sultan of string

τώωωρα ψώνισες απο σβέρκο

λοιπόν, μετα απο μεταμεσονύκτιες διαβουλεύσεις και αποστολές Κυριακή πρωί, αντί να πάμε εκκλησία, καθόμαστε και μπασιόμαστε Ιδού το πόνημα..... feel.wav

πσσσ παιδιά... κρίμα είναι... να χαρεί ο άνθρωπος..

long long long long time ago....

παιδιά σταματάτε να απαντάτε στα νήματά του γιατί όπως πάει σε λίγο θα μπεί το στούντιο υποθήκη...

μια χαρά είναι για 2 ώρες ή κάτι τέτοιο. Δεν ξέρω μπορεί να είμαι υπερβολικός. Αν έχεις κέφια στείλε μου ένα 2 πρη μαστερ τρακς να βάλω μπάσο. Μπορεί να το κάνω και χειρότερο, αλλά αλλιώς θα το φανταζόμουνα

εεεεελαφρώς βελτιωμένο. Ηχητικά περισσότερο. Η ουσία είναι το τι παίζεις, στο μπάσο. Elementary. Τα άλλα είναι κάπως βελτιωμένα. Αλλά είπαμε, μπαίνει κατ ευθείαν στο ψητό Δεν έχει μέρη έτσι ώστε να ξεχωρίζει. Αυτά που έκανες προς το τέλος λίγο το βελτιώνουν, αλλά θέλει ανάσες. όχι ότι δεν στέκει σαν μια καλή, ακριβή άσκηση μοιάζει

χωρίς να θέλω να σε απογοητεύσω και κιθάρα και μπάσο πρέπει να έχεις κάποια παικτική εμπειρία για να το μιμηθείς...

1.5 λεπτό για να αλλάξει κάτι.... ενώ η παραγωγή είναι στημένη καλά. Τα τύμπανα πολύ μηχανιστικά

δεν ξέρω τι λες, δεν παρακολούθησα όλο το νήμα, γιατι ως συνήθως εξετράπη. Ακουσα το bandcamp. Υπάρχει κάτι άλλο?

όμορφο κομμάτι, θυμίζει όλα αυτά που αναφέρθηκαν και προσωπικά δεν γνώριζα, γιατί τον Αβραμίδη τον ήξερα μόνο από αυτά που παρουσιάζε εδώ πριν κάποια χρόνια και με την Σιετή. Δεν μου αρέσει καθόλου το εφέ που έχει μπεί στη φωνή. Βρωμίζει χωρίς λόγο, χωρίς να δίνει κάποιο χαρακτήρα. Τα πνευστά άψογα ως συνήθως, αν και λίγο εκτός τόπου σε τέτοιου είδους κομμάτι (για τους περισσότερους - για μένα όχι)

Είναι πολύ όμορφο, στα γνωστά πλαίσια των υπερπαργωγών cos, αλλά εντάξει τις ενστάσεις μου τις έχω. α. βασικά είναι σχεδόν μονοτονικό, ασχετα αν υπάρχει ένα υποτονικό ριφ, αυτό το κάνει κουραστικό. Του λείπει τουλάχιστον ένα ακόμα μέρος, κάτι να γίνει και να επιστρέψει β. το μπάσο....σχεδόν απαράδεκτο για την υπόλοιπη δουλειά που έπεσε γ. η κιθάρα, ενώ είναι πειστική ηχητικά, οι δρόμοι της είναι μη κιθαριστικοί δ. τα δρακουλέ μπα μπα, γιε γιε είναι λίγο αποπροσανατολιστικά, ενώ το do you feel me forever στέκεται απο κάθε άποψη. γενικά το ακούς και περιμένεις επί 3 λεπτά να πάει κάπου, και τελειώνει. Σαν ρυθμικό στήσιμο κλπ παραγωγή είναι όπως πάντα σχεδόν άψογο. Μπράβο για το κουράγιο και την επιμονή (εμμονή) να φτιάχνεις κάτι και να το προσφέρεις σε ένα σχεδόν ράθυμο και ναρκωμένο ακροατήριο που δεν ξεκολλάει από το σύνδρομο του καναπέ

Κοινως ο καθε τσεος δεν μπορει να συζηταει επι μέρες με διαφορους που εχουν διαφορετικα όνειρα για να βγαλει 5 φραγκα η εταιρεία (σ ευχαριστώ ω)

Διακρινω εντασιν τινα

Λεκτική γεφυρα ωρε. Μια και τα πας καλα με τον Μπαμπινιώτη

Το ειχε πει. Στο παρτυ που εγινε μονο απο την εταιρεία εγινε κλαμα. Αλλα τοτε τα δολλαρια ηταν φτηνότερα απ τα μαρούλια

Λαμπης...Γιάννη μου...

Σιγα τους δισκους που εφτιαξε και πούλησε. Γουαναμπης ηταν. Απο τυχη εκανε παραγωγη σε ενα #1 καντρυποπ απο τις 10δες είδη που μετρανε στις ΗΠΑ

Την ευχή μου ναχετε και πιειτε μια μπυρα και για μενα

είναι λίγο σαν τα αυγά του Πάσχα. Μόνο ΑΝΑΤΟΛΗ. ε τι, βάφονται τα αυγά με.....χορδές???

κάντρυ σουπ λέγεται αυτό. Κάντρυ με DX7.... και ντιστόρσιο

και...πού ακριβώς ???

το κάνει κι αυτός και μάλιστα σε δυο μεριές κοντεύει, οσονούπω