Σαμη Παραγκα

Εσύ να κοιτάξεις τι θα κάνεις με τις σκάλες στο σπίτι, γιατί πριν 20 χρόνια έλεγα ενός φίλου που έχτισε εξοχικό, πως δεν μερίμνησε δια τον πανδαμάτορα χρόνο και να που σήμερα ψάχνει να βρει τρόπο να ανεβαίνει στο υπνοδωμάτιο και αυτό δεν είναι αστείο καθόσον γνωρίζω πως είσαι συνετός άνθρωπας με υπέροχη δοδολογία τρέλας

Μια και είστε χειρούργος, μήπως ημπορείτε να κάμνετε κάτι αντίστοιχο και εις τον Καταρράκτη διατί και ούτος την ίδια χολή βγάζει για τη Μαρίνα μας. Παράκλησης, εις τα χειρουργεία να περιλάβετε και τον άλλονα που διακηρύσσει πως της είναι πεσμένα...τα ποσοστά εις τους μπουκμέικερς Ευχαριστώ γιατρέ, τα πάντα για τον άνθρωπο και τον σοσιαλισμό

Δεν κατάλαβες, η δουλειά του είναι στο Βασιλικό και το σπίτι του στην Αθήνα, γι αυτό τον λέω πατενταρισμένο βλάκα. Τώρα που το σκέβομαι, μάλλον είναι και συμπαθών των Χαμουνδ ?

Τι έχει κάνει ανόρθωση στήθους ?

Η αλήθεια είναι πως υπήρχαν πολύχρονες καθυστερήσεις στα χειρουργεία, αλλά πλέον με τα απογευματινά χειρουργεία, έναντι ευτελούς αντιτίμου, θα την αφαιρέσει

Αυτό το πράμα κάποια στιγμή πρέπει να το κοιτάξεις

Κανά 100ρικο, πάντως εντυπωσιάζομαι πως ξέρουμε πως το μεγάφωνο είναι μούφα στο όλο σύνολο

Αν και δεν έχει κιθάρα, καλό είναι, τουλάχιστον μη αναμενόμενο

Εκεί η πίσω μεριά απ το παρκάκι είναι ωραία φάση, έχει ακόμα και κάτι χωράφια, αλλά πρέπει να είναι ακριβά. Η Αρτάκη είναι χάλια μαύρα. Ότι πρέπει για Αθηναίους συνταξιούχους που μένουν για θαλάσσια μπάνια. Προς την εφορία έχει επίσης κάποια -χωρίς θέα βέβαια- αλλά βλέπω κι εκεί βιλίτσες, οπότε ακριβό το μαλλί. Γενικά είναι ακριβή η Εύβοια, λόγο απόστασης από Αθήνα. Έχω ένα πελατάκι που πηγαινοέρχεται καθημερινά Αθήνα-Βασιλικό, μιλάμε για πατενταρισμένο βλήμα

Αν εξαιρέσουμε 2 χρόνια 2014-16 που έμεινα σε χωριό 30 κατοίκων και ήταν καταπληκτικά-τόσο που το κρατάω σαν εξοχικό, μένω στο πατρικό, είναι μονοκατοικία, αλλά η Αθήνα δεν αντέχεται ούτε για ένα ΣΚ στο τόσο που βρίσκομαι. Ας μου κάτσει καμιά δουλειά πάλι κατά κει και την έκανα τρέχοντας. Δεν ξέρετε τι υπέροχο είναι να ανοίγεις τέζα τον ενισχυτή ΟΤΙ ώρα θες και να μην ενοχλείς κανέναν, άσε που είναι και ένα σπιτάκι στα μέτρα μου 40 τετραγωνικά, ενώ επαέ έχω 120 και κάθε μήνα αλλάζω δωμάτιο για ποικιλία? Ύστερα ανοίγω το παραθύρι μου και βλέπω βουνό, δίπλα μου στα 50 μέτρα ο Νέστος, ενώ εδώ ανοίγω το παράθυρο και βλέπω τα σώβρακα του απέναντι τον οποίο δεν γνωρίζω κιόλας και είμαι εγώ κι άλλος ένας συνομήλικος που πλέον ζούμε στη γειτονιά από τότε που χτίστηκαν τα σπίτια μας τέλη 50, όλοι οι άλλοι σε κλουβιά σα καρδερίνες. Ρε ουστ με τη κ@λοαθήνα

ΜΑΜΠΕΜΠΕΓΚΟΣΓΚΌΝΙΔΕΣ ούτε τη τοστιέρα δεν γνωρίζεται ΜΕΤΑΝΟΕΙΤΑΙ

Πάρε το χαπάκι σου

Τελευταία σε βρίσκω λίγο λάσκα, χάρηκες μπαγασάκο, είδες χαρά στα σκέλια σου χαχαχαχαχαχα Θα έρθω πρωινό με τον Κοζ Δρ και θα σε σαπίσουμε στο ξύλο κανάγια Μισό κιλό DP

και στο σκοταδι θα μείνεις

12μετρο

Κάνηθος, προάστιο-γειτονιά- της Χαλκίδας, τα είπαμε, τα συμφωνήσαμε προ καιρού, εκ παραδρομής έγραψα ΚΑθΗΝΙΩΤΕς. Πράγματι το απόγευμα τράβηξα τη φωτό στο αρχαίο θέατρο Ερέτριας. Έχω ανέβει με τα πόδια Σέτα-Δίρφυ-Όχη ,με αμαξι μάλλον όλα τα χωριά και σχεδόν όλες τις ραχούλες της Εύβοιας. Συνήθως μένω στον ''Μορφέα'' Βόρεια και Ανατολικά σου. Καθενούς επίσης έχω πελατάκη

Με απόσταση 20χλμ να χωρίζουν τις 2 πόλεις, απ την αρχαιότητα ήταν γνωστό το μίσος των Ερετριαίων ειδικά για τους Καθηνιώτες της Χαλκίδας. Δεν ήταν δα και δύσκολο να πείσω μερικούς Χούτι Ερετριείς να στήσουν ένα δίπιτο Μπαιρακτάρη και να το αμολύσουν στον δεύτερο όροφο της ως άνω εικόνας. Η χαράς τους άγγιξε την ευτυχία δε, όταν τους ανακοίνωσα πως θα καταστρέψουμε Χαμούνδ και άλλα κυμβαλοφόρα οπλικά συστήματα. Η φωτογραφία απογευματινή τη σήμερον απ το σημείο εκτόξευσης, το αρχαίο θέατρο Ερέτριας καθώς ετοιμάζονται τα παιδιά για τη βραδυνή εκτόξευση Υπολογίζω να καταστραφεί και όλο το υλικό από DP και Παπατανατσίου

Αυτό συμβαίνει δεκαετίες τώρα και παρότι κινδυνεύω να γίνω κακός, ξέρω πως άλλο το μπλουζ, άλλο το rythm and blues, άλλο το rock n roll . Βασικά οι τύποι εδώ παίζουν δωδεκαμετράκι και μπορεί να το υπερτονίζει η παραγωγή στα τύμπανα και τη ρυθμική κιθάρα αλλά και να ήθελαν, δεν μπορούν να παίξουν αλλιώς. Το αλλιώς τους είναι κάτι δωδεκαμετράκια σε σλόου τέμπο που κλαίει μάνα τους στο μνήμα και οι κιθαρίστες ανεβοκατεβάζουν τη τοστιέρα χωρίς λόγο. Μαμπεμπεγοζγκόνιδες τους λέω εγώ και δυστυχώς, αυτό λέγεται Blues ή έστω σύγχρονο blues. Φυσικά για RnB-RnR ούτε κουβέντα δεν μπορεί να γίνει από τέτοιους τύπους. Βέβαια διασκευή κάνουν θα πεις...

Να ακουστεί και καμιά κιθάρα της προκοπής, γιατί πήξαμε στους μαμπεμπεγοζγκόνιδες που ανεβοκατεβάζουν χωρίς λόγο τοστιέρες. Αλλά και γκρουπάρα, τραγουδάρα

Ένα θα σε πιω κι εκεί τελειώνουν οι ευμορφιές σας. Θα ανεβάσω στη σκηνή το Καταρράκτη να παριστάνει το χαμούνδ ?

Καλά λοιπόν, θα τα πιούμε του χρόνου, θα σας κάμνωμεν σκόνη απ τους προκριματικούς του Νοιζ, με Νπαπ στις κονσόλες, Δέλτα στις κιθάρες, Κοζ δρ στα πλήκτρα, θα φάτε τη σκόνη μας

Για να ρίξεις τον μέσο όρο, θα πρέπει να φέρεις άτομα της ηλικίας των παιδιών σου, ειδάλλως θα συνεχίσει να φαίνεται το σχήμα, όπως είναι, ήτοι συνταξιούχοι, ρακαφλοί, αξούριστοι, αγύμναστοι. Εναλλακτικά βάζεις το κτηνίατρο, που δεν έχει ούτε άσπρους κροτάφους κακόμοιρε νεροχύτη, που θες και έξαλλα νειάτα, ουστ ?

Κτηνίατρος κάνει ? ?

Για τα εντός Ελλάδας σε εποχές προ ίντερνετ, ακόμα και στα δικά μου ανύπαρκτα κυβικά, πάμπολλες φορές αναρωτιόμασταν, πως διάολο βγάνει ο τάδε ήχος, το τάδε παίξιμο κλπ και προσπαθούσαμε με τα πενιχρά μέσα που είχαμε να τα καταφέρουμε. Τώρα ανοίγεις το Σωλήνα και σε λέει ο άλλος μέχρι και τι παπούτσια φόραγε ο τάδε την ημέρα που ηχογραφούσε το γκραν σουξέ που λιώναμε να ακούμε και σαν λύση, τρέχουν όλοι και αγοράζουν πετάλια, κιθάρες, ενισχυτές κλπ. Διάβαζα χθες σε συζήτηση που κάποιος είχε θέμα που ξεκούρδιζε η κιθάρα του μετά τη χρήση καποτάστο σε συναυλίες κι αν γνωρίζουν να του προτείνουν κάποια λύση, οι 9 στις 10 απαντήσεις, ήταν να πάρει δεύτερη κιθάρα και αν είναι εφικτό να έχει και άνθρωπο να τις κουρδίζει, λες και μιλάγανε με τον Κιθ Ρίτσαρντς. Ακούω ενορχηστρώσεις και παιξίματα των του 60-70 από Έλληνες δημιουργούς και μουσικούς και αναρωτιέμαι με θαυμασμό πως στα κομμάτια κατάφερναν οι άνθρωποι αυτοί με τα μέσα της εποχής να βγάζουν ήχους που άκουγαν στα βινύλια που έρχονταν απ το εξωτερικό. Είναι προφανές πως έστυβαν τα κεφάλια τους, πέρναγαν ώρες να δοκιμάσουν τρυκ, άλλοτε με ατυχή αποτελέσματα και άλλοτε με επιτυχία, μα και αρκετές φορές δημιουργούσαν και δικά τους νέα πράγματα, ξεφεύγοντας απ τη μίμηση και τη περπατημένη, ανοίγοντας νέους ορίζοντες. Εδώ τώρα διδάσκονται μέχρι και στα πόσα bpm πρέπει να συνθέσεις ένα τραγούδι, ανάλογα με το είδος του για να έχει τύχη στα τσαρτς...

Ίσως το μυστικό κρύβεται στις κουβέντες που λέει ο Σωτήρης Σόρογκας, σε μια πρόσφατη συνέντευξή του ''Οι δήθεν μοντέρνοι συσκότισαν τον κόσμο αυτό. Εγώ θαυμάζω τη γενιά του ’30 γιατί, ενώ μπήκε στο μεδούλι των αλλαγών που συντελούνταν στο Παρίσι, και σε όλο τον κόσμο, ήρθαν και διύλισε αυτά όλα μέσα από τις δικές μας ανάγκες, τον δικό μας κορμό, και έβγαλε αυτά τα τελείως μοντέρνα με ελληνικό τρόπο, διατηρώντας την πολιτιστική ιδιαιτερότητα αυτού του τόπου. Νομίζω γι’ αυτό τους συζητάμε ακόμα και σήμερα, ήταν αξίες. Αυτό δεν επαναλήφθηκε σε επόμενες γενιές, υπήρξε μια προσπάθεια υπονόμευσης. Είναι αυταπόδεικτα όλα αυτά, ότι οι άνθρωποι ρέπουν προς μια επιφανειακή επιδειξιομανή τέχνη που θέλει να αποδείξει το μέγεθος των χρημάτων που έχουν. Κραυγαλέα πράγματα που δεν έχουν τίποτα κρυφό και υπαινικτικό και αφορούν το έργο.'' +το γεγονός της ομογενοποίησης των πολιτισμών και της γλώσσας και τη ταχύτητα στην ενημέρωση περί των ''νέων''. Παλιά για να έρθει ένα καλλιτέχνημα από τις ΗΠΑ πχ, ήθελε καιρό και αυτός ο καιρός λειτουργούσε και σαν φίλτρο. Τώρα το Νο 1 στις ΗΠΑ είναι και στη Γερμανία και την Αυστραλία και τη Ζουαζιλάνδη Μια άποψη ήπια να πιω ?