σου αυτό, και είναι από τα λιγότερο prog.
Χώσε μια αλλαγή με half tempo, βαριές κιθάρες σε αργόσυρτο riff (σαμπαθιά, ή φλοϋντιά στο "careful with that axe eugene" πχ), και αφού "ξεσπάσει το κακό", ξαναγυρνάς στο υπέροχο θεματάκι με τα αρπίσματα.
Όλα αυτά τα έγραψα (πάντα η προσωπική μου γνώμη) επειδή μου άρεσε πάρα πολύ.
ΕΥΓΕ ΣΟΥ!