Ροδανθός

Στό άρθρο της Wikipedia γράφει ότι τα περισσότερα σπέρματα είναι στείρα και υποδηλώνει ότι ο τρόπος με σπέρματα είναι πολύ προβληματικός για αυτό χρησιμοποιούν μέρη του φυτού που τα βάζουν στο έδαφος. Υποθέτω το κάνουν αυτό ακριβώς για τον λόγο που πήγε άκλαφτη η αγκάβη σου......δεν δουλεύει και πολύ καλά με σπόρια.

Ναι, αλλά σίγουρα μπορείς να την μεγαλώσεις στην Μάνη. ΑΠό ότι ξέρω την μεγαλώνουν σε άλλες Μεσογειακές χώρες και με ίσως λιγότερο θερμά κλίματα από την Μάνη.

Αγάβη έχει σίγουρα στην Μάνη και πολύ μάλιστα.

Το ακατάλληλο χώμα, το λίπασμα (κοπρια) και το πολύ νερό μειώνουν το κάψιμο των πιπεριών. Όσο πιο πολύ άζωτο έχουν τα φυτά επικεντρώνονται στην αύξηση φύλων κλπ και μειώνεται το κάψιμο.

Χίλια ευχαριστώ για τα καλά σου λόγια. Το μπουζούκι, αποφάσισα να το ηχογραφήσω φυσικό χωρίς μαγνήτη γιατί ήθελα αυτό το παιχνιδισμα στον ήχο του, αλλά όταν βγαίνει μέσα σε τόση βαβούρα κομπρεσάρεις για να ακουστεί και χάνει τον χαρακτήρα του κατά κάποιο τρόπο. Από την άλλη όταν παίζει συγχορδίες μαζί με την κιθάρα ήταν τέλειο. Χϊλια ευχαριστώ και για το μάστεριγκ, απρόσμενο δώρο. Το μάστεριγκ σου είναι πάρα πολύ πιο δυνατό, κόβεις πολύ περισσότερα db από εμένα. Εγώ κόβω το πολύ 5-6 db. Προσπάθησα να κόψω λίγο παραπάνω αλλά χάνεται κατά κάποιο τρόπο αυτό που παίζει το μπουζούκι μαζί με την κιθάρα συγχορδίες και βγαίνει αυτός ο τραχυς ήχος. Στο δικό σου μάστεριγκ αυτό κόβεται λίγο, χάνεται λίγο η ατάκα του μπουζουκιού σε αυτές τις περιπτώσεις. Αλλά όντως γενικά κερδίζεις σε άλλους τομείς. Είναι πιο καθαρό το δικό σου μάστεριγκ. Τι χρησιμοποίησες; Πως το έκανες; Πολλά ευχαριστώ για το κομπλιμέντο και για την κριτική.

Έξω από εμας που είμαστε μουσικοί, ένα μεγάλο ποσοστό των ανθρώπων που αγοράζουν Fender και Gibson το κάνουν για τον ίδιο λόγο που άλλοι αγοράζουν ρολεξ και αυτοκίνητα, και πολλοί από αυτούς δεν ξέρουν καν να παίζουν. Έχω γνωρίσει ουκ ολίγους. Θεωρείται και επένδυση κατά κάποιο τρόπο για πολλούς.

Συνθετικά είναι από τα πιο απλά κομμάτια που έχω γράψει ίσως το πιο απλό. Θεωρώ όμως ότι η μουσική εκφράζει τα λόγια και το συναίσθημα. ΤΙ να πω, έτσι το αισθάνθηκα τότε αυτό που είδα και έζησα και νομίζω το βγάζει αυτό. Θεωρώ ότι όλο το κομμάτι εκφράζει αρκετά καλά τα αδιέξοδα, και τον καβγα. Πιστεύω επίσης ότι είναι πολύ διαφορετικό, έχει προσωπικότητα, δύναμη, ιδιαιτερότητα κλπ. Σίγουρα είχε μπουζούκι, πολύ μάλιστα και το ξέρεις χαχαχαχα..... Ο Παντελίδης έγραφε τραγούδια από σκηνές που έβλεπε στην νύχτα. Μουσικά καμία σχέση με Παντελίδη η ιδέα όμως..

ΟΚ

Θα ανεβάσω μόλις τελειώσω την πρώτη σίγουρα.

Η κιθάρα που έχω κατασκευάσει (κόα, μαόνι με Pearly Gates) φαίνεται στο τελευταίο βίντο κλιπ που ανέβασα πριν λίγες μέρες (στέλνω και φωτογραφία). Είναι και η κιθάρα που ακούγεται στο τραγούδι.Το σώμα είναι δύο κομμάτια κόα. Έχω κάνει και ένα σκαλιστό αετό στο επάνω κέρατο που κουμπώνει η ζώνη που την κρεμάω. Επίσης έχει και ένα ωραίο θέμα με Inlays. Ένας αετός πίσω από τον καβαλάρη πιάνει μια χήνα και κατά μήκος της κιθάρας και στην ταστιέρα πολλές χήνες προσπαθούν να του ξεφύγουν. Επίσης το headstock εχει το σχήμα του ράμφους του αετού. Το όνομα της κιθάρας είναι ΔΙΑΣ και το έχω κάνει inlay με σύρμα χαλκού που δεν είναι και τόσο κοινό...συνήθως χρησιμοποιούνται αυτοκόλητα ή mother of pearl. H ταστιέρα κάτω από το 12ο τάστο είναι scalloped. Επίσης το σώμα έχει σχήμα strat όμως είναι σκαλισμένο όπως η Les Paul όπως το βιολί.

1. Charvel Model 2 του 1989 1. Ibanez JEM 77FP του 1991 3. PRS 24 Custom του 1989 Όλες αυτές αγοράστηκαν την δεκαετία του 90 και τις έχω ακόμα στην κατοχή μου. Λόγω του ότι το σπορ είναι ακριβό και χωρίς κανένα έσοδο αποφάσισα πριν από 15 χρόνια να κατασκευάζω τις κιθάρες μου. Επομένως η 4η κιθάρα είναι ιδιοκατασκευή. Έχει κόα σώμα και μαόνι μανίκι με έβενο ταστιέρα την οποία χρησιμοποιώ κυρίως εδώ και πολύ καιρό. Οι μαγνήτες είναι Pearly Gates Seymour Duncan. Eχω και άλλες 5 υπό κατασκευή ( είμαι στο στάδιο του να βάλω τα ηλεκτρικά). Οι υπό κατασκευή κιθάρες έχουν στόχο να είναι σχεδόν ότι πιο ελαφρύ υπάρχει, με στόχο την χρήση οποιουδήποτε είδους ξύλου ακόμη και πολύ βαριών ξύλων που δεν χρησιμοποιούνται ποτε στην κατασκευή μουσικών οργάνων. Ας πούμε οι υπό κατασκευή κιθάρες είναι φτιαγμένες από τικ και το βάρος τους είναι κάτω από 2 κιλά. Θεωρώ ότι αν χρησιμοποιήσω άλλα ξύλα (Basswood) μπορεί το βάρος να κατέβει κάτω από το 1,5 κιλά μέχρι και 1.2 κιλά, Μιλάμε για κιθάρες κανονικού μεγέθους και όχι travel guitars.

Όχι δε καμία περίπτωση δεν λαμβάνω αρνητικά αυτά που λες. Το αντιθετο. Απλά ο ενθουσιασμός για αυτό που κάνω με οδηγεί πολλές φορές να πιαστώ από πράγματα που λέγονται για να επεξηγήσω το έργο μου. Σε καμία περίπτωση δεν θεωρώ ότι υπάρχει κάτι αρνητικό σε αυτά που λες.

Πολύ εμπεριστατωμένη η απάντησή σου και μου αρέσουν παρα πολύ αυτά που λες και θα τα ψάξω όλα αυτά που λες. Έτσι όπως το είπες απαιτείται δουλειά για να γίνει σήκωμα χορδής στο μπουζούκι, γιατί έχουμε σχεδόν διπλάσια τάση από την ηλεκτρική κιθάρα, λόγω της διπλής χορδής. Επομένως όπως είπες πρέπει να κουρδιστεί το όργανο με συγκεριμένο τρόπο ή να κατασκευάσουμε ένα όργανο με τρόπο που να βοηθά κάτι τέτοιο, και αυτός είναι ο λόγος που δεν το έχω δει ποτέ να γίνεται παρόλο που μου λες ότι έχει γίνει. Έτσι λοιπόν παίζω αυτά τα σηκώματα και τα ενσωματώνω στο παίξιμό μου με πρόγραμμα δουλειά και γνώση. Τώρα, εγώ προσωπικά δεν έχω ακούσει κανέναν να τα κάνει και όλα αυτά κάθησα και τα σχεδίασα μονος μου για να εκφραστώ μουσικά, και προφανώς δεν είναι εντελώς σκόρπια από εδώ και εκεί σε στυλ τζαμ αλλά έχουν μια δομική λεικουργικότητα στο κομμάτι. Εκεί λοιπόν έγκειται και η διαφορά μιας μουσικής που ακούγεται σαν Έλληνας σερβιτόρος που προσπαθεί να μιλήσει ξένη γλώσσα και κάποιου που τα μιλάει φυσικά, ή τα μιλά με Ελληνική προφορά όμως ΧΩΡΙΣ ΝΑ ΝΤΡΕΠΕΤΑΙ και σερβίρει τον πελάτη με επαγγελματισμό γιατί στην τελική ο προορισμός ενός Έλληνα σερβιτόρου δεν είναι να κάνει τον Άγγλο να αισθάνεται ότι είναι στην Αγγλία αλλά.....στην Ελλάδα. Επομένως ο Χιώτης προφανώς και δεν ήταν Έλληνας σερβιτόρος που προσπαθούσε να μιλήσει Πορτογαλικά σάτρα πάτρα και να πετάξει στα μούτρα ενός Βραζιλιάνου τουρίστα μια αγγουροτομάτα και μια τηγανητές πατάτες και να τον χρεώσει 200 Ευρώ. Προφανώς και δεν είχε την Λατινοαμερικάνικη μουσική στο αίμα του (σίγουρα οι Βραζιλιάνες δεν φοράν σομπρέρο) αλλά το έκανε με πρόγραμμα, ώρες δουλειάς διαβάσματος και επαγγελματισμό που μίλησε στην καρδιά του κόσμου γιατί δεν ήταν σε στυλ τζαμ ....ας πετάξουμε και μια λατινοαμερικανιά έτσι σαν αγγουροτομάτα στα μούτρα του άλλου εδώ και εκεί. Όσον αφορά αυτά που λες για την προσέγγιση της μπλούζ και της μίξης με την Ελληνική μουσική είναι απόλυτα σωστά όμως δεν περπάτησαν γιατί ήταν στυλ τζαμ, afterthoughts όπως λένε και στην γηραιά Αλβιόνα, δηλαδή, έχουμε το κομμάτι έτοιμο .....ας πετάξουμε ένα μπουζουκάκι εδώ να ρίχνει 2-3 νότες ή ένα σήκωμα, αλλά όχι με σοβαρή δουλειά, έτσι ώστε αυτά να αποτελούν δομικά στοιχεία του κομματιού. Με την ίδια λογική ο Van Halen προφανώς και δεν ανακάλυψε το tapping μιας και όταν ο Βαν Αλεν ήταν 10 χρονών ο Ιταλός γιατρός Vittorio Camardese έπαιζε με tapping σε κλασική κιθάρα με ταχύτητα φωτός, όμως μπορούμε να πούμε ότι ο Van Halen δεν έφερε καινοτομία; Προφανώς και έφερε. Η προσέγγισή μου λοιπόν είναι απολύτως διαφορετική από του Σαββόπουλου. Θεωρώ ότι η φυσική ροή των πραγμάτων την δεκαετία του 80 θα ήταν να ενσωματωθεί η ροκ και μέταλ με την Ελληνική μουσική και το μπουζούκι με την προσέγγιση που ενσωμάτωνε στοιχεία, από όλες τις μουσικες του κόσμου πριν την δεκαετία του 70, όπως το έκανε ο Χιώτης, και άλλοι. Δυστυχώς υπήρχε αυτός ο σημαντικός διαχωρισμός την δεκαετία του 80 με αποτέλεσμα να μην γίνει αυτό ποτέ. Ίσως να ήταν και η αντίδραση μετά την είσοδο στην Ευρωπαική Ένωση που οδήγησε σε πόλωση την κοινωνία και οδήγησε την μισή Ελληνική μουσική να ακούγεται 1000% Ελληνική και την υπόλοιπη Ελληνική μουσική 1000% ξένη που απλά έχει Ελληνικούς στοίχους, όμως δυστυχώς δεν υπήρχε τίποτα ανάμεσα. Θυμάμαι πολύ καθαρά ότι όλοι οι Έλληνες μουσικοί που βρίσκονταν ανάμεσα ποτέ δεν έβαζαν τα στοιχεία αυτά σε ένα κομμάτι τα κρατούσαν απολύτως χωριστά. Άκουγες τον δίσκο, το 1 τραγούδι ήταν ροκ, το δεύτερο τσιφτετέλι, το 3 μπαλάντα κλπ. αλλά ποτε΄δεν τολμούσε κανένας να αναμίξει τα στοιχεία αυτά στο ίδιο κομμάτι γιατί η κοινωνία ήταν πολωμένη σε αυτό το θέμα. Αυτό λοιπόν αποφάσισα να κάνω την δεκαετία του 90 και αυτό συνεχίζω.

Φίλε μου, νομίζω ότι έχω ένα προσωπικό στυλ. Αυτή είναι η καινοτομία. Αν θεωρείς ότι μοιάζω με κάποιον να μου το πεις.