Νίκο μου σκέψου την εξής υποθετική περίπτωση.
Ένας άνθρωπος να καλύπτει τις ανάγκες του, αλλά να μην καλύπτει τις επιθυμίες του.
Αυτές τις απωθεί, και γίνονται απωθημένες στον ψυχισμό του.
Η έννοια της "επιθυμίας" είναι πάρα πολύ σημαντική στην ψυχιατρική.
Καθορίζει συμπεριφορές.
Δεν είναι τυχαίο, που αυτήν προσπαθεί να γιγαντώσει το μάρκετιν (και όχι μόνο).
Αυτές οι απωθημένες επιθυμίες έχουν σοβαρή επίδραση και στην αυτοεκτίμηση του ατόμου, και στον ψυχισμό του, αλλά και στην συμπεριφορά του.
Και όσο περισσότερο τις απωθεί, τόσο περισσότερο τον ενοχλούν.
Και έρχεται μια στιγμή, που η ικανοποίηση της επιθυμίας γίνεται ανάγκη, γιατί η απώθηση πονάει, σε κάνει δυστυχισμένο, επηρεάζει σοβαρά την καθημερινότητά σου.
Γι' αυτό οι περισσότεροι άνθρωποι, λειτουργώντας από ένστικτο, προσπαθούν να ικανοποιούν κάποιες από τις επιθυμίες τους που δεν θα τους "ρίξουν έξω" τον προϋπολογισμό.
Ακριβώς για να έχουν την αίσθηση ότι μπορούν.
Για να μην μαζεύεται απώθηση ψυχικά.
Ανοίγουν λίγο το καπάκι της κατσαρόλας να φεύγει ο ατμός, γιατί αλλιώς θα ξεχειλίσει.