KostasP

Screenshot από τι χρειάζεσαι?

Επίσης, τα links από instagram & imgur (BBCode) παραμένουν links αντί να δείχνουν την φωτογραφία του link, αναφέρομαι για desktop σε Firefox - Chrome. Όταν είχε γίνει η αναβάθμιση του site λειτουργούσαν σωστά, στη πορεία άλλαξε. Για το instagram συγκεκριμένα βγάζει αυτό το μήνυμα μόλις βάζω link: Ο σύνδεσμος είναι αδύνατο να εισαχθεί επειδή ένα σφάλμα προέκυψε σε www.instagram.com. Τσέκαρα και YouTube link (τυχαίο βίντεο), σε Chrome δείχνει το βίντεο. Στο Firefox μου βγάζει αυτό εδώ: Ο σύνδεσμος είναι αδύνατο να εισαχθεί λόγω ενός μη αναμενόμενου σφάλματος: Forbidden: "\u039a\u03ac\u03c4\u03b9 \u03c0\u03ae\u03b3\u03b5 \u03c3\u03c4\u03c1\u03b1\u03b2\u03ac. \u03a0\u03c1\u03bf\u03c3\u03c0\u03b1\u03b8\u03ae\u03c3\u03c4\u03b5 \u03be\u03b1\u03bd\u03ac.". Αυτό λειτουργεί έτσι από την αναβάθμιση του site, το είχα επισημάνει πριν τρία χρόνια. Τέλος, η προεπισκόπηση στο Firefox δε λειτουργεί πάντα, ούτε και η επισύναψη φωτογραφιών. Για αυτό το post δε μπόρεσα να κάνω τίποτα απ' τα δύο και το γύρισα σε Chrome. Ενώ είχα γράψει το post η προεπισκόπηση στο Firefox έβγαινε κενή.

Tortoise αλλά ποιοτικό. Τα Spitfire είναι κορυφαία αλλά δεν έδινα τόσα για pickguard, το θεωρώ κοροϊδία. Και αυτό ακριβό είναι αλλά πιο διαχειρίσημη η τιμή του. Προτείνω κάτι αντίστοιχο που να έχει βάθος και να μην είναι μονοδιάστατο σαν αυτό που έχεις τώρα. Ή parchment ή μαύρο, τα προτιμώ από λεοπάρ ή φθηνό tortoise. Εννοείται χωρίς pickup rings.

Ξυλολάγνος μπορεί να μην είμαι όμως μου χει μείνει από τη παιδική ηλικία το WOW factor για συγκεκριμένα ξύλα, θεμιτό θα ήταν στα 5000€ να έχεις μαόνι Ονδούρας, έβενο, BR. RW κλπ. Το '17 πήρα Γιαπωνέζικη LPC λόγω μισής τιμής και έβενου, δε μπορούσα να διανοηθώ ότι ζήταγε τότε 3350€ για κανούρια LPC με richlite ταστιέρα. Επίσης, για να μαι και στο θέμα, όλες ανεξαιρέτως οι μεταχειρισμένες mint - close to mint LPC που βρήκα παγκοσμίως ήταν ακριβότερες από τη καινούρια! Όχι ότι οι naturally reliced πήγαιναν πίσω σε κόστος... Το μόνο σίγουρο για όλα ανεξαιρέτως: Ότι θες πάρτο τώρα, σε μερικούς μήνες θα είναι ακριβότερο.

Δεν θα πω ότι μου αρέσει αλλά είναι νόμος της αγοράς. Προ internet (δεκαετία '90) είχα δει κατάστημα στην Αθήνα να ανεβάζει τιμή σε κιθάρα συνεχώς μιας και την είχε 10+ χρόνια σε στοκ άρα οι ιδιώτες δε θα το κάνουν; Κιθάρες, πετάλια, μεγάφωνα, ενισχυτές περασμένων δεκαετιών πωλούνται σε υψηλότερες τιμές γιατί κάποιοι τα δίνουν. Βλέπεις CTS pot του '50 και του '60 σε υπέρογκες τιμές γιατί κάποιοι δε μπορούν να διανοηθούν ότι η παλιά κιθάρα τους θα έχει νέο ποτενσιόμετρο, όταν η βλακεία φτάνει σε τέτοιο επίπεδο καλά κάνουν κάποιοι και τους τα παίρνουν. Και λογικά να το πάρεις όμως δε μπορεί για παράδειγμα η LPC που έχει φτάσει 5000€ να δωθεί 1500€ επειδή τόσο την αγόρασε κάποιος στα 90's. Γι αυτό άλλωστε θεωρούνται κάποια πράγματα και επενδύσεις, γιατί ανεβαίνουν διαρκώς.

Τα treble bleed διαφέρουν σε συμπεριφορά λόγω αξίας των πυκνωτών - αντιστάσεων, μπορείς να πειραματιστείς με διαφορετικές αξίες και να το φέρεις εκεί που θες. Εγώ έχω τρία διαφορετικά και κανένα δε με ενοχλεί, κάνουν αυτό που πρέπει να κάνουν και γι' αυτό δε δοκίμασα ποτέ 50's wiring. Συν ότι έχω διαβάσει διάφορα αρνητικά κατά καιρούς για το 50's όπως αυτό που ειπώθηκε πιο πάνω, ποιος ο λόγος να μειώνεται η ένταση με το tone; Αυτό μόνο ως μειονέκτημα το βλέπω που το διόρθωσε το modern wiring.

Τα vibe συνδέονται με Hendrix, βάλε και το θέμα των photocells και η τιμή τους ξεφεύγει, ειδικά τη σημερινή εποχή που έχουν ξεφύγει τα πάντα. Είχα το KR Megavibe, έχω το Lovepedal Pickle Vibe και το DryBell Vibe Machine V-1. Tα συστήνω όλα αν και τo KR δε πλησιάζεται πια, το βλέπω $700 στο Reverb. Το μικρό (pickle) δεν έχει photocells, ηχητικά είναι κάτι μεταξύ phaser & vibe αλλά είναι εθιστικό και αυτό που χρησιμοποιώ πιο πολύ. Τιμολογιακά επίσης ακόμα συμφέρει. Και το Vibe Machine είναι πολύ καλό και μικρό σε μέγεθος για vibe με photocells αλλά καινούριο έχει ανέβει αρκετά.

Εγκρίνω αισθητικά, όχι κοστολογικά.

Μακάρι να μπορούσα να πω το ίδιο και να μουν ευτυχισμένος με όργανα χαμηλής τιμής. Όντως το setup είναι σημαντικό αλλά υπάρχουν και πολλά άλλα που αν δε τα καταλαβαίνει κάποιος όταν πιάνει μια κιθάρα καλό είναι μιας και δεν ξοδεύεται. Επίσης δύσκολο να εξηγήσεις σε κάποιον το συνολικό feeling ενός οργάνου, το πιάνεις το δοκιμάζεις και αποφασίζεις. Εγώ δεν ξέρω στην Αθήνα κάποιον που να το κάνει κάτω από 3000€ αλλά μεγάλη πόλη είναι, μπορεί να υπάρχει. Άλλο κόστος να σου δέσει κάποιος parts και άλλο να κατασκευάσει σώμα - μπράτσο + φινίρισμα. Επίσης, δεν είναι πολλοί αυτοί που κατασκευάζουν τα δικά τους parts. Partcaster θα πρότεινα απ' τη στιγμή που είσαι διαθετημένος να τα σκάσεις για Nash αλλά αν βαριέσαι, κοιτάς αγγελίες/καταστήματα και δοκιμάζεις. *Φίλος έχει μια USA Fender Classic Floyd Rose HSS (του '95 αν θυμάμαι καλά). Είναι η πρώτη του κιθάρα αλλά για 2000€ που ανέφερες μάλλον θα την έδινε...

2000 Fender American Series Jazz Bass σε Aqua Marine Metallic χρώμα. Το αγόρασα μεταχειρισμένο από Αμερική το 2011 σε μια περίοδο που είχα ψιλοβαρεθεί τη κιθάρα και αποφάσισα ότι είχε έρθει επιτέλους η στιγμή να αποκτήσω μπάσο. Ήμουν τυχερός γιατί το δολάριο ήταν χαμηλά σε σχέση με το ευρώ και το μπάσο ήταν (και είναι) σε άψογη κατάσταση και stock.

Γενικά όλων των ειδών τα κιθαριστικά - ενισχυτικά. Τη μια μέρα δε θέλω ν' αφήσω κάτω τη Χ κιθάρα και μια βδομάδα μετά αναρωτιέμαι γιατί την κρατάω... Βιαστικές αποφάσεις ποτέ. Τη μεγαλύτερη απογοήτευση ever σε νέα κιθάρα ήταν όταν επιτέλους μπόρεσα να αγοράσω μεταχειρισμένη αλλά σε άπαιχτη κατάσταση αμερικάνα PRS. Ο ήχος χωρίς να είναι μουντός ή να ξύνει απλά δε με τραβούσε. Όταν έριξα τους μαγνήτες τελείως σε ύψος ο ήχος άλλαξε ριζικά και κράτησα τους stock μαγνήτες.

Οτιδήποτε από DiMarzio μπορεί να γίνει παραγγελία στον Νάκα αρκεί να υπάρχει υπομονή, το βάζουν στην επόμενη παραγγελία τους που μπορεί να είναι σε δύο αλλά και σε έξι μήνες. Υποθέτω ο Θωμάς κάνει πιο συχνές παραγγελίες.

Δεν αλλάζω ποτέ αν δε περάσει χρόνος ώστε να έχω παίξει με ύψος μαγνητών, διαφορετικά πετάλια, ενισχυτές, μεγάφωνα και κυρίως ψυχολογία. Έχω κιθάρες με στοκ και αλλαγμένους μαγνήτες. Σε καμία δεν έχω ίδιας εταιρείας, μου αρέσει να δοκιμάζω από διαφορετικούς κατασκευαστές.

Εγώ θα διαφωνήσω, θαυμάζω την εγκράτεια όσων το κάνουν πράξη στην Ελλάδα και σε αντίστοιχα (πολλές) στερημένες από επιλογές χώρες αλλά το internet μας άνοιξε μια διεθνή αγορά που δε μπορώ να αντισταθώ. Αν επέμενα να δοκιμάζω πριν αγοράσω δε θα είχα φτιάξει partcasters, επιλέγοντας τα πάντα σε μια κιθάρα έμαθα μέσα από τη διαδικασία τι μου κάνει και τι δε μου κάνει πάνω στο όργανο. Ειδικότερα τα specs του μπράτσου, αν το μπράτσο μου κάθεται στο χέρι και το truss rod δουλεύει όλα τ' άλλα φτιάχνονται. Μία μόνο κιθάρα δε μπόρεσα να φέρω στα μέτρα μου ηχητικά, την Squier 51 η οποία είναι και η φθηνότερη ηλεκτρική που έχω αγοράσει. Επίσης, δε θεωρώ τύχη ότι όλες μου οι partcasters και μετέπειτα οι online παραγγελίες κιθαρών μου έχουν "κάτσει", θεωρώ ότι έχω αντίληψη και γνωρίζω καλά πια τι μου αρέσει. Αν δεν παράγγελνα από το εξωτερικό δεν θα είχα τις αγαπημένες μου κιθάρες, ειδικά την ES-330 που στην Ελλάδα δεν την έχω δει ποτέ σε κατάστημα, ιδιώτη ή σε online αναφορά από κάποιον. Εξωτερικό για μένα σημαίνει ΠΟΛΛΕΣ επιλογές, κυρίως μεταχειρισμένες, αλλά και μεγάλο εύρος τιμών. Κι εγώ προτιμώ να αγοράζω από μαγαζιά ή ιδιώτες δίπλα μου αλλά δυστυχώς ζούμε σε μια χώρα με λίγες επιλογές, ακόμα και σήμερα με τις online αγγελίες από όλη τη χώρα. Συγκριτικά με το τι μπορείς να βρεις στην ΕΕ (και πιο έξω) οι επιλογές είναι λίγες.

Dunlop stainless steel Τη δοκίμασα το 2008 μετά από διάφορες μεταλλικές που είχα τσεκάρει πριν και με βόλεψε. Έχω δυο-τρεις αλλά δεν φθείρονται με τίποτα. Σχετικά λεπτή αλλά άκαμπτη, στα δικά μου αυτιά δίνει μια διαφάνεια, για άλλους απλά πρίμα.

Αν έχεις κάποιο κατάστημα του Νάκα κοντά σου επικοινώνησε μαζί τους. Ακόμα και αν δεν έχει το συγκεκριμένο ζήτα να σου φέρουν από άλλο, στο site τους βλέπω αρκετές σε απόθεμα.

Εννοείται, προσωπικά δεν είμαι νεκρολάγνος να ορκίζομαι σe vintage ενισχυτές - κιθάρες. Το αντίθετο, αν το οικονομικό δεν ήταν εμπόδιο 9/10 φορές νέο ενισχυτή θα διάλεγα. Συχνά όμως ένας μπουτίκ ενισχυτής κοστίζει περισσότερο από έναν vintage. Όταν πήρα τον Bassman, από Tone King άρχισα αλλά το πορτοφόλι δεν άντεχε, γύρω στα 1500€ η διαφορά τους τότε.

Όποιος θέλει ποιοτικό καθαρό ήχο προτείνω vintage ενισχυτή. Όλοι οι vintage ενισχυτές έχουν πολύ καλό καθαρό ήχο, απλά διαλέγεις τη χροιά που προτιμάς ή τέλος πάντων μία αν σου αρέσουν όλες. Προσωπικά μου αρέσει το ηχόχρωμα όλων των κλασικών (Fender, Marshall, Vox, Hiwatt). Ψάχνεις να βρεις έναν σε λογική τιμή και τον έχεις μια ζωή, point to point θα είναι και εύκολος στο service αν και όποτε χρειαστεί. Έχω έναν Bassman περίπου 15 χρόνια και δεν εχει ζητήσει τίποτα. Αρκεί να μη περιμένει κάποιος ότι με 300€ θα βρει λειτουργικό vintage ενισχυτή. Επενδύεις μια φορά αντί να αλλάζεις συνέχεια ενισχυτές της σειράς. Kαι χρήματα να μην έχεις όμως υπάρχουν πια all around ενισχυτές που και όλα τα κάνουν και δε κοστίζουν τίποτα. Δεν ισχυρίζομαι ότι είναι Matchless ή Dumble αλλά είναι αξιοπρεπέστατοι. Οι προσιτές κιθάρες & ενισχυτές της εποχής μας είναι μίλια μακριά από τα αντίστοιχα περασμένων δεκαετιών. Αν ξέρεις να βγάλεις ήχο μπορείς να ηχογραφήσεις και να περιοδεύσεις με προσιτά όργανα.

Είχα τον JCM1h, ήταν η αντίστοιχη 1w έκδοση του JCM800 από την επετειακή Made in England σειρά που είχαν βγάλει πριν μερικά χρόνια. Τη χροιά την είχαν πετύχει αλλά από δυναμικά μηδέν, ειδκά στο 0.1w. Προσωπικά ούτε αυτός ούτε δύο single ended (με μία τελική λάμπα) 5 watt ενισχυτές μου άρεσαν, όλοι έπασχαν στο θέμα δυναμικών. Έχω καταλήξει να παίζω με 50ρη καθαρό ενισχυτή και πετάλια για drive και είμαι ευχαριστημένος. Έχουμε πληθώρα ποιοτικών πεταλιών σε όλες τις τιμές και πολύ καλούς ενισχυτές που μπορείς να βρεις μεταχειρισμένους. Τους ολιγόβατους τους δοκίμασα και τους απέρριψα.

Όλα modern μπράτσα έχουν διπλό truss rod. Τα περισσότερα ρυθμίζονται από κάτω (όπως οι vintage Fender) και έχουν και side adjustment για μικρό ρυθμίσεις. Οι Tiltback λαιμοί τύπου Gibson που το headstock δεν είναι ίσιο με το υπόλοιπο μπράτσο αλλά σε γωνία, έχουν τη ρύθμιση μόνο στο headstock. Υποθέτω ότι λίγο σε νοιάζει γιατί το συγκεκριμένο είναι τόσο σταθερό που μάλλον δε θα το ξαναρυθμίσεις μετά τη πρώτη φορά. Ακόμα και τα Vintage Modern σε άλλα μπράτσα που έχω είναι πολύ σταθερά αλλά υπολόγισε ότι οι δικοί μου λαιμοί είναι χοντροί, αν σου αρέσει το προφίλ της Vigier υποθέτω θα παραγγείλεις λεπτό οπότε το modern truss rod είναι σοφή επιλογή.

Δύσκολα θα βρεις στην Ελλάδα (και Αμερική) τεχνικό να σου φτιάξει μπράτσο από το μηδέν σε προσιτή τιμή, το λέω γιατί έψαξα στο παρελθόν και μου είπαν τιμές mid priced κιθάρας. Είτε παραδοσιακό είτε reinforced θα πληρώσεις πολλά σε κάποιον που δεν έχει CNC. Δε ξέρω τον λόγο που θες να μην έχει truss rod, αν είναι η σταθερότητα προτείνω τo διπλό truss rod της Warmoth. Το ρυθμίζεις στην αρχή και μένει εκεί, το λέω από προσωπική εμπειρία αλλά υπάρχουν και πολλά online σχόλια που λένε το ίδιο. Το δικό μου 15 χρόνια δεν έχει κουνηθεί! Επίσης με Warmoth έχεις και πολλές επιλογές να φτιάξεις όπως θες το μπράτσο και είναι μέσα στο budget σου. Με Moses δε νομίζω ότι έχεις αν θυμάμαι καλά, το είχα ψάξει στο παρελθόν. Υπάρχει και η EGC, στο παρελθόν έφτιαχναν και μπράτσα, νομίζω έχουν σταματήσει πια και κατασκευάζουν κιθάρες - μπάσα. Εντυπωσιακά όργανα χωρίς όμως το κλασικό look και εκτός του budget σου.

Για μένα είναι να περιμένω μία ώρα στο ταχυδρομείο να παραδώσω το δέμα και μετά να πάω για δεύτερη φορά και να ξαναπεριμένω για να πάρω τα χρήματα. Όπως επίσης ένας (όχι στο ΝΟΙΖ) άλλαξε γνώμη, το δέμα γύρισε πίσω σε μένα κι εγώ έχασα το χρόνο μου και τα ταχυδρομικά προς αυτόν. Δεν έχω φβ και μια χαρά συναλλαγές έχω κάνει στο ΝΟΙΖ, σαν πωλητής & αγοραστής, δεν αντιμετώπισα ποτέ πρόβλημα. Όχι, για τον ίδιο λόγο δε πουλάω στο ebay και παρεμφερή sites. Το Paypal μου αρκεί σαν εγγύηση αλλά για εγχώριες αγορές αν δεν είμαστε στην ίδια πόλη μιλάω τηλεφωνικά και συννενοούμαστε. Μέχρι στιγμής έχω συνδιαλλαγεί με λογικά άτομα, εκπλήξεις δεν υπήρξαν.

Χωρίς να έχω εμπειρία από τον κατασκευαστή βασιζόμενος στη τιμή και στο feedback θα έμενα μακριά. Αν θες να αναβαθμίσεις τη κιθάρα σου και όχι απλά ν' αλλάξεις μπράτσο θα σου κοστίσει όσο η κιθάρα και περισσότερο.

Κακή διατύπωση από μέρους μου, συμφωνώ και για τα μέρη και για τους ανθρώπους. Το μέρος που γεννήθηκες/μεγάλωσες και οι συγγενείς είναι κάτι που δε διάλεξες. Το μέρος που ζεις σαν ενήλικας και οι φίλοι σου είναι επιλογές σου, αυτό εννοούσα όταν είπα ότι είναι σημαντικές οι ρίζες. Τις φτιάχνεις εσύ με τις επιλογές σου και πρέπει να βελτιώνουν τη ζωή σου αλλιώς κάτι κάνεις λάθος. Δίνω πολύ σημασία όχι μόνο στο σπίτι αλλά και στο μέρος που ζω γιατί εκεί είναι η καθημερινότητα μου και αν δεν είναι καλή επηρεάζει τη ψυχολογία μου. Απ' τη στιγμή που δεν έχω την οικονομική δυνατότητα να ταξιδεύω συνέχεια (αυτό θα έκανα αν δεν έπρεπε να δουλεύω για τα προς το ζην) η καθημερινότητα μου περιστρέφεται στο μέρος που ζω και τον κοινωνικό μου περίγυρο. Έχει αξία μια καλύτερη ζωή? Γι' αυτό το λόγο θα μετακομίσεις αν το βλέπεις μόνιμα αλλιώς πας κάπου για συγκεκριμένο χρόνο γιατί έχεις βρει μια πολύ κερδοφόρα δουλειά με σκοπό να ξαναγυρίσεις. Γενικώς οι μετακομίσεις είναι κουραστικές, ειδικά στο εξωτερικό γι' αυτό είναι προτιμότερο να τις κάνεις σε νεαρή ηλικία. Όσο για τη γλώσσα στο ίδιο δίλημμα ήμουν κι εγώ προ οικονομικής κρίσης (αρχές/μέσα 2000) και δυστυχώς δεν το τόλμησα. Αγγλία δε θα πήγαινα μόνο και μόνο για τον καιρό, Αυστραλία ή Ν. Ζηλανδία είχα βάλει στόχο όταν ήταν ευκολότερο τότε, πολλά άλλαξαν με τη παγκόσμια οικονομική κρίση και το σχεδόν κλείσιμο των συνόρων. Απ' ότι καταλαβαίνω πάντως για να αναφέρεις την Αγγλία δεν έχεις σκέψεις για εκτός Ευρώπης γιατί αγγλικά μιλάνε και σε ΗΠΑ - Καναδά, εκεί είναι καλύτερα για μουσική καριέρα αν επιβιώσεις από τον πολύ μεγαλύτερο ανταγωνισμό. Οι διεθνείς μετακομίσεις, ειδικά εκτός ΕΕ, έχουν πάμπολες δυσκολίες αν θες να είσαι νόμιμος, αξίζουν αν το θέλεις πραγματικά και το έχεις πάρει απόφαση ότι η ζωή σου εδώ τελειώσε και θες να δοκιμάσεις κάτι διαφορετικό. Αν όμως είσαι σπίτι όλη μέρα, σε όποιο μέρος και να είναι αυτό, δεν έχει ιδιαίτερο νόημα για μένα. Η όποια δουλειά δε πρέπει να γίνεται η ζωή μας και το να μαθαίνεις κάτι νέο πρέπει να έχει όρια. Αν κάποιον τον γεμίζει να μελετάει 15 ώρες την ημέρα ας το κάνει, εγώ δε μπορούσα ποτέ να το κάνω, ακόμα και τη κιθάρα. Προσπαθώ να έχω ισορροπία στη ζωή μου και να μην αφήνω τα πάθη μου να μετατρέπονται σε εξαρτήσεις. Γι' αυτό και πρότεινα δραστηριότητες εκτός σπιτιού αλλά αν έχεις ήδη ενδιαφέροντα όπως είπες ασχολήσου με αυτά. Αυτό που προτείνω είναι να κάνεις πράγματα που σου αρέσουν απλά γιατί σου αρέσουν, δε χρειάζεται να έχουν σχέση με δουλειά/καριέρα και το κέρδος. Ούτε να είσαι ο καλύτερος χρειάζεται, αν θες να μάθεις ένα νέο όργανο κάντο για να περάσεις καλά, να παίξεις με δυο ανθρώπους και να το ευχαριστηθείς. Η μουσική ούτε ανταγωνισμός είναι ούτε ποτέ θα φτάσεις στο τέλος, όσα πτυχία και να αποκτήσει κάποιος πάντα θα υπάρχει κάτι νέο να μάθει.

Για το θέμα μπορώ να γράψω σελίδες μιας και το ποιος είμαι και τι κάνω με απασχολεί από την εφηβεία μου. Δε πιστεύω ότι μπορεί κάποιος από εμάς να σε κατευθύνει αλλά μπορείς να πάρεις ιδέες. Θα μπω στη θέση σου και θα πω ότι με τίποτα δε θα άφηνα τη Κρήτη αν είχα μεγαλώσει εκεί και είχα φίλους. Καταλαβαίνω τον ερχομό στην Αθήνα σε παλαιότερες δεκαετίες, όχι πια. Έχοντας γεννηθεί, μεγαλώσει και ζήσει 47 χρόνια στο κέντρο της Αθήνας θα έφευγα χθες αν είχα έστω και μια μίζερη (όπως έχω εδώ) δουλειά. Δε θα άφηνα ούτε πατέρα ούτε μάνα ούτε κανένα να επηρεάσει την απόφαση μου, συγγενείς & φίλους που θα προσπαθούσαν να με επηρεάσουν/κατευθύνουν αρνητικά είτε θα τους ξέκοβα τελείως είτε θα είχα τυπικές σχέσεις και το έχω κάνει αυτό. Όταν πρόκειται για τη ζωή μου μετράω πρώτα εγώ μιας και είμαι ανύπαντρος χωρίς παιδιά σαν και σένα. Την εποχή του internet δε βλέπω κανένα λόγο να μένεις στην Αθήνα, Θεσσαλονίκη και σε λοιπές μεγάλες πόλεις, μόνο από επαγγελματική ανάγκη αν και αν είχα ρίζες εκτός Αθηνών θα άλλαζα ακόμα και δουλειά για να μείνω στον τόπο μου. Η δουλειά μου δε με καθορίζει, έχω αλλάξει τομέα εργασίας αρκετές φορές μέχρι τώρα. Αν είσαι από τους ανθρώπους (που πραγματικά ζηλεύω) που δε τους νοιάζει το αύριο μη διαβάσεις παρακάτω. Αλλιώς προτείνω να δεις που και πως βλέπεις τη ζωή σου τα επόμενα χρόνια, είτε σε ορίζοντα 5ετίας είτε περισσότερο. Είσαι στη καλή ηλικία που έχεις κάποιες εμπειρίες από τη ζωή και το σώμα ακόμα ακολουθεί το πνεύμα, πίστεψε με το τελευταίο δε θα ισχύει για πολύ. Αν θέλεις να κάνεις τη μεγάλη αλλαγή στη ζωή σου να τη κάνεις όσο γρηγορότερα γίνεται και μην αφήσεις άλλους παράγοντες να την επρεάσουν, υπάρχουν βίντεο στο ΥΤ από ανθρώπους που μετακόμισαν σε άλλη χώρα τη περίοδο του κορονοϊού, αν το έκαναν αυτοί μπορείς κι εσύ. Για μένα οι ρίζες είναι σημαντικές, τό ίδιο και η καθημερινότητα. Δε θέλω να ζω για 20 μέρες διακοπών έστω και στο ομορφότερο μέρος της γης. Αν αυτά είναι σημαντικά και για σένα προτείνω να βρεις το μέρος που θες να ζήσεις, θα βοηθούσε αν είχες ταξιδεύσει εντός & εκτός Ελλάδας και είχες μια άποψη. Προσωπικά αν είχα τα επαγγελματικά εφόδια θα έφευγα μακριά από αυτή τη χώρα, από 'κει και πέρα είναι να βρεις τι ταιριάζει στη προσωπικότητα σου. Μια μεγαλούπολη με τους ρυθμούς της ή ένα πιο χαλαρό μέρος. Γενικά προτείνω ΠΡΩΤΑ να σκεφθείς τι θες εσύ σαν άνθρωπος, πως θες να είναι η καθημερινότητα σου, η ζωή σου δηλαδή. Μετά ασχολήσου με το επαγγελματικό μέρος. Μια άλλη πρόταση είναι να βγεις από το σπίτι και να κάνεις κάτι απλό εκτός τέχνης, π.χ. εμένα μου αρέσει να κολυμπάω και κάνω ποδήλατο, η φυσική άσκηση βοηθάει το μυαλό να εκτονώνεται και να χαλαρώνει. Οτιδήποτε έχει να κάνει με φύση και σε βγάζει εκτός οθόνης είναι καλό για τον άνθρωπο. Τέλος, χωρίς να γνωρίζω που μένεις και σε περίπτωση που βλέπεις το μέλλον σου στην Αθήνα να πω ότι η Αττική δεν είναι μόνο Αθήνα. Δεν έχεις το ίδιο επίπεδο ζωής στη Ραφήνα και το Λαύριο (τυχαία παραδείγματα) με τη Κυψέλη και τα Πατήσια (όχι τυχαία παραδείγματα).