sultan of string

Σε κατι μου φερνει αυτή...

Ναι καλα, αμα βαζω γω φβ πεφτει παντόφλα

Δεν ξερω τετοια λειτουργία. Αν υπαρχει θα ήθελα να την μαθω

Πρωτον Αν γραφεις τα takes με λουπα αυτα παντα ξεκινάνε μαζι. Δευτερον Αν ξεκινας τη λουπα απο ακεραιο μετρο ολα ειναι συγχρονισμενα στο πρωτο. Αν τυχει και μετακινηθει ενα το φερνεις στην αρχή του μετρου

Οχι δυστυχώς

Για μενα στη θεση #1 μαζι με τον Μάνο

Πλεον είμαστε εγω ο Φριπ κι ο Χακετ

σήμερα όχι κάποτε όμως...... ? σήμερα ακόμα και να απλώσεις το χέρι να τη σηκώσεις από τη βάση το σκέφτεσαι

δεν είναι κακοσεταρισμένη βαργιά είναι

και γω αυτό θα έκανα, γι αυτό σε κάποια φάση πριν 10-12 χρόνια πήρα 3 φτηνές μαζί και άφησα την καλή στην άκρη

να κρατήσεις ή να πουλήσεις?

κι αυτά συλλεκτικά είναι μη νομίζεις οτι έχουν μείνει πολλά. Αλλά μόνο η σκέψη ότι κάποτε ήταν εκατομύρια αρκεί για να μην έχουν αξία. Αν σου πούν ότι φτιάχτηκαν 100 και ίσως σώζονται 10 και έχεις 1 κάτι λέμε... πες μας ότι έχεις και άλογα

όχι εδώ είναι. Αν ο ΛΚ ήταν ο Κνοπφλερ (γερμανιστί) και πουλούσε τη συλλογή του, οι φτηνές θα πιάνανε 10πλάσια τιμή εύκολα

όταν έχουν πουληθεί 1000000 απ αυτές μάλλον όχι ξέρεις τι αξία έχει σήμερα ένα χαρτονόμισμα των 50000000 εποχής Τσολάκογλου? το 1960 τα καίγανε για να ζεσταθούν

απόλαυση και χαρά θα μπορούσε να προσφέρει η πρώτη που είχα και φτάνει. Είναι λίγο (λίγο) το ίδιο με τα κουστούμια ή ακόμα καλύτερα με τα μπουφάν. Ενα φτάνει

στο 6/7 τάστο είναι σίγουρα θέμα το τάστου. Πήγαινε σε ένα μάστορα. Για τόσο φτηνή κιθάρα δεν πρόκειται ούτε να ασχοληθεί το κατάστημα, αν και θα έπρεπε.

ενα εντελώς βιομηχανοποιημένο προιόν, όπως οι ΗΒ δεν πρόκειται να πάρουν ποτέ αξία, εκτός αν ήταν Limited ed ή κλείσει αύριο η ΗΒ όπως πχ κανείς δεν περίμενε οτι οι γιαπωνέζικες strat ή οι πρώτες squier θα ήταν σήμερα τοσο sought after. Επίσης ποτέ δεν ξέρεις αν σταματήσει η fender πχ την eric johnson (δεν ξέρω αν ήδη σταμάτησε) πόσο πάνω θα πάρει αυτή που έχεις και ΑΝ θα θέλεις να τη δώσεις για 10Χ παραπάνω ή να λες έχω μια απ αυτές. Και λέγοντας για Χ παραπάνω, μη την δώσουμε για ένα σαλάμι, μέρες που ζούμε

.... δυστυχώς διότι έχω και τον δίσκο.....?

πρέπει να πάρω Β12

δεν ρωτάς εμένα, αλλά δεν είμαι τίποτα απο τα δυο. Κανονικά όλα αυτά που έχω δεν δικαιολογούνται να τα έχω. Δεν μου επιστρέφουν τίποτα

παλιό είναι αυτό

εγω είμαι ο τελευταίος. Προηγήθηκαν άλλοι πιό εμφατικά. Και είναι ουσιαστικά η επωδός σε αρκετά πρόσφατα θέματα, από αυτά των συλλογών του Λάκη, του προσφατου μοντέλου Μποναμάσα κλπ. Για μένα δεν ήταν ποτέ, αλλά πλέον έχω αρχίσει να το λαμβάνω υπόψη. Από τις τρεις ακριβές που έχω οι δυο είναι επώνυμες η άλλη χειροποίητη. Η πρώτη επώνυμη αγοράστηκε στα πέτρινα χρόνια που δεν μπορούσες να έχεις πάνω από μιά κιθάρα, η άλλη επειδή ήθελα να πάρω μια σύγχρονη αμερικάνικη. Δεν αγοράστηκαν σαν επένδυση, αλλά σήμερα ΕΙΝΑΙ επένδυση. Αλλά μεταξύ μας όσο φτηνές να είναι οι squier και οι epiphone, σαν όνομα βαραίνουν πολύ περισσότερο από μια HB ή δεν θυμάμαι καν τα ονόματα των άλλων. Απο την άλλη αν είμασταν επώνυμοι θα πουλούσαμε τις squier/epiphone για 10 και 15 Χ

ωραία τα είπατε, αλλα πιστεύω η αλήθεια είναι κάπου στη μέση από όλα αυτά. Για μένα κυριώτερος παράγων είναι να παίζεται το όργανο. Δηλαδή να του δίνεται η ευκαιρία να βγεί από τη θήκη ή το σταντ. Αυτό όσον αφορά τον αριθμό. Δηλαδή ναι στις πολλές αρκεί να παίζονται. Από εκεί και πέρα το θέμα πηγαίνει ουσιαστικά στην αξία μεταπώλησης. Δυστυχώς έχει γίνει επένδυση. Εγω στις λίγες κιθάρες που έχω, είμαι κάπου στη μέση, 3 φτηνές 3 ακριβές (ακριβότερες, 2 ηλεκτρικές μια ακουστική). Παραδόξως πιό πολύ παίχτηκαν και ηχογραφήθηκαν οι φτηνές. Γι αυτό και είμαι της άποψης πολλές φτηνές. Η λογική του να έχω μια πολύ ακριβή και να κάθεται επειδή είναι δυσκολόπαιχτη ή επειδή φοβάμαι να την βγάλω από το σπίτι δεν μου πάει.

δηλαδής αυτός που αλλάζει την κασέτα στο ασανσερ ή αυτός που παίζει στην κασέτα?