Από τας αρχάς του 80, μέχρι αρχάς 90, παίζει να έβλεπα στους κινηματογράφους κατά μέσο όρο 6-7 ταινίες τη βδομάδα. Παλιές, καινούριες, αντεργκράουντ, επιτυχημένες, άσημες κλπ. Είχαμε και το πατέρα του κουμπάρου μου που σα λογιστής είχε μπλοκάκια ελευθέρας για πολλούς κινηματογράφους της Αθήνας και τι βγάζμε τσαμπέ. Επίσης και στη Σαλονίκη που σπούδαζα, παρά τις αφραγκίες κανά δυο εργάκια τη βδομάδα τα έβλεπα.
Ίσως γι αυτό το οβίνδεο, δεν με συγκίνησε ποτέ...να κάθομαι σα το μαγκούφη να βλέπω ταινία.
Αξέχαστες μεταμεσονύκτιες προβολές σε 2-3 αίθουσες στην Αθήνα τέλη 80 με συνήθως καλτ τανίες τρόμου, όπου ο εξώστης φώναζε συνθήματα εναντίον της σάλας και τούμπαλιν, πχ ''Τα μπούτια σου είναι κρύα, ο κ@λος σου ζεστός, εξώστη δεν μας είπες, τον φούτσο πως τον τρως''
Τύποι με ψαλίδια να τα σηκώνουν μπροστά στις ακτίνες της μηχανής προβολής σε κρίσιμες στιγμές και να φαίνεται ένα τεράστιο ψαλίδι στο πανί να πλησιάζει το πρωταγωνιστή να τον κόψει στα δυο και άλλα πολλά. Κόσμος να κάθεται σε καφάσια, στα πατώματα και μετά όλοι μαζί να βγαίνουμε όξω να ουρλιάζουν απ τις μπύρες στα χέρια χαχαχαχαχα
Μετά ήρθαν τα μούλτιπλεξ, έμπαινες από μια πόρτα και χωρίς διάλειμμα σε πέταγαν σα σκατό από μια άλλη. Απαγορευόταν και το κάπνισμα πλέον. Οι περισσότερες εταιρίες διανομής είχαν κλείσει και οι ελάχιστες που έμειναν, έπαιζαν πλέον μόνο πρώτη προβολή και κυρίως μποξ όφισ πως το διάτανο τα λένε.
Πάνω από 25 χρόνια έχω να πάω σινεμά. Πλέον κανά ταινιάκι στο ΕΡΤΦΛΙΞ και κάποιες ταινίες που έχω σε ντουβουντου και γουστάρψ να τις βλέπω ες αεί για πάρτη μου και πάντα μόνος.