dimicupo

Καθαρίζω το πατάρι της ζωής μου και πριν τα κατεδαφίσω όλα, κάνω κάτι που αισθάνομαι την ανάγκη,όχι γιατί έτσι πρέπει,αλλά γιατί έτσι είναι. Συγγνώμη Yameth,συγγνώμη Superfunk,συγγνώμη απ¨όσους και όσες όποτε έθιξα,έβρισα,υποτίμησα,και ότι άλλο κακό. Απόλυτη και ειλικρινής συγγνώμη. Να χαίρεστε τα πάντα,και να σας αγκαλιάζουν με αγάπη. Γεια σας,ευχαριστώ και λυπάμαι για ότι. Τον βλακώδη τίτλο τον έβαλα για να διαβάσουν όσο περισσότεροι τα παραπάνω.

ΩΠΑ! (edited)

Οτι κι αν κάνεις,ποτέ μα ποτέ δεν αντικαθιστούμε ασφάλεια με μεγαλύτερη της,γιατί στην χειρότερη δεν έχεις ασφάλεια.Πάντα υπάρχει λόγος που η ασφάλεια κάηκε.Αυτόν προσπαθούμε να εντοπίσουμε και να εξαλείψουμε . Το αίτιο,όχι το αιτιατό,γιατί ενδέχεται η ζημιά να εξαπλωθεί,ακόμα και να κινδυνεύσεις.

....για μια φορά ας μην ακούγονται γενικότητες τύπου "στην Ελλάδα αυτό ή εκείνο",γιατί άλλο ο ουδέτερος κόμβος,άλλο η γείωση.Εν πάσει περιπτώσει,εδώ προσπαθούμε να αλληλοβοηθηθούμε,οπότε το κόβω εδώ και πάω στο εν κατακλείδι. Οπως σου είπε ο Χαρίλαος,έκαστος εις το είδος του.Καλείς ένα αδειούχο ηλεκτρολόγο να κάνει μια αυτοψία,και σιγά σιγά ανανεώνεις την παλιά εγκατάσταση ακολουθώντας τις οδηγίες του......μμφφμμμ.....

Είναι το "symphonie pour une voix" του Saint Preux,βασισμένο στο ομόνυμο εξαίρετο κλασσικό έργο του Fransis Goya......Αυτά...........

Το βρήκα επιτέλους και θεώρησα ότι πρέπει να με συγχαρώ προσωπικά μέσω του νοιζ,που πάντα δίνει λύσεις ;D

Και για την ιστορία και μόνο,το καρεκλάς βγήκε απο το "καρικλά καρικλά" που φώναζαν οι επισκευατζήδες αθίγγανοι καρεκλών,για το ετυμολογικόν λοιπόν,όταν κάποιος σε αποκαλούσε καρεκλά,εννοούσε "Γύφτο".Μέγιστη καρεκλιά εθεωρείτο το παντελόνι τζήν με ζώνη,πουκάμισο με γιακά που έσφαζε τους διπλανούς,φαβορίτα "καμπάνα" και ενίοτε μύσταξ,ΟΠΟΙΟΣ χόρευε σε οτιδήποτε,τα ηλίθια σώβρακα τύπου σλιπάκι με τρύπα,το τάκα-τάκα,οι boney m,ο καφάσης,και.....ούφ βαρέθηκα...

α,οχι,οχι,συγγνώμη άν έγινα ακατανόητος.Εαν δεν τηρήσεις τα παραπάνω το πιθανότερο, θα έχεις μια ψυχρή κόλληση.Μια ψυχρή κόλληση,είναι μια ψυχρή κόλληση,κάτι σαν το "ντρίγκι ντρίγκι μάννα μου" του Ρούσσου. Αυτό,ΔΕΝ ΔΙΟΡΘΩΝΕΤΑΙ. Εγώ είπα,τι πρέπει,για να μή γίνει ψυχρή. Επανασυγνωμμολογώ.

Υπάρχει μία πατέντα για τα οξειδωμένα μπλεντάζ,που ξέρουμε κάποιοι παππούληδες. Θέλει όμως τη δέουσα προσοχή,μη μου μιλάτε μετά για εγκαύματα,οκ ? Λοιπόν,παίρνετε ένα φλυντζανάκι και βάζετε δύο δάχτυλα aqua forte (αραιό διάλυμα υδροχλωρικού οξέως,αυτό που χρησιμοποιούσε παλια η μαννούλα για τα είδη υγιεινής.) Κόβετε τρία εως τέσσαρα κομματάκια λεπτής γαλβανισμένης λαμαρίνας. Φοράτε τα διάφανα προστατευτικά γυαλάκια. Ρίχνετε μέσα στο διάλυμα τα κομματάκια της λαμαρίνας. Ακολουθεί χημική αντίδραση με μικρή αύξηση θερμοκρασίας και έκλυση τοξικών ατμών,για μερικά δευτερόλεπτα. Οταν σταματήσει η αντίδραση,βυθίζουμε το τμήμα του μπλεντάζ που θέλουμε να καθαρίσουμε για 10 έως 30 δεύτερα.(Ανάλογα πόσο αραιό είναι το εμπορικό προιόν που αγοράσαμε) Μόλις το βγάλουμε,θα λάμπει σα να βγήκε απο το εργοστάσιο κατασκευής,και η κόλλησή μας θα είναι άψογη. Προσοχή,ανάλογα με το πάχος των αγωγών και τη διάμετρο τους,ανάλογο κολλητήρι. Μη περιμένετε να κολλήσετε κανένα μπλεντάζ στρατιωτικών προδιαγραφών με 20ρι κολλητήρι,οκ ? Και,ξεχάστε την απαρχαιωμένη "πάστα" συγκόλησης, "σολντερίνη" ή όπως αλλιώς τη λένε. Μεσοπρόθεσμα δημιουργεί τη δική της διάβρωση στο χαλκό,στη μύτη του κολλητηριού,η όλη δουλειά πάει χαμένη,και δεν κερδίζετε τίποτε. Πειραματιστείτε με άχρηστα κομμάτια και διάφορης ισχύος κολλητήρια πρίν κάνετε το τελικό βήμα. Ελπίζω να χιονίσει σύντομα....φιλάκια

...ναι,ήμουν κι εγώ με ένα φιλαράκι που έφυγε πια.Στυφή γεύση μου έμεινε,μπάτσοι,συχαμοποίηση και τα νεύρα μας στο κόκκινο....άκου τριάντα χρόνια..μια κωλοεξέδρα απο παλέττες ντυμένη με σάπιες κυλόττες,ήχος αλ αράμπια......τέσπα,το ότι ήταν ο Ρόρυ,δεν καθαγιάζει το σύμπαν.Απο τότε εδώ όλοι για αρπαχτές .....γειά μας

Μπορώ να καταργήσω το ελεεινό και τρισάθλιο τρέμολο αυτής της κιθάρας με ένα ποιοτικούλικο σκέτο καβαλλάρη,που να ταιριάζει χωρίς κοψίματα,σκαψίματα κ.λ.π. ? Αφενός δεν το χρησιμοποιώ,αφετέρου είναι ο ορισμός του μηχανολογικού απαράδεκτου,(ξεκουρδίσματα,τριξίματα). Ευχαριστώ, Δημήτρης

Ασε που αν οι επικές μάχες που έχουν λάβει μέρος στο νοιζ για το αν στο τελικό ηχητικό αποτέλεσμα μιας ηλεκτρικής εμπλέκονται και τα ξύλα.....πρέπει να το διπλοσκεφτείς.....παίζει όσο πιο σκούρο το χρώμα,πιό "γλυκός" ήχος,με έμφαση στις μεσαίες και "ισοσταθμισμένο" sustain,πας δηλαδή προς μπλουζοκαντροψιλο-τζαζεμένες καταστάσεις....μια ιδέα λέω,μή βαράτε... 8)

Απλά δεν γίνεται.Οχι να βάλεις ρυθμιστή.Μόνο που τότε χαμηλώνοτας τη φωτιστική απόδοση,δεν θα έχεις το επιθυμητό αποτέλεσμα.Υποθέτω ότι δεν είναι κάτι τόσο απλό όπως κάποιες λάμπες πίσω από έγχρωμα φίλτρα,αλλά πρέπει να υπάρχει και ένα οπτικό σύστημα συγκέντρωσης - μεγέθυνσης.Αν είναι έτσι,ξέχνα το,γιατί μόνο θολούρα κα απογοήτευση θα πάρεις.Επίσης με τόσο μεγάλες λάμπες πρέπει να υπάρχει και σύστημα απαγωγής θερμότητας (ανεμιστήρες ή κάτι σχετικό).Ακόμη κι αν δεν υπάρχει οπτικό σύστημα που προανέφερα,πρόσεξε να ντιμμάρεις μόνο τις λάμπες,και όχι το σύστημα ψύξης ή κίνησης,γιατί κινδυνεύεις ακόμη και με φωτιά..βέβαια μπορεί και να είμαι τελείως λάθος και να λέω μπούρδες... Φιλικά, Δημήτρης

Γεια σου και σένα :D΄ ..μάλλον αναφορικά με την εκτέλεση είναι το απόλυτο,ότι γράφει η παρτιτούρα,solid rock....πάντως εκεί που λές "τέχνη και άποψη" ,ξεφεύγουμε απο μια σουρωμένη η ανίκανη μπάντα και ενδέχεται να συζητήσουμε για ικανούς μουσικούς με ανατρεπτικό χαρακτήρα που ψάχνονται και δε θεωρούν σχεδόν τίποτε δεδομένο.Εκεί και να απαγορεύεται,επιτρέπεται για άλλους λόγους,μπορεί κάποιοι να θυμώσουν,αλλά ευτυχώς ακόμη δεν έχουμε ....αστυνομία τέχνης.....ελπιζω..... ::)