fusiongtr

Ρε π$%#στη μου, μπας και είμαι δημόσιος υπάλληλος και δεν το ξέρω? Και το 90% των ανθρώπων που δουλεύαμε μαζί? Και οι μισοί ροκ σταρς?

Λοιπόν άκου τώρα στόρυ. Στην εταιρεία που δούλευα, ήμουν κι εγώ στο λογιστήριο, και στο οικονομικό τμήμα γενικότερα. Δίπλα μου ακριβώς ήταν μια κοπέλα που είχε αναλάβει το τμήμα προσωπικού και την μισθοδοσία. Η εταιρεία (όμιλος τριών εταιρειών) ήταν εταιρεία logistics, και είχε και αποθήκες. Εκεί λοιπόν στις αποθήκες, δούλευε κάθε καρυδιάς καρύδι. Ένας εργαζόμενος λοιπόν, ο οποίος ήταν λίγο .... "ελαφρούλης" στο μυαλό, είπε στην κοπέλα της μισθοδοσίας ότι έπιασε και 2η δουλειά σε υπουργείο, και ρωτούσε αν αυτό δημιουργούσε πρόβλημα με τα ένσημα. Δεν το πήραμε και πολύ σοβαρά. Κάποια στιγμή χρειάστηκε να τον βρει επειγόντως η κοπέλα, να του πει κάτι για την πληρωμή του. Παίρνει τηλέφωνο σπίτι του, το σηκώνει η μάνα του, και της λέει ότι είναι στην άλλη δουλειά στο υπουργείο, και της δίνει το τηλέφωνο της δουλειάς αυτής. "Ρε συ, όντως αυτός δουλεύει σε υπουργείο?" αναρωτηθήκαμε. Τον παίρνει λοιπόν τηλέφωνο, και το σηκώνει κάποιος άσχετος. "Καλησπέρα, μπορώ να μιλήσω στον Μανώλη?" ρωτάει η κοπέλα. Και της απαντάει ο άλλος ... "Δεν είναι εδώ τώρα, έχει πάει τους καφέδες και ένα ούζο στον τρίτο, πάρτε πάλι σε λίγο". Υπάλληλος σε καντίνα δίπλα σε υπουργείο ήταν το παλικάρι.

Δηλαδή είναι λογιστής? Αν ναι, είναι α τάξης, β τάξης, κλπ? Βοηθός λογιστή? Υπάλληλος γραφείου? Καταχωρητής δεδομένων? Εκτυπώνει/εκδίδει παραστατικά? Υπογράφει ισολογισμούς? Καταχωρεί απογραφές? Είναι στο τμήμα μισθοδοσίας? Είναι χιλιάδες πράγματα που κάποιος μπορεί να κάνει σε ένα λογιστήριο. Και κάθε ένα από αυτά, έχει διαφορετικό μισθολογικό καθεστώς.

Με ειδικότητα?

Κάποια στιγμή παλιά που ήμανε μικρούλης, είχαμε πάει οικογενειακώς με τους γονείς μου στην Ιταλία. Πάμε που λέτε να φάμε σε μια τρατορία. Εκεί που τρώγαμε λοιπόν, μου έρχονται τσίσα. Ρωτάω που είναι η τουαλέτα, πάω, και τι να δω. Στην είσοδο, υπήρχε ένα πιατάκι με λεφτά (κέρματα). Δεν το είχα ξαναδεί αυτό εδώ πέρα και μου φάνηκε πολύ παράξενο. Αφού έκανα τσίσα μου λοιπόν, βούτηξα όλα τα κέρματα από το πιατάκι φεύγοντας. Όταν είχαμε φύγει πια από την τρατορία, ρώτησα τους γονείς μου, αν οι άνθρωποι εδώ πληρώνουν για να κατουρήσουν. Όταν πήρα αρνητική απάντηση, έβαλα το χέρι στην τσέπη κι έβγαλα τα κέρματα. "Και τότε γιατί είχε ένα πιάτο γεμάτο λεφτά στην τουαλέτα?" Κάγκελο οι γονείς μου.

Για να στο πω απλά, αν σου πούνε ότι ο Άη Βασίλης θα σου φέρει τελεκάστερ την Πρωτοχρονιά, μην την περιμένεις. Πήγαινε χτύπα μια Les Paul ή μια Parker μόνος σου.

.... εγώ τον κόβω φέτες.

Δηλαδή ρε παλικάρι, έπρεπε να φτάσουμε 17 σελίδες για αρχίσεις να μας λες τι πραγματικά συμβαίνει? Με το τσιγκέλι θα στα βγάζουμε? Λύση. Φώναξε την καρακάξα που καλεί την αστυνομία ένα μεσημέρι για grilled greek loukaniko ston popo tis. '"Διάλεξε από που θέλεις να το φας μωρή. Από το στόμα ή ..." Ακόμα και η αστυνομία θα έρχεται να φάει μαζί σας μετά.

Δεν ξέρω για τα άλλα, αλλά αυτό μου το έλεγε η γιαγιά μου για να κοιμηθώ όταν ήμουν μικρός. Αλλά γρήγορα κατάλαβα ότι δεν μπορεί να είναι αλήθεια. Κι ας πίστευα τότε ακόμα στον Άη Βασίλη.

Αυτό ακριβώς, ισχύει και με αυτούς τους regulars που έρχονται εδώ. Έλα να δεις την γλύκα. Έλα να σε αρμέξουμε κι εμείς εδώ. Τι δηλαδή, τόσα λεφτά που έκανες στα ξένα μόνος σου θα τα φας? Να δώσεις και σε μας, το Ελληνικό κράτος δηλαδή.

Περιγράφεις μια ειδυλλιακή κατάσταση που για τους περισσότερους από μας είναι ουτοπία.

Φαντάζομαι (φαντάζομαι λέω) ότι και με μια φορά θα το πιάναμε το νόημα. EDIT: Ώπα, εντάξει, έφτιαξε.

Κώστα μου θα σου δώσω μια συμβουλή. Βρες μια δουλειά να βγάζεις 15 χιλιάρικα την μέρα, και να είσαι σίγουρος ότι θα μπορείς να πάρεις όποιο συνθεσάιζερ θέλεις. Να ντα δώσεις στον Βελόπουλο να ντα πουλήσει στην τελεόραση, μαζί με την αυτοβιογραφία του Ιησού, να χεστείς στο τάλαρο. Μέχρι κι εγώ θα ντα παραγγείλω ασούμε.

Για να γλιτώσετε από την τελεκαστερίνη, πρέπει να κάνετε θεραπεία με γκιμπσονόλη, λεσπολόνη και στρατοκαστερίνη για 335 μέρες.

Έπιασες λέει κάπως αξιοπρεπή δουλειά με 800 ευρώ, μετά από μήνες ψαξίματος και κοροϊδιών που θα έχεις φάει, και είσαι τρισευτυχισμένος. Παίρνεις το αμάξι να πας πχ Μαρούσι από Καλλιθέα, και ρίχνει ψιλόβροχο. "Μια χαρά" σκέφτεσαι, "στην Γερμανία τώρα θα έριχνε καρέκλες". Έλα όμως που στην Γερμανία, και βόμβες να πέφτουν θα φτάσεις περίπου στην ώρα σου. Εδώ όταν πέφτει ψιλόβροχο γίνεται της π%$#νας. Φρακάρουν οι δρόμοι, δεν λειτουργούν τα φανάρια, τρακάρουν και καναδύο ηλίθιοι, και εσύ παίζεις παιχνίδια στο κινητό πίνοντας την φραπεδιά σου στο αμάξι που έχει ακινητοποιηθεί στην κυριολεξία στην κίνηση, βλαστημώντας την ώρα και την στιγμή. Φτάνεις κατά το μεσημεράκι στην δουλειά, και αντί να φύγεις στο οκτάωρο που έχεις συμφωνήσει να δουλεύεις, φεύγεις στο εντεκάωρο, γιατί "δεν τελείωσες την δουλειά, που ετοιμάζεσαι να πας?" Και η ρουφιάνα η δουλειά τελειώνει μόνο το Σ-Κ, που όμως ξυπνάς από τα αξημέρωτα από τα τηλέφωνα των συναδέρφων γιατί "προέκυψε ένα απρόοπτο" (πάντα κάτι προκύπτει). "Δεν πειράζει" λες, "Σάββατο είναι σήμερα", φτιάχνεις ένα καφεδάκι, και ανοίγεις τον υπολογιστή. Όμως ... η κυρά Μάρω από δίπλα βλέπει Μενεγάκη στη διαπασών γιατί έχει βάλει σκούπα, και πρέπει να ακούει και το πρωϊνάδικο ταυτόχρονα. Πάει μεσημεράκι "επιτέλους ησυχία" σκέφτεσαι. Αμ δε ... Ο κυρ Μήτσος από απέναντι, που έχει πιεί τα ουζάκια του έχει μερακλώσει. Και να σου ο Ρέμος σε τέρμα ένταση, να σου η Βανδή, να σου ο Οικονομόπουλος, να σου ο Βολάνης. Περιμένεις πώς και πώς να έρθει η Κυριακή το βράδυ και να ξαναπάς την Δευτέρα στην δουλειά γιατί στο σπίτι δεν θα αντέχεις άλλο. Μια μικρή εικόνα καθημερινότητας, χωρίς ίχνος υπερβολής.

Δώσε παλικάρι μου, δώσε επιτέλους να αποτινάξουμε από πάνω μας τον ζυγό των influencers.

Δύο γενικά λόγια επί του θέματος. Γράψατε κάποιοι για το αν τα κίνητρα συμπεριφοράς έχουν να κάνουν με τον εαυτό κάποιου ή τους άλλους. Ο άνθρωπος είναι χρησιμοθηρικό ον. Όλα για τον εαυτό του τα κάνει. Ακόμα και αυτά που κάνει με γνώμονα τους άλλους, δεν θα τα έκανε αν η ευχαρίστηση/χρησιμότητα που έπαιρνε από αυτά (έστω έμμεσα) δεν ήταν μεγαλύτερη από το όποιο κόστος έχουν. Σε αυτό συμπεριλαμβάνεται ακόμα και η (αυτό)θυσία κάποιου. Οι βασικοί λόγοι που κατά την γνώμη μου θα ήταν ικανοί να κάνουν κάποιον να θέλει να επιστρέψει είναι οι εξής ... - Δραματική αλλαγή προς το χειρότερο των συνθηκών ζωής/εργασίας - Μια φοβερή ευκαιρία που βρέθηκε ξαφνικά εδώ γι' αυτόν. - Σοβαρό θέμα (υγείας, ψυχικής/σωματικής ή ανάλογο) κάποιου αγαπημένου προσώπου ή του ίδιου - Επιλεκτικά (πάντα κρατάμε τα καλύτερα συναισθήματα από τις αναμνήσεις μας εξωραΐζοντας την πραγματικότητα του παρελθόντος) όμορφες αναμνήσεις από την ζωή εδώ, πράγμα που κάνει πλασματική την σύγκριση με τον τωρινό τρόπο ζωής του. Είναι κι άλλα, αλλά δεν μου έρχονται τώρα.

Κάτι έχεις μπερδέψει εσύ. Έχουμε οικογενειακή διακυβέρνηση, ηλεκτρονική συνταγογράφηση, και άϋλο γιατρό.

Να τα μας ... Κάτι έχουμε πάθει εδώ μέσα τελευταία με τα ονόματα ...

Δεν ξέρω αν μετά από αυτό υπάρχει γυρισμός ....

Τι κουκλιά είναι αυτά !!!!!

Ωραίο review Νέκκονα. Θύμησέ μου όμως πριν πόσους μήνες (ίσως και πάνω από χρόνο) είχα προβλέψει ότι θα σε ρίξουνε κι εσένα στην τελεκάστερ? Φαίνεται το πράγμα, για το πώς δουλεύουν οι influencers. Πρώτα σε βάζουν στα μαλακά (Gretsch) και μετά σε ρίχνουν στα σκληρά (τελεκάστερ). Σε λίγο σε βλέπω κι εσένα να χρειάζεσαι απεξάρτηση. Μεγειές και καλόπαιχτη.

Βρε παλικάρι μου, ποια είναι τα μειονεκτήματα στα οποία αναφέρεσαι (γι' αυτά που εσύ θεωρείς μειονεκτήματα φυσικά)? Γιατί αν είναι μειονέκτημα για σένα το ότι δεν έχεις επαφή με συγγενείς ή παιδικούς/εφηβικούς φίλους, αυτό θα μπορούσε να συμβεί ακόμα και αν ήσουν σε άλλη πόλη στην Ελλάδα. Για κάθε άνθρωπο τα πράγματα είναι διαφορετικά, γι' αυτό ρωτάω σε ποια μειονεκτήματα αναφέρεσαι. Να ρωτήσω επίσης το εξής. Είσαστε 10 χρόνια όπως είπες στην Γερμανία. Δεν δημιουργήσατε εκεί έναν κύκλο ανθρώπων με τους οποίους να κάνετε παρέα, να θεωρείτε φίλους, να περνάτε καλά μαζί, και να μοιράζεστε την καθημερινότητα? Αυτοί οι άνθρωποι δεν σας καλύπτουν συναισθηματικά και ψάχνετε τις παλιές φιλίες σας εδώ? Μετά, φύγατε όπως είπες εντελώς στον αέρα, χωρίς τίποτα. Εκεί τα καταφέρατε, φαντάζομαι με πολύ αγώνα. Και όλη σας αυτή την προσπάθεια την πετάτε στα σκουπίδια έτσι απλά? Τέλος πάντων είναι πολλά που μου δημιουργούν απορίες, αλλά πάλι υπάρχουν πολλοί που νιώθουν αυτό που λέμε "νόστο". Ο καθένας κάνει τις επιλογές του.

Λοιπόν για να τελειώνουμε ... Διαλιέχτε ασούμε. Η Γερμανία Και η Ελλάδα Το καταλαβαίνω Νέκκονά μου. Απόλυτα σεβαστό φυσικά.

Βρε Νέκκονά μου τι λες? Τι δουλειά έχει ο "τόπος" με το "έθνος"? "Εθνική συνείδηση" έχει ο άνθρωπος όπου και αν ζει (αν το θέλει φυσικά, γιατί και αυτό είναι ένα θέμα για συζήτηση). Τον τόπο όλοι τον πονάμε, τους ανθρώπους του δεν γουστάρουμε και δεν αντέχουμε. Μια χαρά είναι ο τόπος. Οι άνθρωποι που ζουν εδώ και τα μυαλά που κουβαλάνε αιώνες τώρα είναι το πρόβλημα. Αυτό είναι ΤΕΡΑΣΤΙΟ πρόβλημα. Και το ξαναλέω ΤΕΡΑΣΤΙΟ. Αυτός ο τρόπος που μεγαλώνουν τα παιδιά εδώ, ευθύνεται για πάρα πολλά από τα δεινά της Ελληνικής κοινωνίας. Ίσως είναι η πηγή του κακού.