KostasP

Πολλές Αμερικάνικες και κάποιες Γιαπωνέζικες & Ευρωπαϊκές booutique, δεν τις αγόρασα κυρίως γιατί είναι πανάκριβες και δευτερευόντως γιατί δεν τις χρειάζομαι. To κακό με μένα είναι ότι μου αρέσουν πάρα πολλές διαφορετικές κιθάρες. Σε πιο γήινες επιλογές θα πω Yamaha, από τότε που έβγαλε τη Pacifica 112 και είχε γύρω στα 200 ευρώ ήθελα να πάρω 2-3 και να τις φέρω στα μέτρα μου. Δε πήρα ποτέ λόγω λεπτού μπράτσου. Όσες Yamaha έχω δοκιμάσει ήταν πολύ καλές κιθάρες αλλά το μπράτσο όχι του γούστου μου. Fender Jaguar: Απωθημένο 20τιας και βάλε. Έχω καταλάβει ότι η Fender δε θα βγάλει ποτέ μία με χοντρό μπράτσο, σε χρώμα που μου αρέσει, με binding + matching headstock και τιμή στο 1000ρικο more or less. Aκόμα και partcaster όμως δεν την έφτιαξα ποτέ λόγω ότι έχει τόσα ψιλοπραγματάκια που θέλουν διάβασμα πρώτα αλλά και καλό budget. Gretsch σκάφος: Θέλω εδώ και χρόνια αλλά δε βρίσκονται εύκολα Γιαπωνέζικες σε λογική τιμή και με χοντρό μπράτσο. Επίσης χάνομαι με τις παράξενες ονομασίες και τα πάρα πολλά διαφορετικά μοντέλα. Rickenbacker 4003: Απλά το θέλω, είναι όργανο φετίχ. Κοστίζει πολλά όμως για τη τσέπη μου. Θα μιλήσω για τη McCarty που έχω, 3 way selector with split. Σε καμία από τις έξι θέσεις δε είναι Fender ή Gibson. Θυμίζει αλλά έχει το δικό της ήχο και είναι πάρα πολύ καλός. Ευκρινής, γλυκός και πολύ χρήσιμος. Παρεξηγημένες κιθάρες από πολλούς λόγω εμφάνισης αλλά και επειδή δεν είναι Fender/Gibson. Πάρα πολύ καλή κατασκευαστική ποιότητα όμως και ευκαιρία σε δεύτερο χέρι μιας και κοστίζουν μισή τιμή. Αν είναι να αγοράσω χωρίς δοκιμή προτιμώ στα 1500 μεταχειρισμένη PRS παρά καινούρια Fender/Gibson. Οι SE ήταν κάποτε ευκαιριάρες, ακριβές πια αρκετά στην Ευρώπη.

Δεν έχω αγοράσει αλλά το μαγαζί είναι γνωστό. Όπως είναι γνωστό ότι ο Thomann δεν είναι και το φθηνότερο μαγαζί. Έχει καλό after sales support αλλά όχι τις χαμηλότερες τιμές.

Nita Strauss, Prince, Slash, Bonnie Raitt ψίλο-αντικειμενικά γιατί θα πως καμιά δεκαριά αν γράψω υποκειμενικά. Θα είναι και από τη πρώτη σειρά. Ένα ριφ? Είναι πασίγνωστος και influential κιθαρίστας με δεκάδες πασίγνωστα κομμάτια σε Deep Purple & Rainbow.

Τεράστιος ενισχυτής, τόσο σε ήχο όσο και σε μέγεθος και βάρος! Μου πήρε χρόνια να καταλάβω τους κλασικούς Marshall και ακόμα δε μπορώ να πω ότι μου αρέσει ο 800ρης. Έχεις βάλει MV; Εγώ δυστυχώς τον δικό μου δεν τον έχω ακούσει να παραμορφώνει γιατί δε διαθέτω attenuator. Τα καθαρά είναι καταπληκτικά και το "δάγκωμα" που δίνει στον ήχο όταν παίζω με πετάλια είναι μοναδικό. Καταλαβαίνεις ότι παίζεις με τον SLP ακόμα και όταν το γκάζι είναι από πετάλι.

Έχω εμπειρία και πολύ καλή άποψη για τη Warmoth. Το κακό για σένα είναι ότι δε μπορείς να εκμεταλευτείς το showcase για τις ελαφρά χαμηλότερες τιμές (τα αριστερά σώματα είναι ελάχιστα) αλλά δε θα χρεωθείς εξτρά αν παραγγείλεις αριστερό σώμα και μπράτσο. Οι τιμές μπορούν να γίνουν πολύ ακριβές αλλά για παράδειγμα ένα άβαφτο soloist σώμα ξεκινά από $165 ενώ διαθέτουν αρκετά ξύλα για μπράτσο που μπορούν να μείνουν χωρίς φινίρισμα και γλυτώνεις χρήματα. Το καλό με τις partcaster είναι ότι αγοράζεις το σώμα τώρα και όταν έχεις χρήματα παραγγέλνεις το μπράτσο αργότερα. Εν τω μεταξύ ψάχνεις για μεταχειρισμένο hardware και μαγνήτες αν θες να κρατήσεις το budget σε χαμηλά πλαίσια. Πιστεύω ότι αναλόγως με τι θες, μπορείς να φτιάξεις μια καλή κιθάρα χωρίς να ξεπεράσεις τα 1000 ευρώ με ταχυδρομικά - τελωνείο μέσα. Η ποιότητα αν "δεθεί" σωστά η κιθάρα και γίνει και το ανάλογο καλό setup είναι ανάλογη με ακριβές/boutique κιθάρες. Έχω βάλει τις δικές μου δίπλα σε Anderson, Suhr & PRS και δε μου έλειψε κάτι. Το βασικότερο για μένα σε μια custom παραγγελία είναι να γνωρίζεις ακριβώς τι χρειάζεσαι, εγώ έριξα αρκετό διάβασμα στα neck specs/options πριν παραγγείλω τη πρώτη και έπαιζα πάνω από 10 χρόνια πριν κάνω τη παραγγελία. Θεωρώ ότι μου βγήκε σε καλό που δεν είχα τα χρήματα να τη παραγγείλω νωρίτερα γιατί θα ήταν διαφορετική.

Ομολογώ ότι δε μπορώ να καταλάβω πόσο σου λείπουν τρία τάστα γι'αυτό και προτείνω να περιμένεις να μαζέψεις αρκετά μεγαλύτερο ποσό. Σου αρέσει η κιθάρα σου και την έχεις φέρει στα μέτρα σου, πλην των τάστων, οι κιθάρες που κοιτάς δε είναι καλύτερες. Προτείνω να συνεχίσεις να μαζεύεις χρήματα, να δοκιμάζεις (αν βρίσκεις) κιθάρες και να πάρεις μια αρκετά καλύτερη από αυτή που έχεις τώρα. Ακόμη και να φτιάξεις μία αφού αριστερές δύσκολα βρίσκεις. Επίσης αυτή που θα πάρεις να έχει ακριβώς τα χαρακτηριστικά που θες, παράδειγμα αν θες locking tremolo να έχει και να μην είσαι δέσμιος του περιορισμένου προϋπολογισμού.

H Fender ανέκαθεν το έκανε αυτό, ένα ψάξιμο στο internet μου έβγαλε τις γνωστές φωτογραφίες του '98 από το Μεξικάνικο εργοστάσιο. Το veneer κρύβει το πόσα κομμάτια είναι το σώμα.

Μία 500k αντίσταση μεταξύ hot & ground του bridge μαγνήτη. Ότι αντίσταση έχεις.

Συμφωνώ. Αγόρασα όλες πλην μιας τις ηλεκτρικές από internet και δεν έχω παράπονο αλλά μια κλασική των 300 ευρώ που πήρα δε μου άρεσε. Το ακουστικό όργανο πρέπει να το ακούσεις γιατί δε μπορείς να το "φέρεις" στα μέτρα σου όπως το ηλεκτρικό. Ήμουνα στον Νάκα το Σαββάτο, έχει δωμάτιο μόνο με (ηλεκτρο)ακουστικές κιθάρες, πήγαινε να ακούσεις. Υποθέτω και άλλοι θα έχουν μοντέλα προς ακρόαση, ο Νάκας μου έκανε εντύπωση γιατί έχει αρκετές.

Εγώ θα έβαζα δύο 500ρια ποντεσιόμετρα και μια αντίσταση στον επιλογέα στη θέση bridge για να κατεβάζει τη τιμή και να βλέπει ο μαγνήτης 250k ή όσο κοντύτερα σε αυτή τη τιμή. Εμένα τα ποντεσιόμετρα είναι matched & measured στα 261k, και 280k να πας μια χαρά θα είσαι.

Έχω μια ανάλογη ιστορία. Είχα ένα μασίφ σώμα από το 2008 να κάθεται όταν σε μια διαδικτυακή κουβέντα ένα χρόνο μετά μου πρότειναν τους (άγνωστους σε μένα) Budz για αντικατάσταση του Lollar που είχα στη Thinline μου. Λόγω P90 στη neck θέση είχα βάλει 500ρια ποντεσιόμετρα και ξύριζε, τελικά τα 500ρια και ο P90 έμειναν και συνδυάστηκαν με τον TVJ Classic Plus, από τις εξυπνότερες ιδέες που είχα μιας και η Thinline έγινε μια πολύ ευέλικτη ηχητικά κιθάρα που παίζει κυριολεκτικά τα πάντα. Το '14 έφτιαξα επιτέλους τη Tele με το μασίφ και ελαφρύ σώμα που είχα. Θυμήθηκα τη κουβέντα και τελευταία στιγμή (είχα αποφασίσει για άλλους μαγνήτες) το άλλαξα και παρήγγειλα τους Budz Purebreds. Αν και είναι το "rock set" έπαθα πλάκα με πόσο εκτεταμένα πρίμα έχει ο bridge μαγνήτης χωρίς όμως να ξυρίζει ενώ ο neck δεν είναι μουντός και έχει υπέροχα καθαρά, μόνος ή με τον bridge. Πολύ ισορροπημένο και μουσικό σετ που παίζει υπέροχα καθαρά και με γκάζια, γλυκόηχο αλλά όχι μουντό. Χωρίς να έχω ακούσει από κοντά άλλους μαγνήτες του ίδιου από τα clips όλοι οι strat & tele μαγνήτες του ακούγονται πολύ καλοί. Πόσο κούφια την έχεις κάνει; H Warmoth την κάνει αρκετά, το center block δε πάει ως το τέλος του σώματος.

Για να ξυπνήσω...το θυμήθηκα μετά από διαδικτυακές θρησκευτικές αναφορές.

Το ίδιο θέμα με απασχόλησε πριν μερικά χρόνια και κατέληξα να φτιάξω μια partcaster ειδικά για τη περίσταση με decals & neck plate που είχαν αναφορές για τα 40 γενέθλια μου. Εμπνεύστηκα από παρόμοιες κατασκευές που είδα online και το αποτέλεσμα ήταν μια κιθάρα τελείως προσωπική, αν και όλες μου οι partcasters έτσι είναι (δε φτιάχνω ρέπλικες) απλά η συγκεκριμένη ήταν για τη περίσταση. Το budget μου ήταν μικρότερο, είχα ήδη είχα το σώμα και αρκετά χρόνια να καταλήξω σε διάφορους συνδυασμούς που σκεφτόμουν. Αν την παραγγείλεις π.χ. R. Kirn, βεβαιώσου ότι έχεις παραπάνω χρόνο απ΄όσο θα σου πει ο κατασκευαστής γιατί συχνά υπάρχουν καθυστερήσεις. Επίσης σε μικρούς κατασκευαστές και χαλαρούς όπως ο Kirn μπορείς να βάλεις τη προσωπική σου πινελιά με κάποιο birthday decal για παράδειγμα, το όνομα σου ή κάτι άλλο που έχει σημασία για σένα. Σε όργανα τύπου Gibson, PRS κλπ θα πάρεις πολύ καλύτερο όργανο αν πάρεις μεταχειρισμένο. Και η PRS και η Gibson που αγόρασα μεταχειρισμένες δεν είχαν ίχνος χρήσης, οι περισσότεροι που έχουν τέτοια όργανα είτε τα προσέχουν είτε δε τα χρησιμοποιούν και τα κοιτάνε μέχρι να τα δώσουν και να πάνε στο επόμενο.

Prototype μάλλον. Διαφορετικοί μαγνήτες, δύο ποντεσιόμετρα, είσοδος βύσματος στο πάνω μέρος του σώματος.

Θα παρακολουθούσα τη δημοπρασία μέχρι τέλους. Πρώτον θα έστελνα μήνυμα, πάντα μέσω ebay για να υπάρχουν αποδείξεις, και θα ρωτούσα για τη κατάσταση της κιθάρας. Πάντα ρωτάω αν δουλεύει σωστά το truss rod. Αν η τιμή δε μεταβληθεί πολύ αξίζει να κινηθείς, σε χαμηλής τιμής αντικείμενα αν έρθουν με ταχυδρομείο και όχι με εταιρείες τύπου UPS, Fedex κλπ αρκετές φορές περνάνε χωρίς δασμούς. Έχω παραλάβει όργανο σε μεγαλύτερη δηλωμένη αξία από 400 ευρώ. Αλλιώς υπολόγισε +30% στη τιμή της κιθάρας + ταχυδρομικών να ξέρεις αν σε συμφέρει. Από τη στιγμή που θα πληρώσεις με Paypal αν η κιθάρα έχει πρόβλημα και το αποδείξεις θα πάρεις τα χρήματα σου πίσω. Έχω κάνει πολλές αγορές από ebay από διαφορετικές χώρες και κανείς δε με κορόιδεψε, αντιθέτως απέκτησα πράγματα σε τιμές πολύ καλλίτερες από τις τοπικές.

Φίλος έστειλε αιτήσεις σε μερικά ωδεία σε Αγγλία, Σκωτία και Ουαλία και τελικά κατέληξε στο Cardiff όπου έκανε jazz μαθήματα για δύο χρόνια, σε κάποια άλλα χρειάζονταν τρία χρόνια. Έχει μείνει εκεί και μαζί με συναυλίες και δουλειές αδιάφορες με τη μουσική άρχισε να δουλεύει σε σχολείο. Λίγες ώρες/βδομάδα προσωρινά ελπίζοντας για αρκετές περισσότερες στο μέλλον. Στις συναυλίες παίζει με διαφορετικές μπάντες rock/metal, jazz και ελληνικά λαικά/νησιώτικα!

Σε πολλά είχε δίκιο, ήταν καλός κιθαρίστας και γνώστης. Στη πώληση τα χαλούσε λίγο αλλά κανείς δεν είναι τέλειος... :) Χάρις σε αυτόν πάντως άκουσα πρώτη φορά Anderson, Grosh, Bogner, Soldano, Egnater, VHT. Ξεβούλωσαν τα αυτιά μου, άνοιξε το μυαλό μου και ξέφυγα από το τρίπτυχο Fender/Gibson/Marshall.

Σε ελαφρά μεγαλύτερη απόσταση και χωρίς μεγεθυντικό φακό. Ακόμα βλέπω... Το θέμα όμως δεν είναι η απόσταση, και αυτό που πόσταρα πριν το χάνεις όταν απομακρύνεσαι από τη κιθάρα. Όμως το έβαλα και το πλήρωσα παραπάνω γιατί με φτιάχνει. Εγώ τις κιθάρες τις φτιάχνω για μένα, όχι για τους φίλους μου ή το κοινό. Μου φτάνει που το βλέπω εγώ. Και το να έχει έβενο η κιθάρα μου με φτιάχνει όπως φτιάχνει κάποιον ότι η κιθάρα του έχει το Χ όνομα στο headstock. Πρόκειται περί προσωπικού γούστου και καλώς υπάρχουν επιλογές για όλους. Δε θέλουν όλοι να έχουν εμπειρία με τα πάντα, αυτό είναι κατανοητό; Κανείς δεν έχει εμπειρίες με τα πάντα σε κάθε πτυχή της ζωής του, επιλογές κάνουμε και συνήθως δε μπορούμε να έχουμε εμπειρίες απ' όλα. Το να κατηγορείς κάτι χωρίς δοκιμή είναι απαράδεκτο για μένα. Δηλαδή πρέπει να δοκιμάσω φίδι ή έντομα αφού και μόνο η ιδέα με αηδιάζει; Δε κατηγορώ όμως κάποιον που τα τρώει και υπάρχουν αρκετοί. Αν ο οποιοσδήποτε θέλει richlite στη κιθάρα του πολύ σωστά θα πράξει να αγοράσει μία με richlite. Επιλογές υπάρχουν και όλοι τις κάνουμε, δεν είμαστε στο 1950.

Όχι δεν έχω δοκιμάσει. Διαφορά θα καταλάβαινα αισθητικά αφού το richlite δε έχει πόρους όπως ο έβενος. Το θέμα της αίσθησης της ταστιέρας δε με απασχολεί τόσο όσο με απασχολεί για το μπράτσο. Το θέμα για μένα είναι πρώτα ψυχολογικό. Με φτιάχνει να έχω κιθάρες από διαφορετικά ξύλα γι αυτό άλλωστε έχω πειραματιστεί με τα λεγόμενα εξωτικά ξύλα στις partcasters μου. Δεν με ενδιαφέρει αν το Χ ξύλο δεν το χρησιμοποίησε ο Leo Fender ή ο Ted McCarty, μου αρέσει που έχω διαφορετικές κιθάρες με διαφορετικά specs. Το richlite δεν είναι ξύλο και μου είναι αδιάφορο, ειδικά σε ένα κλασικό και πολύ ακριβό μοντέλο όπως η LPC. Δε θα ένιωθα καλά να έχω LPC με richlite όταν τόσοι άλλοι έχουν με έβενο. Θα το κανα μόνο αν δεν υπήρχε καμία διαθέσιμη με έβενο. Αν μιλάγαμε για μια κιθάρα των 300 ευρώ τότε δε θα είχα πρόβλημα, αλλά τα δικά μου χρήματα τα ξοδεύω σύμφωνα με το δικό μου γούστο. Επειδή η κάθε Gibson θέλει να φτιάχνει έτσι τις κιθάρες της δε σημαίνει ότι θα είμαι πρόβατο και θα ακολουθήσω. Γι αυτό άλλωστε ποτέ μου δεν είχα Fender, αφού μπορώ να διαλέξω τα πάντα και να τις φτιάξω εγώ γιατί να περιμένω τη Fender να κάνει τον συνδυασμό που θέλω? Έχω διαβάσει σχόλια του τύπου φτιάχνω ρέπλικα '58 στρατ και μου αρέσει το Χ χρώμα αλλά επειδή η Fender δεν έφτιαξε '58 στρατ με το Χ χρώμα θα βάλω το Ψ χρώμα για να είμαι ακριβής. Ή πως κάποιοι δίνουν 200 ευρώ για vintage correct knobs & pickup rings για τις Les Paul τους. Ή πως υπάρχει κόσμος που ψάχνει να βρει ποντεσιόμετρο του '68 γιατί η κιθάρα του είναι του '68. Τα διαβάζω και δε ξέρω αν πρέπει να γελάσω ή να κλάψω αλλά η κιθάρα του καθενός είναι προσωπικό θέμα. Προσωπικό θέμα είναι και για μένα από τη στιγμή που μπορώ να επιλέξω τον έβενο από το richlite να τον επιλέξω. Χωρίς δοκιμή, απλά γιατί θέλω η κιθάρα μου να έχει ξύλο στη ταστιέρα. Όπως προείπα όμως, η μουσική είναι πάνω απ' όλα. Αν στο μέλλον για κάποιο λόγο οι μόνες διαθέσιμες κιθάρες είναι αυτές με συνθετικά υλικά θα δοκιμάσω κιθάρες με συνθετικά υλικά.

Έχω κιθάρες με τα εξής ξύλα (μπράτσο/ταστιέρα): Wenge, Goncalo Alves, Kingwood, Pau Ferro, Limba, Rosewood, Maple, Μango, Έβενος, Μαόνι. Όλα ωραία είναι και όλες ακούγονται θαυμάσια. Επειδή κάποια από αυτά δεν τα χρησιμοποιούσαν στις κιθάρες του '50 δε σημαίνει ότι είναι ακατάλληλα για μουσικά όργανα. Ένας από τους λόγους που διάλεξα τη Warmoth για parts ήταν η ποικιλία ξύλων που διαθέτει.

Θα μιλήσω για τον εαυτό μου: Τα ξύλα είναι η βάση της κιθάρας, εγώ ξύλινες κιθάρες γνώρισα και αυτές προτιμώ. Όπως προτιμώ και τους δίσκους αλλά μουσική ακούω και από CD και files και οποιαδήποτε πηγή αφού η μουσική είναι πιο σημαντική από τη πηγή. Θα παίξω με κιθάρες με συνθετικά υλικά όταν το αποφασίσω εγώ, όχι η κάθε εταιρεία. Είμαι ο ορισμός του anti-vintage correct τύπου, καμία partcaster μου δε θυμίζει οπτικά Fender. Επικροτώ "νεοτερισμούς" τύπου contoured heel, two point tremolo κλπ. Τη Les Paul Custom τη θέλω όπως τη γνώρισα, ειδικά όταν η Gibson τη κοστολογεί 3500 ευρώ. Όταν υπάρχουν εταιρείες όπως οι Reverend, Jackson, Charvel, Bacchus και πολλές άλλες που κυκλοφορούν κιθάρες με έβενο κάτω των 1000 ευρώ εγώ Gibson δε θα πάρω. Δεν είναι θέμα αν το richlite είναι καλύτερο ή χειρότερο, είναι προσωπικό γούστο. Θα πάρω ακουστική με ανθρακονήματα, θα έπαιρνα Parker αν με βόλευε το μπράτσο αλλά πήρα στα μισά χρήματα Γιαπωνέζικη LPC με έβενο. Η αλήθεια είναι ότι στη περίπτωση της LPC η τιμή ήταν το πρώτο κριτήριο για μένα, όλες ακόμα και οι μεταχειρισμένες ήταν πάνω του budget μου. Όμως δίλημμα για τη ταστιέρα ποτέ δεν είχα. Από τη στιγμή που είναι ακόμα διαθέσιμες κιθάρες με έβενο τότε το richlite δεν είναι επιλογή για μένα. Οι περισσότεροι προτιμούν να γράφει Gibson η κιθάρα τους, εγώ θέλω Les Paul. Αν γράφει ή δε γράφει Gibson λίγο με νοιάζει.

Εκτός απροόπτου ο έβενος θα είναι στη λίστα με τα απαγορευμένα του 2019, το CITES συσκέπτεται (ή ανακοινώνει) κάθε δύο χρόνια οπότε και εκεί είναι όποιος προλάβει για τον επόμενο 1.5 χρόνο. Ήταν έκπληξη πως δεν ήταν στη λίστα του 2017 μιας και πολλοί θεωρούν ότι τα αποθέματα του είναι λιγότερα από του In. RW. Σύμφωνα με Αμερικάνους κατασκευαστές το In. RW δεν έχει χαμηλά αποθέματα αλλά ακόμα και στο CITES δε μπορούν τόσο εύκολα να το ξεχωρίσουν και έτσι μετά το Br. RW έβαλαν και το Indian και το Kingwood και αρκετά άλλα της οικογενείας για να πιάσουν τα πάντα. Ο σκοπός τους είναι κυρίως να ελαττώσουν τη χρήση του σε Κινέζους επιπλοποιούς, μόνο από τον αριθμό του πληθυσμού της χώρας και το μέσο μέγεθος ενός επίπλου μπορεί κανείς να καταλάβει πόσους τόνους χρησιμοποιούν! Δυστυχώς η μαλάκυνση του μέσου κιθαρίστα με την εμμονή του στη παράδοση έχει οδηγήσει τις εταιρείες στην εμμονή με συγκεκριμένα ξύλα. Παράδειγμα η Gibson που χρησιμοποίησε White Limba στα 50's και τώρα το έχει "αγιοποιήσει". Αντί να χρησιμοποιήσει Black Limba που είναι πιο εύκολο να το βρει επιμένει στο White που για να βρει μεγάλα κομμάτια (για V/Explorer) είναι δύσκολο και κυκλοφορεί κιθάρες με Limba περιστασιακά και σε αστρονομικές τιμές. Το ίδιο συμβαίνει και με τον έβενο. Σε κάποιους άρεσε η μαυρίλα στα 50's (που ο πληθυσμός της γης ήταν στο μισό και η κατανάλωση το ίδιο) και για δεκαετίες μετά έκοβαν τα δέντρα και τα πέταγαν μόλις έβλεπαν σημαδάκια στο ξύλο. Προσωπικά έχω κιθάρες και με μαύρο έβενο και με "νερά" και προτιμώ τον δεύτερο. Και φυσικά, για όσο υπάρχει σε διαθεσιμότητα. προτιμώ ακόμα και καφέ έβενο από κάθε συνθετικό υλικό. Είναι απίστευτο το μέγεθος της βλακείας, για χρόνια πέταγαν αυτό το ξύλο επειδή δεν ήταν μαύρο...

Από τη στιγμή που παραγγέλνεις στον Fralin ζήτησε μαγνήτες με ισορροπημένη έξοδο και τα χαρακτηριστικά που θες σε κάθε θέση. Προτείνω δύο 500k ποντεσιόμετρα και μια αντίσταση στον επιλογέα για τη θέση bridge ώστε ο μαγνήτης να "βλέπει" (κοντά στα) 250k. Ο κατασκευαστής που θα κάνει το wiring πιστεύω ότι ξέρει να στο κάνει, εύκολο είναι.

Να ξέρεις ότι μπορείς να βρεις ελαφριά και βαριά κομμάτια από κάθε ξύλο οπότε το βάρος δε πρέπει να σε απασχολεί. Από τη στιγμή που πληρώνεις για custom κιθάρα ζήτα αυτό που θες. Επίσης υπάρχουν διαφορετικού τύπου βαφές, αυτός που θα φτιάξει τη κιθάρα πρέπει να σου εξηγήσει τις εναλλακτικές που έχεις αν δεν προσφέρει μόνο ένα είδους φινίρισμα. Για παράδειγμα ένα wax/oil φινίρισμα είναι πιο φθηνό από νίτρο ή πολυεστέρα δε προσφέρει όμως την ίδια προστασία. Μπορεί να μη σε νοιάζει ιδιαίτερα αν η κιθάρα σου μένει κυρίως σπίτι, όλα έχουν να κάνουν με τις ανάγκες σου. Προτείνω να μη πάρεις αποφάσεις πριν να ξέρεις ακριβώς τι θέλεις από το σώμα και ιδιαίτερα από το λαιμό της κιθάρας σου. Η κιθάρα που έδειξες σωστά αναφέρθηκε ότι το top είναι maple. To μαόνι και ακόμα περισσότερο το alder είναι πιο βαρετά στην εμφάνιση αλλά σε πολλούς αρέσει αυτό. Το μαόνι πάντως μπορείς να το βρεις ακόμα και σαν figured wood, πιο σπάνια από το maple αλλά βρίσκεται. Τσέκαρε τη δικιά μου. Το top είναι burl mahogany και η πίσω πλευρά έχει ένα ενδιαφέρον οπτικά.

Θυμήθηκα παράπονα κιθαριστών που παίζουν σε Χριστιανικές μπάντες για τα ονόματα των ενισχυτών του Friedman... Tα πετάλια του clip και οι Friedman χιουμοριστικά μου φαίνονται, αντιθέτως το να ονομάζεις Majesty/Μοnarchy (Music Man Petrucci) τις κιθάρες σου και Majesty/Royalist (Tone King) τους ενισχυτές σου με χαλάει. Ειδικά κιθάρα με τέτοιο όνομα δύσκολα θα αγόραζα.