fusiongtr

Ρε παιδιά, για να σπάσει έτσι, θέλει βαριοπούλα, και απανωτά χτυπήματα. Πρέπει να έγινε αρκετός θόρυβος, δεν μπορεί κάποιος που μένει δίπλα να μην άκουσε τίποτα. Αλλά και πάλι, για να κάνουν τόση μανούρα και να σπάσουν πόρτα, φαντάζομαι ότι κάτι θα είχαν σταμπάρει. Δύσκολα να πάρουν τέτοιο ρίσκο για την κιθάρα. Πολύ κρίμα πάντως, και μεγάλη η ζημιά. Είναι δύσκολο και ψυχολογικά μετά, αισθάνεσαι ότι μπορεί να σου ξανασυμβεί, και δεν μπορείς να χαλαρώσεις ρε γμτ. Μου είχαν ανοίξει και μένα το σπίτι κάποτε, σπάζοντας την κλειδαριά. Το έκαναν άνω κάτω, αλλά δεν μου είχαν πάρει τίποτα. Και τότε είχα στο σπίτι μια gibson LesPaul standard του 2005, και έναν λαμπάτο Ampeg 50άρη ενισχυτή. Ευτυχώς μάλλον έψαχναν για χρήματα (που δεν είχα).

Ρε φίλε, η εικόνα με την σπασμένη πόρτα που έβαλες είναι πραγματικά σοκαριστική. Δεν ξέρω αν έγινε μεσημέρι ή βράδυ (το 12:00 έχει πολλές αναγνώσεις) αλλά τι στο διάολα? Δεν άκουσε κάποιος γείτονας κάτι? Σου πήραν κι άλλα πράγματα? Πες κάτι περισσότερο. Μετά λες αν έχει κάποιος κάποια πληροφορία. Μόνο ο κλέφτης και ο κλεπταποδόχος μπορεί να έχει περισσότερες πληροφορίες. Και άντε και είδαμε μια κόκκινη Gretsch να πωλείται. Τι κάνουμε? Πώς ξέρουμε ότι μπορεί να είναι η δική σου? Δώσε κάποιες παραπάνω πληροφορίες για την κιθάρα (μοντέλο, χρονολογία, χώρα κατασκευής, κάτι που να την ξεχωρίζει από τις υπόλοιπες). Μην δώσεις serial, αλλά δώσε κάτι να καταλάβουμε ότι μπορεί να είναι η δική σου, αν πέσει κάποια συναλλαγή στην αντίληψή μας. Αν και δυστυχώς το βλέπω δύσκολο.

Σίγουρα υπάρχουν και καλοφτιαγμένα όργανα, αλλά νομίζω ότι ήταν εξαιρέσεις. Εκείνη την περίοδο η Gibson (από όσο ξέρω βέβαια) είχε ρίξει την ποιότητα.

Gibson δεκαετίας 70 δεν έπαιρνα ακόμα και να μου την χαρίζανε πάντως (από 74 και μετά). Δεκαετίας 60 και βέβαια. Καθώς και της χρυσής εποχής 2002-2006 (για Les Paul Standard μιλάω).

Κοίτα να δεις, σίγουρα ο καθένας εννοεί άλλο πράγμα όταν μιλάει για καθαρό ήχο. Αν σκεφτείς όμως ότι το μεγαλύτερο μέρος της jazz κιθάρας είναι παιγμένο με διπλούς, καταλαβαίνεις το πνεύμα μου.

Καλά, είναι σκέτη γλύκα και τα δύο τους. Να τα χαίρεσαι.

Όχι βρε Νίκο. Μια χαρά όργανα είναι και για jazz και για fusion, και για funk και για τα πάντα όλα. Εξαρτάται από το πώς τις χρησιμοποιείς. Δεν χρειάζεται να είσαι και φοβερός παίκτης, εντάξει.

Ωραία εκτέλεση.

Άστο να πάει στο διάολα. Μόνο ο τέρμας κάθεται, οι άλλοι σκοτώνονται.

Δεν ξέρω τι λες εσύ, εγώ πάντως αύριο θα τα φτύσω από την κούραση. Έχει ΠΑΟ - ΑΕΚ και θα στηθώ στην καρέκλα ασούμε. Και μόνο που τους βλέπω να τρέχουν κουράζομαι.

Πάμε και μια βόλτα από Κεντάκυ.

Κι άλλο Alter Bridge.

Εγώ είμαι σε πιο σκληρή διάθεση.

Εγώ πάντως εδώ ακούω ίουϊ.

Πολύ επιγραμματικά, από όσα έχω διαβάσει και πιστεύω, να πω ότι είναι εντελώς λάθος να συγκρίνουμε την "εξυπνάδα" διαφορετικών πλασμάτων, ή να την μετράμε με δείκτη τους νευρώνες και τον αριθμό τους. Γι' αυτά που χρειάζεται ο σκύλος έχει την απαραίτητη εξυπνάδα (και παραπάνω από την απαραίτητη), και η γάτα το ίδιο. Επίσης ο αριθμός των νευρώνων ως δείκτης εξυπνάδας θεωρώ ότι είναι ανεπαρκής, γιατί δεν λαμβάνει υπόψιν του το πώς είναι το σώμα κάθε πλάσματος και πώς οι νευρώνες αυτοί επικοινωνούν με αυτό και το "χρησιμοποιούν". Πχ, τα μουστάκια της γάτας, είναι απίστευτα ακριβής δείκτης θερμοκρασίας, υγρασίας, καθώς επίσης και τα αυτιά της έχουν απίστευτες ικανότητες στην σύλληψη ερεθισμάτων. Η γάτα "μιλάει" χρησιμοποιώντας πάνω από 100 διαφορετικούς ήχους, ενώ ο σκύλος περίπου 10. Να πω επίσης, ότι είναι μύθος ότι η γάτα δεν εκπαιδεύεται. Φυσικά και εκπαιδεύεται, αλλά με διαφορετικό τρόπο από τον σκύλο. Την γάτα πρέπει να την κάνεις να θελήσει να κάνει κάτι. Κάθε γάτα που ζει σε ένα σπίτι μαζί με άλλες γάτες, δεν ξέρει/αναγνωρίζει μόνο το δικό της όνομα, αλλά και τα ονόματα των υπόλοιπων γατών στο σπίτι. Από προσωπική εμπειρία, να πω ότι ανοίγω το παράθυρο και φωνάζω ένα όνομα, και έρχεται μόνο η συγκεκριμένη γάτα (που είναι πχ στο απέναντι οικόπεδο). Να πω ότι η Σφαίρα μας (όνομα γάτας είναι αυτό), πριν κλείσει χρόνο, άνοιγε την μπαλκονόπορτα απ' έξω (κλειστή αλλά όχι κλειδωμένη φυσικά), πράγμα απίθανο, γιατί ακόμα και η μάνα μου δυσκολεύεται (είναι βαριά η πόρτα). Ο δε Τομ (έχει φύγει) 6 μηνών πηδούσε στο χερούλι της πόρτας και κρεμόταν με δύναμη για να το κατεβάσει (και να ανοίξει την πόρτα). Από αυτά που έχω διαπιστώσει, καταλαβαίνουν σχεδόν τα πάντα, άσχετα με το αν θέλουν να κάνουν αυτό που λες. Επειδή έχω και (μικρή) εμπειρία με σκύλους, μπορώ να πω ότι δεν βλέπω σοβαρές διαφορές όσον αφορά στην κοινωνική και συναισθηματική νοημοσύνη. Τις διαφορές τις βλέπω στον τρόπο που την εκφράζουν. Όσο παράξενο και αν φαίνεται σε μερικούς, όταν θέλει πχ η Κούκη νερό (έχει αδειάσει το μπολάκι), έρχεται και μου τραβάει το παντελόνι και μου μιλάει, με πάει στο άδειο μπολάκι, και κάθεται και κοιτάζει μια το μπολάκι μια εμένα. Όταν θέλει η Λίζα να βγει έξω, πάλι έρχεται και με τραβάει απ' τα πόδια, και με πάει στην πόρτα, μετά κάθεται και κοιτάει το χερούλι. Όποια θέλει να μπει μέσα, απλά χτυπάει την πόρτα. Αλλά χτυπάει σαν άνθρωπος. Έχω κατατρομάξει πολλές φορές όταν είναι νύχτα και χτυπάνε την πόρτα. Τέλος πάντων είναι πάρα πολλά αυτά που θα μπορούσα να πω, αλλά δεν γίνεται να τα γράψω όλα.

Έχω ήδη πει σε άσχετο νήμα ότι δεν έχω καλή γνώμη για το ανθρώπινο είδος (κι εγώ μέσα σ' αυτό φυσικά). Οπότε δεν είναι απλά πικρία, είναι (όπως το είπες) μάλλον αποστροφή.

Που να φανταστώ βρε Νίκο μου ότι είναι σοβαρή η περίπτωση ... Ζητώ συγγνώμη. Κι εγώ είχα ημικρανίες κάποτε και ξέρω. Αλλά να ακούει κάποιος μια το ένα μια το άλλο μου φαίνεται κάπως.

Αααα, η κοπέλα είναι διχασμένη προσωπικότητα λοιπόν, μια ακούει το ένα και μια το άλλο. Οι πύλες της αβύσσου τελικά, είναι στα αυτιά μας.

Ε όχι και Κυριακές ρε φίλε. Πρέπει κάποια στιγμή να ξεκουραστούμε κι εμείς ασούμε.

Και αν είναι μετά τις 10:00 το βράδυ, πρέπει να ζητήσεις προσαυξημένη αμοιβή λόγω εργασίας την νύχτα. Σκέτη κούραση. Μόνο τα γδύσου-ντύσου φτάνουν.

Δηλαδή ρε παιδιά συγγνώμη τώρα. Έχεις λέει δύο παιδιά, τον Γιάννη και τον Λώρελ. Αν βάλεις αυτό να ακούγεται, και έρθει ο Γιάννης, θα πρέπει να τα πας και τα δύο στον γιατρό. Ο ένας δεν ακούει το όνομά του, και ο άλλος νομίζει ότι είναι ο άλλος αδερφός.

Θα διαφωνήσω κάθετα και οριζόντια. Αλλά είναι πολύ μεγάλη κουβέντα.

Εμένα μου την σπάει η βραδινή ρουτίνα πριν πέσω για ύπνο. - Ξεσκεπάσου - Σήκω από τον καναπέ - Τσίσα - Πλύνε δόντια - Βάλε πυτζάμες - Κοίτα αν έχει μείνει τίποτα που πρέπει να κάνεις στον υπολογιστή - Κλείσε το pc - Βάλε αντικουνουπικό - Φέρε νερό - Πιες το μισό - Φέρε τα σκεπάσματα από τον καναπέ - Στρώσε το κρεβάτι - Φέρε τον ατμοποιητή στο δωμάτιο - Τράβα δύο τζούρες - Κλείσε το φως - Ξάπλωσε - Σκεπάσου - Κλείσε τα μάτια - Ξανάνοιξέ τα - Σκέψου κάτι όμορφο - Ξανακλείσε τα μάτια - Διάολε ένα κουνούπι μέσ' το αυτί σου - Περίμενε κανένα εικοσάλεπτο να κάνει δουλειά το αντικουνουπικό - Μετά σου φεύγει ο ύπνος

Εντάξει, το 'πιασα το υπονοούμενο.

Μήπως αυτός έχει και κανένα "-Κ" στο τέλος του ονόματος?